Zapalenie nerwów wzrokowych i rdzenia Devica (NMO) — przegląd badań

Neuromyelitis optica (NMO, Devic’s disease) is a rare autoimmune, demyelinating disease of the central nervous system (CNS), mainly affecting the optic nerves and spinal cord. For a very long time it was considered as a variant of multiple sclerosis (MS). In 2004 antibodies against aquaporin 4 (AQP4) were discovered. AQP4 is a water channel which plays a central role in the pathogenesis of NMO. Typical NMO is characterized by optic neuritis (ON) with longitudinal extensive transverse myelitis (LETM). Recommended therapeutic options for acute attacks of NMO include high doses of corticosteroids and/or plasma exchange. In long-term treatment a lot of immuno-suppressants are used. In recent years there has been an increased range of treatment options, which may prevent relapses and allow a better outcome. In NMO, as for MS, the role of the nurse is very important. (JNNN 2021;10(2):82–85)Zapalenie nerwów wzrokowych i rdzenia kręgowego (NMO, choroba Devica) jest rzadką autoimmunologiczną chorobą OUN o charakterze demielinizacyjnym, zajmującą nerwy wzrokowe i rdzeń kręgowy. Do czasu odkrycia w 2004 r. przeciwciał przeciwko akwaporynie typu 4, NMO uważano za formę stwardnienia rozsianego. Choroba charakteryzuje się współwystępowaniem zapalenia pozagałkowego nerwu wzrokowego i podłużnego zapalenia rdzenia. Leczenie rzutów choroby opiera się na podawaniu kortykosteroidów w formie dożylnej i/lub plazmaferezy. W zapobieganiu nawrotom stosuje się leki immunosupresyjne. W ostatnich latach obserwuje się coraz więcej nowych metod terapii, mających na celu zmniejszenie częstości rzutów choroby oraz poprawiających rokowanie. W opiece nad pacjentami, podobnie jak w stwardnieniu rozsianym rola pielęgniarki jest bardzo ważna. (PNN 2021;10(2):82–85

Strategie radzenia sobie ze stresem i jakość życia a przestrzeganie zaleceń terapeutycznych u chorych na stwardnienie rozsiane

Introduction. Multiple sclerosis (MS) is a chronic, autoimmune disease of the central nervous system, which affects young adults between 20–40 years old. The incidence of MS is increasing worldwide. The symptoms vary and depend on which part of the nervous system is affected. Stress is very common in patients with MS. It can be a risk factor related with relapses of the disease. Coping is defined as the behavioural and cognitive efforts used in an attempt to deal with stressful events. In a long-term treatment, disease modifying therapies are used to reduce the risk of the progression and severity of MS, and reduce the risk of disability. The adherence to therapy has a crucial role in the effectiveness of drugs.Aim. The aim of the study was to assess the correlation between coping strategies and quality of life in multiple sclerosis patients depending on the degree of adherence.Material and Methods. The study was conducted in 226 patients suffering from MS.Results. It was demonstrated that 23.5% of respondents do not follow recommended treatments. Both adherent and non-adherent patients gave the highest grade to their quality of life in its social and psychological aspects. The most often used strategies of coping with stress both in adherent and non-adherent patients were as follows: active coping, planning, positive reframing, acceptance, seeking emotional support and seeking instrumental support. On the other hand, substance use was the least frequently used strategy, irrespective of the adherence level.Conclusions. The use of the coping-with-stress strategy, associated with an active problem solving and seeking support, plays a positive role in the quality of life of MS patients adhering to therapeutic recommendations. The use of avoidance strategies, i.e. the not taking of actions as well as self-blaming, reduces the quality of life in MS patients, both adherers and non-adherers to recommendations. (JNNN 2021;10(3):112–119)Wstęp. Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła, autoimmunologiczna choroba ośrodkowego układu nerwowego, która dotyka młodych dorosłych w wieku 20–40 lat. Częstość występowania SM wciąż rośnie na całym świecie. Objawy są różnorodne i zależą od umiejscowienia zmian demielinizacyjnych w układzie nerwowym. Stres jest bardzo powszechny u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, może być czynnikiem ryzyka związanym z nawrotami choroby. Radzenie sobie jest definiowane jako behawioralne i poznawcze wysiłki podejmowane w celu radzenia sobie ze stresującymi wydarzeniami. W długotrwałym leczeniu stosuje się terapię modyfikującą przebieg choroby w celu zmniejszenia ryzyka progresji i ciężkości SM oraz zmniejszenia ryzyka niepełnosprawności. Przestrzeganie terapii ma kluczowe znaczenie dla skuteczności leków.Cel. Celem pracy była ocena korelacji pomiędzy strategiami radzenia sobie ze stresem i jakością życia pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w zależności od stopnia przestrzegania zaleceń terapeutycznych.Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone wśród 226 pacjentów chorych na SM.Wyniki. Wykazano, że 23,5% badanych nie stosuje się do zaleceń terapeutycznych. Zarówno pacjenci przestrzegający zaleceń jak i nieprzestrzegający najwyżej ocenili jakość swojego życia w domenie socjalnej i psychologicznej. Najczęściej stosowanymi strategiami radzenia sobie ze stresem zarówno u pacjentów przestrzegających zaleceń jak i nieprzestrzegających było: aktywne radzenie sobie, planowanie, pozytywne przewartościowanie, akceptacja, poszukiwanie wsparcia emocjonalnego i poszukiwanie wsparcia instrumentalnego. Natomiast najrzadziej stosowaną strategią niezależnie od poziomu przestrzegania zaleceń terapeutycznych było zażywanie substancji psychoaktywnych.Wnioski. U pacjentów chorych na SM przestrzegających zaleceń terapeutycznych stosowanie strategii radzenia sobie ze stresem związanych z aktywnym rozwiązywaniem problemu oraz poszukiwaniem wsparcia pozytywnie wpływa na ich jakość życia. Stosowanie strategii unikowych tj. zaprzestanie działań, jak i obwinianie się obniża jakość życia chorych na SM zarówno stosujących się do zaleceń, jak i u tych pacjentów, którzy nie przestrzegają zaleceń. (PNN 2021;10(3):112–119

Hemibalizm i ruchy pląsawicze po przebytym udarze krwotocznym mózgu u chorej z nowo rozpoznaną cukrzycą typu 2

Balizm jest rzadką postacią ruchów mimowolnych. Charakteryzuje się nasilonymi, gwałtownymi i szybkimi ruchami o znacznej amplitudzie. Ruchy hemibalistyczne są uznawane za patognomoniczne dla uszkodzenia kontralateralnego jądra niskowzgórzowego Luysa, najczęściej w przebiegu zmian naczyniopochodnych mózgowia. W pracy przedstawiono przypadek 62-letniej kobiety, u której lewostronne ruchy hemibalistyczno-pląsawicze wystąpiły po upływie miesiąca od dokonanego udaru krwotocznego mózgu w zakresie jąder podstawy po stronie prawej i były związane czasowo z nasilonymi zaburzeniami metabolicznymi w przebiegu nowo rozpoznanej cukrzycy typu 2. Autorzy podkreślają fakt, że obecnie cukrzyca typu 2 z towarzyszącą nieketotyczną hiperglikemią stanowi drugą pod względem częstości przyczynę występowania tego rodzaju hiperkinez. Polski Przegląd Neurologiczny 2011; 7 (2): 109–11

Visual and somatosensory phenomena following cerebral venous infarction

Background The most frequent clinical presentation of occipital or visual tract lesion is hemianopsia or quadrantanopsia. However, damage to the primary or secondary visual cortex can also manifest as visual hallucinations (photopsiae or complex phenomena). We report visual and somatosensory phenomena following cerebral venous infarction based on a study of a patient with a history of recent head injury. Case presentation We report a 61-year-old man with a history of recent head injury presented with a headache of two weeks duration. He was complaining of transient visual abnormalities, which he described as impaired ability to recognize faces, dark spots moving in the visual field and distorted contours of an objects. Clinical examination showed a balance disorder with no evidence of visual deficit. During further observation the patient started to experience more complex visual and sensory phenomena of: waving of the ceiling, clouds that he could form and feel, he had an impression of incorrect sizes of given objects, he could see a nonexistent pack of cigarettes and the character from the arcade game Pac-Man “eating” an existing drip stand. Conclusions The patient mentioned above possessing simple and complex visual and somatosensory hallucinations and illusions in the course of venous stroke. A possible mechanism involves irritation of cortical centers responsible for visual processing

Guzy przysadki - trzy warianty kliniczne; różne konsekwencje terapeutyczne

Autorzy omówili 3 przypadki guzów przysadki. Przedstawiono chorych z guzem hormonalnie czynnym, hormonalnie nieczynnym oraz guzem bezobjawowym, określanym jako incydentaloma. W każdym z tych przypadków kliniczne objawy guza oraz schemat postępowania leczniczego były różne. Podkreślono znaczenie badań obrazowych przysadki (rezonans magnetyczny) oraz badań hormonalnych - zarówno w postępowaniu diagnostycznym, jak i w ustalaniu indywidualnych algorytmów leczenia. Zwrócono również uwagę na brak typowego obrazu klinicznego większości guzów przysadki

The quality of life in patients with multiple sclerosis – Association with depressive symptoms and physical disability: A prospective and observational study

BackgroundPatients with multiple sclerosis (MS) experience disabilities which significantly affect their quality of life (QOL) and mental health. Mood disorders and depressive symptoms are one of the most common psychiatric conditions in MS patients. This study aimed to evaluate the level of QOL in MS patients and to assess the influence of depressive symptoms and physical disability on QOL.MethodsThis prospective and observational study was conducted among 100 MS patients (mean age of 36.23 ± 11.77) recruited from the Lower Silesian Unit of the Polish Association for Multiple Sclerosis. This study used a questionnaire designed by the authors, which contained questions about sociodemographic and clinical data, as well as the following standardized questionnaires: the Activities of Daily Living questionnaire (ADL), the Instrumental Activities of Daily Living questionnaire (IADL), the Expanded Disability Status Scale (EDSS), the Beck Depression Inventory (BDI) and Multiple Sclerosis International Quality of Life Questionnaire (MusiQOL).ResultsThe average EDSS score among patients was 3.13 ± 2.38 points. More than half of the respondents (68%) suffered from depression of varying severity. The univariate linear regression models showed that the independent (p < 0.05) QOL predictors (total MusiQOL) were as follows: the number of complaints, IADL results, BDI results, EDSS score, higher education, and material status >2000 PLN. In addition, the multiple linear regression model showed that the BDI result was a significant predictor of QOL (p < 0.005).ConclusionDepressive symptoms significantly affect the QOL of MS patients

Seasonal variations in the occurrence of transient global amnesia (TGA)

Background. Transient global amnesia (TGA) is a rare, benign condition characterised by a sudden deficit of anterograde and retrograde memory that usually lasts for a few hours and is not accompanied by other focal neurological symptoms or signs. Its aetiology is still unclear. Various events or activities may trigger TGA. Evidence of seasonal variations in the appearance of TGA is inconsistent.Methods. We retrospectively analysed the medical history of 114 adult patients with diagnosed TGA, hospitalised at two neurology departments in Wrocław from 2008 to 2014. We reviewed risk factors, trigger points, and occurrence in each month of the year in our patient population.Results. Over this seven-year period, 114 patients were diagnosed with TGA. The annual occurrence ranged from 13 to 22 hospitalisations. The mean age of the patients was 64 years. There were 36 TGA events in men and 78 in women. TGA occurred most frequently in spring (36%) and summer (30%), with the incidence peaking during March.Conclusions. Our findings suggest that there is a relationship between the season of the year and the probability of TGA