Greek teachers’ views on linguistic and cultural diversity

Τhis paper reports on a questionnaire study investigating primary school teachers’ (N=85) attitudes and practices with regard to bilingualism in their classes. The study was conducted in three major Greek cities in 2013-14 as part of a large European Union funded project (‘Thalis’) on bilingualism and bilingual education, run by the Aristotle University of Thessaloniki. Our findings demonstrate that teachers are divided between those who are more aware of the benefits of bilingualism and adopt related practices and those who are more conservative in their views and practices. The need for continuing professional development aiming to enhance teachers’ awareness on issues connected to bilingualism cannot be overestimated

Pharmacological characterisation of neuronal nicotinic acetylcholine receptors

Nicotinic acetylcholine receptors (nAChRs) are the targets for the endogenous neurotransmitter acetylcholine and represent a diverse family of ligand-gated ion channels. They are expressed in the neuromuscular junction, the peripheral nervous system and the central nervous system. In the brain, the most prevalent subtypes are the heteromeric α4β2 and homomeric α7 nAChRs. Neuronal nAChRs are implicated in numerous physiological and pathophysiological functions and are therefore important targets for therapeutic drug discovery for conditions such as Alzheimer’s disease, schizophrenia and tobacco addiction. This thesis aims to further our understanding of the pharmacological and molecular characteristics of neuronal nAChRs. Acetylcholine activates nAChRs by binding at an extracellular orthosteric site. Previous studies have described several ligands that potentiate agonist-evoked responses by binding to an allosteric site of the α7 nAChRs that is distinct from the acetylcholine binding site. These ligands, termed positive allosteric modulators (PAMs) can be described as type I, when they have little or no effect on desensitisation, or type II, when they dramatically slow down the fast desensitisation kinetics of the α7 nAChR subtype. Here, a novel series of α7-selective PAMs with a range of effects on receptor desensitisation is described, using recombinant human receptors. This series consists of PAMs with type I and type II profiles, in addition to PAMs with intermediate properties on desensitisation, therefore increasing the nAChR pharmacological toolbox. Furthermore, the effect of a number of mutations on the pharmacological properties of the receptor is investigated. Three point mutations, two in the transmembrane domain (L247T and M260L) and one in the N-terminal domain (W54A), are shown to have the ability to convert PAMs into agonists. Moreover, the M260L mutation displays this property only with PAMs that have a significant effect on receptor desensitisation. These observations can provide insights into the role of these residues on receptor gating and desensitisation. In addition to the studies on recombinant receptors, the expression and functional properties of nAChRs in neurons derived from human induced pluripotent stem cells (iPSC) is examined. The iPSC-derived neurons represent a potentially valuable tool for the characterisation of neuronal receptors and ion channels in a native environment

A VIEW ON THE GREEK SHADOW EDUCATION AT THE ERA OF THE ECONOMIC CRISIS. HOW DO PRIVATE TUTORS’ WORKING CONDITIONS ARE FORMED?

Shadow education is regarded by the majority of Greek students as a means to improve their school performance and maximize their chances of admission to higher education institutions. The financial crisis that struck Greece in 2009, has left its marks on all sectors of its economy; employers and employees in shadow education institutions have also been affected to a significant extend. The purpose of this study is to investigate private tutors’ working conditions as they have evolved in the period of the financial crisis. It is also examined the engagement of private tutors with financially vulnerable social groups and the degree at which the former alters their financial expectations in order not to exclude the latter from receiving complementary tutoring. Article visualizations

Family and school language input: Their role in bilingual children’s vocabulary development

The current paper constitutes part of a large project on bilingual acquisition and bilingual education and attempts to assess language dominance in bilingual children through questionnaires and standardized language tests. Mainly, this paper investigates the correlation between (a) language dominance as attested by answers in questionnaires that relate to amount of exposure to L1/L2 input, as well as types and context (formal/informal) of input in either language, and (b) language dominance as revealed by diagnostic verbal tests. One of the target languages is Greek, an underinvestigated language in bilingualism, and the other language is German.Results indicate complex correlations between the two types of instruments with respect to language dominance, with one of the main findings being the significance of formal education in either or both of the target languages. These results point to the importance of bilingual as opposed to monolingual literacy development for language dominance, which implies the need to support the native language of immigrant, minority group or middle class children in the school setting

Conclusion

De Pascal à Heidegger, des Pensées à Sein und Zeit, nous avons franchi un intervalle de trois siècles pour rencontrer, au cœur de la modernité comme à l’ère de la technique, le même constat angoissé de désontologisation de notre univers. Que les Pensées ne puissent être lues qu’eu égard à un projet moderne aux implications acosmiques, voilà qui, du moins nous l’espérons, relève désormais d’une évidence. L’attention pascalienne à l’hétérogénéité des ordres, le rôle reconnu à l’imagination et l..

Ovulation suppression protects against chromosomal abnormalities in mouse eggs at advanced maternal age

The frequency of egg aneuploidy and trisomic pregnancies increases with maternal age. To what extent individual approaches can delay the "maternal age effect"is unclear because multiple causes contribute to chromosomal abnormalities in mammalian eggs. We propose that ovulation frequency determines the physiological aging of oocytes, a key aspect of which is the ability to accurately segregate chromosomes and produce euploid eggs. To test this hypothesis, ovulations were reduced using successive pregnancies, hormonal contraception, and a pre-pubertal knockout mouse model, and the effects on chromosome segregation and egg ploidy were examined. We show that each intervention reduces chromosomal abnormalities in eggs of aged mice, suggesting that ovulation reduction delays oocyte aging. The protective effect can be partly explained by retention of chromosomal Rec8-cohesin that maintains sister chromatid cohesion in meiosis. In addition, single-nucleus Hi-C (snHi-C) revealed deterioration in the 3D chromatin structure including an increase in extruded loop sizes in long-lived oocytes. Artificial cleavage of Rec8 is sufficient to increase extruded loop sizes, suggesting that cohesin complexes maintaining cohesion restrict loop extrusion. These findings suggest that ovulation suppression protects against Rec8 loss, thereby maintaining both sister chromatid cohesion and 3D chromatin structure and promoting production of euploid eggs. We conclude that the maternal age effect can be delayed in mice. An implication of this work is that long-term ovulation-suppressing conditions can potentially reduce the risk of aneuploid pregnancies at advanced maternal age

Τεχνητή νοημοσύνη και αδικοπρακτική ευθύνη

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της θεμελίωσης αδικοπρακτικής ευθύνης από τη δραστηριοποίηση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ). Στο πρώτο μέρος της παρούσας επιχειρείται η εννοιολογική προσέγγιση της τεχνητής νοημοσύνης και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της, ώστε εν συνεχεία να διευκολυνθεί η ανεύρεση της κατάλληλης νομικής βάσης θεμελίωσης της ευθύνης. Στο πλαίσιο της εθνικής έννομης τάξης δεν απαντάται ειδικό νομοθέτημα που να ρυθμίζει τόσο τη λειτουργία των συστημάτων ΤΝ όσο και το ζήτημα της ευθύνης από ζημίες που προκαλούνται από τη δράση τους. Συνεπώς είναι αναπόφευκτη η υπαγωγή τους σε κάποια από τις υπάρχουσες νομικές βάσεις προκειμένου να μπορέσει να παρασχεθεί αποτελεσματική προστασία και να αποζημιωθεί το θύμα. Στο κύριο μέρος της παρούσας εξετάζεται η δυνατότητα υπαγωγής της ζημιογόνου δράσης των συστημάτων ΤΝ, στις διατάξεις περί αδικοπραξίας (914 ΑΚ) και ερευνώνται οι προϋποθέσεις θεμελίωσης της υποκειμενικής ευθύνης, με έμφαση στα δυσχερή ζητήματα. Περαιτέρω, δεδομένης της ιδιαίτερης φύσης των εν λόγω συστημάτων, τα οποία υπό προϋποθέσεις αποτελούν πηγή κινδύνου, ερευνάται η πιθανή υπαγωγή της δράσης τους στις υπάρχουσες διατάξεις περί αντικειμενικής ευθύνης ή ευθύνης από διακινδύνευση. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας, επιχειρείται η συγκριτική επισκόπηση της μεταχείρισης των ζητημάτων ευθύνης που αναφύονται από τη δράση των συστημάτων ΤΝ σε Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. και στις ΗΠΑ, ενώ επισημαίνονται οι ενωσιακές προσπάθειες νομοθετικής ρύθμισης της ΤΝ που έχουν επιχειρηθεί μέχρι στιγμής. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην όλως πρόσφατη Πρόταση Οδηγίας για την προσαρμογή των εξωσυμβατικών κανόνων περί αστικής ευθύνης στην ΤΝ (AI Liability Directive), που αποτελεί την πιο πρόσφατη πρωτοβουλία σε επίπεδο Ε.Ε. με στόχο τη θέσπιση ενιαίου νομικού πλαισίου στα Κράτη-Μέλη.Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της θεμελίωσης αδικοπρακτικής ευθύνης από τη δραστηριοποίηση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ). Στο πρώτο μέρος της παρούσας επιχειρείται η εννοιολογική προσέγγιση της τεχνητής νοημοσύνης και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της, ώστε εν συνεχεία να διευκολυνθεί η ανεύρεση της κατάλληλης νομικής βάσης θεμελίωσης της ευθύνης. Στο πλαίσιο της εθνικής έννομης τάξης δεν απαντάται ειδικό νομοθέτημα που να ρυθμίζει τόσο τη λειτουργία των συστημάτων ΤΝ όσο και το ζήτημα της ευθύνης από ζημίες που προκαλούνται από τη δράση τους. Συνεπώς είναι αναπόφευκτη η υπαγωγή τους σε κάποια από τις υπάρχουσες νομικές βάσεις προκειμένου να μπορέσει να παρασχεθεί αποτελεσματική προστασία και να αποζημιωθεί το θύμα. Στο κύριο μέρος της παρούσας εξετάζεται η δυνατότητα υπαγωγής της ζημιογόνου δράσης των συστημάτων ΤΝ, στις διατάξεις περί αδικοπραξίας (914 ΑΚ) και ερευνώνται οι προϋποθέσεις θεμελίωσης της υποκειμενικής ευθύνης, με έμφαση στα δυσχερή ζητήματα. Περαιτέρω, δεδομένης της ιδιαίτερης φύσης των εν λόγω συστημάτων, τα οποία υπό προϋποθέσεις αποτελούν πηγή κινδύνου, ερευνάται η πιθανή υπαγωγή της δράσης τους στις υπάρχουσες διατάξεις περί αντικειμενικής ευθύνης ή ευθύνης από διακινδύνευση. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας, επιχειρείται η συγκριτική επισκόπηση της μεταχείρισης των ζητημάτων ευθύνης που αναφύονται από τη δράση των συστημάτων ΤΝ σε Κράτη-Μέλη της Ε.Ε. και στις ΗΠΑ, ενώ επισημαίνονται οι ενωσιακές προσπάθειες νομοθετικής ρύθμισης της ΤΝ που έχουν επιχειρηθεί μέχρι στιγμής. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην όλως πρόσφατη Πρόταση Οδηγίας για την προσαρμογή των εξωσυμβατικών κανόνων περί αστικής ευθύνης στην ΤΝ (AI Liability Directive), που αποτελεί την πιο πρόσφατη πρωτοβουλία σε επίπεδο Ε.Ε. με στόχο τη θέσπιση ενιαίου νομικού πλαισίου στα Κράτη-Μέλη

Δημιουργία ενός γενετικά τροποποιημένου ποντικού για την μελέτη του υποδοχέα 1 του λυσοφωσφατιδικού οξέος (Lpar1)

Το λυσοφωσφατιδικό οξύ (Lysophosphatidic acid, LPA) παράγει μια ποικιλία κυτταρικών αποκρίσεων μέσω μιας οικογένειας ειδικών υποδοχέων (Lysophosphatidic Acid Receptors, LPARs). Το γονίδιο που κωδικοποιεί για τον LPA1 ήταν το πρώτο που ταυτοποιήθηκε [19] και εκφράζεται ευρέως σε ενήλικους ποντικούς, ενώ κατά την εμβρυϊκή ανάπτυξη η έκφραση του είναι εμπλουτισμένη στον εγκέφαλο [7]. Η ενεργοποίηση του LPA1 επάγει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και την επιβίωση, την μετανάστευση, και κυτταροσκελετικές αλλαγές. Οι ποντικοί με ανεπάρκεια στον LPA1 παρουσιάζουν πάνω από 50% περιγεννητική θνησιμότητα σε καθαρό (C57BL/6J) γενετικό υπόβαθρο. Οι επιζώντες είναι 10-15% μικρότεροι σε μέγεθος από ό,τι τα φυσιολογικά ποντίκια, έχουν αμβλύ ρύγχος και πιο φαρδία μάτια. Η έκφραση των LPARs είναι υψηλή σε ορισμένες καρκινικές οντότητες και η υπερέκφραση τους θεωρείται ότι έχει άμεσες επιδράσεις στην έναρξη του καρκίνου. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ο LPA1 συμβάλλει στην ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση (Idiopathic Pulmonary Fibrosis, IPF) [42].Τα ποντίκια με ανεπάρκεια στον LPA1 προστατεύονται δραματικά από την ίνωση και την θνησιμότητα που επάγονται από την μπλεομυκίνη [44]. Με βάση αυτά τα δεδομένα, δημιουργήσαμε έναν υπό όρους ‘’knockout’’ (conditional ‘’knockout’’, cKO) Lpar1 ποντικό, επιλέγοντας την προσέγγιση, της υπό όρους γονιδιακής στόχευσης του Ευρωπαϊκού Προγράμματος της Υπό Όρους Μεταλλαξιγένεσης Ποντικού (European Conditional Mouse Mutagenesis Programme, EUCOMM), που βασίζεται σε μια κασέτα στόχευσης και έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός πρώτου KO αλληλόμορφου σε εμβρυϊκά βλαστικά (Embryonic Stem, ES) κύτταρα (Cells, ESCs). Για τον χαρακτηρισμό του διαγονιδιακού ζώου, μελετήθηκε ποιοτικά και ποσοτικά η ιστολογική έκφραση του γονιδίου σε Lpar1+/+,Lpar1+/-,Lpar1-/- ποντικούς, Επίσης μελετήσαμε Lpar1-/- έμβρυα, σε διάφορες ημέρες κύησης, για να επιβεβαιώσουμε την περιγεννητική θνησιμότητα. Συμπεραίνουμε ότι η έκφραση του γονιδίου μειώνεται κατά 50% στους Lpar1+/- ποντικούς σε σχέση με την έκφραση στους φυσιολογικούς ποντικούς, και μηδενίζεται - 4 - στους Lpar1-/-ποντικούς. Παρατηρήθηκε υψηλή έκφραση του γονιδίου στους όρχεις, στην ουροδόχο κύστη, στην μήτρα και στο παχύ έντερο. Τέλος αν και οι Lpar1-/- ποντικοί δεν γεννιούνται στις αναμενόμενες κατά Mendel αναλογίες, δεν βρέθηκε η εμβρυϊκή ημέρα στην οποία πεθαίνουν.Lysophosphatidic acid (LPA) produces a variety of cellular responses through a family of specific G protein-coupled receptors. The LPAR1 gene was the first to be cloned and identified. Wide expression of Lpar1 is observed in adult mice. During embryonic development is enriched in the brain. LPA1 activation induces: cell proliferation and survival, cell migration, and cytoskeletal changes. Lpar1−/− mice show up to 50% perinatal lethality in pure (C57Bl/6J) genetic backgrounds. LPARs’ expression is high in some cancer entities and their overexpression is thought to have direct effects on cancer initiation. There is also increasing evidence that LPAR1 contributes to idiopathic pulmonary fibrosis (IPF). Mice deficient in LPA1 are dramatically protected from fibrosis and mortality induced by bleomycin challenge. According to these data, we generated Lpar1 cKO mice. Considering EUCOMM’s conditional gene targeting strategy, we selected the approach that is based on a promoter-driven targeting cassette and results in the generation of a 'Knockout-first allele' in ES cells. For the characterization of the transgenic animal, we studied qualitative and quantitative the histological expression of the gene in, Lpar1+/+,Lpar1+/-,Lpar1-/- mice. We, also, studied Lpar1-/-embryos at various days of pregnancy, to confirm the perinatal mortality. We conclude that the expression of the gene is reduced by 50% at Lpar1+/- mice compared to expression in normal mice, and zeroed at Lpar1-/- mice. There was high expression of the gene in testis, bladder, uterus and colon. Finally although Lpar1-/- mice were not born at the expected Mendel proportions, we did not find in which embryonic day dying