52 research outputs found
Amin Fonksiyonlu Karbon Nanotüp, Kalay Oksit Nanopartikül ve Diamin Oksidaz Temelli Triptamin Biyosensörü
Bu çalışmada amino fonksiyonlu çok duvarlı karbon nanotüp (NH2?MWCNT) ve kalay oksit nanopartikül (SnO2)ile modifiye edilmiş perde baskılı karbon elektrotlara (SPCE) dayanan amperometrik triptamin biyosensörügeliştirildi. Diamin oksidaz (DAO) enzimi NH2?MWCNT-SnO2/SPCE yüzeyine N-etil-N?-(3-dimetilaminopropil)karbodiimit (EDC) ve N-hidroksi süksinimit (NHS) kullanılarak kovalent bağlama yöntemi ile immobilize edildi.Hazırlanan elektrot yüzeyi, enzimlerin yüzeyden uzaklaşmasını engellemek ve girişim etkilerini azaltmakamacıyla son olarak Nafyon ile kaplandı. Biyosensörün yüzey morfolojisi, elektrokimyasal özellikleri ve analitikperformansı taramalı elektron mikroskobu (SEM), dönüşümlü voltammetri (CV), elektrokimyasal empedansspektroskopi (EIS) ve kronoamperometri yöntemleri kullanılarak incelendi. Geliştirilen biyosensör ile triptaminiçin elde edilen doğrusal çalışma aralığı, gözlenebilme sınırı ve duyarlık sırası ile 2,0×10-6 ? 2,5×10-3 M, 6,0×10-7M ve 6,52 µA mM-1 olarak bulundu. Hazırlanan biyosensörün tekrar kullanılabilirlik ve tekrar üretilebilirliğininoldukça iyi olduğu belirlendi
Amin Fonksiyonlu Karbon Nanotüp, Kalay Oksit Nanopartikül ve Diamin Oksidaz Temelli Triptamin Biyosensörü
Bu çalışmada amino fonksiyonlu çok duvarlı karbon nanotüp (NH2?MWCNT) ve kalay oksit nanopartikül (SnO2)ile modifiye edilmiş perde baskılı karbon elektrotlara (SPCE) dayanan amperometrik triptamin biyosensörügeliştirildi. Diamin oksidaz (DAO) enzimi NH2?MWCNT-SnO2/SPCE yüzeyine N-etil-N?-(3-dimetilaminopropil)karbodiimit (EDC) ve N-hidroksi süksinimit (NHS) kullanılarak kovalent bağlama yöntemi ile immobilize edildi.Hazırlanan elektrot yüzeyi, enzimlerin yüzeyden uzaklaşmasını engellemek ve girişim etkilerini azaltmakamacıyla son olarak Nafyon ile kaplandı. Biyosensörün yüzey morfolojisi, elektrokimyasal özellikleri ve analitikperformansı taramalı elektron mikroskobu (SEM), dönüşümlü voltammetri (CV), elektrokimyasal empedansspektroskopi (EIS) ve kronoamperometri yöntemleri kullanılarak incelendi. Geliştirilen biyosensör ile triptaminiçin elde edilen doğrusal çalışma aralığı, gözlenebilme sınırı ve duyarlık sırası ile 2,0×10-6 ? 2,5×10-3 M, 6,0×10-7M ve 6,52 µA mM-1 olarak bulundu. Hazırlanan biyosensörün tekrar kullanılabilirlik ve tekrar üretilebilirliğininoldukça iyi olduğu belirlendi
Comparison of Graphene, Graphene Oxide and MWCNT Modified Biosensors for L-lysine Determination
L-lysine Biosensor Based on Graphene/c-MWCNTs/SnO2 Composite Film Modifıed Glassy Carbon Electrode
Dermoscopic features of conjunctival, mucosal, and nail pigmentations in a case of Laugier-Hunziker syndrome.
Amperometric L-lysine Enzyme Electrodes Based on Carbon Nanotube/Redox Polymer and Graphene/Carbon Nanotube/Redox Polymer Composites
MWCNT-Jelatin/Poli(Vinilferrosen)/Lizin Oksidaz Nanokompozit Filme Dayalı L-Lizin Biyosensörü
Amperometric Biosensor for L-lysine Determination Based on Graphene and Poly(vinylferrocene)
Amperometric L-lysine biosensor based on carboxylated multiwalled carbon nanotubes-SnO2 nanoparticles-graphene composite
Electrochemical studies of olmesartan medoxomil and its detection in pharmaceutical dosage forms and biological fluids by cathodic adsorptive stripping voltammetric method
The electrochemical properties of olmesartan (OLME) were investigated by cyclic voltammetry (CV) and differential pulse voltammetry (DPV) at hanging mercury drop electrode (HMDE). All studies were based on the irreversible and adsorption-controlled electrochemical reduction signal of OLME at about -1.2 and -1.5 V vs. Ag/AgCl at pH 5.0 in Britton-Robinson (BR) buffer. This adsorptive character of the molecule was used to develop a novel, fully validated, rapid, selective and simple differential pulse cathodic adsorptive stripping voltammeric (DPCAdSV) method for the direct determination of OLME in pharmaceutical dosage form and human urine without time-consuming steps prior to drug assay. Peak current of electrochemical reduction of OLME was found to vary linearly with the concentration in the range from 4.7 × 10-8 mol L-1 (0.0262 µg mL-1) to 8.3 × 10-6 mol L-1 (4.636 µg mL-1). In this method, limit of quantification (LOQ) was found to be 5.1 × 10-7 mol L-1 (0.284 µg mL-1). The method was applied to determine the content of OLME in commercial pharmaceutical preparation and spiked human urine. It was found to be highly accurate and precise, having a relative standard deviation of less than 10% for all applications
- …