Erişkinlerde narsistik kişilik özelliklerinin mizaç ve karakter boyutları ile bağlanma stilleri açısından incelenmesi

Bu çalışmada amacı narsistik kişilik özellikleri ile bağlanma stilleri ve mizaç ve karakter boyutları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma örneklemini Türkiye’de yaşayan 424 yetişkin oluşturmaktadır. Araştırmada sosyodemografik bilgiler formunun yanında Narsisistik Kişilik Envanteri, İlişki Ölçekleri Anketi ve Mizaç ve Karakter Envanteri-Gözden Geçirilmiş Formu kullanıldı. Toplam NKE puanı ile Zarardan Kaçınma (r=-0.290, p<0.01) ve İş Birliği Yapma (r=-0.376, p<0.01) boyutları arasında ters yönde ve istatistiksel olarak anlamlı, Sebat Etme (r=0.234, p<0.01) boyutu arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulundu. Toplam NKE ile Güvenli Bağlanma arasında pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulundu (r= 0.131, p<0.05). Bağlanma stillerinden güvenli bağlanma, mizaç ve karakter boyutlarından ise Zarardan Kaçınma, Sebat Etme, Kendini Yönetme ve İşbirliği Yapma boyutları narsisistik kişilik envanteri toplam puanını istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yordadığı görüldü (R2=0.334, F(11,423)=18.789, p<0.001). Buna göre narsisistik kişilik özellikleri ile bağlanma stilleri ve mizaç ve karakter boyutları arasında önemli bir ilişki olduğu saptandı

The evaluation of apically extruded sealers and their relationship to various risk factors: A retrospective research

Bu çalışmanın amacı, kök kanal tedavisi uygulanmış daimî dişlerde, apikalden istemsiz olarak taşan kök kanal dolgu patlarını değerlendirmek ve bu durumu etkileyen olası risk faktörlerini belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada, tek bir operatör tarafından 18 yıl 6 ay boynunca tedavi edilen 5.381 adet hastaya ait dişler incelenmiş ve çalışmaya toplam 7.761 diş dâhil edilmiştir. Hastanın yaşı, cinsiyeti, pulpal ve periapikal hastalığın teşhisi, ilgili dişin tipi, tedavinin şekli [birincil tedavi (vital, devital), tekrarlayan tedavi], kanal dolum tekniği, hangi kök kanal patının kullanıldığı ve tedavi seans sayısı gibi faktörler incelenerek, taşkın pat gelişimi üzerinde en fazla belirleyici olan etkenin tespit edilmesi sağlandı. İstatistiksel analiz, tek değişkenli ve çoklu değişkenli lojistik regresyon analizleri kullanılarak yapıldı. Bulgular: Olguların ortalama yaşı 43,7±16,6 (yıl) olup; 2.251’i (%41,8) erkeklerden, 3.130’u (%58,2) kadınlardan oluşmaktaydı. Taşkın pat, 7.761 adet dişin 535 (%6,9) tanesinde gözlendi. Birincil tedavi gören vital dişlere göre birincil tedavi gören devital dişlerde (p<0,001) ve tekrarlayan tedavi gören dişlerde (p=0,002), taşkın pat görülme ihtimali daha fazla idi. Kanal dolum tekniği açısından basit tek kon veya vertikal kondensasyon (VK) uygulanan dişlere göre sadece lateral kondensasyonla (LK) (p=0,004) ve LK+VK (p=0,002) ile dolum yapılan dişlerde patın taşma olasılığının daha fazla olduğu belirlendi. AH Plus’a göre AH 26 kullanımının, taşkın pat görülme ihtimalini artırdığı tespit edildi (p=0,002). Sonuç: Nekrotik ve/veya periapikal lezyonlu dişlerde gerçekleştirilen birincil ve tekrarlayan tedavilerin, kanal dolum tekniklerinden LK’nin, LK ile birlikte VK’nin kombine bir şekilde kullanılmasının, kanal dolgu patı olarak AH 26’nın seçilmesinin, pat taşkınlığı anlamında risk faktörleri olduğu belirlenmiştir.The aim of this study is to evaluate the unintentionally apically extruded root canal sealers in endodontically treated teeth and to determine the possible risk factors affecting this situation. Material and Methods: Records of 7,761 teeth belonging to 5,381 patients treated by a single operator during18 years and 6 months were included. The most determining factor on extruded sealer was identified considering the patient's age, gender, diagnosis of pulpal and periapical disease, tooth type, treatment modality [primary treatment (vital, mortal), retreatment], filling technique, sealer choice, and the number of visits. Statistical analysis was carried out by using univariate binary and multivariate logistic regression analyses. Results: The mean age was 43.7±16.6 (years) and 2,251 (41.8%) were men and 3,130 (58.2%) were women. Extruded sealer was observed in 535 (6.9%) of 7,761 teeth. The incidence of sealer extrusion was higher in primarily treated mortal teeth (p<0.001) and retreated teeth (p=0.002) compared to primarily treated vital teeth. In terms of root canal filling technique, it was determined that the probability of sealer extrusion was higher in teeth filled with only lateral condensation (LC) (P=0.004) and LC+vertical condensation (VC) (p=0.002) compared to teeth filled with simple single cone or VC techniques. The use of AH 26 increased the incidence of sealer extrusion compared to AH Plus (p=0.002). Conclusion: It has been determined that primary treatments and retreatments performed in teeth with necrotic and/or periapical lesions, the use of LC, LC in combination with VC, and the choice of AH 26 as a sealer are risk factors in terms of sealer extrusion

The legal position of the promiser in the commitment of the third parties act

Üçüncü kişinin fiilini üstlenme (TBK m. 128) yapısını konu edinen tezimiz temelde, üstlenenin borçları ve ödeme talebi karşısındaki savunmalarını konu edinmektedir. Öncelikle, kurumun, genel yapısı tanıtılarak, tarihsel gelişimine ilişkin açıklamalar getirilmektedir. Akabinde ise üçüncü kişinin fiilini üstlenmenin hukuki niteliği öğreti ve yargı kararlarında yer alan tartışmalar dikkate alınarak ortaya konulmaya çalışılacaktır. Bu noktada, özellikle, garanti sözleşmeleri ile olan ilişkisi üzerinde de özel olarak durulmaktadır. Genel yapısı ve hukuki niteliği ortaya konulduktan sonra üçüncü kişinin fiilini üstlenme sözleşmesinin özellikleri ve geçerlilik şartları detaylı olarak izah edilecektir. Burada ise kurumun, TBK m. 603 ile olan ilişkisi de ayrıca açıklanmaya muhtaçtır. TBK m. 603 yapının şekil ve geçerlilik şartları noktasında büyük önem arz etmektedir. Genel kabul ise TBK m. 603 düzenlemesinin yollamasıyla TBK m. 583 ve 584’te yer alan kefaletin şekline ve ehliyete ilişkin düzenlemelerin, üçüncü kişinin fiilini üstlenme sözleşmesi bakımından da uygulanması yönündedir. İlgili düzenleme iki kurumu birbirine yaklaştırdığı için her iki kurumun ayrımının tespit edilmesi de uygulama bakımından oldukça önemlidir. Bu noktada ise kefaletin feri, üstlenme sözleşmesinin ise bağımsızlık özelliği bize yardımcı olacak olup; iki kurumun ayrımı bakımından teminatın işbu özelliğinin tespit edilmesi gerekecektir. Bunun yanı sıra, üçüncü kişinin fiilini üstlenme ile benzerlik arz eden diğer yapılar ile olan ilişkisi de incelenerek farklı yönleri ortaya konulacaktır. Böylece, düzenlemenin uygulama alanı ve kendisine özgü, diğer kurumlardan ayrılan yönleri de daha rahat tespit edilebilecektir. Yine, garanti sözleşmesi ile birlikte üçüncü kişinin fiilini üstlenmesi sözleşmesi ile adı sıklıkla anılan banka teminat mektupları ile olan ilişkisi de değerlendirmeye alınacaktır. ii Üçüncü kişinin fiilini üstlenme yapısını ete kemiğe büründürdükten sonra ise üstlenenin borcu üzerinde durulacaktır. Özellikle, üstlenenin borcunun doğumunun ve muaccel hale geldiği anın tespiti ile üstlenenin borcunun kapsamı belirlenmelidir. Üstlenen, üçüncü kişiye ait bir riski üzerine almaktadır. Diğer bir ifade ile risk neticesinde ortaya çıkacak olan zarar miktarından sorumlu olmaktadır. Bu bakımdan, risk, meydana geldiği takdirde üstlenenin, alacaklının hangi zararlarından, ne oranda sorumlu olacağının tespit edilmesi gerekecektir. Üstlenen, kendisinden talepte bulunulduğu takdirde, kayıtsız şartsız bir ödeme borcu altına girmemektedir. O da her borçlu gibi gerek genel hükümler çerçevesinde sözleşmenin geçersizliğine, gerek üstlenme sözleşmesi kapsamında sahip olduğu defi ve itirazları gerekse de risk meydana gelmediği takdirde riskin meydana gelmediğini öne sürerek ödemeden kaçınabilecektir. Bunun sonucu olarak, alacaklı tarafından ödeme talebinde bulunulduğu takdirde üstlenenin, ödemeden kaçınabileceği haller de arz edilecektir. Üstlenenin, ödemeden kaçınmasını gerektiren bir halin var olmaması halinde ödeme yapması gerekecektir. Bu noktada, üstlenenin, lehine teminat sağladığı (riskini üzerine aldığı) kişiye hangi hal ve şartlarda başvurabileceğine de tezin son bölümünde değinilmiştir. Son olarak ifade edilecektir ki, Avrupa Sözleşmeler hukukunun (Principles of European Contract Law) yeknesaklaşması konusunda ortaya konulan teminat hukuku özelindeki prensipler de ilgili yerlerde dipnot olarak çalışmamıza eklenmiştir.The topic of this thesis called The Legal Position of the Promiser in the Commitment of the Third Parties Act essentially consist of promiser’s debts and defenses. First of all, the general structure of institution is introduced and explanations about its historical background are given. Then, legal nature of commitment of third parties’ acts are presented in order to doctrine and judicial decisions. At this point, its relationship with guarantee contracts is also specially emphasized. After presented general structure and legal nature, the characteristics and validity terms of the institution will be explained in detail. In this respect, TCO 603 has vital role, and it has of great importance in terms of the shape and validity requirements of the structure. The general acceptance is that the arrangements regarding the validity conditions and ability of the suretyship agreement in TCO 583 and 584 should also be applied in terms of the contract to undertake the act of the third party with the sending of the regulation TCO 603. Since the relevant regulation brings the two institutions closer together, it is also very important to determine the distinction between the two institutions in terms of practice. The main differences between them are that whether it is primary or ancillary guarantee. According to them, suretyship is ancillary and commitment of third parties act is the primary guarantee. In addition to this, its relationship with other structures that are like assuming commitment of the third parties act will be examined and its different aspects will be revealed. Thus, the application area of the regulation and its specific aspects that differ from other institutions can be determined more easily. Also, guarantee agreement and bank letters of guarantee, which is be mentioned with commitment of third parties act, will be evaluated. iv After embodying the structure of the commitment of third parties act, the debt of the promiser will be emphasized. In particular, the scope of the promisor's debt should be determined with the determination of the birth of the debt and the moment when it becomes due. The promiser undertakes a third parties’ risk. In other words, it is responsible for the amount of damage that will take place because of the risk. In this respect, it will be necessary to determine which damages the promiser will be liable for and to what extent, if the risk occurs. Also, the promiser's debts do not an unconditional debts obligation if requested from creditor. Like every debtor, promisor will be able to avoid payment by contractual invalidity within the framework of general provisions, invalidity of the scope of commitment of third parties act and also if the risk does not occur, he can on the basis this. As a result of this, if the creditor demand payment, there will be some defenses in which the promisers can avoid payment. The promiser will have to be fulfill his debt if there is no condition that requires promiser to avoid payment. At this point, it is also mentioned in the last part of the thesis under which conditions and conditions the promiser can recourse to the third person for whom promisor provides collateral (for which she takes the risk). Finally, it will be stated that the principles specific to the law of personal security (guarantee), which were set forth on the uniformization of the Principles of European Contract Law, have also been added to our work as footnotes in the relevant places

Revisiting the complex architecture of ALS in Turkey: Expanding genotypes, shared phenotypes, molecular networks, and a public variant database

The last decade has proven that amyotrophic lateral sclerosis (ALS) is clinically and genetically heterogeneous, and that the genetic component in sporadic cases might be stronger than expected. This study investigates 1,200 patients to revisit ALS in the ethnically heterogeneous yet inbred Turkish population. Familial ALS (fALS) accounts for 20% of our cases. The rates of consanguinity are 30% in fALS and 23% in sporadic ALS (sALS). Major ALS genes explained the disease cause in only 35% of fALS, as compared with similar to 70% in Europe and North America. Whole exome sequencing resulted in a discovery rate of 42% (53/127). Whole genome analyses in 623 sALS cases and 142 population controls, sequenced within Project MinE, revealed well-established fALS gene variants, solidifying the concept of incomplete penetrance in ALS. Genome-wide association studies (GWAS) with whole genome sequencing data did not indicate a new risk locus. Coupling GWAS with a coexpression network of disease-associated candidates, points to a significant enrichment for cell cycle- and division-related genes. Within this network, literature text-mining highlightsDECR1, ATL1, HDAC2, GEMIN4, andHNRNPA3as important genes. Finally, information on ALS-related gene variants in the Turkish cohort sequenced within Project MinE was compiled in the GeNDAL variant browser (www.gendal.org).Bogazici University; Suna and Inan Kirac Foundatio

Clinical and molecular evaluation of MEFV gene variants in the Turkish population: a study by the National Genetics Consortium

Familial Mediterranean fever (FMF) is a monogenic autoinflammatory disorder with recurrent fever, abdominal pain, serositis, articular manifestations, erysipelas-like erythema, and renal complications as its main features. Caused by the mutations in the MEditerranean FeVer (MEFV) gene, it mainly affects people of Mediterranean descent with a higher incidence in the Turkish, Jewish, Arabic, and Armenian populations. As our understanding of FMF improves, it becomes clearer that we are facing with a more complex picture of FMF with respect to its pathogenesis, penetrance, variant type (gain-of-function vs. loss-of-function), and inheritance. In this study, MEFV gene analysis results and clinical findings of 27,504 patients from 35 universities and institutions in Turkey and Northern Cyprus are combined in an effort to provide a better insight into the genotype-phenotype correlation and how a specific variant contributes to certain clinical findings in FMF patients. Our results may help better understand this complex disease and how the genotype may sometimes contribute to phenotype. Unlike many studies in the literature, our study investigated a broader symptomatic spectrum and the relationship between the genotype and phenotype data. In this sense, we aimed to guide all clinicians and academicians who work in this field to better establish a comprehensive data set for the patients. One of the biggest messages of our study is that lack of uniformity in some clinical and demographic data of participants may become an obstacle in approaching FMF patients and understanding this complex disease