75 research outputs found

    A long way to Russia: Agustín de Betancourt

    Get PDF
    Mucho se ha escrito sobre Agustín de Betancourt, su vida en Rusia, su contribución a la arquitectura, la construcción y la organización del sistema de transportes del Imperio ruso, así como sobre su vida, su formación y su trayectoria profesional en España. Sin embargo, poco se sabe de cuándo, cómo y porqué toma la decisión de abandonar su país de forma definitiva e instalarse en Rusia. A partir de la documentación encontrada en archivos rusos y españoles, se ha podido demostrar que es el embajador ruso en España, Ivan Muravyov-Apóstol, quien, poco después de su llegada a España, a finales de 1803, tras conocer personalmente a Betancourt, propone a San Petersburgo su contratación. Una vez obtenido el visto bueno, le traslada la propuesta. Asimismo, se estudian en detalle las discrepancias entre Manuel Godoy y Betancourt por las obras de encauzamiento del río Genil y la intervención en el Soto de Roma, Real Sitio propiedad del ministro, que marcaron el deterioro de las relaciones entre ambos y llevaron al ingeniero a considerar, negociar y aceptar la oferta de instalarse en Rusia. Ambos hechos se estudian en el marco de su trayectoria profesional en EspañaО Бетанкуре, его жизни в России, его вкладе в архитектуру, строительство и организацию транспортной системы Российской империи написано достаточно много. Авторы статьи предлагают проследить его биографию до того момента, как он приехал в Россию. Перипетии его жиз- ни в Испании, его работа во Франции исследованы довольно поверхност- но. На основе выявленных документов в архивах Москвы и Мадрида (Архив внешней политики Российской империи, Archivo Histórico Nacional) проведено исследование, в котором впервые рассмотрена: 1) Эволюция взаимоотно- шений Бетанкура с первым министром Испании Мануэлем Годом, когда Бе- танкур занимал пост генерального инспектора дорог и портов. Именно Годой поручил в 1803 г. Бетанкуру работы по укреплению русла реки. Тот иссле- довал местность и предоставил доклад, в котором рекомендовал восста- новить лесные массивы в устьях и руслах рек, что не понравилось Годою. В 1805 г. Годой отозвал Бетанкура и перепоручил руководство работами во- енным инженерам. Отстранение от работ стало последней каплей, перепол- нившей терпение выдающегося инженера; 2) История его знакомства с рос- сийским посланником в Мадриде И. М. Муравьевым-Апостолом, которое не было случайным, поскольку российскому посланнику было поручено составить записку о том, в каком положении в Испании находится инженерное искусство. В 1798 г. Павел I учредил Департамент для произведения и правления всех дел по водяным коммуникациям в Империи, которым с 1801 г. руководил Нико- лай Петрович Румянцев. С воцарением Александра I в рамках Государствен- ной военной коллегии был выделен Инженерный департамент, который воз- главил инженер-генерал Петр Корнилович Сухтелен. Именно для их ведомств собирал информацию российский посланник, указывая, что, если его записи заслужат внимания императора и заинтересуют Инженерный департамент, он будет готов переслать в Россию не только чертежи, но и модели инже- нерных сооружений. На основе проведённого исследования сделаны выводы о причинах, по которым он покинул Испанию и, в конце концов, оказался в Петербурге. Соответственно, основная цель исследования – это прираще- ние научного знания и введение новых архивных документов в научный обо- рот. Имеющийся научный задел по предлагаемой теме: статья О. В. Во- лосюк «Российский посланник в Испании И. М. Муравьев-Апостол» и статья К. Камареро Буйон «Административная и хозяйственная реформа королев- ских резиденций: план Энсенады для Сото де Рома (Гранада, Испания, 1749 г.)».A lot has been written about Agustín de Betancourt, his life in Russia, his contribution to the architecture, construction and organization of the transport system in the Russian Empire, as well as his life, his training and his professional career in Spain. However, little is known about when, how and why he makes the decision to leave his country permanently and settle in Russia. According to the documentation found in both Russian and Spanish archives, it has been shown that it is the Russian ambassador to Spain, Ivan Muravyov-Apostol, who, shortly after his arrival in Spain, at the end of 1803, after personally meeting Betancourt, proposes its contract to Saint Petersburg. Once the approval is obtained, the proposal is transferred. Also, the discrepancies between Manuel Godoy and Betancourt are studied in detail for the work of channeling the Genil river and the intervention in Soto de Roma, Royal Site owned by the minister, which marked the deterioration of the relations between both and took the engineer to consider, negotiate and accept the offer to settle in Russia. Both facts are studied within the framework of his professional career in Spai

    Planimetría del Real Sitio de San Ildefonso de la Junta General de Estadística, 1868-1869

    Get PDF
    L'aixecament de la Residència Reial de Sant Ildefons constitueix una de les operacions cartogràfiques menys conegudes de les realitzades per la Junta General d'Estadística. No obstant això, destaca tant pel personal que va hi prendre part, com pel valor de la documentació cartogràfica, que roman inèdita. Es presenta una descripció geohistórica de la Residència Reial de Sant Ildefons i s'examina la decisió d'efectuar-ne l'aixecament en una conjuntura política i econòmica particularment poc propícia, a l'etapa final del règim isabelí. Analitzem l'evolució dels treballs topogràfics i de gabinet i efectuem un balanç de la documentació conservada actualment a l'Institut Geogràfic Nacional.The survey of the Royal Site of San Ildefonso (Segovia) is one of the worst known mapping operations among those carried out by the General Statistics Board of Spain. However, stands out for the staff who took part in it, and also for the value of the cartographic documents, which remain unpublished. We provide a geohistorical description of the Royal Site and examine the decision to conduct the survey in an inappropriate political and economic situation, at the end of the regime of Isabel II. We analyze the field and cabinet works, and make a balance of the maps preserved in the archive of the Instituto Geográfico Nacional.El levantamiento del Real Sitio de San Ildefonso constituye una de las operaciones cartográficas peor conocidas entre las llevadas a término por la Junta General Estadística. Sin embargo, destaca tanto por el personal que tomó parte en el mismo, como por el valor de la documentación cartográfica, que permanece inédita. Se presenta una descripción geohistórica del Sitio de San Ildefonso y se examina la decisión de efectuar el levantamiento en una coyuntura política y económica particularmente poco propicia, en plena agonía del régimen isabelino. Analizamos el curso de los trabajos topográficos y de gabinete, y efectuamos un balance de la documentación conservada actualmente en el Instituto Geográfico Nacional

    La cartografía en el catastro de Ensenada, 1750-1756

    Get PDF
    Tlie Cartography in the Ensenada Cadastre. 1750-1756. In this work the author reflects on the cartographical aims and results that were designed and obtained through surveys in the Crown of Castille between 1750 and 1756, known as the Ensenada cadastre. This article covers the main characteristics of the cadastre as general background where an important set of representations are produced. These representations are of a nontechnical cartographical character. Along with this, the author lists the rules required in order to obtain significant information and the «reversing» of the process once realised the lack of specialists in geometry. As a result of this, they became aware of the amount of time that would be needed in order to measure and represent accurately the thousands of terms that had to be surveyed. But this was not the only drawback as appropriate documents had to be written with the results of the census. The surveyors also had to decide on the use to be given to these documents. Finally this article states that the first institutional attempts to elaborate the Atlas of Spain and the unofficial cartographical cadastre took place at the same time. This «unofficial » cartography can be called so, because mostly it was carried out not knowing the principles of cartography.La Cartografía en el Catastro de Ensenada, 1750-1756. En este trabajo se estudian cuáles fueron los propósitos y resultados cartográficos que respectivamente abrigaron y obtuvieron los diseñadores y realizadores de la averiguación catastral llevada a cabo en la Corona de Castilla entre 1750 y 1756, conocida como Catastro de Ensenada. Recoge: 1) las principales características del catastro en cuanto marco general en el que se genera un importante conjunto de representaciones de carácter cartográfico no técnico, 2) la normativa que se dicta para la obtención de dichas informaciones, así como la marcha atrás que se produce cuando se constata la escasez de geómetras y se valora debidamente el tiempo que se precisaría para medir y representar con exactitud los miles de términos que había que catastrar, 3) los resultados cartográficos obtenidos y 4) los documentos en los que quedaron plasmados y el uso de los mismos que puede hacerse. Finalmente, se resalta la contemporaneidad entre el primer intento institucional para elaborar el Atlas de España y la cartografía catastral, que se puede calificarse de «popular» por haber sido elaborada, salvo contadísimas ocasiones, desde el desconocimiento de los principios del Arte correspondiente. [fr] La Cartographie du Cadastre de Ensenada, 1750-1756. Dans ce travail nous étudions quelles étaient les propos et les résultats cartagraphiques qui orientèrent et que les dessinateurs-cartographe et réalisateurs obtinrent de la recherche cadastrale menée à bout sous la couronne de Castille entre 1750 et 1756, connue comme Cadastre de Ensenada. Il recueille: 1) les principales caractéristiques du cadastre considéré comme le cadre général où va se créer un groupe important de représentation de carácter cartographique non technique, 2) la nome qui se dicta pour l'obtention de ces informations ainsi comme le revirement qui se produisit lorsque l'on constata le manque de géomètres et que l'on calcula dûment le temps qu'on allait mettre pour mesurer et représenter avec exactitude les milles parcelles fonciers qu'il fallait cadastrer, 3) les résultats cartographiques obtenus et 4) les documents où ils furent reflétés et l'usage que l'on peut faire des mêmes. Finalement, on célèbre la contemporanéité entre le premier essai institutionnel pour élaborer l'Atlas d'Espagne et la cartographie cadastrale, qui peut se qualifier comme «populaire» puisqu'il fut conçu, sauf quelques exeptions, à partir des défauts de connaissances des principes de l'art correspondant

    Claves normativas para la interpretación geográfica del Catastro de Ensenada

    Full text link
    Tesis inédita leída el 29-6-1987 en la Universidad Autónoma de Madrid, Facultad de Filosofía y Letras, Departamento de Geografí

    La descripción geográfica de las Islas Canarias de Antonio Riviere

    Get PDF

    Caput Castellae: Burgos city of merchants

    Full text link
    En este trabajo se estudia cómo Burgos, desde el pequeño núcleo nacido en el siglo ix como parte del sistema defensivo de la frontera del Duero en plena Reconquista, evoluciona hasta ser en el siglo xvi una ciudad rica, boyante e internacional, cuyos mercaderes comercian por toda Europa, controlan el mercado de los seguros y financian a concejos y coronasIn this work we study how Burgos, from the small nucleus born in the 9th century as part of the defensive system of the Duero river border in the middle of the Reconquest, become into a rich, buoyant and international city in the 16th century, whose merchants trade for all over Europe, they control the insurance market and finance councils and crownsEste trabajo se ha realizado en el marco del Proyecto de Investigación I+D+i PID2019-106735GB-C21 del Ministerio de Ciencia e Innovación y en el del Proyecto FUAM-465026 de Transferencia del Conocimiento de la Fundación de la Universidad Autónoma de Madrid y la Dirección General del Catastro de Españ

    Geómetras en el paraíso: el levantamiento topográfico del Real Sitio de Riofrío (1868-69)

    Get PDF
    En agosto de 1868 un equipo de geómetras de la Junta General de Estadística, dirigido por José Giralt Torner, inició los trabajos de campo necesarios para proceder a una representación cartográfica fiable del Real Sitio de Riofrío (Segovia). El levantamiento formaba parte de un proyecto más ambicioso, que tenía por objeto el inventario y deslinde del patrimonio territorial de la Corona. Los planos formados por los geómetras de la Junta de Estadística, que se conservan inéditos en el archivo del Instituto Geográfico Nacional, constituyen un conjunto documental de notable valor geohistório, sin posible parangón entre las fuentes iconográficas del siglo XIX. Este artículo, que se apoya esencialmente en fuentes primarias, da cuenta de la cartografía conservada, describe la técnica de levantamiento, e identifica a los protagonistas de tales trabajos

    Geómetras en el paraíso: El levantamiento topográfico del Real Sitio de Riofrío (1868-69)

    Full text link
    En agosto de 1868 un equipo de geómetras de la Junta General de Estadística, dirigido por José Giralt Torner, inició los trabajos de campo necesarios para proceder a una representación cartográfica fiable del Real Sitio de Riofrío (Segovia). El levantamiento formaba parte de un proyecto más ambicioso, que tenía por objeto el inventario y deslinde del patrimonio territorial de la Corona. Los planos formados por los geómetras de la Junta de Estadística, que se conservan inéditos en el archivo del Instituto Geográfico Nacional, constituyen un conjunto documental de notable valor geohistório, sin posible parangón entre las fuentes iconográficas del siglo XIX. Este artículo, que se apoya esencialmente en fuentes primarias, da cuenta de la cartografía conservada, describe la técnica de levantamiento, e identifica a los protagonistas de tales trabajosIn August 1868 a team of surveyors from the General Statistics Board of Spain ("Junta General de Estadística"), led by José Giralt Torner, began field work needed to produce a reliable mapping of the Royal Site of Riofrío (Segovia, Spain). The survey was part of a more ambitious project, which aimed the inventory and demarcation of the Royal Heritage. Maps formed by the surveyors of the General Statistics Board, which are preserved in the archive of the National Geographic Institute, are an irreplaceable historical source, without possible comparison with the iconographic sources of the nineteenth century. This paper, which is based basically on primary sources, report on the preserved cartography, describes the survey system, and identify the protagonists of these worksEn Août 1868, une équipe de cartographes du Conseil général de la statistique de l’Espagne ("Junta General de Estadística"), dirigé par José Giralt Torner, a commencé à travailler sur le terrain pour effectuer une cartographie fiable du Palais Royal de Riofrío (Real Sitio de Riofrío, Segovia). Le travail faisait partie d'un projet plus ambitieux, qui vise à l'inventaire et à la démarcation des terres appartenant à la Couronne. Les cartes formées par les experts du Conseil général de la statistique, qui sont conservés dans les archives de l'Institut Géographique National, sont un ensemble de valeur documentaire remarquable, sans comparaison possible avec les sources iconographiques du XIXe siècle. Cet article, qui se fonde essentiellement sur des sources primaires, décrit la cartographie conservée et identifie les protagonistes de ces oeuvre
    corecore