A qualitative study on loss of a spouse, coping strategies after loss and the future expectations among eldersYaşlılarda eş kaybı, kayıp sonrası başa çıkma stratejileri ve gelecek beklentileri üzerine nitel bir araştırma

With this study, it is aimed to present data about the important effects of losing a spouse among elders, especially to the related areas which provide services for elderly people such as healthcare, nursing and psychological counseling. Three sub-objectives were examined within the scope of the current study, namely, (1) emotional, cognitive, social and physical influences caused by the loss of a spouse in the elderly, (2) coping strategies used by the elders to cope with the loss of a spouse, and (3) the future expectations of elders after loss of a spouse.In the research, phenomenological approach is used from qualitative research methods. Semi-structured interviews were conducted with ten participants (5 males, 5 females) who were were 65 years old or older, have lost their spouses, and were not in the nursing home. The gathered data was analyzed with frequency and categorical analysis.The results of the analysis demonstrated that the loss of a spouse in the elderly can be classified in five main general area namely, “cognitive, emotional, social and physical effects of losing of a spouse”, “methods used to cope with loss of a spouse”, “future expectations of the elders”, “expressions related the loss of a spouse”, and “other expressions”. When the statements on the effects of the losing a spouse were examined, it was seen that “cognitive effects” were the most frequent, and “physical effects” were the least frequent subcategories. Besides, “lifestyle habits” were the most frequent and “receiving psychological support from an expert” was the least frequent subcategories of the second main general category which is called as the coping strategies after loss of a spouse among elders. Lastly, “expectations, plans and objectives” were the oftenest subcategory in the future expectations category of the current study.The findings of the study were discussed in comparison to the relevant information in the field of psychology, and suggestions were provided in the context of guidance and psychological counseling.Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetBu çalışma ile yaşlılık döneminde önemli etkileri olan eş kaybı hakkında özellikle yaşlılara sağlık, bakım, psikolojik danışma gibi hizmet veren ilgi gruplarına veri sunulması amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında; (1) yaşlılarda eş kaybetmenin yarattığı duygusal, bilişsel, sosyal ve fiziksel etkilerin (2) yaşlıların eş kaybıyla baş etmede kullandıkları stratejilerin ve  (3) yaşlılarda eş kaybı sonrası geleceğe ilişkin beklentilerin neler olduğu alt amaç olarak incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik yaklaşım kullanılmıştır. Belirlenen amaçlar doğrultusunda 65 yaş ve üzeri eşini kaybetmiş ve bakım evinde olmayan on katılımcı (5 erkek, 5 kadın) ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerde toplanan veriler frekans analizi ve kategorisel analiz yöntemleri kullanılarak incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda “yaşlılarda eş kaybetmenin bilişsel, sosyal, duygusal ve fiziksel etkileri”, “eş kaybıyla baş etmede kullanılan stratejiler”, “geleceğe ilişkin beklentiler”, “eş kaybına ilişkin söylemler” ve “diğer ifadeler” şeklinde sıralanan beş genel alan kategorisi oluşturulmuştur. Yaşlılarda eş kaybetmenin yarattığı etkilere ilişkin ifadeler incelendiğinde en sık “bilişsel etkilerden” en az ise, “fiziksel etkilerden” bahsedildiği görülmüştür. Bununla birlikte yaşlıların eş kaybı ve bu kaybın ortaya çıkardığı durumlarla baş etmede en sık “yaşam alışkanlıkları” en az da  “uzmandan destek alma” alt alanına ilişkin söylemleri olduğu belirlenmiştir. Yaşlıların geleceğe ilişkin beklentilerine yönelik söylemleri incelendiğinde en sık “beklentiler, planlar ve hedefler” alt alanına ilişkin ifadelerin yer aldığı görülmüştür. Çalışmanın bulguları alan yazındaki bilgilerle karşılaştırılarak tartışılmış, bulgular doğrultusunda psikolojik danışma ve rehberlik alanında yaşlılara verilecek hizmetler çerçevesinde öneriler sunulmuştur.

Mülteci Çocukların Psikolojik Sağlamlıkları ve Kültürlenme Stratejileri

The aim of the study was to examine the psychological resilience of the Syrian refugee children (11-18 ages) and their acculturation strategies.The quantitative data were collected from 957 Syrian refugee children and the qualitative data were collected from six people having working experience with Syrian refugee children. “Child and Youth Resilience Measure-12”, “Vancouver Index of Acculturation”, “Social Contact Scale-R”, “Multidimensional Scale of Perceived Social Support”, “Sense of School Belonging Subscale”, General Self-Efficacy Scale”, “Children's Hope Scale”, and “Turkish Proficiency Level Questionnaire” were used in data collection process. “Vancouver Index of Acculturation” was adapted to Turkish and Arabic, “Social Contact Scale-R” and “Sense of School Belonging Subscale” were adapted to Arabic. The results of the research showed that high level of hope, perceived social support from family, quantity of social contact and sense of school belonging increased the psychological resilience of the Syrian refugee children. When the integration strategy was taken as a reference category, Syrian refugee children with low quality and quantity of social contact, low perceived social support from friends and low hope level, and high perceived social support from significant others use separation strategy. Syrian refugee children with the low perceived social support from friends and family, and low hope level and high quantity of social contact prefere assimilation. Syrian refugee children with the low hope level, low quality of social contact, low perceived social support from family and low sense of school belonging level prefere marginalization. Additonally, the qualitative findings of the study supported the quantitative results.Suriyeli mülteci çocukların (11-18 yaş) psikolojik sağlamlıkları ve kültürlenme stratejilerinin (ayrışma, bütünleşme, asimilasyon ve marjinalleşme) incelendiği bu araştırmada karma yöntemlerden biri olan yakınsayan paralel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, nicel verilerin toplandığı 957 Suriyeli mülteci çocuk ile nitel verilerin toplandığı Suriyeli mülteci çocuklarla çalışma deneyimi olan altı kişiden oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak “Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği-12”, “Vancouver Kültürlenme İndeksi”, “Sosyal Temas Ölçeği-R”,“Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği”,“Okula Aidiyet Alt Ölçeği”,“Genel Öz Yeterlik Ölçeği”, “Çocuklarda Umut Ölçeği”, “Türkçe Yeterlik Düzeyi Anketi” ve “Kişisel Bilgi Formu” ile odak grup görüşmesi için hazırlanan “Görüşme Formu”kullanılmıştır. Veri toplama araçlarından “Vancouver Kültürlenme İndeksi” Türkçe ve Arapçaya; “Sosyal Temas Ölçeği-R” ile “Okula Aidiyet Alt Ölçeği” ise Arapçaya uyarlanmıştır. Araştırmanın sonucuna göre Suriyeli mülteci çocukların umut, aileden algılanan sosyal destek, sosyal temas sıklığı ve okula aidiyet düzeyleri arttıkça psikolojik sağlamlık düzeyleri de artmaktadır. Bütünleşme stratejisi referans kategori olarak alındığında; sosyal temas niteliği, sosyal temas sıklığı, arkadaştan algılanan sosyal destek ve umut düzeyi azaldıkça, özel birinden algılanan sosyal destek düzeyi ise yükseldikçe Suriyeli mülteci çocuklar, ayrışma stratejisini kullanmaktadırlar. Arkadaştan algılanan sosyal destek, aileden algılanan sosyal destek ve umut düzeyi düştükçe, sosyal temas sıklığı ise yükseldikçe Suriyeli mülteci çocuklar asimilasyon stratejisini; umut, sosyal temas niteliği, aileden algılanan sosyal destek ve okula aidiyet düzeyi düştükçe Suriyeli mülteci çocuklar marjinalleşme stratejisini tercih etmektedir. Araştırmanın nitel verileri de bu sonuçları desteklemektedir. Araştırmada elde edilen bulgular, alanyazın çerçevesinde tartışılmış; araştırmacı, uygulayıcı ve politika yapıcılara yönelik çeşitli öneriler sunulmuştur

Xenophobia and Social Contact in University Students

Due to increasing human mobility in today’s world, relations among groups are becoming more and more important. As people with different cultures come in close contact they begin to influence inter-group attitudes (Barni et al., 2020; Turner et al., 2020). Xenophobia, which can be described as negative attitudes towards migrants, is one of the most serious problems between groups caused by migration (Peterie Neil, 2020). This study aims to investigate the relationship between social contact and xenophobic attitudes towards Syrian migrants among university students in Turkey. Data were collected from 142 university students through the Xenophobia Scale and the Revised Social Contact Scale. The data obtained were analyzed by multiple linear regression technique. The findings show that while the quality of social contact significantly predicts the xenophobic attitudes of university students, the quantity of social contact does not. The quality of social contact explains 43% of university students’ xenophobic attitudes. It is understood that the quality of social contact is highly effective in reducing xenophobic attitudes towards migrants

İç Göç Yaşamış ve Yaşamamış Ergenlerin Benlik Kurguları, Uyum Sorunları ve Başa Çıkma Tarzları

This study is a descriptive one conducted to investigate whether self- construals,adjustment levels, adjustment problems and styles of coping with stress of internalmigrant and non-migrant adolescents differentiate significantly. Additionally,whether self-construals, adjustment levels, adjustment problems and styles ofcoping with stress of internal migrant adolescents and self-construals, adjustmentlevels, adjustment problems and styles of coping with stress of non-migrantadolescents differentiate in terms of time passed over migration is examined.Bu araştırma, iç göç yaşamış ve yaşamamış ergenlerin benlik kurguları, uyumdüzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzlarının anlamlı düzeydefarklılaşıp farklılaşmadığını incelemek amacıyla yapılan betimsel bir çalışmadır. Ekolarak, iç göç yaşamış ergenlerin göç üzerinden geçen süre açısından benlikkurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve stresle başa çıkma tarzları ile iç göçyaşamamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve streslebaşa çıkma tarzlarının farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Bunun yanı sıra içgöç yaşamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunları ve streslebaşa çıkma tarzlarına, göç nedenleri ve hangi bölgeden göç ettikleri açısındanbakılmış; iç göç yaşamış ergenlerin benlik kurguları, uyum düzeyleri, uyum sorunlarıve stresle başa çıkma tarzları, bazı sosyo-demografik değişkenler açısından da elealınmıştır