The ımpact of handicap severity on oral and periodontal status of patients with mental retardation

Aim: Mental retardation (MR) subjects comprise a considerable amount of the community and are susceptible to oral and periodontal problems due to insufficient oral care. The aim of this cross-sectional study was to determine the oral health and periodontal status of MR patients in Turkey with regard to periodontal indices and Decay missed filling teeth (DMFT) scores and compare findings according to severity of the MR. Materials and methods: One hundred and five MR patients were included to the study and divided into 3 groups according to MR severity diagnoses. Demographic variables like age, gender, disabled sibling, BMI, living an institution and clinical parameters like plaque index (PI), gingival index (GI), bleeding on probing (BOP), probing depth (PD), clinical attachment level (CAL), missing teeth and DMFT scores were recorded from all subjects. Appropriate statistical analyses were used to compare the findings. Results: There were no statistically significant differences between groups according to age, gender, disabled sibling, living status and DMFT scores. Clinical periodontal indices and the number of missing teeth were showed a statistically significant increasing trend with the severity of MR (p < 0.05). Correlation analysis showed significant positive correlations between PI and periodontal disease measures like GI, PD, CAL and BOP and also between PI and DMFT (p < 0.05). Conclusion: The deteriorated teeth condition and deprived periodontal health of MR patients may be most likely caused by the poor oral hygiene and may be worsen with the severity of the MR

Evaluation of the Impact of Body Mass Index on Tooth Development, Tooth Eruption and Dental Caries Formation in Childhood: A Cross-sectional Study

Purpose: The aim of this cross-sectional study was to evaluate the impact of different body mass index status on dental caries, tooth development, and tooth eruption regarding the development of dental tissues and dental health problems. Materials amp; Methods: One-hundred-seventy-six children, aged between 3-12 years old, were included in the study and distributed into 4 groups (n:44) according to their body mass index as underweight, healthy, overweight, and obesity. Data on tooth development, tooth eruption, and dental caries were recorded by using modified Demirjian, Carvalho, and decayed-missing-filled-tooth (DMFT), respectively. According to the obtained data, p lt;0.05 was accepted as significant. Results: According to the results, DMFT was significantly higher in children with underweight than overweight and obesity whereas, whereas earlier tooth eruption was seen in children with healthy and obesity than underweight (p lt;0.05). Also, there was a significant difference between the groups in terms of DMFT (p lt;0.05). Conclusion: Dental caries was higher in children with malnourishment while tooth eruption was earlier in children with obesity. Therefore, general practitioners or pediatricians should be aware of the oral effects of obesity or malnutrition and consult a pediatric dentist

Tek seans apeksfikasyon tedavisinde kullanılan bioagregat kalınlığının mikrosızıntı üzerine etkisinin değerlendirilmesi

Nekrotik pulpalı kök ucu kapanmamış daimi dişlerin kanal tedavisinde, yeterli apikal tıkanmanın sağlanması diş hekimliğinde zorluk yaratan klinik bir durumdur. Kullanılan kanal dolgu materyalinin sızdırmazlığı başarı için önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, tek seans apeksifikasyon modelinde, farklı kalınlıklarda uygulanan BioAgregat’ın [ BioAggregate, Verio Dental Co. Ltd., Vancouver, Kanada BA ] sızıntı oranlarının sıvı filtrasyon yöntemi kullanılarak karşılaştırılmasıdır. Çalışmamızda 24 adet ortodontik amaçla çekilmiş tek köklü alt küçük azı dişi kullanıldı. Dişler, mine-sement birleşiminden kesildikten sonra, kök boyu 12mm olacak şekilde apikal kök ucundan 3-4mm kesildi. Klinik durumu taklit etmek için köklerin apikal ve kuronal 1/3’lük kısımları 2-6 numaralı Gates glidden frezlerle genişletildi. Dişler kanala yerleştirilen BA kalınlığına göre rastgele 3 gruba ayrıldı: Grup 1:2mm, Grup 2:4mm, ve Grup 3:12mm tam kanal boyu . BA’nın sertleşme reaksiyonunun gerçekleşmesi amacıyla dişler 37°C’de 4 gün bekletildikten sonra, ilk 2 grupta kanalların boş kısımları gütaperka ile dolduruldu ve tüm gruplarda sıvı transport yöntemi ile sızıntı miktarları ölçüldü. Verilerin analizinde Kruskal Wallis H testi kullanıldı. Grup 1 ve 2 arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmezken p>0,05 , tamamı BA ile doldurulmuş kanalların Grup 3 diğer gruplara göre sızdırmazlığı istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha az bulundu

Büyük azı-keser hipomineralizasyonu gözlenen kesici dişlerde hassasiyetin değerlendirilmesi

Klinik olarak bir veya daha fazla 1. büyük azı dişi ile birlikte keser dişlerin hipomineralizasyon gösterdiği olgular, Büyük Azı-Keser Hipomineralizasyonu BAKH olarak tanımlanır. BAKH gözlenen dişlerde farklı renkte lezyonlar gözlenebilmektedir, bunlar genellikle beyaz-krem ve sarı-kahverengi lezyonlar olarak sınıflandırılır, koyu renklenmelerin daha şiddetli hipomineralizasyon gösterdiği düşünülmektedir. BAKH görülen dişlerde hassasiyet şikayeti sık görülmektedir. Bu tip dişleri olan hastalar sıcak ya da soğuk yiyecek ve içeceklere, tatlıya hatta diş fırçalamaya bile hassasiyet gösterebilirler. Bu çalışmanın amacı keser dişlerde görülen hipomineralizasyonun rengi ile hassasiyet derecesi arasında ilişki olup olmadığının araştırılmasıdır. Kliniğimize başvuran hastalardan BAKH görülen 42 hastanın 120 adet keser dişi çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalar, cinsiyetlerine, lezyonların renklerine beyaz-krem, sarıkahverengi ve dişlerin lokalizasyonlarına üst-alt çene göre gruplandırılmışlardır. Dişlerin, soğuk testine verdikleri hassasiyet skorları Vizual Analog Skala VAS kullanılarak kayıt edilmiştir. İstatistiksel analizler için Mann-Whitney U testi kullanılmıştır p0,05 . Kız çocukların keser dişlerindeki hassasiyetin anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edilmiştir

Yara Yeri Örneklerinden İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Direnç Oranları

Bu çalışmada, hastanemizin mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen yara yeri örneklerinden izole edilenpatojen mikroorganizmaların dağılımı ve antibiyotik duyarlılıkları belirlenerek, epidemiyolojik verilerekatkı sağlanması ve ampirik tedavide yol gösterici olunması amaçlanmıştır.Laboratuvarımıza 02.01.2017-20.07.2020 tarihleri arasında gönderilen yara yeri enfeksiyonu etkenleriretrospektif olarak incelenmiştir. Üreyen mikroorganizmalar konvansiyonel mikrobiyolojik yöntemler veotomatize sistem ile tanımlanmıştır. Antibiyotik duyarlılık testleri Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemiveya otomatize sistem ile yapılmış ve EUCAST kriterlerine göre değerlendirilmiştir.Çalışmamızda 722 örnekten izole edilen toplam 956 etkenin 370’i (% 39) Enterobacterales takımı, 286’sı(% 30) Gram pozitif kok, 134’ü (% 14) Pseudomonas spp., 83’ü (% 9) Acinetobacter baumannii, 27’si(% 3) Candida spp. olarak tanımlanmıştır. Stafilokok ve enterokoklarda vankomisin, teikoplanin velinezolid direncine rastlanmamıştır. Staphylocoocus aureus’a karşı en etkili antibiyotiğin trimetoprimsülfametoksazol (TMP-SXT) (% 11), koagülaz negatif stafilokoklara ise gentamisin (% 30) ve TMP-SXT(% 28) olduğu saptanmıştır. Enterokoklarda siprofloksasin (% 48) ve levofloksasin (% 58) direncinin diğerantibiyotiklerden yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, Klebsiella spp. suşlarının diğer Enterobacterales cinsisuşlardan daha yüksek direnç oranlarına sahip olduğu ve A.baumannii ve Pseudomonas spp. suşlarında endüşük direnç oranının kolistine (% 1) karşı olduğu belirlenmiştir. Yoğun bakım ünitelerinde ise enterokoklardışındaki etkenlerde antibiyotik direncinin diğer kliniklerden yüksek olduğu saptanmıştır.Çalışmamızda birçok bakteri türü ve mantarların yara yeri enfeksiyonunda etken olabildiği ve antibiyotiklere oldukça yüksek oranlarda direnç geliştiği görülmüştür. Bu nedenle tüm yara yeri enfeksiyonudüşünülen örneklere kültür ve antibiyogram işlemlerinin yapılarak tedavilerin düzenlenmesi gerektiğidüşünülmüştür.In this study, it was aimed to contribute to available epidemiological data and guide empirical treatment by determining the distribution and antibiotic susceptibility of pathogenic microorganisms isolated from wound samples sent to the microbiology laboratory of our hospital. The agents of wound infection sent to our laboratory between 02.01.2017 and 20.07.2020 were retrospectively analyzed. The microorganisms grown were identified by conventional microbiological methods together with automated system. Antibiotic susceptibility testing was done by Kirby-Bauer disk diffusion method and an automated system and evaluated according to EUCAST criteria. Of the 956 bacteria isolated from 722 samples, 370 (39 %) were order Enterobacterales, 286 (30 %) were Gram positive cocci, 134 (14 %) were Pseudomonas spp., 83 (9 %) were Acinetobacter baumannii and 27 (3 %) were Candida spp. Vancomycin, teicoplanin and linezolid resistance were not found in staphylococci and enterococci. The most effective antibiotic against Staphylococcus aureus was trimethoprim-sulfamethoxazole (TMP-SXT) (11 %), and gentamicin (30 %) and TMP-SXT (28 %) for coagulase negative staphylococci (CNS). Ciprofloxacin (48 %) and levofloxacin (58 %) resistance was higher in enterococci compared to other antibiotics. In addition, Klebsiella spp. strains have higher resistance rates than other Enterobacterales genus strains while A. baumannii and Pseudomonas spp. strains had the lowest resistance rate against colistin (1 %). Antibiotic resistance was higher in intensive care units than in other clinics, except for enterococci. In our study, it was observed that many species of bacteria and fungi could be an agent in wound infection, and high rates of resistance developed against antibiotics. Therefore, it was thought that the treatments should be regulated by performing culture and antibiogram procedures on all samples for which wound infection is suspected

Localized pigmented villonodular synovitis in a child knee.

Pigmented villonodular synovitis is a benign proliferative tumor of the synovium. It is very rare, and most cases occur in the knee joint. In this article, we report a case of localized pigmented villonodular synovitis in the knee joint of a 14-year-old boy. This condition is rare in the knees of the children. We preferred to remove the tumor with arthrotomy instead of arthroscopy for two reasons: (i) the patient was obese, (ii) we thought that recurrence risk was high after arthrotomy