Laser Spectroscopic Studies of the E 1£+ State of the MgO Molecule

The E1Σ+ ‘Rydberg' state of 24Mg16O has been characterized by two-color resonance-enhanced two-photon ionization (R2PI) spectroscopy in the 36 000–40 000 cm−1 region. Several rotationally resolved bands, assigned consistently to 24Mg16O(E1Σ+←X1Σ+) vibronic transitions, have been analyzed. The effective Bv′(v′=0−8) constants determined exhibit an unusual variation with v′. Possible causes of this variation are discussed. Estimated spectroscopic constants for the E1Σ+ state are reported

Theoretical study of M+ RG2: (M+= Ca, Sr, Ba and Ra; RG= He–Rn)

Ab initio calculations were employed to investigate M+ RG2 species, where M+ = Ca, Sr, Ba and Ra and RG= He–Rn. Geometries have been optimized, and cuts through the potential energy surfaces containing each global minimum have been calculated at the MP2 level of theory, employing triple-ζ quality basis sets. The interaction energies for these complexes were calculated employing the RCCSD(T) level of theory with quadruple-ζ quality basis sets. Trends in binding energies, De, equilibrium bond lengths, Re, and bond angles are discussed and rationalized by analyzing the electronic density. Mulliken, natural population, and atoms-in-molecules (AIM) population analyses are presented. It is found that some of these complexes involving the heavier Group 2 metals are bent whereas others are linear, deviating from observations for the corresponding Be and Mg metal-containing complexes, which have all previously been found to be bent. The results are discussed in terms of orbital hybridization and the different types of interaction present in these species

Quick scan and Prioritization of Microplastic Sources and Emissions

Deze verkennende inventarisatie beschrijft via welke bronnen op het land microplastics in zee terechtkomen. Microplastics zijn kleiner dan 5 millimeter en kunnen in de voedselketen terechtkomen. De bronnen kunnen producten zijn, productieprocessen of routes waarlangs ze via de rivieren de zee bereiken. Vervolgens is aan elk van die bronnen een prioriteit toegekend. Op basis daarvan kunnen beleidsmaatregelen worden genomen om de hoeveelheid microplastics in het milieu terug te dringen. Aanvullend onderzoek is nodig om maatregelen verder in te vullen. Voor de prioritering zijn vijf criteria gebruikt: omvang van de emissie, (on)misbaarheid van de bron, mogelijkheden voor 'quick win'-maatregelen, maatschappelijke beeldvorming, en de aanwezigheid van alternatieven voor de consument. Hoge prioriteit wordt toegekend aan bronnen van secundaire microplastics; dit zijn microplastics die ontstaan als grotere plastics in kleinere fragmenten uiteenvallen. Zwerfvuil, voornamelijk verpakkingen en wegwerpartikelen, is de belangrijkste bron van microplastic (score 8-9 op een schaal van 10). Andere secundaire microplastic bronnen die relatief hoog scoren (score 6-7) zijn vezels en kleding, de afspoeling van straatvuil (waaronder bandenslijtage), stofemissies van bouwplaatsen, landbouwplastics en de aanvoer van microplastics door rivieren uit het buitenland. Verder scoren afvalwater, zuiveringsslib en compost relatief hoog (score 6). Deze bevatten microplastics van diverse bronnen die in het riool terechtkomen, bijvoorbeeld kledingvezels die tijdens het wassen vrijkomen en kleine scrubdeeltjes uit cosmetica. Primaire microplastics zijn plastic deeltjes die doelbewust toegevoegd worden aan producten vanwege hun specifieke functie. Van deze bronnen scoren cosmetica en verf- en kleurstoffen hoog (score 7), gevolgd door schurende reinigingsmiddelen (score 6). Er was onvoldoende informatie beschikbaar om binnen de tijdspanne van dit onderzoek een volledige kosten-baten-analyse uit te voeren. Ook is niet bekend in hoeverre microplastics schadelijk zijn voor mens en milieu. De prioritering is uitgevoerd door een expertgroep met vertegenwoordigers van RIVM, Deltares, Rijkswaterstaat en de Emissieregistratie.This report presents an inventory of land-borne sources of microplastics that may end up in sea. Microplastics are particles smaller than 5 mm and may enter the food chain. Sources can be products, production process or routes along which they are transported via rivers to the sea. Subsequently these sources are prioritized. Based on the prioritization policy plans can be developed to reduce the amount of microplastics in the environment. More research is required to underpin and specify measures. Five criteria were used for the prioritization: volume of the emission, essentiality of the source, possibility of quick win measures, social perception and presence of alternatives for the consumer. High priority was assigned to sources of secondary microplastics, i.e. microplastics that result from fragmentation of larger plastics. Plastic debris, which consists largely of packaging materials and disposable products is the most important source of microplastics (score 8-9 on a scale from 1-10). Other secondary microplastic sources with a relatively high score (score 6-7) are fibres and clothing, roadway runoff (including tire dust), dust from construction places, agricultural plastic and input from abroad via the rivers Rhine, Meuse and Scheldt. Also waste water, sewage sludge and compost received a relatively high score (score 6), because they contain primary as well as secondary microplastics from a variety of sources with emissions to the sewer system, such as households that emit fibres through the washing machine and microbeads used for personal care and cosmetic purposes. For the primary microplastics, which are intentionally added to products for specific functions, the highest priorities were assigned to cosmetics and pigments and paints (score 7), followed by abrasive cleaning agents (score 6). A complete socio-economic analysis could not be performed on short notice because of limited availability of data. Moreover, the impacts of microplastic exposure for man and environment are not clear. The priorities were assigned based on the Dutch situation by expert judgement offered by representatives of RIVM, Deltares, Rijkswaterstaat and the Dutch Pollutant Release and Transfer Register.Ministerie van I&

Inventarisatie en prioritering van bronnen en emissies van microplastics

Deze verkennende inventarisatie beschrijft via welke bronnen op het land microplastics in zee terechtkomen. Microplastics zijn kleiner dan 5 millimeter en kunnen in de voedselketen terechtkomen. De bronnen kunnen producten zijn, productieprocessen of routes waarlangs ze via de rivieren de zee bereiken. Vervolgens is aan elk van die bronnen een prioriteit toegekend. Op basis daarvan kunnen beleidsmaatregelen worden genomen om de hoeveelheid microplastics in het milieu terug te dringen. Aanvullend onderzoek is nodig om maatregelen verder in te vullen. Voor de prioritering zijn vijf criteria gebruikt: omvang van de emissie, (on)misbaarheid van de bron, mogelijkheden voor 'quick win'-maatregelen, maatschappelijke beeldvorming, en de aanwezigheid van alternatieven voor de consument. Hoge prioriteit wordt toegekend aan bronnen van secundaire microplastics; dit zijn microplastics die ontstaan als grotere plastics in kleinere fragmenten uiteenvallen. Zwerfvuil, voornamelijk verpakkingen en wegwerpartikelen, is de belangrijkste bron van microplastic (score 8-9 op een schaal van 10). Andere secundaire microplastic bronnen die relatief hoog scoren (score 6-7) zijn vezels en kleding, de afspoeling van straatvuil (waaronder bandenslijtage), stofemissies van bouwplaatsen, landbouwplastics en de aanvoer van microplastics door rivieren uit het buitenland. Verder scoren afvalwater, zuiveringsslib en compost relatief hoog (score 6). Deze bevatten microplastics van diverse bronnen die in het riool terechtkomen, bijvoorbeeld kledingvezels die tijdens het wassen vrijkomen en kleine scrubdeeltjes uit cosmetica. Primaire microplastics zijn plastic deeltjes die doelbewust toegevoegd worden aan producten vanwege hun specifieke functie. Van deze bronnen scoren cosmetica en verf- en kleurstoffen hoog (score 7), gevolgd door schurende reinigingsmiddelen (score 6). Er was onvoldoende informatie beschikbaar om binnen de tijdspanne van dit onderzoek een volledige kosten-baten-analyse uit te voeren. Ook is niet bekend in hoeverre microplastics schadelijk zijn voor mens en milieu. De prioritering is uitgevoerd door een expertgroep met vertegenwoordigers van RIVM, Deltares, Rijkswaterstaat en de Emissieregistratie.This report presents an inventory of land-borne sources of microplastics that may end up in sea. Microplastics are particles smaller than 5 mm and may enter the food chain. Sources can be products, production process or routes along which they are transported via rivers to the sea. Subsequently these sources are prioritized. Based on the prioritization policy plans can be developed to reduce the amount of microplastics in the environment. More research is required to underpin and specify measures. Five criteria were used for the prioritization: extent of the emission, essentiality of the source, possibility of quick win measures, social perception and presence of alternatives for the consumer. High priority was assigned to sources of secondary microplastics, i.e. microplastics that result from fragmentation of larger plastics. Plastic debris, which consists largely of packaging materials and disposable products is the most important source of microplastics (score 8-9 on a scale from 1-10). Other secondary microplastic sources with a relatively high score (score 6-7) are fibers and clothing, roadway run-off (including tire dust), dust from construction places, agricultural plastic and input from abroad via the rivers Rhine, Meuse and Scheldt. Also waste water, sewage sludge and compost received a relatively high score (score 6), because they contain primary as well as secondary microplastics, from a variety of sources with emissions to the sewer system, such as households that emit fibers through the washing machine and microbeads used for personal care and cosmetic purposes. For the primary microplastics, which are intentionally added to products for specific functions, the highest priorities were assigned to cosmetics and pigments and paints (score 7), followed by polishing and cleaning agents (score 6). A complete socio-economic analysis could not be performed on short notice because of insufficient data. Moreover, the impacts of microplastic exposure for man and environment are not clear. The priorities were assigned by expert judgement offered by representatives of RIVM, Deltares, Rijkswaterstaat and the Emissionregistration.Ministerie van I&

Stoffen in de Noordzee en de Nederlandse Kustzone in 2003: Ftalaten, vlamvertragers, organotin- en geperfluoreerde verbindingen en effectgerichte metingen

Om de toestand van watersystemen te kunnen beschrijven en zo nodig maatregelen te kunnen nemen, is inzicht nodig in concentraties van prioritaire stoffen. Op de prioritaire stoffenlijst van de OSPAR en de Europese Kaderrichtlijn Water staan echter stoffen waarvan niet of slechts ten dele bekend is of ze een mogelijk probleem vormen in de Nederlandse mariene wateren. Deze onzekerheid was de voornaamste aanleiding voor de in dit rapport beschreven survey. Het hoofddoel van de survey was een beeld te krijgen van: - de concentraties van stoffen; - de respons van een aantal effectgerichte metingen met bioassays; in sediment en zwevend stof monsters uit mariene en estuariene watersystemen. De subdoelen van de survey waren: \u95 Een verkenning naar de aanwezigheid van ftalaten, gebromeerde vlamvertragers, organotinverbindingen en geperfluoreerde verbindingen in de Noordzee, Waddenzee en Eems-Dollard, en deze in kaart te brengen volgens de begrenzingen van de deelstroomgebieden uit de Kaderrichtlijn Water; \u95 Toetsing van stoffen aan nationale en Europese normen. \u95 Een risico-evaluatie van potentiële (onbekende) probleemstoffen aan de hand van biologische effectmetingen met monsters uit mariene en estuariene watersystemen; waarbij in een later stadium stofidentificaties kunnen worden uitgevoerd; \u95 Het vaststellen van de invloed van stoffen vanuit kustrivieren (via de Noordzee) op het Waddengebied; \u95 Het lokaliseren van mogelijke vervuilingsgradiënten vanuit havens (Delfzijl, Harlingen, Rijnmond en Antwerpen); Geconcludeerd kan worden dat met deze survey een goed beeld gekregen is van de aanwezigheid van ftalaten, gebromeerde vlamvertragers en organotinverbindingen in sediment en zwevend stof in de Nederlandse mariene en estuariene wateren. Verder is een eerste stap genomen om het voorkomen van geperfluoreerde verbindingen te beschrijven. De respons van de sediment- en zwevend stofmonsters in een aantal effectgerichte toetsen met bioassays tonen met name dioxine-achtige toxiciteit en oestrogene activiteit aan. De overige bioassays die toetsen op acute toxiciteit en genotoxiciteit vertonen, met uitzondering van één locatie, geen toxische respons. Voor exacte conclusies per stof wordt er verwezen naar tabellen in het rapport