A rare breast tumor; Adenomyoepithelioma: a case report and review of the literature

Adenomyoepithelioma is rare benign breast neoplasia characterized by the proliferation of both epithelial and myoepithelial cells of themammary lobules and ducts. This tumour, which does not have specific risk factors and radiological findings, is mostly seen in advancedages. This tumour, which occurs with the biphasic proliferation of epithelial and myoepithelial cells, also contains normal breast lobules andducts. This tumour is very difficult to diagnose and includes many radiological and pathological pitfalls. Although malignant degenerationhas been reported in the literature, it is a rare condition. In this study, we present a rare case with radiologically suspicious findings andpathologically reported as adenomyoepithelioma

The relationship between body-mass index and Helicobacter pylori infection: a case-control study

Objective: Helicobacter pylori infection is one of the most common infections worldwide. There are different opinions in the literature aboutthe relationship between H. pylori and obesity. In this study, we investigated the relationship between body-mass index (BMI) and H. pyloriinfection.Material and Method: A cross-sectional study was conducted among patients who underwent endoscopic examinations at Tekirdağ NamıkKemal University Faculty of Medicine Hospital in 2019. The prevalence of H. pylori infection was examined by biopsy. The relationshipbetween BMI and H. pylori infection was analyzed.Results: 51.8% of the cases in our population were positive for H. pylori infection. On histopathological examination, acute and chronicinflammation findings were higher in H. pylori-positive cases compared to H. pylori-negative cases. The prevalence of H. pylori infectionwas higher in patients with high BMI than those with low BMI. Statistical analysis showed a significant relationship between BMI and theprevalence of H. pylori infection (p<0.001), and there was a positive linear correlation between these two parameters (r=0.542). When therisk factors were examined univariable, BMI was found to be a significant risk factor for H. pylori infection (p=0.008). Multivariable analysisresults revealed that BMI is an independent risk factor for H. pylori infection. (OR=1.32 (1.09-3.46), p=0.025).Conclusion: Our results showed that there is a significant relationship between BMI and H. pylori infection, and high BMI is an independentrisk factor for H. pylori infection

Cep telefonlarından kaynaklanan 1800 MHZ elektromanyetik alanın kemik doku üzerine etkileri

Amaç: Elektromanyetik alanın (EMA) kemik hücreleri üzerine bazı biyolojik etkileri olduğu bildirilmiştir. Çalışmamızda, cep telefonlarından yayılan 1800 MHz frekansındaki EMA'nın rat kemik dokusundaki kemik mineral yoğunluğu üzerine etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Gereçler ve Yöntemler: Otuz erkek Wistar-albino sıçan kontrol ve EMA olmak üzere iki gruba ayrıldı. EMA grubundaki ratlar, dört hafta boyunca haftada beş gün ve günde 30 dakika 1±04 mW/cm2 gücünde 1800 MHz frekansında EMA'ya maruz bırakıldı. Kontrol grubu, aynı gün ve sürede EMA uygulanmaksızın aynı çevresel şartlarda tutuldu. Çalışma sonunda tüm sıçanların kemik mineral yoğunluğu değerleri “Dual Energy X-ray Absorptiometry” cihazı ile taranarak ölçüldü. Bulgular: EMA grubunda kontrol grubuna göre lomber kemik mineral yoğunluğunda minimal artma, femur kemik mineral yoğunluğunda ise minimal azalma saptandı. Ancak, istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Sonuç: Osteoporoz açısından bakıldığı zaman yüksek frekanslı EMA'nın kemik dokusu üzerinde etkisi saptanmamıştır. Cep telefonları frekanslarına maruz kalmanın etkileri arasında kanser gibi ciddi hastalıkların olması nedeniyle insan sağlığı üzerindeki etkilerini araştırmak amacıyla daha ileri çalışmalara gereksinim olduğu kanaatindeyiz.Objectives: An electromagnetic field (EMF) has biological effects on the behavior of the cell populations. The purpose of this study was to investigate the effects of 1800 MHz EMF which is similar to the cellular phones on the bone mineral density (BMD) of rat bone tissue. Materials and Methods: A total of 30 male rats were divided into two groups as EMF and controls. EMF with 1&plusmn;04 mW/cm2 power and 1800 MHz frequency has been applied on rats for four weeks, five days per week and 30 minutes each day. Control group was held in the same environmental conditions for the same time except EMF application. At the end, BMD of all rats was measured by scanning with Dual Energy X-ray Absorptiometry. Results: Although a small increase in lumbar BMD and a decrease in BMD of the femur was determined in the group affected by 1800 MHz EMF, a significant difference was not found (p&gt;0.05). Conclusion: Our results suggest that high frequency EMF has no effect on bone tissue with regard to osteoporosis. As serious diseases like cancer has been speculated as an outcome of exposure to frequencies used in mobile phones, further studies are warranted to reveal its effects on human health

Kalça kırıklı yaşlı Türk hasta grubunda bir ve iki yıllık mortaliteyi etkileyen faktörler

Amaç: Kalça kırıkları ileri yaşların fonksiyon kaybı ve ölüm ile sonuçlanabilen ciddi sağlık sorunlarındandır. Bu çalışmada amaç kalça kırığı sonrası yaşlı Türk hastalarda değişik risk faktörlerinin mortalite üzerine etkisini ortaya koymaktır. Hastalar ve Yöntemler: 2001-2006 yılları arasında kalça kırığı nedeniyle ameliyat edilmiş, 60 yaş ve üzeri, en az iki yıllık takibi olan 240 hastanın (ort. yaş 76.0±8.2) demografik verileri, ameliyat öncesi süreleri, anestezi ve ASA fiziksel durumu, başvuru albumin düzeyi ile ek morbiditeleri incelendi. Bulgular: Geliş albumin seviyesi 3.45±0.62 g/dl olarak bulundu. Yüz sekiz hastada (%45) albumin düşüklüğü vardı. Albumin düzeyine göre bir ve iki yıl mortalite oranı anlamlı değildi. Ameliyat öncesi yatış süreleri incelendiğinde; birinci yıl mortalitesi erkek hastalarda istatistiksel anlamlı yüksek bulunurken (p=0.015), ikinci yıl mortalitesi bulunmadı. ASA fiziksel skorları yüksek olan hastaların birinci yıl mortaliteleri ile korelasyonunun istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p=0.002), ikinci yılda ise olmadığı (p=0.169) saptandı. Cinsiyet incelendiğinde, birinci yıl mortalitesi erkekler için yüksek bulundu (p=0.001). Sonuç: Yüksek ASA skorlarına ek morbiditeler nedeniyle yaşlı hastalarda sık karşılaşılmaktadır. Preoperatif hazırlık sürecinin ASA skoru yüksek olan hastalarda uzun olması nedeniyle ameliyat öncesi süre uzayabilmektedir. Kalça kırığı olan hastaların bir ve iki yıllık mortalite öngörüsünde ASA fiziksel durumu ve ameliyat öncesi gecikmenin önemli belirteçler olduğu görüşündeyiz.Objectives: Hip fractures are one of the most serious causes of impairment and death in the elderly. The aim of this study is to identify the effects of different risk factors on mortality after a hip fracture in elderly Turkish patients. Patients and Methods: Two-hundred forty patients (&gt;60 years; mean age 76.0&plusmn;8.2 years) who were operated for fracture of the hip from 2001 to 2006 were investigated. Demographic data, preoperative length of hospital stay, anesthesia type and ASA physical status, albumin level at admission and comorbidities were recorded. Results: Mean albumin level was 3.45&plusmn;0.62 g/dl. Onehundred eight (45%) had hypoalbuminemia. The difference between mortality rates of normo- and hypoalbuminemic patients were not significant at one and two-year. According to preoperative length of stay; one-year mortality was significantly higher in male patients (p=0.015) while two-year mortality was not. One-year mortality was related with high ASA physical status scores (p=0.002) while two-year mortality was not (p=0.169). According to gender; one-year mortality was found higher in men (p=0.001). Conclusion: Due to comorbidities, high ASA scores are common in elderly patients. Since the preoperative evaluation in high ASA physical status is longer, this may prolong the preoperative hospital stay. Delay after admission and high ASA physical status are important predictors of mortality for elderly hip fracture patients

İstiklal madalyalı Ermeniler

Taha Toros Arşivi, Dosya No: 77/A- Ermeniler. Not: 28-10-1985 01 -11-1987 Ağustos 1987 tarihleri arasında yayımlanan dizi yazısıdır.İstanbul Kalkınma Ajansı (TR10/14/YEN/0033) İstanbul Development Agency (TR10/14/YEN/0033)Ata'ya ve İsmet Paşa'ya saz çalan KarabetKarabet, İngiliz'i esir almış, esir de düşmüşMadalyasının resmi, mezar taşında...Üç cephede çarpışan Ermeni..

Effect of cigarette smoking on the blood flow velocities in the ophthalmic and central retinal arteries

Amaç: Sigaranın, oftalmik arter ve santral retinal arter kan akım hızlarına olan etkisini renkli Doppler ultrasonografi ile araştırmak. Gereç ve Yöntem: En az 2 yıldır günde 10 adetten fazla sigara içen 49 (27 erkek ve 22 kadın) olgunun 49 gözü sigara grubunu oluştururken, sigara içmeyen 40 (18 erkek ve 22 kadın) sağlıklı olgunun 40 gözü kontrol grubunda yer aldı. Renkli Doppler görüntüleme ile oftalmik arter ve santral retinal arterde maksimum sistolik kan akım hızı, diyastol sonu kan akım hızı ve rezistans indeksi saptandı. Sigara grubundan elde edilen kan akım hızları ile rezistans indeksleri, kontrol grubundan elde edilen değerler ile istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Sigara grubu ile kontrol grubu arasında yaş, cins, sistemik parametreler ve göz içi basıncı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p0.05). Sigara grubu ile kontrol grubu karşılaştırıldığında, oftalmik arterde saptanan diyastol sonu kan akım hızı sigara grubunda daha düşük (p0.05), rezistans indeksi ise daha yüksek olarak tespit edildi (p0.05). Oftalmik arter maksimum sistolik kan akım hızı ise iki grupta benzerdi (p0.05). Sigara grubunda, santral retinal arter maksimum sistolik kan akım hızı (p0.05) ve diyastol sonu kan akım hızı (p0.05) kontrol grubundan istatistiksel olarak daha düşük saptandı. İki grup arasında santral retinal arter rezistans indeksi açısından fark tespit edilmedi (p0.05). Sonuç: Sigara içmek oftalmik arter ve santral retinal arter kan akım hızlarında anlamlı değişikliklere yol açmaktadır.Purpose: To evaluate the effect of cigarette smoking on the blood flow velocities of the ophthalmic artery and central retinal artery. Materials and Methods: Forty-nine eyes of 49 (29 male, 22 female) cigarette smokers (at least for 2 years and at least 10 cigarettes a day) constituted the smoker group. Forty eyes of 40 healthy nonsmokers were recruited for the control group. The peak systolic and end-diastolic blood flow velocities and resistivity indices of the ophthalmic artery and central retinal artery were measured in each eye, using color Doppler imaging. The parameters measured in the smokers were compared with those of the healthy nonsmokers. Results: There was no difference between the groups regarding age, sex, systemic parameters, and intraocular pressure (p>0.05). The mean end-diastolic blood flow velocity was lower (p0.05). Conclusions: This study suggests that cigarette smoking is associated with impaired blood flow in the ophthalmic and central retinal arteries

Outcomes of open tibial shaft fractures treated by external fixation method

Tibia is vulnerable to open fractures due to its relative inadequacy of soft tissue coverage. The optimal treatment method of open tibial fractures is still controversial. External fixators are widely used as a definitive treatment method for open fractures. The aim of the current study was to evaluate the outcomes of external fixators applied for open tibial shaft fractures. All open tibial fractures treated with external fixators between December 1999 and October 2008 were reviewed retrospectively. 48 limbs of 47 patients were included in this study. Fractures were classified as Type I in 4 (8.3%), Type II in 18 (37.5%), and Type III in 26 (54.2%) according to Gustilo-Anderson classification. The mean follow-up period was 58.3 months. 28 patients (29 limbs) underwent unilateral external fixation, and 19 patients received Ilizarov ring fixator. Fracture healing rates were 100% in Type I fractures, 88.9% in Type II fractures, 81.8% in Type IIIA fractures, 28.6% in Type IIIB fractures, and 62% in Type IIIC fractures. The mean time for removal of the external fixator was 24.06±12.44 weeks. The mean time to fracture union was 27.27±13.19 weeks. According to Karlstrom and Olerud criteria, the mean functional score was 31.04±3.77. Functional results were excellent in 6 limbs (12.5 %), good in 16 limbs (33.3 %), acceptable in 8 limbs (16.7%), moderate in 10 limbs (20.8%), and poor in 8 limbs (16.7%). Deep tissue infection developed in 5 limbs (10.4%). Osteomyelitis developed in 4 limbs (8.3%). The findings of our study suggest that satisfactory results can be obtained by using external fixators for the treatment of open tibial shaft fractures. [Med-Science 2022; 11(1.000): 254-8

Use of pediatric epidural catheter in ophtalmic regional anaesthesia: A cadaver study

Oftalmik rejiyonal anestezi, günübirlik cerrahi uygulanmasına olanak sağlaması, ameliyat sırasında hasta ile kooperasyonun devam etmesi ve özellikle yandaş hastalığı olan geriyalrik hasta grubunda sistemik etkilerinin azlığı nedeni ile tercih edilmektedir. Günümüzde yaygın olarak kullanılan rejiyonal anestezi teknikleri olan retrobulbar ve peribulbar blok uygulaması sırasında çok ince iğne kullanımına bağlı olarak perforasyon ve intraorbital kanama gibi ciddi komplikasyonlar görülebilmektedir. Komplikasyon olasılığı enjeksiyon tekrarı ile artmaktadır. Bu çalışmada, pediyatrik epidural anestezi pratiğinde kullanılan iğne ve kateterin oftalmik rejiyonal anestezideki etkinliği kadavra çalışması ile belirlenmeye çalışıldı. Çalışma, orbitofasyal bölgede herhangi bir patolojisi olmayan beş kadavrada (ölüm yaşları 67-83) planlandı. Tuohy iğnesi ile orbitalara bilateral, peribulbar anestezi tekniğine uygun olarak girildi. Kateter yerleştirildi. Her bir orbita için 4 mL radyoopak madde verildi. Orbitaların tomografık kesitleri alındı. İnce disseksiyon ile uygulamanın orbita içi dokulara etkisi belirlendi. Tomografık kesitlerin radyolojik görünümleri radyoopak maddenin homojen dağılım gösterdiğini belirledi. Disseksiyon sırasında glob veya periorbital dokularda herhangi bir doku hasarına rastlanmadı. Pediyatrik rejiyonal anestezi pratiğinde kullanılan iğne ve kateterin oftalmik rejiyonal anestezide kullanılabileceği kanısına varıldı. Steril set olarak bulunması, kateterin uzun süren operasyonlarda reenjeksiyon olasılığını ortadan kaldırması, iğne üzerinde fazla ilerlemeyi önleyecek belirteçlerin bulunması ve aynı amaçla kullanılan irrigasyon kanülünden daha ince olması üstünlükleri arasında sayılabilir.Regional anaesthesia is preferred in ophthalmic surgery in that it allows day-case procedures, cooperation with the patient and that it has fewer systemic effects especially in geriatric patients with accompanying disease. Serious complications such as perforation and intraorbital hemorrhage may, occur due to use of very fine needles during retrobulbar and peribulbar block, which are frequently used in regional anaesthesia techniques at present. In this cadaver study, we investigated the efficacy of the needle and the catheter used in practice of pediatric epidural anaesthesia in ophthalmic regional anaesthesia. The study was performed on five cadavers without any pathology in orbito-facial region (age at death was between 67 and 83 years). Orbits were entered by using Tuohy needle in accordance with peribulbar anaesthesia and a catheter was placed. Each orbit was administered 4 ml radioopaque medium. CT scanning of orbits was performed. The effect of fine dissection on intraorbital tissues was determined. CT scanning showed homogenous distribution of radioopaque medium. No damage to globe or periorbital tissues was observed during dissection. It was concluded that the needle and the catheter used in practice of pediatric regional anaesthesia can be used in ophthalmic regional anaesthesia. They have the advantages that they are available as sterile sets, the catheter obviates the need for reinjection following prolonged operations, there are markings on the needle, preventing further progression into tissues, and that it is finer than irrigation cannula used for the same purpose