ORTHODOX RELIGIOSITY AS A FACTOR IN THE PREVENTION OF SMOKING IN STUDENTS OF THE AMERICAN COLLEGE OF GREECE AGED 13-18 YEARS

This multi-level empirical study conducted on a sample of 500 pupils attending the Gymnasium and Lyceum of the American College of Greece investigates the role of religiosity in preventing the use of tobacco products among adolescents aged 13-18 years. The research shows that religiosity in adolescence can, albeit indirectly, create "a protective shield" in the personality of young people and keep them away from the "shackles" of smoking habits and behavior by acting proactively and, at the same time, as a deterrent. Meanwhile, smoking prevention interventions in the family, the school and the wider social environment are of great importance and significance ―however, charged with religious, moral and general spiritual axes― towards protecting teenagers from harmful addictive substances

An outbreak of hemodialysis catheter-related bacteremia with sepsis caused by Streptococcus agalactiae in a hemodialysis unit

AbstractBackgroundRates of invasive group B Streptococcus (GBS; Streptococcus agalactiae) disease in adults are on the rise. Invasive GBS disease can be community- or healthcare-associated. We report an outbreak of GBS catheter-related bacteremia in a hemodialysis (HD) unit.Materials and methodsTwo patients undergoing HD at the same outpatient HD unit were admitted on the same day (within a few hours of each other) with catheter-related GBS bacteremia. A retrospective study was undertaken at the HD unit to address risk factors for febrile illness on the last HD session day. A detailed questionnaire was completed by all HD patients treated on the same day as the two GBS patients and by all members of the nursing and medical staff. Medical and nursing records of the HD unit were reviewed, as well as infection control and catheter care practices. Patients and staff members submitted swabs for culture.ResultsNo rectal or vaginal culture of any HD patient or staff member was positive for GBS. The development of recent febrile disease was significantly associated with the presence of a hemodialysis catheter (p=0.028) and care for more than 30min by a specific nurse during the last two HD sessions (p=0.007).ConclusionsWe speculate that the GBS strain was transmitted from one patient to the other through the hands of medical personnel. No such outbreak has ever been reported in HD patients. The importance of strict infection control practices in HD units and the avoidance of catheters for long-term HD should be emphasized

Hospital clusters of invasive Group B Streptococcal disease: A systematic review.

OBJECTIVES: To characterize outbreaks of invasive Group B Streptococcal (iGBS) disease in hospitals. METHODS: Systematic review using electronic databases to identify studies describing iGBS outbreaks/clusters or cross-infection/acquisition in healthcare settings where 'cluster' was defined as ≥2 linked cases. PROSPERO CRD42018096297. RESULTS: Twenty-five references were included describing 30 hospital clusters (26 neonatal, 4 adult) in 11 countries from 1966 to 2019. Cross-infection between unrelated neonates was reported in 19 clusters involving an early-onset (<7 days of life; n = 3), late-onset (7-90 days; n = 13) index case or colonized infant (n = 3) followed by one or more late-onset cases (median serial interval 9 days (IQR 3-17, range 0-50 days, n = 45)); linkage was determined by phage typing in 3 clusters, PFGE/MLST/PCR in 8, WGS in 4, non-molecular methods in 4. Postulated routes of transmission in neonatal clusters were via clinical personnel and equipment, particularly during periods of crowding and high patient-to-nurse ratio. Of 4 adult clusters, one was attributed to droplet spread between respiratory cases, one to handling of haemodialysis catheters and two unspecified. CONCLUSIONS: Long intervals between cases were identified in most of the clusters, a characteristic which potentially hinders detection of GBS hospital outbreaks without enhanced surveillance supported by genomics

Παράγοντες κινδύνου για νοσοκομειακές λοιμώξεις από ανθεκτικό στην μεθικιλλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο σε σύγκριση με λοιμώξεις από ευαίσθητο στη μεθικιλλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο: ο ρόλος των αντιβιοτικών, από ποιοτική και ποσοτική άποψη, ως ιδιαίτερου παράγοντα κινδύνου για εκλεκτική λοίμωξη από ανθεκτικό στην μεθικιλλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο: κλινική μελέτη

Both total antimicrobial use and specific antimicrobials have been implicated as risk factors for healthcare-associated methicillin-resistant Staphylococcus aureus (HA-MRSA) infection. Aims. The aims of the study were: 1. to explore predictors of a new HA-MRSA infection in comparison with a new healthcare-associated methicillin-sensitive Staphylococcus aureus (HA-MSSA), 2. to thoroughly assess the role of recent antibiotic use qualitatively and quantitatively. Methods. The time-period for our study was from October 1997 through September 2001. Applying strict criteria, we identified two groups of inpatients, one with a new HA-MRSA infection and one with a new HA-MSSA infection. We recorded demographic, clinical and antibiotic use – related data up to 30 days before the positive culture date. Results. We identified 127 and 70 patients for each group respectively. Two logistic regression models were carried out to assess the role of antimicrobial use (qualitatively and qualitatively). In model I, duration of hospital stay, presence of chronic wounds, aminoglycoside and fluoroquinolone use retained statistical significance. In model II, duration of hospital stay and history of intubation during the last month stood out as the only significant predictors of a subsequent HA-MRSA infection. No significant differences in outcome were noted. Conclusions. The length of exposure to the hospital environment may be the best predictor of a new HA-MRSA infection. Use of aminoglycosides and fluoroquinolones may also stand independently along with presence of chronic ulcers and exposure to surgical procedures. No independent association between quantitative antibiotic use and subsequent HA-MRSA infection was documented. As for the substudy, the antimicrobial use has been implicated as risk factor for healthcare-associated methicilin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) bloodstream infection (BSI). The aims of the study were: 1. to explore predictors of a new MRSA BSI, 2. to thoroughly assess recent antibiotic use qualitatively and quantitatively. Methods. Patients in contact with the healthcare system and MRSA BSI were compared with a methicillin-sensitive BSI group, considering events and risk factors up to 30 days before the positive culture date. Results. Twenty eight patients with MRSA BSI and 32 patients with MSSA BSI were further analyzed. In univariate analysis, significant differences were noted in specific demographic, comorbidity and hospital event-related parameters and also in mean number of antibiotics used, mean number of antibiotic-days per patient, and qualitative and quantitative use of specific classes of antibiotics. From logistic regression model I (qualitative antibiotic use), a trend was noted for duration of prior hospital stay, while, from model II (quantitative antibiotic use), mean antibiotic-days per patient emerged as the single independent predictor of HA-BSI by MRSA (p 0.03). No significant differences in outcome were noted. Conclusion. We conclude that the mean number of antibiotic-days per patient during the last month was the strongest predictor of a subsequent MRSA BSI in our patient population, more than other traditional risk factors.Η χρήση αντιμικροβιακών παραγόντων συνολικά καθώς και ειδικές κατηγορίες αντιμικροβιακών έχουν ενοχοποιηθεί ως παράγοντες κινδύνου για νοσοκομειακές λοιμώξεις (ΝΛ) από ανθεκτικό στη μεθικιλλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (methicillin-sensitive Staphylococcus aureus, MRSA). Οι στόχοι της μελέτης ήταν: 1. η διερεύνηση προβλεπτικών παραγόντων για νοσοκομειακή λοίμωξη από MRSA, 2. η σε βάθος αξιολόγηση του ρόλου της πρόσφατης χρήσης αντιμικροβιακών από ποιοτική και ποσοτική άποψη. Υλικό και μέθοδοι. Η χρονική περίοδος της μελέτης ήταν από Οκτώβριο 1997 έως και τον Σεπτέμβριο του 2001. Οι ασθενείς με ΝΛ από MRSA σε κρατικό νοσοκομείο φροντίδας βετεράνων πολέμου των ΗΠΑ συγκρίθηκαν με αντίστοιχη ομάδα με ΝΛ από ευαίσθητο στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus (MSSA). Οι λοιμώξεις στις 2 ομάδες καταγράφηκαν και τεκμηριώθηκαν μα βάση αυστηρά κριτήρια. Καταγράφηκαν δεδομένα σχετικά με παράγοντες κινδύνου (συμπεριλαμβανομένης της ποιοτικής και ποσοτικής χρήσης αντιμικροβιακών) για λοίμωξη από MRSA και ελήφθησαν υπόψη γεγονότα μέχρι 30 ημέρες πριν την ημερομηνία της θετικής καλλιέργειας. Αποτελέσματα. Εκατόν είκοσι επτά ασθενείς (127) με ΝΛ από MRSA και 70 ασθενείς με ΝΛ από MSSA αναλύθηκαν περαιτέρω. Σε μονοπαραγοντική ανάλυση, οι 2 ομάδες διέφεραν σημαντικά στην ηλικία, ιστορικό αιμοκάθαρσης και χρονίων ελκών, είδος κλινικής όπου ελήφθη το δείγμα, διάρκεια προηγούμενης νοσηλείας και παραμονής σε γενική ή καρδιολογική ΜΕΘ, πρόσφατη χειρουργική επέμβαση, άλλες επεμβατικές πράξεις, διασωλήνωση και παρουσία καθετήρα κύστεως για πάνω από 24 ώρες. Επίσης διέφεραν σημαντικά στη χρήση ή όχι τουλάχιστον 1, 2 ή 3 αντιμικροβιακών, στο μέσο αριθμό αντιμικροβιακών που είχαν χρησιμοποιηθεί, μέσο αριθμό αντιμικροβιακών-ημερών για κάθε ασθενή, καθώς και ποιοτική και ποσοτική χρήση συγκεκριμένων κατηγοριών αντιμικροβιακών. Σε 2 μοντέλα πολυπαραγοντικής ανάλυσης, εξετάζοντας είτε την ποιοτική (μοντέλο Ι) είτε την ποσοτική (μοντέλο ΙΙ) χρήση αντιμικροβιακών, η διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο τον τελευταίο μήνα αναδείχθηκε ο ισχυρότερος προβλεπτικός παράγοντας λοίμωξης από MRSA (p 0.000), ενώ ιστορικό διασωλήνωσης έδειξε σημαντικότητα στο μοντέλο Ι και οριακή σημαντικότητα στο ΙΙ. Η χρήση αμινογλυκοσιδών και η παρουσία χρονίων ελκών έδειξαν τάση για σημαντικότητα στο μοντέλο Ι. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στην έκβαση. Συμπεράσματα. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο τις τελευταίες 30 ημέρες αποτέλεσε τον ισχυρότερο προγνωστικό παράγοντα μεταγενέστερης ΝΛ από MRSA στον πληθυσμό των ασθενών μας. Παρά τη σαφώς μεγαλύτερη χρήση αντιμικροβιακών στην ομάδα MRSA, η χρήση αντιμικροβιακών δεν αποτέλεσε ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα κινδύνου. Όσον αφορά την υπομελέτη, σκοπός ήταν η χρήση αντιμικροβιακών παραγόντων συνολικά καθώς και ειδικές κατηγορίες αντιμικροβιακών έχουν ενοχοποιηθεί ως παράγοντες κινδύνου για νοσοκομειακή βακτηριαιμία (ΝΒ) από ανθεκτικό στη μεθικιλλίνη χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (methicillin-resistant Staphylococcus aureus, MRSA). Από τα δεδομένα της κύριας μελέτης, που ήδη έχει περιγραφεί περιληπτικά παραπάνω, απομονώθηκαν και αναλύθηκαν σε ξεχωριστή υπομελέτη αυτά που αφορούσαν σε ασθενείς που ανέπτυξαν νοσοκομειακή βακτηριαιμία. Οι στόχοι της υπομελέτης ήταν: 1. η διερεύνηση προβλεπτικών παραγόντων για νοσοκομειακή βακτηριαιμία από MRSA, 2. η σε βάθος αξιολόγηση του ρόλου της πρόσφατης χρήσης αντιμικροβιακών από ποιοτική και ποσοτική άποψη. Υλικό και μέθοδοι. Η χρονική περίοδος της μελέτης ήταν από Οκτώβριο1997 έως και τον Σεπτέμβριο του 2001. Οι ασθενείς με ΝΒ από MRSA σε κρατικό νοσοκομείο φροντίδας βετεράνων πολέμου των ΗΠΑ συγκρίθηκαν με αντίστοιχη ομάδα με ΝΒ από ευαίσθητο στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus (MSSA). Καταγράφηκαν δεδομένα σχετικά με παράγοντες κινδύνου (συμπεριλαμβανομένης της ποιοτικής και ποσοτικής χρήσης αντιμικροβιακών) για λοίμωξη από MRSA και ελήφθησαν υπόψη γεγονότα μέχρι 30 ημέρες πριν την ημερομηνία της θετικής καλλιέργειας Αποτελέσματα. Είκοσι οκτώ ασθενείς (28) με ΝΒ από MRSA και 32 ασθενείς με ΝΒ από MSSA αναλύθηκαν περαιτέρω. Σε μονοπαραγοντική ανάλυση, οι 2 ομάδες διέφεραν σημαντικά στην ηλικία, ιστορικό αιμοκάθαρσης και χρονίων ελκών, διάρκεια προηγούμενης νοσηλείας, ιστορικό και διάρκεια παραμονής σε γενική ή καρδιολογική ΜΕΘ, πρόσφατη χειρουργική επέμβαση, διασωλήνωση και παρουσία καθετήρα κύστεως για πάνω από 24 ώρες. Επίσης διέφεραν σημαντικά στη χρήση ή όχι τουλάχιστον 1,2 ή 3 αντιμικροβιακών, το μέσο αριθμό αντιμικροβιακών που είχαν χρησιμοποιηθεί, μέσο αριθμό αντιμικροβιακών-ημερών για κάθε ασθενή, καθώς και ποιοτική και ποσοτική χρήση συγκεκριμένων κατηγοριών αντιμικροβιακών. Στο μοντέλο πολυπαραγοντικής ανάλυσης Ι (ποιοτική χρήση αντιμικροβιακών), παρατηρήθηκε τάση (trend) για τη διάρκεια της προηγούμενης παραμονή στο νοσοκομείο ως προβλεπτικού παράγοντα (p 0,088), ενώ, από το μοντέλο ΙΙ (ποσοτική χρήση αντιμικροβιακών), ο μέσος αριθμός αντιμικροβιακών-ημερών ανά ασθενή αναδείχθηκε ως ο μόνος ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης ΝΒ από MRSA (p 0,03). Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στην έκβαση. Συμπεράσματα. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ποσοτική χρήση αντιμικροβιακών, υπό τη μορφή του μέσου αριθμού αντιμικροβιακών-ημερών ανά ασθενή κατά τη διάρκεια του περασμένου μήνα, ήταν ο ισχυρότερος προγνωστικός δείκτης της μεταγενέστερης ΝΒ από MRSA στον πληθυσμό των ασθενών μας, περισσότερο από άλλους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου

Evolving perspectives on HIV-associated lipodystrophy syndrome: moving from lipodystrophy to non-infectious HIV co-morbidities.

This article will provide insight into the evolving perspectives on HIV-related lipodystrophy syndrome: recent changes in epidemiology, a shifting focus from individual component assessment towards a more comprehensive risk evaluation for organ dysfunction and disease, the impact of patient-related outcomes in heath-related quality of life and the integration of this syndrome into a wider scenario of a premature ageing process in HIV-infected people will be discussed. The time has come to proceed beyond lipodystrophy studies based on blood concentrations of lipids and glucose and body fat evaluation. Surrogate markers of organ disease associated with lipodystrophy better identify patients vulnerable to non-infectious co-morbidities (NICMs) rather than statistical risk algorithms. In this evolving perspective NICMs take the place of lipodystrophy in the description of the clinical spectrum of HIV disease and allow integration of this syndrome into the wider scenario of a premature ageing process in HIV-infected people. Management of NICMs needs to be considered as part of a multi-disciplinary holistic approach that accommodates the increasing number of factors influencing non-infectious HIV-related outcomes

Late Onset Combined Immunodeficiency Presenting with Recurrent Pneumocystis jiroveci Pneumonia

Late onset combined immunodeficiency (LOCID) is a recently described variant of common variable immunodeficiency (CVID), involving adult patients presenting with opportunistic infections and/or low CD4+ lymphocyte counts. A 36-year-old male with unremarkable past medical history presented with fever, respiratory failure, and lymphocytopenia. He was found to have Pneumocystis jiroveci pneumonia (PJP), subsequently complicated by recurrent hospital-acquired Pseudomonas aeruginosa pneumonia and immune reconstitution phenomena, attributed to restoration of immunoglobulin levels. Clinicians should be aware of LOCID, which could be confused with HIV infection/AIDS or idiopathic CD4 lymphocytopenia. In the English bibliography there is only one case report, where PJP was the initial presentation of CVID (that case would probably be classified as LOCID). Phenomena of immune reconstitution are described in various settings, including primary immunodeficiency, manifesting as temporary clinical and radiologic deterioration and leading to misperceptions of therapeutic failure and/or presence of alternative/additional diagnoses