Βιβλιοκρισία

Βιβλιοκρισία του A. Scarci, R. Graells i Fabregat, R. Lanteri, F. Longo (a.c.d.), Armi a Kasmenai. Offerte votive dall’area sacra urbana. Catalogo della mostra (Palazzolo Acreide, 13 novembre 2021-28 febbraio 2022), Paestum: Pandemos, 2021, pp. 157. ISBN: 978-88-87744-95-8

LHIII pottery from Elis: local peculiarities and “foreign” connections.

Elis is a, more or less, neglected area, when a scholar thinks about Mycenaean Greece. That has to do, primarily, with the fact that acted as a “periphery” of the Mycenaean palatial system, having no trace of a centralized rulership left in the archaeological data. But it is due, also, to the limited production of papers, concerning the human presence in the area at Mycenaean times. This paper, based on the material the authors dealt with, aims to put Mycenaean Elis on the map when someone wants to see if there was pottery production and exchange, during LHIII period, and what were their main characteristics

Μιχαήλ Σ. Κορδώσης, Ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου. Συμβολή στη μελέτη της τοπογραφίας και ιστορίας της Αλεξάνδρειας. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση 2023. [563 σελίδες, 24 εικόνες]

Βιβλιοκρισία του έργου: Μιχαήλ Σ. Κορδώσης, Ο τάφος του Μ. Αλεξάνδρου. Συμβολή στη μελέτη της τοπογραφίας και ιστορίας της Αλεξάνδρειας. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση 2023. [563 σελίδες, 24 εικόνες

A red-figure calyx-krater from Troizen

A fragmentary red-figure calyx-krater was found in a salvage excavation at the area of Troizen’s eastern cemetery. Hephaistos returning to Olympos on muleback, accompanied by Dionysos and members of his thiasos, is depicted on the surviving part of the body. The configuration of the scene and the drawing style point to the workshop of the Pronomos Painter, active in the late 5th and early 4th centuries BC. The vase was most probably fashioned shortly after the beginning of the 4th century, as is indicated by specific features in its shape. The scene belongs among the few late depictions of Hephaistos’ Return in Attic vase painting, as the great majority of other known examples date from the 6th and 5th centuries BC. The representation follows the norms of the established iconography of the subject, while also exhibiting some innovative features: the figures are set at various levels, an arrangement creating the illusion of depth and perhaps reflecting influences from monumental painting; Hephaistos and Dionysos are portrayed as nude beardless youths, whereas in earlier or contemporary representations of this subject matter they are normally draped and bearded; a Nike flying above Dionysos and lending the procession a triumphant character appears for the first time in this scene

Το πλίνθινο τείχος της Δύμης

Το τείχος της Δύμης ήταν πλίνθινο και περίκλειε μεγάλου εμβαδού οικιστικό χώρο παρέχοντας ασφάλεια στους κατοίκους της. Για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση του πολυδάπανου δημόσιου έργου μήκους περίπου 4.900 μ., καθοριστικοί παράγοντες αποτέλεσαν η γεωγραφική θέση, η οικονομική κατάσταση, η πολιτική βούληση αλλά και η ενεργή στάση που επέλεξε η πόλη απέναντι στις ιστορικές συγκύριες, όπως προκύπτει από την επισκόπηση και σύνθεση γεγονότων και μαρτυριών. Η ανοικοδόμησή του προσδιορίζεται στις αρχές της πρώιμης ελληνιστικής εποχής. Κατασκευαστικά το τείχος εμφανίζει αυτοτελή τμήματα που επιτρέπουν την αυτόνομη λειτουργία, προσαρμογή και αρμονική ένταξή του στο φυσικό ανάγλυφο. Ο κορμός του αποτελείται εξ ολοκλήρου από ωμοπλίνθους, το κατεξοχήν δομικό υλικό της περιοχής και τη βάση του επενδύει λίθινο, κτιστό μέτωπο το οποίο στην καθ΄ύψος ανοικοδόμηση καλύπτεται με την ωμοπλινθοδομή σε οργανική σύνδεση. Η συνολική θεώρηση του αναπτύγματος της οχύρωσης διέρχεται από τα 16 σημεία που αποκαλύφθηκαν τμήματα και δομικά στοιχεία της οχύρωσης τα οποία αποτελούν σταθερά σημεία αναφοράς ενός ενιαίου μνημειακού συνόλου. Η παρουσίαση των τυπολογικών, κατασκευαστικών και μορφολογικών χαρακτηριστικών των κύριων και των πρόσθετων στοιχείων του τείχους που αποκαλύφθηκαν αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφοριών για τη μελέτη της αμυντικής αρχιτεκτονικής. Η καλή κατάσταση διατήρησης ορισμένων τμημάτων του μνημείου το καθιστά ξεχωριστό, όχι μόνο για την περιοχή αλλά και μεταξύ των μέχρι σήμερα γνωστών οχυρωματικών καταλοίπων του συγκεκριμένου συστήματος τείχισης των αρχαίων πόλεων

THE BITTEN APPLE RELIGIOUS-PSYCHOLOGICAL VIEWPOINT

This short article explores the historic (cultural) and symbolic (archetypal) semantics of the Apple logo. The human mind will always seek to penetrate or beautify any human activity, even logistic. The purpose of this study is the emersion and prominence of the deepest psychic elements of human «being» (i.e., human nature) in the modern world of Technology, even in this eminent electronic and digital world.This short article explores the historic (cultural) and symbolic (archetypal) semantics of the Apple logo. The human mind will always seek to penetrate or beautify any human activity, even logistic. The purpose of this study is the emersion and prominence of the deepest psychic elements of human «being» (i.e., human nature) in the modern world of Technology, even in this eminent electronic and digital world

THE TRANSITION OF ANCIENT GREEK SPIRIT FROM MYTHOS TO LOGOS

The wonderful ancient Greek mythology frames the life of the Greeks, being a breeding ground for the development of ancient Greek thought and an inexhaustible source of artistic inspiration. It reflected the internal concerns and perceptions of the Greeks about life, its laws, its contradictions, fate, and death. It was a special worldview about the phenomena of nature, it included the seeds of knowledge, religious and moral beliefs, as well as artistic trends that characterized the dawn of the history of the ancient Greek spirit, at a time when the language was reflecting a still developing stage, in terms of mental apprehending and perception of the world. The development of myths corresponding to the gradual maturation of the Greek spirit, being reflected in the works of epic, lyric poetry and later tragedy, was a complicated process of accumulation and synthesis of elements of the past (facts, ideas, values) that marked the gradual replacement of fictional-invented narrative with evidence-based argumentation with logical reasoning, namely, the transition from Mythos to Logos crystallized by the Ionian philosophers, an intellectual achievement that formed the foundations of European civilization.The wonderful ancient Greek mythology frames the life of the Greeks, being a breeding ground for the development of ancient Greek thought and an inexhaustible source of artistic inspiration. It reflected the internal concerns and perceptions of the Greeks about life, its laws, its contradictions, fate, and death. It was a special worldview about the phenomena of nature, it included the seeds of knowledge, religious and moral beliefs, as well as artistic trends that characterized the dawn of the history of the ancient Greek spirit, at a time when the language was reflecting a still developing stage, in terms of mental apprehending and perception of the world. The development of myths corresponding to the gradual maturation of the Greek spirit, being reflected in the works of epic, lyric poetry and later tragedy, was a complicated process of accumulation and synthesis of elements of the past (facts, ideas, values) that marked the gradual replacement of fictional-invented narrative with evidence-based argumentation with logical reasoning, namely, the transition from Mythos to Logos crystallized by the Ionian philosophers, an intellectual achievement that formed the foundations of European civilization

PROCEEDINGS AND PHOTO ALBUM FROM THE OFFICIAL PRESENTATION OF THE RELIGIOUS STUDIES LABORATORY (RELIGLAB) OF THE NATIONAL AND KAPODISTRIAN UNIVERSITY OF ATHENS

A special issue by Theophany Journal (Proceedings 1)A special issue by Theophany Journal (Proceedings 1

«Φεστιβαλισμός» και Αρχαίο Θέατρο στα Πρώτα Μεταπολεμικά Χρόνια: Απ’ το Έτος Αποδήμου Ελληνισμού στον Ιππόλυτο του Εθνικού Θεάτρου (1951–4)

Ως συνέχεια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Ανάκαμψης και του τουριστικού μοντέλου που εισήγαγαν στην Ελλάδα οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού ενθάρρυνε τον εορτασμό καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σε αρχαία θέατρα, που θα προσέλκυαν τη διεθνή προσοχή. Εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα δημιούργησαν μια νέα τουριστική αγορά, που θα συνέβαλε στη διεθνή προπαγάνδα και στην ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Ταυτόχρονα, θα εξυπηρετούσε τα εθνικιστικά ιδεώδη της πρώιμης μεταπολεμικής Ελλάδας και θα ικανοποιούσε την αμερικανική πολιτική. Υπό αυτή την έννοια, ο εορτασμός του Έτους Αποδήμου Ελληνισμού, μία πολιτιστική και κοινωνικοπολιτική εκδήλωση που διοργάνωσε το ελληνικό κράτος το 1951 για να συσφίξει τον δεσμό μεταξύ της ελληνοαμερικανικής διασποράς και της ‘πατρίδας’, διαμόρφωσε αυτήν την καλλιτεχνική παράδοση. Οι θεατρικές παραστάσεις που διοργανώθηκαν στο θέατρο της Επιδαύρου, των Δελφών και στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού αντανακλούσαν τον «θεατρικό πυρετό» που είχε δημιουργήσει η εμφάνιση του μαζικού τουρισμού. Το ενδιαφέρον διάσημων θεατρικών σκηνοθετών για παραστάσεις σε αρχαιολογικούς χώρους κατά την περίοδο αυτή ανέδειξε την προσπάθειά τους να κυριαρχήσουν στη θεατρική σκηνή, αλλά και ανέδειξε το φαινόμενο του «φεστιβαλισμού». Ωστόσο, ήταν το Εθνικό Θέατρο που τελικά απορρόφησε ορισμένους απ’ αυτούς τους καλλιτέχνες και κυριάρχησε στην ελληνική σκηνή από το 1954, οργανώνοντας παραγωγές μεγάλης κλίμακας στα κυριότερα αρχαία θέατρα.Following the European Recovery Program and the Greek tourist model introduced by the United States of America, the Greek National Tourism Organization encouraged the celebration of artistic events at ancient theatres that would attract external attention. Multiple events across the country created a new tourist market that would contribute to international propaganda and the reconstruction of the Greek economy. At the same time, they would serve the nationalistic ideals of early post-war Greece and satisfy American policy. In this sense, the celebration of the Homecoming Year, a cultural and sociopolitical event that the Greek state organized in 1951 to tighten the link between Greek American diaspora and the ‘homeland’, shaped this artistic tradition. Theatrical productions organized at the theatre of Epidaurus, Delphi and the Odeon of Herodes Atticus reflected the ‘theatrical fervour’ that the emergence of mass tourism had generated. The interest of renowned theatrical directors in performing at ancient venues during this period showcased their attempt to dominate the theatrical stage and displayed the phenomenon of ‘festivalization’. However, it was the National Theatre that would eventually absorb some of these artists and would dominate the Greek theatrical stage since 1954, producing large-scale productions at the main ancient theatres