Artykuł oryginalnyBrucella endocarditis – a registry study

Background: A zoonotic infection caused by Brucella spp., brucellosis, is endemic in some areas of the world, like in our country. One of the most devastating conditions related to this infection is endocarditis, although it is rare. Unfortunately, adequate studies on the characteristics of Brucella endocarditis have not been performed. In addition, there was no consensus on optimal type and duration of medical and interventional therapies. Aim: To answer the following questions: what are the clinical characteristics of Brucella endocarditis, which type of therapy should be performed, and can an alternative antibiotic regimen be applied? Methods: Patients with the diagnosis of Brucella endocarditis were included in the study during a 6-year period. A total of 10 patients were interrogated for their signs, symptoms, drug use, and clinical conditions. In addition, baseline clinical and laboratory characteristics of the patients were evaluated. Results: All patients in the study were male with a mean age of 55.9 ± 12.7 years. Hospitalisation and total follow-up periods were 52.6 ± 11.2 and 80.6 ± 29.0 days, respectively. The most frequently presenting symptom was fever (60%). Dyspnoea and fatigue were the other frequent symptoms in descending order. Valve pathology was present in 70% of the study population. The aortic valve was affected more than the mitral valve. Affected mitral valves had rheumatic disease whereas only 57% of the aortic valves had underlying pathology. Isolation of Brucella spp. was possible in 20% of the patients. Mortality rate was 30% in our study; 20% of the patients were on medical follow-up without disease progression and with clinical stability, 60% of patients were on a combination therapy with a tetracycline group, a rifampicin, and a third-generation cephalosporin. Patients who took this combination and underwent aortic valve replacement had good clinical results with a mortality rate of 20%. The 30% of patients were on a combination therapy with a tetracycline group, rifampicin, and an aminoglycoside group. Mortality rate with this combination was 33%, although the success rate was 67%. Conclusion: Brucella endocarditis should be considered in the differential diagnosis in patients with vegetations on the cardiac valves, especially in endemic areas. Optimal therapy seems to be a combination of antibiotics and surgery, although medical therapy can be an alternative, especially in stable patients. Addition of a third-generation cephalosporin instead of aminoglycoside to the combination therapy is an alternative.Wstęp: Bruceloza występuje w różnych endemicznych rejonach świata, w tym w Turcji. Jednym z najcięższych, ale sporadycznie spotykanych powikłań brucelozy jest infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW). W piśmiennictwie nie ma badań opisujących w pełni to powikłanie brucelozy. Cel: Przedstawienie klinicznego obrazu IZW wywołanego brucelozą, ocena skuteczności leczenia, w tym możliwości zastosowania niestandardowej antybiotykoterapii. Metody: W ciągu 6 lat chorzy z IZW wywołanym brucelozą włączani byli do specjalnego rejestru. W sumie grupa badana składała się z 10 chorych, u których poddano analizie wszystkie dostępne dane kliniczne i laboratoryjne. Wyniki: Wszyscy chorzy byli płci męskiej, a ich średni wiek wynosił 55,9 ± 12,7 roku. Czas hospitalizacji i obserwacji ambulatoryjnej wynosił odpowiednio 52,6 ± 11,2 i 80,6 ± 29,0 dni. Najczęściej spotykanym objawem przy przyjęciu była gorączka – 60% chorych, a następnie duszność i męczliwość. Wady zastawkowe wykryto u 70% chorych. Zastawka aortalna zajęta była procesem chorobowym częściej niż zastawka mitralna. Proces reumatyczny dotyczył wszystkich zajętych zastawek mitralnych i 57% zastawek aortalnych. Izolacja drobnoustroju Brucella spp. możliwa była u 20% chorych. Śmiertelność wyniosła 30%. U 20% chorych stosowano leczenie farmakologiczne, uzyskując stabilizację choroby. U 60% chorych stosowano złożoną antybiotykoterapię, w skład której wchodziły tetracykliny, ryfampicyna i cefalosporyna trzeciej generacji. Chorzy leczeni takim zestawem antybiotyków, u których następnie wymieniono zastawkę aortalną, rokowali względnie dobrze, a śmiertelność wynosiła 20%. U 30% chorych stosowano tertracykliny, ryfampicynę i aminoglikozyd – w tej grupie śmiertelność wyniosła 33%. Wnioski: Infekcyjne zapalenie wsierdzia spowodowane brucelozą powinno być zawsze brane pod uwagę, jeśli stwierdza się wegetacje na zastawkach serca, szczególnie u osób pochodzących z rejonów endemicznych. Optymalnym postępowaniem wydaje się połączenie antybiotykoterapii i wymiany zastawki, aczkolwiek samo leczenie farmakologiczne może być skuteczne, szczególnie u chorych w stanie stabilnym. Ponadto wydaje się, że korzystne może być zastosowanie cefalosporyn trzeciej generacji zamiast aminoglikozydów

Artykuł oryginalnyZwiązek pomiędzy otyłością a drożnością tętniczych pomostów wieńcowych w obserwacji odległej

Background: Arterial conduits having long-term patency rates have been increasingly used for bypass of coronary arteries although some risk factors for their occlusion such as recipient vessel size, older age, and hyperlipidaemia have been described. Obesity, on the other hand, has been well established as a coronary risk factor. However, the effects of obesity on patency of arterial conduits, especially the internal mammary artery, have not been studied previously. Aim: To assess the long-term effects of obesity on left internal mammary artery (LIMA) patency. Methods: Angiograms of all patients with a LIMA conduit only were analysed. Two groups were formed according to the LIMA patency: group 1 &#8211; patients with occluded LIMA (n = 59), and group 2 &#8211; patients with patent LIMA (n = 68). Baseline demographic, haemodynamic, and laboratory characteristics of patients in both groups were compared. Obesity was defined as body mass index ł 30 kg/m2. Results: The mean BMI value in group 1 was significantly higher than in group 2 (30.4 &plusmn; 3.1 vs. 28.7 &plusmn; 4.7, p = 0.025). The two groups differed in time from surgery, drug use, and HDL cholesterol level. In addition, patients in both groups were categorised by BMI, and obese and non-obese groups were formed. Higher BMI was significantly associated with LIMA occlusion such that 71% of patients in group 1 had increased BMI, compared with 25% of patients in group 2 (p < 0.001). Multivariate analysis showed that multiple adjusted OR of the risk of LIMA occlusion was 7.41 (95% CI 3.38-16.28) for patients with increased BMI. Conclusions: : Obesity (ł 30 kg/m2) has a significant and independent negative effect on the patency of the LIMA graft.Wstęp: Z uwagi na wysoki odsetek zachowanej po wielu latach drożności pomosty tętnicze są preferowanym sposobem wykonywania operacji rewaskularyzacyjnych (CABG). Istnieją pewne czynniki zwiększające ryzyko zamknięcia, do których należą przekrój naczynia chorego, wiek oraz hiperlipidemia. Z kolei otyłość jest dobrze udokumentowanym czynnikiem ryzyka choroby wieńcowej. Dotychczas związek pomiędzy otyłością a drożnością pomostów tętniczych, szczególnie z wykorzystaniem tętnicy piersiowej wewnętrznej (LIMA), nie był badany. Cel: Ocena związku pomiędzy otyłością a drożnością pomostów tętniczych w obserwacji długoterminowej. Metody: Poddano analizie angiogramy wszystkich chorych z LIMA. Biorąc pod uwagę drożność LIMA, utworzono dwie grupy chorych: grupa 1 &#8211; chorzy z zamkniętym pomostem (n = 59), oraz grupa 2 &#8211; chorzy z drożną LIMA (n = 68). Porównano dane demograficzne, hemodynamiczne i laboratoryjne obu grup. Otyłość zdefiniowano jako indeks masy ciała (BMI) ł 30 kg/m2. Wyniki: Średnia wartość BMI w grupie 1 była istotnie wyższa niż w grupie 2 (30,4 &plusmn; 3,1 vs 28,7 &plusmn; 4,7, p = 0,025). Obie grupy różniły się również pod względem czasu, który upłynął od zabiegu chirurgicznego, stosowanych leków i stężenia HDL-cholesterolu. Dodatkowo chorych podzielono na otyłych i nieotyłych. Otyłość wiązała się ze zwiększonym ryzykiem zamknięcia LIMA: stwierdzono ją u 71% chorych z grupy 1 wobec 25% z grupy 2 (p < 0,001). Analiza wieloczynnikowa wykazała, że ryzyko zamknięcia LIMA było 7,41 razy wyższe u chorych otyłych (95% CI 3,38&#8211;16,28). Wnioski: Otyłość jest istotnym i niezależnym czynnikiem ryzyka zamknięcia pomostu tętniczego w obserwacji odległej

Modeling the burden of cardiovascular disease in Turkey

Objective: This study aims to estimate the current and future burden of cardiovascular diseases (CVD) in Turkey. Methods: A burden-of-disease model was developed that included inputs on population growth, prevalence, and incidence of ischemic disease (IHD) and cerebrovascular disease (CeVD), prevalence of modifiable risk factors, mortality rates, and relationship between risk factors and IHD/ CeVD. Direct costs to the public health-care system and indirect costs from lost production due to premature mortality, hospitalizations, disability, and absenteeism were considered. Results: We estimated that in 2016, 3.4 million Turkish adults were living with CVD, including 2.5 million affected by IHD, and 0.9 million by CeVD. This prevalence is projected to increase to 5.4 million by 2035. The economic burden of CVD was estimated at US$10.2 billion in 2016, projected to increase twofold to US$19.4 billion by 2035. Conclusion: Our study confirms that the current burden of CVD is significant, and that it is projected to increase at a steep rate over the next two decades. This growing burden of disease will likely create significant pressure on the public health-care system in the form of direct health-care costs, as well as on society in the form of lost productivity. (Anatol J Cardiol 2018; 20: 235-40

Current Statement of Intensive Care Units in Turkey: Data obtained from 67 Centers

OBJECTIVES: We aimed to obtain information about the characteristics of the ICUs in our country via a point prevalence study