Türk demokrasisinde yasama fonksiyonunun değerlendirmesi

It is widely accepted that the written constitution period has begun with Constitutional Monarchy I. Basically, the constitution of 1876 is not the first constitutional document in Turkish history. It can be said that the Charter of Alliance is the first document of Ottoman Empire. In this article, we will analyze the legislative function of Turkey starting from the legislative documents of Ottoman Empire which constitute the base of current legal structure such as the Charter of Alliance (1808), Constitutional Monarchy I. (1876), Constitutional Monarchy II. (1908), the Constitution of 1921 (some argue that it is not a legal constitution), and then the legislative documents of Modern Turkey such as the Constitutions of 1924, 1961 and 1982. The focus of the article will be the formations of the constitutions and compatible and incompatible developments with democracy. The article will address the effects of international political system and internal developments within Turkish political system on the Turkish legislative structure considering the conditions of that time.Türkiye’de yazılı anayasa döneminin I. Meşrutiyet’le başladığı geniş kabul görür. Temel olarak 1876 Anayasası, Türk tarihindeki ilk anayasal belge değildir. Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk anayasal belgesinin Sened-i İttifak olduğu söylenebilir. Bu makalede, Türkiye’nin yasama fonksiyonunu öncelikle yakın geçmişteki Osmanlı’nın son dönemindeki temel yasal yapılanma olan Sened-i İttifak (1808), I. Meşrutiyet (1876), II. Meşrutiyet (1908), Kurtuluş Savaşı dönemindeki 1921 Anayasası (bazıları bu düzenlemeyi anayasa olarak kabul etmemektedirler) kapsamında analiz edeceğiz, daha sonra da Cumhuriyet dönemindeki 1924 Anayasası, 1961 Anayasası ve 1982 Anayasası’nın oluşumlarında demokrasi ile bağdaşan ve bağdaşmayan gelişmeleri demokrasi açısından inceleyeceğiz. Uluslararası sistemin ve Türkiye iç dinamiklerinin Türk yasama fonksiyonundaki etkilerinin neler olduğu o dönemin şartları göz önünde bulundurularak ele alınacaktır

Assessment of Legislative Function within Turkish Democracy

Türkiye’de yazılı anayasa döneminin I. Meşrutiyet’le başladığı geniş kabul görür. Temel olarak 1876 Anayasası, Türk tarihindeki ilk anayasal belge değildir. Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk anayasal belgesinin Sened-i İttifak olduğu söylenebilir. Bu makalede, Türkiye’nin yasama fonksiyonunu öncelikle yakın geçmişteki Osmanlı’nın son dönemindeki temel yasal yapılanma olan Sened-i İttifak (1808), I. Meşrutiyet (1876), II. Meşrutiyet (1908), Kurtuluş Savaşı dönemindeki 1921 Anayasası (bazıları bu düzenlemeyi anayasa olarak kabul etmemektedirler) kapsamında analiz edeceğiz, daha sonra da Cumhuriyet dönemindeki 1924 Anayasası, 1961 Anayasası ve 1982 Anayasası’nın oluşumlarında demokrasi ile bağdaşan ve bağdaşmayan gelişmeleri demokrasi açısından inceleyeceğiz. Uluslararası sistemin ve Türkiye iç dinamiklerinin Türk yasama fonksiyonundaki etkilerinin neler olduğu o dönemin şartları göz önünde bulundurularak ele alınacaktır.It is widely accepted that the written constitution period has begun with Constitutional Monarchy I. Basically, the constitution of 1876 is not the first constitutional document in Turkish history. It can be said that the Charter of Alliance is the first document of Ottoman Empire. In this article, we will analyze the legislative function of Turkey starting from the legislative documents of Ottoman Empire which constitute the base of current legal structure such as the Charter of Alliance (1808), Constitutional Monarchy I. (1876), Constitutional Monarchy II. (1908), the Constitution of 1921 (some argue that it is not a legal constitution), and then the legislative documents of Modern Turkey such as the Constitutions of 1924, 1961 and 1982. The focus of the article will be the formations of the constitutions and compatible and incompatible developments with democracy. The article will address the effects of international political system and internal developments within Turkish political system on the Turkish legislative structure considering the conditions of that time

Assessment of Legislative Function within Turkish Democracy

Türkiye’de yazılı anayasa döneminin I. Meşrutiyet’le başladığı geniş kabul görür. Temel olarak 1876 Anayasası, Türk tarihindeki ilk anayasal belge değildir. Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk anayasal belgesinin Sened-i İttifak olduğu söylenebilir. Bu makalede, Türkiye’nin yasama fonksiyonunu öncelikle yakın geçmişteki Osmanlı’nın son dönemindeki temel yasal yapılanma olan Sened-i İttifak (1808), I. Meşrutiyet (1876), II. Meşrutiyet (1908), Kurtuluş Savaşı dönemindeki 1921 Anayasası (bazıları bu düzenlemeyi anayasa olarak kabul etmemektedirler) kapsamında analiz edeceğiz, daha sonra da Cumhuriyet dönemindeki 1924 Anayasası, 1961 Anayasası ve 1982 Anayasası’nın oluşumlarında demokrasi ile bağdaşan ve bağdaşmayan gelişmeleri demokrasi açısından inceleyeceğiz. Uluslararası sistemin ve Türkiye iç dinamiklerinin Türk yasama fonksiyonundaki etkilerinin neler olduğu o dönemin şartları göz önünde bulundurularak ele alınacaktır.It is widely accepted that the written constitution period has begun with Constitutional Monarchy I. Basically, the constitution of 1876 is not the first constitutional document in Turkish history. It can be said that the Charter of Alliance is the first document of Ottoman Empire. In this article, we will analyze the legislative function of Turkey starting from the legislative documents of Ottoman Empire which constitute the base of current legal structure such as the Charter of Alliance (1808), Constitutional Monarchy I. (1876), Constitutional Monarchy II. (1908), the Constitution of 1921 (some argue that it is not a legal constitution), and then the legislative documents of Modern Turkey such as the Constitutions of 1924, 1961 and 1982. The focus of the article will be the formations of the constitutions and compatible and incompatible developments with democracy. The article will address the effects of international political system and internal developments within Turkish political system on the Turkish legislative structure considering the conditions of that time

Üçüncü dünya güvenliği yaklaşımları kapsamında Afrika' nın Büyük Göller Bölgesi' ndeki çatışmaların analizi

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.İkinci Dünya Savaşı sonrası bağımsızlıklarını kazanmaya başlayan üçüncü dünya ülkelerinin güvenlik sorunlarını 1980'li yıllarda ele almaya başlayan üçüncü dünya güvenliği yaklaşımları, diğer güvenlik yaklaşımlarının üçüncü dünyanın güvenlik çıkmazlarını açıklamada yetersiz olduğunu ve birinci dünya odaklı olduklarını gözler önüne sermiştir.Bu çalışmada, üçüncü dünya güvenliği yaklaşımlarından en kapsamlı olarak görülen ve bölgedeki çatışmaları en fazla açıklama kapasitesine sahip olan Mohammed Ayoob ve William Reno'nun yaklaşımları kavramsal çerçeve olarak ele alınacaktır ve alan çalışması olarak da çatışmaların yoğun olarak yaşandığı bölge olan Afrika'nın Büyük Göller Bölgesi'ndeki güvenlik sorunlarına yer verilecektir.Üçüncü dünyanın güvenlik sorunlarının kendine özgü özellikler taşımasının yanı sıra çatışmaların yoğun olarak yaşandığı Büyük Göller Bölgesi ülkeleri olan Ruanda, Burundi, Uganda, Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Kenya ve Tanzanya'daki güvenlik sorunları da ülkesel düzeyde kendilerine özgü özellikler taşımaktadır.Bu bağlamda tez, iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde çalışmada teorik çerçeve olarak benimsenen ?Üçüncü Dünya Güvenliği Kavramı? ile Muhammed Ayoob'un ve William Reno'nun ?Üçüncü Dünya Güvenliği Yaklaşımı? incelenecektir. İkinci bölümde ise, dünyanın en sorunlu ve güvenliksizlik yaşayan bölgelerinden biri olan Büyük Göller Bölgesi'nde yer alan Ruanda, Burundi, Uganda, Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Kenya ve Tanzanya'nın güvenlik sorunları, üçüncü dünya güvenliği yaklaşımları kapsamında değerlendirilmeye çalışılacak, hem genel olarak hem de ülkesel düzeylerde çözüm önerileri sunulacaktır.Anahtar kelimeler: Afrika, Büyük Göller Bölgesi, üçüncü dünya, güvenlik, üçüncü dünya güvenliği yaklaşımlarıThird world security approaches which have started to deal with third world countries security problems in 1980 which gained to their independence after the second world war, has revealed that other security theories are insufficient in explaining the third world, and they have focus on first world for the security dilemmas.In this study, Mohammed Ayoob and William Reno?s approaches which has capacity to explain most comprehensively conflicts in the region and third world security issues, will be held as a conceptual framework and as a study area security issues in Great Lakes Region in Africa where the conflicts intensively appears will be placed.In addition to security issues of the Third World, have Great Lakes Region states which consist of Rwanda, Burundi, Uganda, Democratic Republic of Congo (DRC), Kenya and Tanzania distinctive features, as conflicts intensively appears.In this context, the thesis consists of two parts. In the first part of studies, Third Word Security Concepts adopted as a conceptual framework and Muhammed Ayoob?s and William Reno?s Third World Security Approaches will be examined. In the second part, both the Great Lakes Region?s security problems which are one of the world's most troubled and stateless regions will be evaluated by the scope of third world security approaches, and the resolution suggestions will be presented in both general and also in national levels.Keywords: Africa, Great Lakes Region, third world, security, third world security approache

O Papel do Ecoturismo no Desenvolvimento Regional em Perspectiva Teórica-Prática: o Caso de Sapanca

Development theories are described as a comprehensive philosophy that underpins development policies. Tourism, which is used as a development tool for developing countries, is a field that is influenced by developmental theories and shaped by the perspectives of these theories. Therefore, understanding development theories is important for understanding the development process of tourism. This study was carried out in Turkey which is one of the countries where ecotourism is used as a development tool. In this context, Turkey's emerging ecotourism area of Sapanca, which is defined as the study of the universe and the new regionalism theory shaping tourism policy aimed to investigate the reflections of real life through ecotourism. In this regard, a questionnaire answered by 395 local people were matched for the reflection of regional development theories in the region base on the theory and practice.  From the research results, it was concluded that ecotourism policies prepared under the new regionalism theories have a positive effect on the development of the region. Therefore, the answers of the questionnaire has proved that ecotourism has been successfully applied within the scope of the new regionalism theory in the regional development of Sapanca both in theory and practice. Key words: Regional Development; Ecotourism; Regional Development Theory; Sapanca; Turkey.Las teorías del desarrollo se describen como una filosofía integral que sustenta las políticas de desarrollo. El turismo, que se utiliza como herramienta de desarrollo para los países en desarrollo, es un campo que está influenciado por las teorías del desarrollo y moldeado por las perspectivas de estas teorías. Por lo tanto, comprender las teorías del desarrollo es importante para comprender el proceso de desarrollo del turismo. Este estudio se centró en Turquía, es uno de los países donde el ecoturismo como herramienta de desarrollo. En este contexto, el área de ecoturismo emergente de Turquía de Sapanca, que se define como el estudio del universo y la nueva teoría del regionalismo que configura la política turística, tiene como objetivo investigar los reflejos de la vida real a través del ecoturismo. En esta dirección, se aplicó un cuestionario a 395 personas de la población local y se emparejó la teoría y la práctica para la reflexión de las teorías del desarrollo regional en la región. Como resultado de la investigación se concluye que las políticas de ecoturismo elaboradas bajo las nuevas teorías del regionalismo tienen un efecto positivo en el desarrollo de la región. Por tanto, las respuestas dadas demuestran que el ecoturismo se ha aplicado con éxito en el ámbito de la nueva teoría del regionalismo en el desarrollo regional de Sapanca tanto en la teoría como en la práctica. Palabras clave: Desarrollo Regional; Ecoturismo; Teoría del Desarrollo Regional; Sapanca; Turquía.As teorias de desenvolvimento são descritas como uma filosofia abrangente que sustenta as políticas de desenvolvimento. O turismo, utilizado como ferramenta de desenvolvimento para os países em desenvolvimento, é um campo influenciado pelas teorias do desenvolvimento e moldado pelas perspectivas dessas teorias. Portanto, a compreensão das teorias do desenvolvimento é importante para a compreensão do processo de desenvolvimento do turismo. Este estudo tratou da Turquia, um dos países onde o ecoturismo como ferramenta de desenvolvimento está. Neste contexto, a emergente área de ecoturismo de Sapanca, que se define como o estudo do universo e a nova teoria do regionalismo que molda a política de turismo, teve como objetivo investigar os reflexos da vida real através do ecoturismo. Nesse sentido, foi aplicado um questionário a 395 pessoas da população local e a teoria e a prática foram combinadas para a reflexão das teorias do desenvolvimento regional da região. Como resultado da pesquisa, concluiu-se que as políticas de ecoturismo elaboradas com base nas novas teorias do regionalismo têm um efeito positivo no desenvolvimento da região. Portanto, as respostas dadas comprovam que o ecoturismo tem sido aplicado com sucesso no âmbito da nova teoria do regionalismo no desenvolvimento regional de Sapanca tanto na teoria quanto na prática. Palavras-chave: Desenvolvimento Regional; Ecoturismo; Teoria do Desenvolvimento Regional; Sapanca; Turquia

Wilson İlkeleri’nin Türk Dış Politikasına Yansımaları: Realist ve Pragmatist Bir Perspektif

Türk dış politikası ve uluslararası politikanın yapılanarak günümüze evrilmesinde mihenk taşı olarak addedilen Birinci Dünya Savaşı sonrası süreçte özellikle Wilson İlkeleri büyük önem taşımaktadır. On dört maddeden oluşan ve aslında ifade ettikleri ve hedefledikleri farklılıklar gösteren Wilson İlkeleri 1918 yılında ilan edilmiştir. İlanıyla birlikte savaşın mağlup ülkelerinin tamamında olduğu gibi Genç Türkiye’de de büyük heyecan ve umut yaratan İlkeler, çalışma kapsamında farklı bir perspektiften değerlendirilerek günümüz Türk dış politikasına etkileri nezdinde incelenecektir. Wilson İlkeleri’nin kısaca dönemin Amerikan başkanı Thomas Woodrow Wilson tarafından açıklanan, Amerika Birleşik Devletleri (ABD)’nin Birinci Dünya Savaşı’na ilişkin on dört maddelik savaş amaçları bildirisi olduğu ifade edilebilir. Self-determinasyon ilkesi temelinde uluslararası bir yapılanmayı önermesi bakımından dönemin Türk aydınları tarafından da kabul görmüş olan İlkeler, aslında gizli amaçları çerçevesinde kendi ülkesine hizmet etmeyi planlayan bir zihniyetin çalışması olarak değerlendirilebilir. Bu bağlamda çalışma kapsamında Birinci Dünya Savaşı sonrası büyük güçler tarafından oldukça önemli olduğu bilinen Genç Türkiye’nin Wilson İlkeleri’nin özellikle beşinci ve on ikinci maddeleriyle değerlendirilerek, günümüzde Wilson İlkeleri benzeri içtihadi normlar kapsamında Türkiye’nin uluslararası ve özellikle Kürt meselesi bağlamında bölgesel politikalarının nasıl şekillendiği analiz edilecektir. Bu değerlendirmede öncelikle tarihsel arka plana yer verilecek ve günümüzde de benzeri nitelikte yaşanan bir sürecin varlığına işaret edilerek, Türk dış politikasının nasıl şekillendiği, bu politikaların olumlu ve olumsuz yönleri ele alınacaktır