Türkiye’de yazılı anayasa döneminin I. Meşrutiyet’le başladığı geniş kabul görür. Temel olarak 1876 Anayasası, Türk tarihindeki ilk anayasal belge değildir. Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk anayasal belgesinin Sened-i İttifak olduğu söylenebilir. Bu makalede, Türkiye’nin yasama fonksiyonunu öncelikle yakın geçmişteki Osmanlı’nın son dönemindeki temel yasal yapılanma olan Sened-i İttifak (1808), I. Meşrutiyet (1876), II. Meşrutiyet (1908), Kurtuluş Savaşı dönemindeki 1921 Anayasası (bazıları bu düzenlemeyi anayasa olarak kabul etmemektedirler) kapsamında analiz edeceğiz, daha sonra da Cumhuriyet dönemindeki 1924 Anayasası, 1961 Anayasası ve 1982 Anayasası’nın oluşumlarında demokrasi ile bağdaşan ve bağdaşmayan gelişmeleri demokrasi açısından inceleyeceğiz. Uluslararası sistemin ve Türkiye iç dinamiklerinin Türk yasama fonksiyonundaki etkilerinin neler olduğu o dönemin şartları göz önünde bulundurularak ele alınacaktır.It is widely accepted that the written constitution period has begun with Constitutional Monarchy I. Basically, the constitution of 1876 is not the first constitutional document in Turkish history. It can be said that the Charter of Alliance is the first document of Ottoman Empire. In this article, we will analyze the legislative function of Turkey starting from the legislative documents of Ottoman Empire which constitute the base of current legal structure such as the Charter of Alliance (1808), Constitutional Monarchy I. (1876), Constitutional Monarchy II. (1908), the Constitution of 1921 (some argue that it is not a legal constitution), and then the legislative documents of Modern Turkey such as the Constitutions of 1924, 1961 and 1982. The focus of the article will be the formations of the constitutions and compatible and incompatible developments with democracy. The article will address the effects of international political system and internal developments within Turkish political system on the Turkish legislative structure considering the conditions of that time
