Hepatoprotective and Hypolipidemic Effects of Carthamus tinctorius oil in Alloxan-induced Type 1 Diabetic Rats

Introduction: Hepatoprotective and hypolipidemic effects of Carthamus tinctorius Linn.(Safflower) seed oil was investigated in diabetic rats. Methods: Diabetes was induced by administration of 120 mg/kg alloxan monohydrate. The seed oil of safflower at dose of 200 mg/kg was administered as single dose per day to diabetic rats for a period of 28 days. The effect of oil on blood glucose level was measured in the diabetic rats. Serum lipid profile total cholesterol (TC), triglycerides (TGs), low density (LDL) and high density lipoprotein (HDL) and enzymes such as alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST) and alkaline phosphatase (ALP) were also determined. Results: Levels of blood glucose, TC, TGs, LDL, ALT, AST and ALP decreased and HDL increased in alloxan induced diabetic rats after treatment with 200 mg/kg safflower seed oil for 28 days. Conclusion: The present study demonstrates that seed oil of safflower seems to be useful for the prevention of diabetes complications.</p

The effect of oleoresin from turmeric plant (Curcuma longa L.) on the increase of differentiation of human mesenchymal stem cell to bone cells

زمینه و هدف: به منظور ترمیم ضایعات و نقایص استخوانی می&zwnj;توان از امکانات مهندسی بافت بهره جست. اخیراً، سلول&zwnj;های بنیادی مزانشیمی به خاطر کاربردهایشان در مهندسی بافت از اهمیت بالایی برخوردار شده&zwnj;اند. این سلول&zwnj;ها توانایی تمایز به استئوبلاست&zwnj;ها را دارا می باشند. فاکتورهای رشد متعددی تمایز سلول&zwnj;های بنیادی به استئوبلاست را کنترل می&zwnj;کنند. متابولیت&zwnj;های گیاهی نیز می&zwnj;توانند همانند فاکتورهای رشد تمایز را کنترل کنند. از این رو، هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر اولئورزین گیاه زردچوبه (Curcuma longa L.) بر افزایش تمایز سلول&zwnj;های بنیادی مزانشیمال انسانی به سلول&zwnj;های استخوانی بود. روش بررسی: سلول&zwnj;های بنیادی مزانشیمال انسانی به دست آمده از مغز استخوان انسان با غلظت&zwnj;های 5 و15 میکرومولار از اولئورزین زردچوبه تیمار شدند. اثر سیتوتوکسیک اولئورزین به روش MTT و اثرات تمایزی آن با سنجش فعالیت آلکالین فسفاتاز و رنگ آمیزی آلیزارین قرمز بررسی شد. یافته ها: با توجه به نتایج تست MTT مشخص شد که بعد از گذشت 24 ساعت از تیمار سلول&zwnj;ها، اولئورزین زردچوبه سبب افزایش معنی&zwnj;داری (در سطح 5) در تکثیر سلول&zwnj;های مورد مطالعه در غلظت&zwnj;های 5 و 15 میکرومولار شده است و هیچ گونه اثر سمی بر سلول&zwnj;های مورد نظر نداشته است. فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در نمونه&zwnj;&zwnj;های تیمار شده بیش از نمونه شاهد بود که نشان می&zwnj;دهد اولئورزین سبب افزایش معنی دار (در سطح 5) فعالیت این آنزیم شده که بیانگر شروع فرایند تمایز در سلول&zwnj;ها است. رنگ&zwnj;آمیزی آلیزارین قرمز نشان داد که تیمار اولئورزین نتوانسته موجب افزایش رسوب یون&zwnj;های معدنی بر ماتریکس خارج سلولی شود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می&zwnj;دهد که اولئورزین فقط در مراحل ابتدایی تمایز می&zwnj;تواند نقش داشته باشد و به دلیل دارا بودن ترکیبات فعالی مثل کورکومین و روغن&zwnj;های فرار سبب افزایش تمایز سلول&zwnj;های بنیادی به سلول&zwnj;های استئوبلاست می&zwnj;شود

Lipid lowering by hydroalcoholic extracts of Amaranthus Caudatus L. induces regression of rabbits atherosclerotic lesions

Abstract Background The antihypercholesterolemic and antiatherogenic effect of hydroalcoholic extracts of Amaranthus caudatus L(A. caudatus). on regression of atherosclerosis in experimental rabbits maintained on a high cholesterol diet. Methods Twenty five rabbits were randomly divided into five groups of five each and treated 75 days as follows: Group I: normal diet(ND), Group II: Hypercholesterolemic diet (HCD) for 45 days; Group III: Hypercholesterolemic diet (HCD) for 75 days, Group IV and V: HCD for 45 days and then normal diet and normal diet + A. caudatus(150 mg·kg day) respectively for an additional 30 days(regression period). Blood samples were collected before (0 time) and after 45 days and 75 days of experimental diets for measurement of biochemical factors. The aortas were removed at the end of the study for assessment of atherosclerotic plaques. Results In regression period dietary use of A. caudatus in group V significantly decreased total cholesterol, LDL-cholesterol, malondialdehyde, C-reactive protein while apolipoproteinA and HDL- cholesterol was significantly increased compared to group IV. The atherosclerotic area was significantly decreased in group V. Whereas, the animals that in regression period received only normal diet showed no regression but rather progression of atherosclerosis. Conclusion These results thus suggest that hydroalcoholic extracts of A. caudatus can reduce risk factors and cause regression of fatty lesons in aorta.</p

Effect of immunization against ox-LDL with two different antigens on formation and development of atherosclerosis

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Several studies were pointed to oxidized LDL (ox-LDL) as one of the main immunogenes which have important roles in primary lesions of atherosclerosis. In this study, by immunization against ox-LDL with two different antigens in an animal model (rabbit) and consideration of its effect on two different dietary regimens; we tried to clear relation between immune system and atherosclerosis.</p> <p>Methods</p> <p>LDL was isolated from hypercholesterolemic rabbits plasma and oxidized with MDA or Cu⁺⁺. Rabbits were divided to three groups and immunized with MDA-LDL or Cu-LDL or phosphate-buffer (PBS) as a control group. Immunization was repeated after 2, 4, 6, and 8 weeks and concentration of antibodies against ox-LDL was measured in each stage. After immunization, rabbits in each group were divided to two subgroups based on the dietary regimen (fed normal or high cholesterol diet). At the beginning and the end of the study, biochemical factors were measured. Also, fatty streaks in aorta and left and right coronary arteries evaluated.</p> <p>Results</p> <p>Immunization with Cu²⁺-LDL and MDA-LDL induced statistically significant antibodies against ox-LDL. In hypercholesterolemic rabbits immunized with MDA-LDL the level of cholesterol, LDL-cholesterol, triglyceride, fasting blood sugar and fatty streak lesions in aorta and right coronary arteries were significantly decreased as compared with non-immunized high-cholesterol group. Immunization with Cu²⁺-LDL in hypercholesterolemic rabbits significantly decreased triglyceride, fasting blood sugar, cholesterol and CRP. No significant differences were detected in the fatty streak lesions in this group as compared with non-immunized high-cholesterol diet. In groups under normal diet immunized with MDA-LDL or Cu²⁺-LDL no significant effect on biochemical factors and atherosclerotic lesions were observed.</p> <p>Conclusion</p> <p>This study indicates that although the effect of produced antibodies in several methods and different dietary regimens is different, immunization against ox-LDL is antiatherogenic.</p

The effects of acute consumption of pomegranate juice (Punica granatum L.) on decrease of blood pressure, inflammation, and improvement of vascular function in patients with hypertension: a clinical trial

زمینه و هدف: بیماری های قلبی- عروقی یکی از علل مرگ و میر به شمار می رود. در طب سنتی مصرف انار (Punica granatum L.)، در درمان بیماری های قلبی- عروقی مورد استفاده بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات آب انار بر فشار خون، فاکتورهای التهابی و عملکرد عروق است. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور به صورت قبل و بعد، بر روی 13 نفر از بیماران (67-30 سال) با فشار خون بالای mmHg90/140، مراجعه کننده به کلینیک فشار خون مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان، انجام شد. تمامی بیماران ml150 آب انار را به صورت ناشتا، مصرف نمودند. قبل و پس از گذشت 6-4 ساعت، سطح فاکتورهای التهابی شامل E- سلکتین، (hs-(CRP، مولکول های چسبندگی سلولی (VCAM-1،ICAM-1 ) و اینترلوکین-6، فشار خون و عملکرد آندوتلیوم (FMD) در آنان مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: تمامی 13 نفر بیمار مطالعه را به پایان رساندند. مصرف کوتاه مدت آب انار موجب کاهش معنی دار فشار خون سیستولیک از 80/11±38/125 به 94/7±15/116 و فشار خون دیاستولیک از 25/5±69/82 به 25/3±08/78 شد (05/0>P). برای فاکتورهای التهابی(IL-6،CRP ،ICAM ، VCAM و –E سلکتین) و FMD تغییرات معنی داری نشان داده نشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که مصرف کوتاه مدت آب انار تازه دارای اثرات کاهندگی فشار خون در بیماران مبتلا به فشار خون بالا است؛ لذا به نظر می رسد مصرف آب انار تازه می تواند در پیشگیری و درمان بیماری های قلب- عروق و بهبود عملکرد آندوتلیوم موثر باشد

Inflammaging and cardiovascular disease: Management by medicinal plants

Background In aging, a host of molecular and cellular changes occur which accelerate alteration and progression of inflammatory diseases. These conditions in the elderly people cause appearance of a phenomenon which has been denoted as “inflammaging”. Understanding the pathogenesis and finding new methods for management of inflammaging are essential. Purpose In this paper we tried not only to explain inflammaging and its treatments with concentrating on medical plants but to collect a sufficient collection of anti-inflammatory plants with focusing on their mechanism of action. Method In this review paper, by searching in indexing cites, desired articles were obtained since 1995 by using keywords of inflammation, inflammaging, inflammation pathophysiology, free radicals and inflammation, aging inflammation, inflammatory disease, and plants or herbal medicine in inflammation. Sections In advanced age the generation of free radicals increases in cardiovascular system. Pathological inflammation is also associated with production of excess free radicals More importantly, chronic inflammation makes aged people susceptible to age-related diseases. Some medicinal plants have been shown promising results in inhibition of inflammaging. Some other sections such as inflammation and inflammaging in cardiovascular diseases, oxidative stress in cardiovascular complications, prevention and treatment strategies are presented. Conclusion The results of published papers show that the symptoms of several inflammatory diseases can be inhibited or treated by active ingredients from medicinal plants

Effect of mucilage extracted from the fruit of Hibiscus esculentus on preventive of increasing glucose and lipid profile of diabetic rats by streptozotocin

زمینه و هدف: دیابت یک ناهنجاری سوخت و سازی است که با هیپرگلایسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین، نقص در عملکرد انسولین یا هر دو ایجاد می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات موسیلاژ استخراج شده از غلاف میوه بامیه (Hibiscus esculentus) بر پیشگیری از افزایش گلوکز ناشتا و پروفایل چربی سرم موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شد. موش ها به طور تصادفی در 3 گروه 10 تایی شامل گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی و تیمار با موسیلاژ تقسیم شدند. پس از تهیه و تایید گونه گیاه بامیه، استخراج موسیلاژ از غلاف سبز رنگ میوه توسط دستگاه تبخیر در خلا انجام شد. گروه تیمار روزانه به مدت دو هفته به میزان g/kgbw 2 موسیلاژ استخراج شده از گیاه بامیه دریافت کردند و پس از تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان mg/kgbw 60 دیابتی شدند. پس از محرز شدن دیابت، حیوانات به مدت 3 هفته به همان میزان موسیلاژ را به صورت روزانه از طریق گاواژ دریافت نمودند. قبل از القای دیابت و در انتهای مدت آزمایش از تمامی حیوانات خونگیری به عمل آمد و فاکتورهای مورد نظر بررسی شدند. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری ویلکاکسون، فریدمن، کروس کال والیس و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاکی از افزایش معنی دار میزان گلوکز، لیپوپروتئین با چگالی پایین و تری گلیسیرید در موش های دیابتی نسبت به سایر گروه ها بود (05/0>P). مصرف موسیلاژ سبب کاهش معنی دار گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول، لیپوپروتئین با چگالی بالا و لیپوپروتئین با چگالی پایین در موش های دیابتی شد (05/0>P). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه موسیلاژ گیاه بامیه می تواند در پیشگیری از عوارض هیپرلیپیدمیک و هیپرگلایسمیک ناشی از دیابت شیرین موثر می باشد

Effects of hydroalcoholic extract of Carthamus tinctorius on activity of hepatic transaminases in alloxan - induced diabetic rats

زمینه و هدف: گل گلرنگ (Carthamus tinctorius) غالباً به‌ عنوان رنگ غذا و چاشنی استفاده می‌شود، و در طب سنتی به آن اثراتی از جمله اثرات ضدروماتیسم و ضد دیابت نسبت داده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی گل گلرنگ بر سطح آنزیم‌های آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST) در حیوانات دیابتی شده با آلوکسان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 18 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به طور تصادفی در سه گروه شش تایی، غیر دیابتی (گروه 1) دیابتی شده با آلوکسان (گروه 2) و دیابتی تیمار شده با عصاره هیدروالکلی گل گلرنگ به میزان mg/kg 200 به صورت تزریقی داخل صفاقی (گروه 3) تقسیم شدند. قبل از شروع مطالعه دو هفته بعد و شش هفته بعد خونگیری به عمل آمد و سطح آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) تعیین گردید. نتایج به دست آمده توسط آزمون آماری ANOVA تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: قبل از مطالعه سطح آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز در سه گروه تفاوت معنی داری نداشت. در هفته دوم میزان این آنزیم ها در دو گروه دیابتی بیشتر از گروه شاهد بود (05/0