Nine-Year Follow-Up of Intacs Implantation for Keratoconus

To present a case of nine- year bilateral Intacs (Addition Technology, Inc, Fremont, California, USA) implantation for early stage keratoconus. A 25-year-old male underwent bilateral Intacs implantation for the management of keratoconus and hardcontact-lens intolerance (stage 1) in 1999. Nine years postoperatively, spherical equivalent refraction changed from preoperative -0.75 and -2.25 to +0.75 and -1.25 for the right and the left eye, respectively. UCVA was improved from 20/50 to 20/25 in the right and from 20/200 to 20/32 in the left eye. BSCVA of 20/20 in the right eye maintained stable in comparison with the Pre-Intacs BSCVA, while BSCVA was improved from 20/25 to 20/20 in the fellow eye. No early or late complications were observed. Nine years after bilateral Intacs implantation for the management of early stage keratoconus, there was a significant improvement and postoperative stability in patient's visual acuity. No long-term, sight-threatening complications were identified during follow-up

Evaluation of repeatability and clinical applications of microscopy in retinal and photoreceptor imaging

Besides the conventional application of confocal microscopy, or moreappropriately refered to us ophthalmoscopy, of the retina in the qualitative evaluation of of retina, the specific imaging modality has been combined with additional technics such as Doppler and angiography with fluorescein or indiocyanine for the quantitative evaluation of the retinal and choroidal arteries’ blood flow, axial tomography for the quantitative evaluation of the pachymetric and topographic data of the retina, and perimetry (microperimetry) for the detailed examination of light sensitivity of the retina and fixation stability of the eye. With the respect to the first two aforementioned techniques, confocal ophthalmoscopy has been studied extensively. On the contrary, studies of axial tomography and microperimetry in conjunction with confocal ophthalmoscopy has been mainly confined to the investigation of the eye’s optic nerve and the light sensitivity of the retina as a whole whereas fairly limited investigations have focused on the macula. The general scope of the current dissertation is the extensive investigation and additional development of the quantitative data of axial tomography and microperimetry with confocal ophthalmoscopy towards evaluation of the macula. With respect to axial tomography with confocal ophthalmoscopy, calculation of the repeatability of the existed axial tomography parameters of the macula and their correlation with the gold standard of fluorescein angiography of the retina in normal and pathological eyes, and the development and investigation of additional topographic indices of the macula in normal eyes represent specific aims of the this dissertation. With respect to microperimetry with confocal ophthalmoscopy, the determination of light sensitivity and fixation stability in a large cohort of normal eyes as well as two groups with early and intermediate age related macular degeneration, the investigation of the differences between an advanced and limited plexus of light stimuli, and the investigation of the differences among normal and pathological eyes represent specific aims of this dissertation.Εκτός από τη συμβατική εφαρμογή της συνεστιακής μικροσκοπίας ή πιο σωστά οφθαλμοσκοπίας σκοπός της οποίας είναι η ποιοτική αξιολόγηση του αμφιβληστροειδή, η συγκεκριμένη απεικονιστική τεχνολογία πλαισιώνεται με επιμέρους τεχνικές, όπως αυτές της Doppler και της αγγειογραφίας με φλουορεσκεΐνη ή πράσινο της ινδοκυανίνης, οι οποίες προσδίδουν τη δυνατότητα ποσοτικής μέτρησης της αιματικής ροής των αγγείων του αμφιβληστροειδή και χοριοειδή, της αξονικής τομογραφίας για την ποσοτική αξιολόγηση των παχυμετρικών και τοπογραφικών δεδομένων του αμφιβληστροειδή και της περιμετρίας (μικροπεριμετρία) για τη λεπτομερέστερη αξιολόγηση της φωτεινής ευαισθησίας του αμφιβληστροειδή και της σταθερότητας προσήλωσης του οφθαλμού. Η συνεστιακή οφθαλμοσκοπία πλαισιωμένη από τις πρώτες δύο προαναφερόμενες τεχνικές έχει μελετηθεί εκτενώς. Αντιθέτως, η μελέτη της αξονικής τομογραφίας και της μικροπεριμετρίας με συνεστιακή οφθαλμοσκοπία έχει περιοριστεί κυρίως στη μελέτη του οπτικού νεύρου του οφθαλμού και της γενικότερης φωτεινής ευαισθησίας του αμφιβληστροειδή. Γενικότερος σκοπός της παρούσης διατριβής είναι η εκτενέστερη μελέτη και επιμέρους ανάπτυξη των ποσοτικών δεδομένων της αξονικής τομογραφίας και της μικροπεριμετρίας με την χρήση συνεστιακής οφθαλμοσκοπίας για αξιολόγηση της περιοχής της ωχράς κηλίδας. Η αξιολόγηση της επαναληψιμότητας των ήδη υπαρχόντων αξονικών τομογραφικών δεδομένων της ωχράς κηλίδας και η συσχέτιση τους με την εμπεριστατωμένη κλινική εξέταση της φλουοροαγγειογραφίας σε φυσιολογικούς και παθολογικούς οφθαλμούς καθώς και η ανάπτυξη και μελέτη επιμέρους τοπογραφικών δεικτών της ωχράς κηλίδας σε φυσιολογικούς οφθαλμούς αποτελούν συγκεκριμένους σκοπούς της παρούσας διατριβής, όσον αφορά την αξονική τομογραφία με συνεστιακή οφθαλμοσκοπία. Η αξιολόγηση της φωτεινής ευαισθησίας και της σταθερότητας προσήλωσης μιας αριθμητικά μεγάλης ομάδας φυσιολογικών οφθαλμών και δύο ομάδων με πρώιμη και ενδιάμεση ηλικιακή εκφύλιση της ώχρας κηλίδας, η μελέτη των διαφορών μεταξύ ενός ανεπτυγμένου και ενός μειωμένου πλέγματος φωτεινών ερεθισμάτων, και η μελέτη των διαφορών μεταξύ των φυσιολογικών και πα- θολογικών οφθαλμών αποτελούν συγκεκριμένους σκοπούς όσον αφορά την μικροπεριμετρία με συνεστιακή οφθαλμοσκοπία