Conflict Patterns among Greek Couples: The Role of Values, Self- Disclosure, and Relationship Satisfaction

This study tested the assumption that self- and spouse reports on values, self-disclosure and satisfaction could predict conflict patterns, as proposed by Rusbult, Zembrodt, & Gunn’s (1982) Exit-Voice-Loyalty-Neglect typology. Participants were 133 married Greek couples. Results were generally consistent with expectations: Self- and spouse reports on satisfaction, self-disclosure and values were significant predictors of the use of the four conflict resolution strategies, to an extent that varied across conflict type, informant (self vs. spouse) and gender. Overall, husbands were more satisfied than wives. No differences were found at the mean level of selfdisclosure, or in the frequency and type of the conflict strategies used by husbands and wives. Values that promoted positive social relationships (e.g., Benevolence, Tradition, Conformity) were positively related to constructive conflict strategies (Voice, Loyalty), and negatively related to destructive conflict strategies (Exit, Neglect). The opposite pattern of relationships was found for values that promoted self-interest at the expense of couple goals (Power). Values promoting gratification of personal needs without necessarily threatening social relations (e.g., Hedonism, Stimulation) differentially contributed to the prediction of conflict resolution strategies in husbands and wives. Finally, passive conflict strategies (Loyalty, Neglect) were negatively related to values, emphasizing the active pursuit of problem solving (Self-direction and Achievement). Findings are discussed in the light of literature on cultural and gender differences in conflict resolution strategies in intimate relationships

Ανάπτυξη μεθοδολογίας βελτιστοποίησης της τιμολόγησης συγκοινωνιακών υπηρεσιών με εφαρμογή στο χώρο στάθμευσης-μετεπιβίβασης Συγγρού-Φιξ

137 σ.Ευσταθία Αργυροπούλο

PSYCHOMETRIC PROPERTIES Of THE VOLITIONAL COMPONENTS INVENTORY IN A GREEK UNIVERSITY SAMPLE AND IN A GERMAN GENERAL POPULATION SAMPLE

The manuscript reports two independent studies that aimed at evaluating the short version of the Volitional Components Inventory (VCI-short), which measures volitional competencies, namely self-regulation, self-control, volitional efficiency, self-access, and general life stress, in two cultural contexts ̶ Greece and Germany. The Greek sample comprised university students whereas the German sample comprised adults. Convergent and divergent validity were examined through the correlation of volitional competences with neuroticism, conscientiousness, general and academic procrastination in the Greek sample, and action control and psychopathology in the German. Exploratory and confirmatory factor analyses were used to test the factorial validity of the scale. In both studies, five factors were confirmed. The five factors were reliable (Cronbach’s alpha ranging from .78 to .89 in the Greek sample and .84 to .91 in the German sample). With regards to validity, in the Greek sample there were negative correlations between volitional competences, except from general life stress, and neuroticism, general procrastination, and academic procrastination; there were positive correlations of volitional competences with conscientiousness (except for general life stress). In the German sample, volitional competences were positively related with action orientation, whereas they were negatively related to general life stress

General & Academic Procrastination in university students: an investigation of predicting factors and of the intention of students to seek for help

The present study aimed to contribute to our knowledge regarding the nomological network of procrastination by developing and empirically testing an integrated model explaining how personality (e.g. conscientiousness, neuroticism, chronic procrastination) factors along with situational factors (task aversion) relate to volition (self-regulation, self-control, volitional development, self-access) leading to procrastination. A total of 865 Greek undergraduate students (M age = 21.84 years. SD = 4.18, 69.9% females) from Greek universities located both in the capital and in the province completed a set of demographical characteristics, the Greek version of the Procrastination Assessment Scale –Students (PASS, Solomon & Rothblum, 1984, adapted by Sotiropoulou, 1994), the General Procrastination Scale (Lay, 1986), the short form of Volitional Competences Inventory (Κuhl & Fuhrman, 2004) and the conscientiousness and neuroticism subscales of the Trait Personality Questionnaire (TPQue: Tsaousis, 1996). An inspection of the fit indices of the structrural equation model revealed that the theoretical model fitted well to the data (x 2 / df = 4.13 0.90, RMSEA = 0.06 & SRMR = 0.05 0.90, RMSEA = 0.06 & SRMR = 0.05 < 0.08). Όπως αναμενόταν, η ευσυνειδησία συσχετίστηκε θετικά σε σημαντικά υψηλό βαθμό με τη βούληση και αρνητικά με τη γενική (χρόνια) αναβλητικότητα, ενώ το αντίθετο πρότυπο συσχετίσεων βρέθηκε στην περίπτωση του νευρωτισμού, αν και το μέγεθος των συσχετίσεων ήταν σαφώς μικρότερο, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό της μεταβλητής από το τελικό μοντέλο. Η γενική (χρόνια) αναβλητικότητα συσχετίστηκε επίσης αρνητικά με τη βούληση και θετικά με την αναβλητικότητα σπουδών. Καταγράφηκε ακόμη μια αρνητική συσχέτιση μεταξύ της βούλησης με την απέχθεια έργου και την αναβλητικότητα σπουδών, ενώ θετική συσχέτιση βρέθηκε μεταξύ της απέχθειας έργου με την αναβλητικότητα σπουδών. Ο έλεγχος των διαμεσολαβητικών επιδράσεων αποκάλυψε ότι η βούληση διαμεσολαβεί μερικώς την σχέση μεταξύ γενικής (χρόνιας) αναβλητικότητας και αναβλητικότητας σπουδών και η απέχθεια έργου διαμεσολαβεί πλήρως τη σχέση μεταξύ βούλησης και αναβλητικότητας σπουδών. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι το 47% των φοιτητών μπορούν να χαρακτηριστούν ως χρόνιοι αναβλητικοί, ενώ το 40.5% ήταν αναβλητικοί ως προς τις ακαδημαϊκές τους υποχρεώσεις . Η ανάλυση παραγόντων ανέδειξε τέσσερις παράγοντες αιτιών αναβολής των ακαδημαϊκών υποχρεώσεων, οι οποίοι εξηγούν το 45, 07% της διακύμανσης: (α) φόβος αποτυχίας/αρνητικής αξιολόγησης, (β) απέχθεια καθήκοντος/ αντίδραση σε εξωτερικά επιβεβλημένα καθήκοντα, (γ) φόβος επιτυχίας/ επιρροή συνομηλίκων και (δ) δυσκολία διεκδίκησης/ διαχείρισης του χρόνου. Η πλειοψηφία των φοιτητών (63,8%) ανέφερε επίσης ότι θα ήθελε να συμμετάσχει σε ένα παρεμβατικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της αναβλητικότητας. Δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές στους Μ.Ο. μεταξύ αντρών και γυναικών ως προς τη γενική (χρόνια) αναβλητικότητα[t(460,05)=1.38, p=.17] ή την αναβλητικότητα σπουδών [t(832)=1.80, p = .07]. Καταγράφηκε επίσης μια μικρή αύξηση της τάσης των φοιτητών να αναβάλλουν κατά την μετάβαση από το 19ο στο 20ο έτος της ηλικίας, η οποία παρέμεινε σταθερή και σε μεγαλύτερη ηλικία. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας έχουν δυνητικώς προεκτάσεις για τη θεωρία, την εκπαίδευση, την αξιολόγηση και την παρέμβαση για την καταπολέμηση της αναβλητικότητας

Relations of health indicators and fitness with sedentary behavior and physical activity of high school students

The aim of the present study was to detect: a) the relation of sedentary behavior (SB) and physical activity (PA) through daily step counts of high school students aged 12 to 14 years in Attica region and b) the effect of the above behaviors on selected health indicators and fitness parameters. Participants in this study were 472 students, 219 boys and 253 girls aged 13.09±0.87 years. The assessment of sedentary behavior was conducted through the Questionnaire for Sedentary Behavior of Adolescence (QSBA) and physical activity was assessed with the use of the Omron Pedometer HJ-720IT that was used by the participants for seven (7) consecutive days. Several morphological and hemodynamic characteristics were assessed. Also fitness level was assessed with the use of Fitnessgram test battery. Obesity cut off points were estimated with the criteria set by IOFT (International Obesity of Task Force). According to the findings of this study, screen related SB was reported as 228±139 min/day and 295±157 min/day for schooldays (SD) and weekend days (WD) respectively. Study related SB was reported as 283±124 min/day and 143±101 min/day for SD and WD respectively. Mean daily step counts for boys were 11686±3855 and 6803±3883 for SD and WD respectively while the respective values for girls were 9012±2613 and 6149±3101. Regarding screen related SB boys reported higher values when compared to girls while higher screen related SB was reported for WD when compared to SD for both sexes. Regarding study related SB girls reported higher values when compared to boys for both SD and WD while both sexes reported higher study related SB during SD compared to WD. Regarding pedometer related PA boys performed more steps compared to girls during both SD and WD while both sexes SD step counts were higher when compared to WD. VO2max was negatively correlated to total SB and positively to PA both during SD and WD. Additionally, pedometer determined PA was significantly correlated to upper body strength and endurance. Daily step counts for SD was positively correlated with screen related SB and negatively with study related SB and transportation related SB for both SD and WD. Concerning obesity levels 19.3% of the participants were overweight and 4.7% were obese while normal weight participants had better reading in most hemodynamic indicators when compared to overweight and obese participants. As far as concomitant satisfaction of guidelines related to both screen related SB (≤ 2 h/day) and (>10.000 steps/day) throughout the week, only 4.9% of the participants (2 boys and 0 girls) achieved the respective cutoff points. The above findings in combination with the concerning obesity prevalence in our country depict the importance of the present situation and call for action related to immediate design and implementation of intervention programs dealing with low physical activity and high sedentary adolescent’s behavior.Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει α) τη σχέση της καθιστικής συμπεριφοράς (ΚΣ) και της φυσικής δραστηριότητας (ΦΔ) μέσω του ημερήσιου αριθμού βημάτων σε μαθητές/τριες Γυμνασίου από το νομό Αττικής, ηλικίας 12-14 ετών και β) την επίδραση των συμπεριφορών αυτών σε επιλεγμένους δείκτες υγείας και στη φυσική τους κατάσταση (ΦΚ). Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 472 παιδιά, 219 αγόρια και 253 κορίτσια, ηλικίας 13.09±0.87 έτη. Για την αξιολόγηση της ΚΣ χρησιμοποιήθηκε το Ερωτηματολόγιο Καθιστικής Συμπεριφοράς Εφήβων (ΕΚΣΕ) και για τη ΦΔ το βηματόμετρο Omron HJ-720IT, το οποίο τοποθετήθηκε στους μαθητές για επτά συνεχόμενες ημέρες. Διάφορες μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν στα μορφολογικά χαρακτηριστικά και στα αιμοδυναμικά χαρακτηριστικά του δείγματος. Επίσης, για την αξιολόγηση των φυσικών ικανοτήτων εφαρμόστηκε η δέσμη δοκιμασιών Fitnessgram. Η ταξινόμηση της παχυσαρκίας έγινε σύμφωνα με τα κριτήρια αξιολόγησης της IOFT (International Obesity of Task Force). Σύμφωνα με τα ευρήματα της παρούσας μελέτης η ΚΣ που σχετίζεται με την οθόνη για αναψυχή (ΚΣΟγΑ) ήταν για τις ΗΣ 228±139 λεπτά/ημέρα και για το ΣΚ 295±157 λεπτά/ημέρα. Η ΚΣ που σχετίζεται με τη μελέτη (ΚΣΜΛ) ήταν για τις ΗΣ 283±124 λεπτά/ημέρα και για το ΣΚ 143±101 λεπτά/ημέρα. Ο μέσος ημερήσιος αριθμός βημάτων για τα αγόρια τις ΗΣ ήταν 11686±3855 και το ΣΚ 6803±3883 ενώ για τα κορίτσια τις ΗΣ ήταν 9012±2613 και το ΣΚ ήταν 6149±3101. Ως προς την ΚΣΟγΑ, τα αγόρια ανέφεραν μεγαλύτερες τιμές σε σύγκριση με τα κορίτσια για τις ΗΣ και το ΣΚ ενώ υψηλότερη ΚΣΟγΑ αναφέρθηκε το ΣΚ σε σχέση με τις ΗΣ και για τα δυο φύλα. Ως προς την ΚΣΜΛ, τα κορίτσια ανέφεραν μεγαλύτερες τιμές σε σύγκριση με τα αγόρια για τις ΗΣ και το ΣΚ ενώ και στα δυο φύλα τις ΗΣ αναφέρθηκε υψηλότερη ΚΣΜΛ σε σχέση με το ΣΚ. Ως προς τη βηματομετρική ΦΔ, τα αγόρια πραγματοποίησαν περισσότερα βήματα σε σχέση με τα κορίτσια για τις ΗΣ και το ΣΚ ενώ και στα δυο φύλα τα ημερήσια βήματα που πραγματοποιήθηκαν τις ΗΣ ήταν περισσότερα σε σχέση με το ΣΚ. Σημαντικό εύρημα ήταν ότι η VO2max σχετίστηκε αρνητικά με τη ΣΚΣ και θετικά με τη ΦΔ, για τις ΗΣ και το ΣΚ. Επίσης, η βηματομετρική ΦΔ σχετίστηκε στατιστικά σημαντικά με τη δύναμη και αντοχή του άνω μέρους του σώματος. Ο μέσος ημερήσιος αριθμός βημάτων τις ΗΣ σχετίστηκε θετικά με τη ΚΣΟγΑ και αρνητικά με τη ΚΣΜΛ και τη ΚΣ που σχετίζεται με τη μετακίνηση (ΚΣΜΤ), για τις ΗΣ και το ΣΚ. Ως προς το επίπεδο παχυσαρκίας, το 19.3% του δείγματος βρέθηκε υπέρβαρο και το 4.7% παχύσαρκο ενώ τα νορμοβαρή παιδιά εμφάνισαν καλύτερες τιμές σε σχέση με τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά στα περισσότερα αιμοδυναμικά χαρακτηριστικά. Ως προς την ταυτόχρονη τήρηση των κατευθυντήριων οδηγιών για την ΚΣΟγΑ (≤ 2 ώρες/ημέρα) και τη ΦΔ (>10.000 βήματα/ημέρα) στο σύνολο της εβδομάδας, το 4.9% των παιδιών (2 αγόρια και 0 κορίτσια) ακολούθησε τις συνιστώμενες οδηγίες. Τα παραπάνω ευρήματα σε συνδυασμό με τον ανησυχητικό επιπολασμό παχυσαρκίας στη χώρα μας επιβεβαιώνουν τη σοβαρότητα του προβλήματος και υποδεικνύουν την άμεση διαμόρφωση κατάλληλων παρεμβάσεων και προγραμμάτων αντιμετώπισης της αυξημένης ΚΣ και της μειωμένης ΦΔ, ειδικότερα στο μαθητικό πληθυσμό