Cardiovascular disease by diabetes status in five ethnic minority groups compared to ethnic Norwegians

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>The population in Norway has become multi-ethnic due to migration from Asia and Africa over the recent decades. The aim of the present study was to explore differences in the self-reported prevalence of cardiovascular disease (CVD) and associated risk factors by diabetes status in five ethnic minority groups compared to ethnic Norwegians.</p> <p>Methods</p> <p>Pooled data from three population-based cross-sectional studies conducted in Oslo between 2000 and 2002 was used. Of 54,473 invited individuals 24,749 (45.4%) participated. The participants self-reported health status, underwent a clinical examination and blood samples were drawn. A total of 17,854 individuals aged 30 to 61 years born in Norway, Sri-Lanka, Pakistan, Iran, Vietnam or Turkey were included in the study. Chi-square tests, one-way ANOVAs, ANCOVAs, multiple and logistic regression were used.</p> <p>Results</p> <p>Age- and gender-standardized prevalence of self-reported CVD varied between 5.8% and 8.2% for the ethnic minority groups, compared to 2.9% among ethnic Norwegians (p < 0.001). Prevalence of self-reported diabetes varied from 3.0% to 15.0% for the ethnic minority groups versus 1.8% for ethnic Norwegians (p < 0.001). Among individuals without diabetes, the CVD prevalence was 6.0% versus 2.6% for ethnic minorities and Norwegians, respectively (p < 0.001). Corresponding CVD prevalence rates among individuals with diabetes were 15.3% vs. 12.6% (p = 0.364). For individuals without diabetes, the odds ratio (OR) for CVD in the ethnic minority groups remained significantly higher (range 1.5-2.6) than ethnic Norwegians (p < 0.05), after adjustment for age, gender, education, employment, and body height, except for Turkish individuals. Regardless of diabetes status, obesity and physical inactivity were prevalent in the majority of ethnic minority groups, whereas systolic- and diastolic- blood pressures were higher in Norwegians. In nearly all ethnic groups, individuals with diabetes had higher triglycerides, waist-to-hip ratio (WHR), and body mass index compared to individuals without diabetes. Age, diabetes, hypertension, hypercholesterolemia, and WHR were significant predictors of CVD in both ethnic Norwegians and ethnic minorities, but significant ethnic differences were found for age, diabetes, and hypercholesterolemia.</p> <p>Conclusions</p> <p>Ethnic differences in the prevalence of CVD were prominent for individuals without diabetes. Primary CVD prevention including identification of undiagnosed diabetes should be prioritized for ethnic minorities without known diabetes.</p

Neuroendocrine neoplasms of the small intestine and the appendix — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W pracy przedstawiono uaktualnione polskie zalecenia postępowania z chorymi na nowotwory neuroendokrynne (NEN) jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Jelito cienkie, a przede wszystkim jelito kręte jest miejscem najczęstszego występowania tych nowotworów. Większość z nich to nowotwory wysokozróżnicowane i wolno rosnące. Rzadko są to nowotwory niskozróżnicowane, szybko rosnące o niekorzystnym rokowaniu. Ich objawy mogą być nietypowe, a rozpoznanie przypadkowe. Typowe objawy zespołu rakowiaka występują w mniej niż 10% przypadków. W diagnostyce laboratoryjnej najbardziej przydatne jest oznaczenie stężenia chromograniny A, badanie stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego jest pomocne w monitorowaniu zespołu rakowiaka. W obrazowaniu stosuje się ultrasonografię, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, kolonoskopię, wideoendoskopię kapsułkową, enteroskopię dwubalonową, scyntygrafię receptorów somatostatynowych. Szczegółowe badanie histologiczne jest kluczowym dla właściwego rozpoznania i leczenia chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Leczeniem z wyboru jest postępowanie chirurgiczne, radykalne lub paliatywne. W leczeniu farmakologicznym czynnych i nieczynnych hormonalnie NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego podstawowe znaczenie mają analogi somatostatyny. Terapia radioizotopowa u chorych z dobrą ekspresją receptorów somatostatynowych stanowi kolejną opcję terapeutyczną. Chemioterapia jest na ogół nieskuteczna. U pacjentów z rozsianym NEN jelita cienkiego i progresją choroby oraz nieskutecznością innych metod terapii można zastosować ewerolimus. Przedstawiono także zalecenia odnośnie monitorowania chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–493)We present revised Polish guidelines regarding the management of patients harbouring neuroendocrine neoplasms (NENs) of the small intestine and appendix. The small intestine, especially the ileum, is the most common origin of these neoplasms. Most of them are well differentiated with slow growth. Rarely, they are less differentiated, growing fast with a poor prognosis. Since symptoms can be atypical, the diagnosis is often accidental. Typical symptoms of carcinoid syndrome occur in less than 10% of patients. The most useful laboratory marker is chromogranin A; 5-hydroxyindoleacetic acid is helpful in the monitoring of carcinoid syndrome. Ultrasound, computed tomography, magnetic resonance imaging, colonoscopy, video capsule endoscopy, balloon enteroscopy and somatostatin receptors scintigraphy are used in the visualisation. A histological report is crucial for the proper diagnostics and therapy of NENs, and it has been extensively described. The treatment of choice is surgery, either radical or palliative. Somatostatin analogues are crucial in the pharmacological treatment of the hormonally active and non-active small intestine NENs and NENs of the appendix. Radioisotope therapy is possible in patients with a good expression of somatostatin receptors. Chemotherapy is not effective in general. Everolimus therapy can be applied in patients with generalised NENs of the small intestine in progression and where there has been a failure or an inability to use other treatment options. Finally, we make recommendations regarding the monitoring of patients with NENs of the small intestine and appendix. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 480–493

Nowotwory neuroendokrynne żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma — zasady postępowania (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych)

This paper presents the updated Polish Neuroendocrine Tumour Network expert panel recommendations on the management of neuroendocrine neoplasms (NENs) of the stomach and duodenum, including gastrinoma. The recommendations discuss the epidemiology, pathogenesis and clinical presentation of these tumours as well as their diagnosis, including biochemical, histopathological and localisation diagnosis. The principles of treatment are discussed, including endoscopic, surgical, pharmacological and radionuclide treatment. Finally, recommendations on patient monitoring are given. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–458)W niniejszej pracy przedstawiono uaktualnione zalecenia grupy ekspertów Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych dotyczące zasad postępowania w nowotworach neuroendokrynnych żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. Omówiono epidemiologię, patogenezę i obraz kliniczny tych nowotworów. Przedstawiono zalecenia dotyczące zasad postępowania diagnostycznego, z uwzględnieniem diagnostyki biochemicznej, histopatologicznej oraz lokalizacyjnej. Uwzględniono także zasady postępowania terapeutycznego, w tym leczenie endoskopowe i chirurgiczne, oraz omówiono możliwości leczenia farmakologicznego i radioizotopowego. Przedstawiono także zalecenia odnośnie monitorowania chorych z NEN żołądka, dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 444–458

Nowotwory neuroendokrynne trzustki — zasady postępowania (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych)

We present revised diagnostic and therapeutic guidelines for the management of pancreatic neuroendocrine neoplasms (PNENs) proposed by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours.These guidelines refer to biochemical (determination of specific and nonspecific neuroendocrine markers) and imaging diagnostics (EUS, CT, MR, and radioisotope examination with a 68Ga or 99Tc labelled somatostatin analogue).A histopathological diagnostic, which determines the further management of patients with PNENs, must be necessarily confirmed by immunohistochemical tests. PNENs therapy requires collaboration between a multidisciplinary team of specialists experienced in the management of these neoplasms. Surgery is the basic form of treatment. Medical therapy requires a multidirectional procedure, and therefore the rules of biotherapy, peptide receptor radionuclide therapy, chemotherapy and molecular targeted therapy are discussed. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 459–479)W niniejszej publikacji przedstawiono zaktualizowane zalecenia dotyczące diagnostyczno-terapeutycznego postępowania w nowotworach neuroendokrynnych trzustki (PNEN) zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych.Dotyczą one diagnostyki biochemicznej (oznaczanie specyficznych i niespecyficznych markerów neuroendokrynnych) i lokalizacyjnej (z uwzględnieniem EUS, CT, MR, scyntygrafii receptorów somatostatynowych z użyciem analogów znakowanych 68Ga lub 99Tc).Duże znaczenie ma rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje dalsze postępowanie z chorymi na PNEN i musi być potwierdzone badaniem immunohistochemicznym.Terapia PNEN wymaga współpracy wielodyscyplinarnej grupy doświadczonych specjalistów zajmujących się nowotworami neuroendokrynnymi. Leczenie chirurgiczne jest postawową metodą postępowania. Dalsza terapia wymaga wielokierunkowego działania, dlatego omówiono zasady bioterapii, leczenia izotopowego, chemioterapii oraz celowanego leczenia molekularnego. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 459–479

Diagnostic and therapeutic guidelines for gastro-entero-pancreatic neuroendocrine neoplasms (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W ostatnim czasie obserwuje się większe zainteresowanie rzadkimi nowotworami neuroendokrynnymi żołądkowo-jelitowo-trzustkowymi (GEP NEN). Wykrywalność nowotworów neuroendokrynnych w ostatnich latach wzrosła. Ponad 50% GEP NEN stanowią rakowiaki, które najczęściej są znajdowane przypadkowo podczas zabiegu operacyjnego w jelicie cienkim i w wyrostku robaczkowym oraz w momencie rozpoznania przerzutów odległych, głównie do wątroby. Istnieje konieczność współdziałania specjalistów różnych dziedzin medycyny w celu opracowania właściwych zasad postępowania diagnostyczno-leczniczego w tej grupie chorych. W niniejszej publikacji przedstawiono ogólne zalecenia Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych dotyczące postępowania u chorych z GEP NEN, opracowane podczas Konferencji, która odbyła się w Kamieniu Śląskim w kwietniu w 2013 roku. Członkowie grup roboczych zaktualizowali rekomendacje z 2008 roku.W kolejnych częściach tego opracowania przedstawiono zasady postępowania w:— nowotworach neuroendokrynnych żołądka i dwunastnicy (z uwzględnieniem gastrinoma);— nowotworach neuroendokrynnych trzustki; — nowotworach neuroendokrynnych jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego;— nowotworach neuroendokrynnych jelita grubego.Zaproponowane rekomendacje przez ekspertów polskich i zagranicznych reprezentujących różne dziedziny medycyny (endokrynologię, gastroenterologię, chirurgię, onkologię, medycynę nuklearną i patomorfologię) powinny być pomocne w diagnostyce i leczeniu tych chorych. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 418–443)An increased interest in gastro-entero-pancreatic neuroendocrine neoplasms (GEP NENs) has recently been observed. These are rare neoplasms and their detection in recent years has improved. Over 50% of GEP NENs are carcinoids, and they are usually found incidentally during surgery in the small intestine and appendix and at diagnosis in distant metastases, mainly to the liver. There is a need for co-operation between specialists in various disciplines of medicine in order to work out the diagnostic and therapeutic guidelines. In this publication, we present general recommendations of the Polish Network of Neuroendocrine Tumours for the management of patients with GEP NENs, developed at the Consensus Conference which took place in Kamień Śląski in April 2013. Members of the guidelines working groups were assigned sections of the 2008 guidance to update.In the subsequent parts of this publication, we present the rules of diagnostic and therapeutic management of:— neuroendocrine neoplasms of the stomach and duodenum (including gastrinoma);— pancreatic neuroendocrine neoplasms;— neuroendocrine neoplasms of the small intestine and the appendix;— colorectal neuroendocrine neoplasms.The proposed recommendations by Polish and foreign experts representing different fields of medicine (endocrinology, gastroenterology, surgery, oncology, nuclear medicine and pathology) will be helpful in the diagnosis and treatment of GEP NENs patients. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 418–443

Colorectal neuroendocrine neoplasms — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

Nowotwory neuroendokrynne (NENs) jelita grubego stanowią 20% wszystkich nowotworów neuroendokrynnych. Najczęstszą ich lokalizacją jest odbytnica. Nowotwory neuroendokrynne jelita grubego są wykrywane coraz częściej i liczba ta będzie wzrastać z uwagi na powszechność wykonywania kolonoskopii, w tym badań przesiewowych oraz usuwanie wykrytych zmian. W pracy przedstawiono aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki i terapii NEN jelita grubego, z uwzględnieniem diagnostyki biochemicznej, patomorfologicznej, nowych technik obrazowania oraz leczenia endoskopowego, chirurgicznego, farmakologicznego i radioizotopowego. Omówiono także epidemiologię, charakterystykę kliniczną i monitorowanie leczenia. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 494–504)Neuroendocrine neoplasms of the large intestine account for 20% of all neuroendocrine neoplasms (NENs) and are most commonly found in the rectum. The rate of detection of colorectal NENs is increasing, and this tendency will continue due to the widespread use of colonoscopy as a screening tool and the removal of all diagnosed lesions. This paper provides updated guidelines for the management of patients with colorectal NENs. Recent data on epidemiology, clinical characteristics, biochemical, and pathomorphological diagnosis as well as useful imaging techniques are presented. We look in detail at novel methods of treatment including endoscopic and surgical management, pharmacological and radioisotope therapy. We summarise monitoring of the treatment. (Endokrynol Pol 2013; 64 (6): 494–504

A review of gene-drug interactions for nonsteroidal anti-inflammatory drug use in preventing colorectal neoplasia.

Nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) have been shown to be effective chemopreventive agents for colorectal neoplasia. Polymorphisms in NSAID targets or metabolizing enzymes may affect NSAID efficacy or toxicity. We conducted a literature review to summarize current evidence of gene-drug interactions between NSAID use and polymorphisms in COX1, COX2, ODC, UGT1A6 and CYP2C9 on risk of colorectal neoplasia by searching OVID and PubMed. Of 134 relevant search results, thirteen investigated an interaction. One study reported a significant interaction between NSAID use and the COX1 Pro17Leu polymorphism (P=0.03) whereby the risk reduction associated with NSAID use among homozygous wild-type genotypes was not observed among NSAID users with variant alleles. Recent pharmacodynamic data support the potential for gene-drug interactions for COX1 Pro17Leu. Statistically significant interactions have also been reported for ODC (315G>A), UGT1A6 (Thr181Ala+Arg184Ser or Arg184Ser alone), and CYP2C9 (*2/*3). No statistically significant interactions have been reported for polymorphisms in COX2; however, an interaction with COX2 -765G>C approached significance (P=0.07) in one study. Among seven remaining studies, reported interactions were not statistically significant for COX1, COX2 and ODC gene polymorphisms. Most studies were of limited sample size. Definitions of NSAID use differed substantially between studies. The literature on NSAID-gene interactions to date is limited. Reliable detection of gene-NSAID interactions will require greater sample sizes, consistent definitions of NSAID use and evaluation of clinical trial subjects of chemoprevention studies

Nonlinear gap junctions enable long-distance propagation of pulsating calcium waves in astrocyte networks

A new paradigm has recently emerged in brain science whereby communications between glial cells and neuron-glia interactions should be considered together with neurons and their networks to understand higher brain functions. In particular, astrocytes, the main type of glial cells in the cortex, have been shown to communicate with neurons and with each other. They are thought to form a gap-junction-coupled syncytium supporting cell-cell communication via propagating Ca2+ waves. An identified mode of propagation is based on cytoplasm-to-cytoplasm transport of inositol trisphosphate (IP3) through gap junctions that locally trigger Ca2+ pulses via IP3-dependent Ca2+-induced Ca2+ release. It is, however, currently unknown whether this intracellular route is able to support the propagation of long-distance regenerative Ca2+ waves or is restricted to short-distance signaling. Furthermore, the influence of the intracellular signaling dynamics on intercellular propagation remains to be understood. In this work, we propose a model of the gap-junctional route for intercellular Ca2+ wave propagation in astrocytes showing that: (1) long-distance regenerative signaling requires nonlinear coupling in the gap junctions, and (2) even with nonlinear gap junctions, long-distance regenerative signaling is favored when the internal Ca2+ dynamics implements frequency modulation-encoding oscillations with pulsating dynamics, while amplitude modulation-encoding dynamics tends to restrict the propagation range. As a result, spatially heterogeneous molecular properties and/or weak couplings are shown to give rise to rich spatiotemporal dynamics that support complex propagation behaviors. These results shed new light on the mechanisms implicated in the propagation of Ca2+ waves across astrocytes and precise the conditions under which glial cells may participate in information processing in the brain.Comment: Article: 30 pages, 7 figures. Supplementary Material: 11 pages, 6 figure