Westerscheldemond 1970-2020: een morfologische blik op de toekomst

In dit rapport staat de morfologische ontwikkeling van de Westerscheldemond centraal. Met kennis over de ontwikkeling van de afgelopen periode, wordt een prognose gemaakt van de zandhuishouding in de Westerscheldemond tot aan 2020. Die prognose is gebruikt om mogelijke kansen en bedreigingen te signaleren die van belang kunnen zijn bij het optimaliseren van toekomstig beheer van de Westerscheldemond. In de afgelopen twee eeuwen is het geulenstelsel in de Westerscheldemond veranderd. In het begin van de 19e eeuw waren nog 3 kenmerkende geulen in de monding aanwezig. Tegenwoordig zijn er nog 2 dominante geulen, namelijk de Scheur/Wielingen en het Oostgat. De derde geul (Deurloo) is veranderd in 2 minder duidelijke doorgangen die gescheiden worden door een bank. Het morfologische gedrag van de Westerscheldemond wordt veelal in beeld gebracht door middel van een zandbalans. Op basis van kaartmateriaal over verschillende jaren wordt bepaald of een gekozen gebied zand verliest (export) of juist bergt (import). Vervolgens worden de resultaten met elkaar in verband gebracht door de gebieden van erosie en sedimentatie aan elkaar te koppelen. Zo worden uitspraken gedaan over de eventuele zanduitwisseling tussen gebieden in de Westerscheldemond en ook de daaraan grenzende gebieden (Westerschelde, Noordzee, kusten). De zanduitwisseling is ook geïnterpreteerd in termen van veranderingen in dieptelijnen. Verschillende studies geven aan dat de Westerscheldemond in de periode 1969 - 1993 naast bagger- en stortactiviteiten, zand heeft verloren (115 ± 70 miljoen m3). Dit netto zandverlies is echter niet constant door de jaren heen. Begin jaren 70 is zelfs een zandtoename geconstateerd, en de grootste afname begin jaren 80 lijkt inmiddels al weer voorbij. Die variaties in de zandbalans blijken afhankelijk van menselijke ingrepen, voornamelijk baggeren/storten en kustverdedigingswerken. Maar ook natuurlijke fluctuaties, bijvoorbeeld een 18,6-jarige cyclus in het getij, of aanwezige zandgolven en erodeerbaarheid van het materiaal op de zeebodem zullen van invloed zijn. Hierdoor zal in deelgebieden van de Westerscheldemond verschillend gedrag optreden. Dat gedrag bepaalt bijvoorbeeld langs de kusten de zandsuppletiebehoefte, in de geulen de baggerbehoefte en op de platen de stortmogelijkheden. In de Westerscheldemond zijn lokaal van belang de stabiliteit van het platenstelsel, de Raan, en de stabiliteit van het huidige twee-geulenstelsel (Scheur/Wielingen en Oostgat). Voor de kust van Zeeuwsch-Vlaanderen zijn de zandgolven van belang en voor de kust van zuidwest Walcheren moet rekening gehouden worden met stroomresistente lagen. Voor beide kustgedeelten zijn aangebrachte harde constructies (havens, verdedigingswerken) mede bepalend voor het morfologische gedrag. Een morfologische voorspelling (in dit rapport tot aan 2020) is een interpretatie van de opgestelde zandbalans. Die interpretatie is niet eenvoudig. Het combineert kennis over het waargenomen gedrag van de Westerscheldemond met algemene uitspraken (evenwichtsrelaties) over vergelijkbare morfologische systemen. De moeilijkheid in de interpretatie zit in de beperkte geldigheid van evenwichtsrelaties in systemen die zo door de mens zijn beïnvloed. Bovendien zijn onnauwkeurigheid (en beschikbaarheid) van dieptegegevens, maar ook verandering in zeespiegelstijging en getij, aanwezigheid van slib, menselijk handelen in en rond het interessegebied van invloed. Aannames over mogelijk toekomstig menselijk handelen en over natuurlijke processen als zeespiegelstijging zijn noodzakelijk voor het maken van een morfologische voorspelling. Daartoe zijn in dit rapport een vijftal scenario\u92s onderscheiden. Het betreft: i) voortzetting huidig beleid, ii) verandering in autonome aansturing (waaronder verandering in zeespiegelstijging), iii) verandering van ingrepen in de Westerschelde, iv) verandering van ingrepen in de monding en tenslotte v) een specifiek geval, namelijk een algemene verdieping van de vaarweg naar Antwerpen. Met de huidige kwalitatieve kennis wordt gesteld dat zonder een versnelde zeespiegelstijging de morfologische veranderingen op de zandbalans tot 2020 marginaal blijven. Een ernstige verstoring van de zandhuishouding wordt voor de onderscheiden scenario\u92s dus niet verwacht. Het huidige beleid zal ook in de komende decennia kunnen voldoen, waarbij zich mogelijkheden voordoen bij de uitvoering daarvan. Een verhoogde Paardenmarkt (stortlokatie) biedt bijvoorbeeld bescherming tegen de golfaanval op de kust. Dit kan het aantal zandsuppleties verminderen die nodig zijn om de kust van Zeeuwsch Vlaanderen te handhaven. De aanzanding van het Zwin zal dan tevens afnemen. Als ook zand gestort zou worden in de Appelzak, dan wordt een verdergaande verdieping van die geul tegengegaan en blijft de munitie uit de eerste wereldoorlog begraven. De verwachting is dat deze stortlokaties goed bereikbaar blijven vanuit zee. Een van de grootste kansen in de Westerscheldemond is om het zand dat afkomstig is uit de verdiepingswerkzaamheden te gebruiken in een onderwatersuppletie. Onderzocht zal moeten worden of dit zand op termijn daadwerkelijk ten goede zal kunnen komen aan het BKL-volume van Zeeuwsch-Vlaanderen. Bij een verdieping zal rekening gehouden moeten worden met de aanwezige kleilagen. Het wegbaggeren van resistente kleilagen, bijvoorbeeld in de Scheur/Wielingen, zal immers geen gunstige morfologische ontwikkeling in gang zetten. De aanwezige harde constructies voor de kust van zuidwest Walcheren verhinderen de oostwaartse migratie van het Oostgat. Die door de mens beheersde stabiele situatie betekent echter niet dat er in de nabijheid zand gewonnen kan worden. Als ten gevolge van zandwinning op bijvoorbeeld het Bankje van Zoutelande het Bankje doorbreekt, zal dat hinder opleveren voor de scheepvaart. Afsluitend wordt gesteld dat door de stabiliteit van de Raan er zich mogelijkheden voordoen voor intensiever gebruik van de Raan. Een studie naar de aanleg van een windmolenpark of eiland zal de haalbaarheid echter nog moeten aangeven. Nog niet alle mogelijkheden en onmogelijkheden van de Westerscheldemond zijn bekend. In dit rapport wordt gesteld dat in geval van een versnelde zeespiegelstijging er waarschijnlijk rekening gehouden moet worden met een extra zandbehoefte in de Westerscheldemond. De consequenties voor het beheer is echter nog niet kwantitatief aangegeven. Hiervoor is het nodig dat de interpretatie van de zandbalans beter wordt onderbouwd. Bij concrete vragen naar de gevolgen van een geulverdieping, zal aandacht besteedt moeten worden aan de ontwikkeling van een modelinstrumentarium dat onder andere de gevolgen van getijdoordringing in de Westerschelde, alsook de interactie met het Oostgat kan aangeven

Increasing the susceptibility of the rat 208F fibroblast cell line to radiation-induced apoptosis does not alter its clonogenic survival dose-response.

Recent studies have suggested a correlation between the rate and incidence of apoptosis and the radiation response of particular cell lines. However, we found that increasing the rate of induction of apoptosis in the fibroblast line 208F, by transfecting it with human c-myc, did not lead to a change in its clonogenic survival dose-response for either gamma-irradiation or 125I-induced DNA damage. It was also found that expression of mutant (T24) Ha-ras in the 208F line appeared to decrease the level of apoptosis per mitosis after irradiation and inhibited the formation of nucleosomal ladders, but did not affect either the onset of the morphological features of apoptosis or the clonogenic survival dose-response of the cells to either gamma-irradiation or 125I-induced DNA damage. Our findings suggest that it may be incorrect to make predictions about the radiosensitivity of cells based only on knowledge of their mode of death

Inflammatory bowel disease-associated colorectal cancer: translational risks from mechanisms to medicines

The cumulative impact of chronic inflammation in patients with inflammatory bowel diseases predisposes to the development of inflammatory bowel disease-associated colorectal cancer [IBD-CRC]. Inflammation can induce mutagenesis, and the relapsing–remitting nature of this inflammation, together with epithelial regeneration, may exert selective pressure accelerating carcinogenesis. The molecular pathogenesis of IBD-CRC, termed the ‘inflammation–dysplasia–carcinoma’ sequence, is well described. However, the immunopathogenesis of IBD-CRC is less well understood. The impact of novel immunosuppressive therapies, which aim to achieve deep remission, is mostly unknown. Therefore, this timely review summarizes the clinical context of IBD-CRC, outlines the molecular and immunological basis of disease pathogenesis, and considers the impact of novel biological therapies

Sugammadex and recurarization in an infant.

Sugammadex is a novel pharmacologic agent, which re- verses neuromuscular blockade via a mechanism that dif- fers completely from acetylcholinesterase inhibitors such as neostigmine. By encapsulating rocuronium or vecu- ronium, sugammadex provides rapid and complete recov- ery of neuromuscular function even when there is pro- found neuromuscular blockade. In general, clinical trials and experience with sugammadex have demonstrated its superiority over acetylcholinesterase inhibitors. Alt- hough generally effective, there may be the potential for recurrence of neuromuscular blockade despite effective reversal. We present a 4-month old infant who developed recurarization after the administration of sugammadex to reverse neuromuscular blockade. Previous reports of this adverse effect are reviewed, mechanisms discussed, and strategies to limits its incidence presented

Origin Of The Far Off-Axis GRB171205A

We show that observed properties of the low luminosity GRB171205A and its afterglow, like those of most other low-luminosity (LL) gamma ray bursts (GRBs) associate with a supernova (SN), indicate that it is an ordinary SN-GRB, which was produced by inverse Compton scattering of glory light by a highly relativistic narrowly collimated jet ejected in a supernova explosion and viewed from a far off-axis angle. As such, VLA/VLBI follow-up radio observations of a superluminal displacement of its bright radio afterglow from its parent supernova, will be able to test clearly whether it is an ordinary SN-GRB viewed from far off-axis or it belongs to a distinct class of GRBs, which are different from ordinary GRBs, and cannot be explained by standard fireball models of GRBs as ordinary GRBsComment: 5 pages, 6 figures, updated data in Fig. 3, Corrected GRB angular distance used in Fig.

Personality, depressive symptoms, the interparental relationship and parenting: Prospective associations of an actor-partner interdependency model.

Grounded on Belsky's process model and family systems theories and using an actor-partner interdependency modeling (APIM) approach (Belsky & Jaffee, 2006; Cox & Paley, 2003), the current study was the first to examine whether Big Five personality characteristics and depressive symptoms of parents and their partners are related to adolescent-perceived parenting behavior directly and indirectly via interparental stress experienced by both parents. Longitudinal data (Time 1: 2001; Time 2: 2007; and Time 3: 2009) from a large community sample of Flemish families was used (N = 455; Time 1 children: Mage = 7.10 years). Results revealed that, for both parents, more agreeableness and autonomy predicted more parental warmth, and more depressive symptoms and lower agreeableness predicted more overreactive discipline (i.e., actor effects). Both parents' depressive symptoms predicted their own interparental stress (i.e., actor effects). Regarding partner-effects, paternal overreactive discipline was shaped by mother's extraversion and experienced interparental stress, and paternal warmth was affected by mother's experienced interparental stress in addition to fathers' own psychological resources. In contrast, maternal parenting was affected by their own psychological resources only. Although no consistent mediating role of interparental stress was found, one small dyadic indirect effect indicated that maternal depressive symptoms were related to more paternal overreactive discipline via heightened levels of interparental stress experienced by both parents. These results provide new support for the idea of interdependency between parents and specifically support the fathering vulnerability hypothesis. Tentatively, this study informs clinical practice by showing that family interventions aiming to improve parenting should pay attention to specific personality characteristics affecting parenting behavior and adopt a dyadic approach including both parents, especially when targeting paternal parenting. (PsycINFO Database Record (c) 2019 APA, all rights reserved)

Pulmonary involvement in primary Sjogren's syndrome, as measured by the ESSDAI

Objective: Systemic features influence disease prognosis and choice of treatment in primary Sjogren's syndrome (pSS). Our aim was to investigate the prevalence of pulmonary involvement in pSS patients and to classify patients according to the pulmonary domain of the EULAR Sjogren's Syndrome Disease Activity Index (ESSDAI). Methods: This retrospective cohort study included consecutive pSS patients, fulfilling American-European Consensus Group/American College of Rheumatology classification criteria, who visited the Department of Rheumatology and Clinical Immunology, University Medical Center Groningen, in 2015. Data on pulmonary complaints and pulmonary tests were obtained from electronic patient records. Pulmonary involvement was recorded if therapy was needed or follow-up was recommended, and when it was possibly or assumed to be related to pSS instead of coincidental factors. Results: Of the 262 included pSS patients, 88 (34%) had pulmonary complaints, mostly cough or dyspnoea on exertion. Pulmonary diagnostics were performed in 225 patients (86%). Pulmonary involvement was present and assumed to be related to pSS in 25 patients (10%) and possibly related to pSS in 14 (5%). Interstitial lung disease (ILD, n = 15), especially non-specific interstitial pneumonia (n = 7), was present most commonly. In total, 16 patients (6%) were scored as low (n = 4), moderate (n = 11), or high activity (n = 1) on the ESSDAI pulmonary domain. Conclusion: In this cross-sectional study in daily clinical practice, pulmonary involvement was present in 10-15% of pSS patients, of which ILD was most common. Of all pSS patients, 6% were scored as active on the pulmonary domain of the ESSDAI

Self-trapped electrons and holes in PbBr2_2 crystals

We have directly observed self-trapped electrons and holes in PbBr$_{2}$ crystals with electron-spin-resonance (ESR) technique. The self-trapped states are induced below 8 K by two-photon interband excitation with pulsed 120-fs-width laser light at 3.10 eV. Spin-Hamiltonian analyses of the ESR signals have revealed that the self-trapping electron centers are the dimer molecules of Pb$_2$$^{3+}$ along the crystallographic a axis and the self-trapping hole centers are those of Br$_2$$^-$ with two possible configurations in the unit cell of the crystal. Thermal stability of the self-trapped electrons and holes suggests that both of them are related to the blue-green luminescence band at 2.55 eV coming from recombination of spatially separated electron-hole pairs.Comment: 8 pages (7 figures, 2 tables), ReVTEX; revised the text and figures 1, 4, and

Collaboration processes and perceived effectiveness of integrated care projects in primary care: A longitudinal mixed-methods study

Background: Collaborative partnerships are considered an essential strategy for integrating local disjointed health and social services. Currently, little evidence is available on how integrated care arrangements between professionals and organisations are achieved through the evolution of collaboration processes over time. The first aim was to develop a typology of integrated care projects (ICPs) based on the final degree of integration as perceived by multiple stakeholders. The second aim was to study how types of integration differ in changes of collaboration processes over time and final perceived effectiveness. Methods: A longitudinal mixed-methods study design based on two data sources (surveys and interviews) was used to identify the perceived degree of integration and patterns in collaboration among 42 ICPs in primary care in The Netherlands. We used cluster analysis to identify distinct subgroups of ICPs based on the final perceived degree of integration from a professional, organisational and system perspective. With the use of ANOVAs, the subgroups were contrasted based on: 1) changes in collaboration processes over time (shared ambition, interests and mutual gains, relationship dynamics, organisational dynamics and process management) and 2) final perceived effectiveness (i.e. rated success) at the professional, organisational and system levels. Results: The ICPs were classified into three subgroups with: 'United Integration Perspectives (UIP)', 'Disunited Integration Perspectives (DIP)' and 'Professional-oriented Integration Perspectives (PIP)'. ICPs within the UIP subgroup made the strongest increase in trust-based (mutual gains and relationship dynamics) as well as control-based (organisational dynamics and process management) collaboration processes and had the highest overall effectiveness rates. On the other hand, ICPs with the DIP subgroup decreased on collaboration processes and had the lowest overall effectiveness rates. ICPs within the PIP subgroup increased in control-based collaboration processes (organisational dynamics and process management) and had the highest effectiveness rates at the professional level. Conclusions: The differences across the three subgroups in terms of the development of collaboration processes and the final perceived effectiveness provide evidence that united stakeholders' perspectives are achieved through a constructive collaboration process over time. Disunited perspectives at the professional, organisation and system levels can be aligned by both trust-based and control-based collaboration processes