Elected neighbourhood officers in a Turkish city (Izmir): Gendered local participation in governance

Elected Neighbourhood Officers in a Turkish City (Izmir): Gendered Local Participation in Governance By: Senol, Fatma URBAN STUDIES Volume: 50 Issue: 5 Pages: 977-993 Published: APR 2013 Context Sensitive Links Full Text from Publisher Close AbstractClose Abstract This paper explores how gender differences and the local scale influence individuals' conditions (i.e. motivations/issues, resources and styles) for inclusion in formal politics as electoral candidates and then as officers. The experiences of women and men muhtars-elected resident-officers of neighbourhoods-in Izmir (Turkey) in 2008 provided the data. It appeared that political participation via neighbourhood offices is shaped by (in)formal mechanisms of power relations that have been historically male-dominated with patriarchal rule(r)s at the neighbourhood level and with clientelist and statist ones at multiple scales. Men were supported greatly by their gendered neighbourhood-based networks. Women with male backing, including of incumbent muhtars, had better chances. All of the muhtars aimed at guiding residents through the governmental system, experiencing that the centralised state undermined muhtars' representative roles. By following certain tactics a few, mostly women, muhtars were persistent enough to participate in the governmental system that operated through patron-client relationships

READINESS FOR READING AND WRITING IN PRE-SCHOOL PERIOD: TEACHERS’ VIEWPOINTS ON CLASSROOM ENVIRONMENT AND PRACTICES

The study was carried out to examine the practices and views of preschool teachers on readiness for reading and writing. Typical case study method was used in the study. Participants of the study were selected with the appropriate sampling method and 47 preschool teachers were included in the study. A semi-structured interview form was prepared to collect data. The results obtained from the study show that in order to support children's readiness for reading and writing skills in the preschool period, the importance of the classroom environment, the importance of preschool teachers planning the activities in a way that attracts the attention of the children, and the teachers' knowledge the importance readiness for reading and writing activities and their effects in primary school.Araştırma, okul öncesi öğretmenlerinin okumaya ve yazmaya hazırlık ile ilgili uygulamalarını ve görüşlerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada tipik durum çalışması yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları uygun örnekleme yöntemi ile seçilmiş ve araştırmaya 47 okul öncesi öğretmeni dahil edilmiştir. Veri toplamak için yarı yapılandırılmış bir görüşme formu hazırlanmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, okul öncesi dönemde çocukların okuma yazmaya hazırlık becerilerinin desteklenmesi için sınıf ortamının, okul öncesi öğretmenlerinin etkinlikleri çocukların ilgilerini çekecekleri şekilde planlamasının ve öğretmenlerin okuma yazmaya hazırlık çalışmalarının önemini ve ilkokuldaki etkilerini bilmeleri açılarından önemli olduğunu göstermektedir

Kaynaştırma Uygulaması Yapılan Okul Öncesi Sınıflarında Drama Eğitim Programının Çocukların Etkileşimleri ve Sosyal Becerileri Üzerindeki Etkililiğinin İncelenmesi

This study was conducted to examine the effectiveness of the drama education on social interactions and social skills of children in preschool classes where inclusive practices are applied. In this study, an experimental design was used with control group through pretest-posttest follow-up design in order to evaluate the impact of the drama education on social interaction and collaboration, cooperation, and sharing behaviors of children. The research population was comprised of typically developing children and children with special needs, who are 60-66 months, attending independent preschools, which implement inclusive practices, functioning under the Ministry of National Education in Afyonkarahisar city center in academic year 2016-2017. The research sample was determined through the criterion sampling, which is among purposive sampling methods. In line with the aims of the study, the main criteria were determined as follows: there should be young children with disabilities in the class, the teacher should not have any previous training about drama except for the drama course during the undergraduate education, and the children should not have an additional drama education outside their curriculum. In line with the determined criteria, 18 children comprised the experimental group, and 18 children formed the control group. In the study, the “Interaction Rating Scale of Children (IRSC)” and “Collaboration-Cooperation-Sharing Behaviors Observation Form (CCSBOF)” were used. Hacettepe University Drama Education Program (HUDEP) was prepared by researchers to support the social interactions and collaboration, cooperation, and sharing behaviors of children in the classes, where the inclusive practices are performed. The program was implemented throughout 8 weeks and 16 sessions. In addition to preschool education programs, children in the experimental group were given HUDEP twice a week for 8 weeks. In order to observe the effects of HUDEP, pretest and posttest were applied together with the data collection tools, and the follow-up test was applied 1 month after the posttest. The result showed that the HUDEP implemented in the experimental group increased the interaction skills and collaboration, cooperation, and sharing behaviors of children. It was also observed that the interaction skills and collaboration-cooperation-sharing behaviors of children in the control group were also increased. In order to determine which group has higher increase, the pretest and posttest scores that children obtained from the scale were compared. As the conclusion of the comparison, it was determined that there was a statistically significant difference in favor of the experimental group.Çalışma, kaynaştırma uygulaması yapılan okul öncesi sınıflarında drama eğitiminin çocukların sosyal etkileşimleri ve sosyal becerileri üzerindeki etkililiğinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.  Araştırmada, drama eğitiminin çocukların sosyal etkileşim ve iş birliği-yardımlaşma-paylaşma davranışları üzerindeki etkisini değerlendirmek amacıyla ön test, son test ve kalıcılık testi kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Afyonkarahisar il merkezindeki Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bağımsız anaokullarının bünyesinde ve kaynaştırma uygulaması yapılan anasınıflarına devam eden 60 - 66 aylık normal gelişim gösteren ve özel gereksinimli çocuklar oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmanın amaçları doğrultusunda bir hafif düzeyde zihinsel yetersizliği olan çocuğun bulunması, anasınıfı öğretmenlerinin daha önce lisans eğitimleri esnasında aldıkları drama dersi dışında drama eğitimi almamış olması ve çocukların müfredatları dışında drama eğitimi almamış olmaları temel ölçüt olarak belirlenmiştir. Belirlenen ölçütler doğrultusunda on sekiz çocuk deney grubunu, on sekiz çocuk kontrol grubunu oluşturmuştur. Araştırmada, “Çocuklarda Etkileşim Dereceleme Ölçeği (ÇEDÖ)” ve “İşbirliği-Yardımlaşma-Paylaşma Davranışları Gözlem Formu (İYPGF)” kullanılmıştır. Hacettepe Üniversitesi Drama Eğitim Programı (HÜDEP) kaynaştırma uygulaması yapılan sınıflarda çocukların sosyal etkileşimlerini ve iş birliği-yardımlaşma-paylaşma davranışlarını desteklemek amacıyla araştırmacılar tarafından hazırlanmış ve sekiz hafta, 16 oturum olarak uygulanmıştır. Deney grubundaki çocuklara okul öncesi eğitim programlarına ek olarak sekiz hafta süreyle haftada iki kez HÜDEP uygulanmıştır. HÜDEP’in etkilerini görebilmek için veri toplama araçları ile ön test, son test ve son testten bir ay sonra kalıcılık testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, deney grubuna uygulanan HÜDEP’in çocukların etkileşim becerilerini ve iş birliği-yardımlaşma-paylaşma davranışlarını arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Kontrol grubundaki çocukların da etkileşim becerilerinde ve iş birliği-yardımlaşma-paylaşma davranışlarında artış olduğu görülmüştür. Artışın hangi grupta daha fazla olduğunu belirlemek için deney ve kontrol grubundaki çocukların ölçeklerden aldıkları ön-son test fark puanları karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma sonucunda deney grubunun lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür

The Comparison of Teacher Self Efficacy Beliefs between Pre-service Preschool Teachers and Preschool Teachers

The purpose of this study is to compare teacher self efficacy belief between preservice preschool teachers and preschool teachers. For this study, 177 preschool teachers working in Afyonkarahisar city center and 161 preservice preschool teachers studying in Afyon Kocatepe University, Education Faculty in the 2nd semester of 2011 – 2012 academic years, is selected. In this study, “Preschool Teachers’ Multi Dimensional Self Efficacy Scale” is used as data collection tool. When self-efficacy believes of pre-school teachers and preservice preschool teachers are compared, statistically significant results are found in all sub-factors and general self-efficacy believes in favour of pre-school teachers except for family participation sub-factor. Preschool teachers’ self efficacy beliefs are significantly higher than preservice preschool teachers’ self efficacy beliefsBu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmen adayları ile okul öncesi öğretmenlerinin öğretmenlik mesleğine yönelik öz yeterlik inançlarını karşılaştırmaktır. Bu araştırma için 2011 – 2012 eğitim öğretim yılı bahar döneminde, Afyonkarahisar il merkezinde görev yapmakta olan 177 okul öncesi öğretmeni ve Afyon Kocatepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Öğretmenliği programında öğrenim görmekte olan 161 okul öncesi öğretmen adayı seçilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çok Boyutlu Öz Yeterlik Ölçeği” (Tepe, 2011) kullanılmıştır. Okul öncesi öğretmenlerinin öz yeterlik inançları ile okul öncesi öğretmen adaylarının öz yeterlik inançları karşılaştırıldığında; aile katılımı alt boyutu hariç tüm alt boyutlara yönelik öz yeterlik inancında ve genel öz yeterlik inancında okul öncesi öğretmenlerinin lehine anlamlı farklılık çıkmıştır. Okul öncesi öğretmenlerinin öz yeterlik inançlarının okul öncesi öğretmen adaylarının öz yeterlik inançlarından daha yüksek olduğu saptanmıştır. Okul öncesi öğretmen adaylarının meslek hayatlarına başladıklarında dolaylı ve doğrudan yaşantılar yoluyla öz yeterlik inançlarının artacağı düşünülebilir

Magnetic resonance imaging of the sacroiliac joints in ankylosing spondylitis before and after therapy with anti-tumor necrosis factor alpha

AMAÇ: Çalışmanın amacı, dirençli AS'li hastalarda, anti-TNF-alfa ilaçların etkinliğini ve güvenirliğini yanısıra, manyetik rezonans (MR) görüntüleme ile tedavi öncesi ve sonrası sakroiliak eklem değişiklerini tespit etmektir. GEREÇ ve YÖNTEM: Modifiye New York tanı kriterlerine göre AS tanısı almış, 27 hasta çalışmaya dahil edildi. Sakroiilitis bulguları, anti-TNF-alfa tedavi öncesi ve sonrası, Gd-MR ile tespit edildi. Sekiz hastaya, 4 haftada bir İnfliximab 4mg/kg i.v. infüzyon verildi. Diğer 19 hastaya ise Etanercept 2x25mg/hafta s.c. verildi. Değerlendirilen klinik ve laboratuvar parametreler; BASDAİ, BASFİ, ağrı (VAS skoru), Schöber testi, göğüs ekspansiyonu, C-reaktif protein (CRP), eritrosit sedimentasyon hızı (ESH). BULGULAR: Hastaların çoğu, anti-TNF-alfa tedavilerine iyi yanıt verdi. 24.haftanın sonunda, takip edilen tüm parametrelerde iyileşme gözlendi. MR görüntüleme çalışmalarında, anti-TNF-alfa tedavi sonrası sadece 3 hastanın sakroiliak eklem inflamasyonunda gerileme gözlendi. SONUÇ: Aktif AS'li hastalarda, 24.hafta sonunda anti-TNF-alfa ilaçları güvenilir ve etkin bulundu. BASDAİ, BASFİ, ağrı skorlarında belirgin düşüş gözlendi. Fakat, sakroiliak eklemin akut inflamatuvar bulgularında, MR görüntüleme ile herhangi bir gerileme tespit edilmedi.OBJECTIVE: The goal of this study is to assess the changes in the sacroiliac joints (Sİ) by magnetic resonance imaging (MRI) in a 24-week follow-up period and to determine the efficacy and safety of anti-TNF-α therapies for refractory AS. MATERIAL and METHODS: Twenty-seven patients who met the modified New York criteria for AS were enrolled in this study. Activity of sacroiliitis was determined by Gd-MRI scan before and after anti-TNF-α treatment. Eight patients received infliximab at a dose of 4 mg/kg by intravenous infusion over 2 hours at every 4 week. Other 19 patients were treated with 25mg subcutaneous etanercept twice weekly The total observational period was 24 weeks. The clinical and laboratory variables included: Bath AS Disease Activity Index (BASDAI), Bath AS Functional Index (BASFI), pain on a visual analog scale, Schober's index, chest expansion, C-reactive protein (CRP), erythrocyte sedimentation rate (ESR). RESULTS: Most patients responded well to treatment of anti-TNF-α antagonists. At 24 weeks, there was an improvement in all of the following measures. Imaging studies showed decreased inflammation of the SI joints after 24 weeks of treatment with anti-TNF-α therapies in only 3 patients. CONCLUSION: The anti-TNF-α therapies was safe and effective in treating patients with active AS during 24- week study period. The BASDAI, BASFI, VAS of pain were decreased well. But we could not determine any regression of acute inflammatory changes of the SI joints as depicted by MRI

Effects of Different Applications on Postoperative Seroma Formation and Wound Healing Following Mastectomy and Axillary Dissection in Rats

The most frequent postoperative complication after breast surgery is seroma formation. Seroma occurs due to lymphatic and vascular fluid leakage into the dead space created by surgical dissection. The objective of the research was to evaluate the effects of local fibrin glue, tetracycline, talc applications, and flap fixation technique on reducing seroma formation after mastectomy and axillary dissection. In addition, we aimed to determine the level of efficacy for these applications, as well as to identify the most appropriate method to be used in operations with high risk of seroma formation. Materials and Methods. This experimental study was conducted using a total of 60 female Wistar albino rats. They were allocated into six groups and each comprised ten rats. Unilateral mastectomy and axillary dissection were performed on all the rats. Local applications of fibrin glue, tetracycline, talc, and alcoholic iodine were performed in four separate groups. Flap fixation technique was applied in one group and those rats that did not receive any intervention constituted the control group. On the 10th postoperative day, seroma was aspirated under anesthesia, and the amount of seroma fluid was recorded. Seroma fluid was analyzed for interleukin 1-β, vascular endothelial growth factor, and C-reactive protein levels. Tissue samples were obtained from the skin overlaying the dissection area, the axilla, and the thoracic wall. Wound healing was evaluated with histopathological examination. Results. Seroma volume was lower and the wound healing scores were the highest in the flap fixation group and the tetracycline group as compared to the control group. However, the alcoholic iodine group and the talc group had a greater amount of seroma (p < 0.05). There was no difference between the fibrin glue group and the control group. Conclusions. In our mastectomy model, local application of alcoholic iodine and talc substances caused more wound site problems and postoperative seroma formation. While fibrin glue did not cause wound site problems, it did increase seroma formation. These three substances were determined to be inefficacious in postoperative seroma formation. Local tetracycline application and flap fixation technique were found to reduce postoperative seroma and benefit wound healing

Women running for neighborhood offices in a Turkish city: Motivations and resources for electoral candidacy

This study is about how gender and local urban scales interact with each other to influence individuals' motivations and resources for political recruitment. The data came from interviews with twenty women who ran for and lost the 2004 local elections for their neighborhood office, muhtarlik, in Eskisehir, Turkey. Considering both individual and institutional factors and the neighborhood scale as important for women's candidacy for local offices, this paper relies on a "relational" view of citizenship while examining the mediating roles of the local scale for citizenship. My findings overall disagreed with the arguments that "women's interests" drive women to enter politics and that the local offices provide more opportunities for women's political recruitment. As women's roles and responsibilities had been changing across multiple spaces, they ran for elections to search for ways to practice their capacities in public arenas. Yet to the electorates, first, even women with high qualities for the office did not appear as the most qualified candidates. Second, most electorates tended to evaluate candidacy qualities in relation to the neighborhood office's weak status in Turkish political system and as an unskilled job. Third, they seemed to associate this "job" positively with men's traditional domestic role as the main breadwinner, consider women's charity and communal works as women's traditional care responsibilities, and to vote mostly for over-middle-aged male incumbents with locally embedded relations. Finally, women missed an opportunity for their candidacy by not transforming their local network-based assets into resources for candidacy

Health Promotion in Preschool Children

The key for individuals to live in health and well-being is the development of healthy living habits. In order for a healthy life habit to be formed, the relevant behaviors must be acquired in the preschool period. This study aimed to promote health knowledge among children attending preschool through health education. The study was designed using the qualitative case study design. The Personal Information Form and Health Hunter Children Follow Health Interview Form were used as data collection tools in the study. Health education activities were implemented in order to improve children’s knowledge about health. Activities consisted of physical activity, personal hygiene, injury prevention, sleeping habits, healthy nutrition, healthy life, and paramedic and treatment services categories. Activities were applied to children twice a week for eight weeks. As a result of the study, an improvement was observed in children’s knowledge about health. The answers given by the children before and after the Health Education Activities were collected in the categories of nutrition, safe life, illness status, well-being, hygiene, environmental health, and sports

BİYO-REMEDİASYON: TARİHİ YAPILARDA KULLANILAN KARBONATLI TAŞLARDA GÖRÜLEN SİYAH KABUK TABAKASININ TEMİZLİĞİNDE ALTERNATİF BİR YÖNTEM OLARAK BİYO-TEMİZLİK VE BİYO-SAĞLAMLAŞTIRMA

Taş, geçmişten günümüze gerek yapılarda gerekse plastik eserlerde en çok kullanılan malzemeler arasında yer almaktadır. Hem renk ve doku olarak çeşitliliği hem de yapısı, dayanımı ve şekil verme özellikleri göz önüne alındığında oldukça farklı türde taşın, pek çok farklı kullanım gördüğü su götürmez bir gerçektir. Taşın kullanımını etkileyen bu fiziksel özellikler aynı zamanda taşın zamana karşı dayanımını da büyük oranda etkilemektedir. Bu nedenledir ki kültürel mirasın korunması alanında, üzerinde en çok çalışılan konulardan birisi de antikitede kullanılan taş malzemelerin korunması ve onarımı olmuştur. Bu çalışmada üzerinde durulan biyolojik iyileştirme konusu ise, genel olarak, zararlı ve aşındırıcı bileşiklerin canlı organizmalar aracılığı ile ortamdan uzaklaştırması işlemini tanımlamakta, bir başka deyişle mikroorganizma metabolizmaları kullanılarak taş üzerindeki kirlilik ürünlerinin temizlenmesi ve mikroorganizma uygulanan bünyenin sağlamlaştırılması ile ilgili yöntemleri ele almaktadır. Makalede, taş malzemenin yapısında en çok görülen bozulma ürünleri ve sebeplerin yanı sıra; bu tür oluşumların tedavisinde en çok kullanılan koruma uygulamaları ile bu uygulamalara alternatif bir yöntem olarak biyolojik iyileştirme konusunun da değerlendirilmesi amaçlanmıştır

Pharmacognostıcal Research On Developıng Plant-Based Cosmetıc Products

Kozmesötik ürünler etkili madde olarak sentetik, hayvansal ve bitkisel kaynaklı ürünleri içermektedir. Ancak son yıllarda bitkisel ekstrelerin kozmetik formülasyonlarda kullanımı; özellikle sentetik maddelerin yan etkileri nedeniyle oldukça artmıştır. Bağ dokusu elemanlarından oluşan ve cildin orta tabakası olan dermis, derinin esneklik ve direncini sağlar. Bağ dokusunun ana bileşenlerinden iki önemli protein olan elastin ve kolajen, cildin direnci ve elastikiyetinden sorumludur ve serbest oksijen radikallerinin tetiklediği elastaz ve kolajenaz enzimleri ile parçalanmaları cilt yaşlanmasına eşlik eden kırışıklıklara neden olur. Serbest oksijen radikalleri kararlı olmayıp, pek çok fizyolojik hasara neden olmakta, birçok hastalığın yanısıra, çeşitli dokularda hücre hasarı ile de ilişkilendirilmektedir. Antioksidan maddeler, çeşitli sebepler sonucunda vücutta üretilen zararlı serbest radikalleri süpüren maddelerdir. Tirozinaz ise mikroorganizma, bitki ve hayvanlarda yaygın olarak bulunan ve bakır içeren melanojenik bir enzimdir. Son zamanlarda hiperpigmentasyon tedavisinde, cilt beyazlatma ve leke giderme amacıyla güvenli ve etkili tirozinaz inhibitörleri arayışı önem kazanmıştır. Bu bilgiler doğrultusunda, tez kapsamında yaklaşık 100 adet bitkisel ekstrenin ve propolisin elastaz, kollajenaz ve tirozinaz enzim inhibitör etkileri, ELISA mikrotiter plak yöntemi ile geniş çaplı bir tarama uygulanarak incelenmiş ve antioksidan etkileri de bir dizi in vitro yöntemle tespit edilmiştir. Taramada kullanılan enzimlere karşı aktif ekstrelere biyoaktivite-yönlendirmeli fraksiyonlama işlemi uygulanmış ve aktiviteden sorumlu olması muhtemel madde(ler)in izolasyonu ve yapı tayinleri gerçekleştirilmiştir. Etkili ekstrelerden 2 tanesinden hareketle mikroemülsiyon, 2 tanesi ile de krem şeklinde kozmetik formülasyonlar geliştirilmiş, marka ismi yaratılmış ve prototip ürünler hazırlanmıştır.Cosmeceuticals contain synthetic, plant-, and animal-derived materials. However, use of herbal ingredients in cosmetic formulations are on increase mostly due to side effects of synthetic compounds. Dermis, which is the middle layer of the skin consisting of connective tissue components, provides flexibility and resistance to skin. Elastin and collagen, two important proteins being the main components of the connective tissue, are responsible for resistance and elasticity of the skin. Hydrolysis of them through elastase and collagenase triggered by free oxygen radicals cause wrinkle formation accompanied by skin aging. Reactive oxygen species are not stable and cause a huge level of physiological damage, while they are associated with cell damage in various tissues in addition to many diseases. Antioxidant compounds are the substances that may scavenge harmfull free radicals produced in the body by different reasons. Tyrosinase is a copper-containing melanogenic enzyme that is present in microorganisms, plant, and animal tissues. Recently, search on reliable and potent tyrosinase inhibitors have gained importance for skin-bleaching purpose in hyperpigmentation therapy. In the light of this information, approximately 100 herbal extracts and propolis were investiagted for their elastase, collagenase, and tyrosinase inhibitory effects using ELISA microtiter assays in a large screening in the thesis, while their antioxidant effect was determined using various in vitro methods. The active extracts against the enzymes used in the screening were subjected to bioactivity-guided fractination and the isolation and structural characterization of the active compound(s) were realized. The cosmetic formulations, 2 in microemulsion and 2 in cream form from the effective extracts, were developed, a brand name was created, and the prototype products were prepared