Behavioral rating inventory and laboratory tests measure different aspects of executive functioning in boys: A validity study

Davranış derecelendirme envanteri ve laboratuvar testleri erkek çocuklarda yönetici fonksiyonların farklı yönlerini ölçmektedir: Bir geçerlik çalışması Amaç: Bu çalışmanın amacı yönetici işlevleri (Yİ) ölçme açısından günlük yaşamdaki davranışları değerlendiren ekolojik bir test ile laboratuvar testleri ile arasındaki örtüşmeyi incelemek, ekolojik testin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunun (DEHB) tanısında kullanılabilirliğini incelemektir. Yöntem: Örneklem ilaç almamış ve kliniğe ilk kez başvurmuş olan, sadece DEHB tanısı olan ve alt tiplere göre ayrışmış bulunan (dikkat dağınıklığının önde geldiği grupta 22 çocuk, hiperaktivite/dürtüselliğin önde geldiği grupta 17; birleşik grupta 22 çocuk). Sağlıklı kontrol grubu yaş açısından eşleştirilmiş 19 erkek çocuktan oluşmuştur. Yİ’nin günlük yaşamda derecelendirilmesi için Davranış Derecelendirme Envanterinin (Behavioral Rating Inventory of Executive Functions: BRIEF) öğretmen ve ebeveyn formları kullanılmıştır (BRIEF-Ö ve BRIEF-E). Laboratuvar testleri Stroop Testi, Wisconsin Kart Eşleme Testi ve Raven Standart Progresif Matrisler Testinden oluşmuştur. Bulgular: DEHB grubunda, BRIEF’in faktör yapısı davranışsal düzenleme göstergesi ve üstbiliş göstergesinden oluşmuştur (açıklanan varyanslar BRIEF-Ö için %70.07 ve BRIEF-Ö için %72.29). Yönetici işlevleri ölçen ekolojik ve laboratuvar testleri aynı faktör altında yer almamıştır. Çok Değişkenli varyans analizi BRİEF puanları açısından grup etkisinin anlamlı olduğunu ancak altgruplar arasında anlamlı fark olmadığını ortaya koymuştur. BRIEF puanları ile yapılan lojistik regresyon analizinde duyarlık %90.20, özgüllük %63.20 olarak bulunmuştur. Tartışma: Çalışma Yİ’ye özel bilişsel özellikleri ve bunların davranışsal göstergelerini belirleyebilmek için ilgili özelliklerin bir arada taranmasını sağlayan ekolojik ve laboratuvar testlerinin kullanılması, bilgilerin hem öğretmen hem de ebeveynden ayrı ayrı alınması gerektiği ortaya konmuştur. BRIEF’in ve laboratuvar testlerinin ölçtüğü Yİ’nin aynı özellikler kümesinden oluşmadığına gösteren sonuçlar BRIEF’in Türk kültürü üzerindeki geçerliğine de ışık tutmaktadır

Anxiety Levels of Children with Primary Ciliary Dyskinesia and Their Mothers at the Beginning of the COVID-19 Pandemic and Change in the First Year

We aimed to assess anxiety of children with primary ciliary dyskinesia (PCD) and their primary caregivers at the beginning of Coronavirus disease-2019 (COVID-19) pandemic and change in levels of anxiety in first year with prolongation of pandemic. This was a two-step study; first step was questionnaire-based, conducted via teleconference. In first step, 29 patients and 105 healthy children and their mothers were participated; 25 children with PCD and their mothers were in second step. Demographic characteristics, clinical informations were recorded. Children’s and mothers’ state and trait anxiety levels were assessed and compared. Anxiety levels of mothers of patients were assessed according to clinical characteristics of children. Mothers’ knowledge of COVID-19 and effect of teleconference on their anxiety was evaluated. State anxiety levels in the first year of pandemic of children with PCD and their mothers were also compared. Compared to control group, state anxiety of children in 13-18 age group and trait anxiety of their mothers were lower (p<0.05). In both groups, trait and state anxiety of 13-18 years old children and mothers positively correlated. Trait anxiety of mothers of patients negatively correlated with patients’ FEV1 and MEF25-75. Patients’ mothers reported feeling less anxiety at the end of teleconference. Anxiety of mothers of patients (especially under 9 years old) had increased as pandemic continued. At the beginning of pandemic, children with PCD were less anxious than healthy children, and their mothers had lower trait anxiety than mothers of healthy children. Being followed for chronic disease and obtaining information about COVID-19 may have reduced anxiety of children with PCD and their mothers. However, as pandemic continues, need to protect their children with PCD from infection, especially of mothers with younger children, may have raised their concerns

Neuropsychological Assessment of First-Year Architecture Students’ Visuospatial Abilities: Overview

First-year architecture students are expected to utilise visuospatial abilities to generate/construct, retain, rotate and manipulate space mentally and physically through physical and digital representations. This study of 57 female and 23 male participants was conducted to investigate first-year architecture students’ visuospatial abilities by means of the Beck Depression Inventory, Logical Reasoning Test and Judgment of Line Orientation (JLO) test. Participants’ sexes, cognitive development level, depression scale scores, university entrance exam results, vision disorders, physical competences, art training prior to university and error types were the study’s main parameters. The results showed that academic scores of the participants both to enrol in the program and complete the first-year studio did not correlate with their JLO scores. Nondepressed participants performed better in JLO. Error analyses demonstrated that there is a concentration on certain items according to the test stimulus line positions, especially in females. Those who reported limited physical and visual competency made more mistakes in the same items. The study concludes that sex, depression, and individual differences in physical and visual competency, and art training, are significant variables for visuospatial performance. Judging visuospatial parameters through spatial design exercises is different from having proper methods and instruments to assess the achievements of the students regarding those abilities in architectural design education. It is important to map students’ visuospatial abilities individually from a developmental perspective. There is a strong need to develop 4D psychometric instrument to assess visuospatial abilities

A Research On The Visuospatial Skills Of First Year Architecture Students

Spatial cognition and skills are of critical importance for architecture. During their education, architecture students are expected to use and develop visuospatial skills to generate/construct, retain, rotate, and manipulate space mentally and physically through physical and digital representations. This study was designed and conducted to fill the gap in researches on the first-year architecture students' spatial skill evaluated by means of neuropsychological tests. The goal of the study was to investigate the potential connections between the first architecture students' visuospatial skills and art training or education prior to the university education. 128 students participated to the research voluntarily. For visuospatial skills Raven Standard Progressive Matrices (RSPM) test was administrated. The findings demonstrated that first year architecture students' performances on neuropsychological tests assessing visuospatial skills were compatible with the norm scores and their cognitive development level. Participants with art training prior to university performed better in RSPM total, and RSPM subtest E. The results supported the previous studies claiming that art training and/or education have a positive impact on spatial cognition and visuospatial skills.Mimarlık eğitimi öğrencilerin görsel-mekânsal becerileri ve yetkinlikleri ile doğrudan ilişkilidir. Eğitimleri boyunca öğrencilerden mekânı zihinsel ve fiziksel olarak kurabilmek, düzenleyebilmek, döndürebilmek ve dönüştürebilmek için görsel-mekânsal becerilerini kullanmaları ve geliştirmeleri beklenmektedir. Bu çalışma mimarlık birinci sınıf öğrencilerinin, yükseköğrenim öncesinde aldıkları sanat eğitimi ile görsel-mekânsal becerileri arasındaki ilişkiyi araştırmak amacıyla yapılmıştır. Görsel-mekânsal beceri düzeyinin belirlenmesi için nöropsikolojik araçlar kullanılmış ve psikometrik değerlendirme yapılmıştır. Çalışmada genel zekânın en iyi yordayıcıları arasında yer alan nöropsikolojik testlerden Raven Standart İlerlemeli Matrisler Testi (RSİM) kullanılmıştır. Çalışmaya 128 gönüllü öğrenci katılmıştır. Bulgular öğrencilerin nöropsikolojik değerlendirme sonuçlarının norm puanlarla ve bilişsel gelişim seviyeleri ile uyumlu olduğunu göstermektedir. Yükseköğrenim öncesi sanat eğitimi almış katılımcıların RSİM toplam ve RSİM E alttesti sonuçlarının sanat eğitimi almamış öğrencilerden daha yüksek olduğu belirlendi. Çalışmanın bulguları sanat eğitiminin uzay biliş ve görsel-mekânsal becerilere olumlu katkısını ortaya koyan diğer çalışmaları desteklemektedir

Towards a Personalized Learning in Basic Design Studio: The Use of Neuropsychological Tests

Selected Papers of 6th World Conference on Design and Arts (WCDA-2017)Basic design education was conventionally structured around standardised lesson plans and instructional methods. Although each architectural school considers itself as an ecole, the content and the methods of basic design courses mostly follow a particular layout. The principles or qualities, elements and compositional rules of design constitute the content, whereas the methods can vary according to the instructors. These content and dependent methods consider students as passive receivers, whereas students of basic architectural design course should be active learners, participants and even contributors to the process. Hence, it is of importance to consider the students as individuals with particular skills and learning domains. The characteristics of each student should be depicted. In this way, it could be possible develop personalised learning methods and more active and productive basic design studios. This study aims to present methods of educational psychology, particularly neuropsychological tests as key factors of personalised learning in studios.

The place of Wechsler intelligence scale for children-revised in assessment of attention deficit hyperactivity disorder

Amaç: Bu çalışmada, kontrollü koşullar altında, yeteri sayıdaki DEHB olgusu ve bunlarla eşleşmiş sağlıklı denekten elde edilen WISC-R puanları analiz edilmektedir. Çalışma çok-merkezli bir proje olarak gerçekleştirilmiş bulunmaktadır. Yöntem ve Gereçler: Klinik örneklemi DSM-IV kriterlerine göre DEHB tanısı alan, 6-16 yaş grubunda 105 erkek olgu oluşturmuştur. Kontrol grubunu ise DEHB grubuyla eşleşmiş 90 denek oluşturmuştur. WISC-R bu testi uygulama eğitimi almış üç psikolog tarafından, deneklere bireysel olarak uygulanmıştır. Bulgular: Temel bileşenler analizi sağlıklı çocuklarda faktör örüntüsünün sözel, performans ve şifre faktörlerini ayrı ayrı içerdiğini; DEHB'li çocuklarda ise bu örüntünün bozulduğunu ortaya koymuştur. Çok değişkenli varyans analizi grup etkisinin anlamlı olduğunu (Wilks lambda<.01) göstermiştir. Bu analizlerde anlamlı olarak etkilenen Genel Bilgi, Aritmetik, Küplerle Desen ve Şifre Alttest puanları ile yapılan lojistik regresyon analizi sonucunda, yordamada yer alan tek alttest olan Şifre'nin; toplam yordama değeri %63.08 gibi düşük bir değer olmuştur. Bu bulgular WISC-R puanlarının 90 sağlıklı denekten 40'ını DEHB grubuna; 105 DEHB hastasından 32'sini ise sağlıklı gruba koyduğunu göstermektedir. Tartışma: WISC-R puanları için şansa yakın düzeyde elde edilmiş olan isabet oranlarıyla konulan tanıların tıbbi değerinin olabileceğini düşünebilmek mümkün değildir. Bu bulgular, DEHB'de WISC-R'ın yerinin dikkatlice değerlendirilmesi gerektiğini ortaya koymuştur.Objective: The present study analyzed WISC-R scores that were obtained from a sufficient number of ADHD patients and matched control subjects under controlled conditions. This study was realized as a multi-center project. Methods: The clinical sample consisted of 105 male patients (age range: 6-16 years). The control group consisted of 90 male subjects who were matched with the ADHD sample. WISC-R was individually administered to the subjects by three testors who had the relevant training for WISC-R administration. Results: Principal component analysis showed that the factor structure of the control group included separate factors for verbal subtest scores, performance subtest scores and coding score. The factor structure of the ADHD group was disorganized. Multivariate analysis of variance showed that the group variable (ADHD, control) was significant. The significantly affected scores that included General Information, Arithmetic, Block Design and Coding sub tests were subjected to logistic regression analysis. The only score that the regression model included was Digit Symbol. The accuracy of prediction for the total model was a low value, 63.08%. These results showed that WISC-R scores misclassified 40 of 90 healthy subjects as DEHB and 32 of 105 DEHB patients as healthy. Discussion: Clinical diagnosis that are made with hit rates such as those obtained using WISC-R scores may, most probably, not have any clinical value. The findings of the present study show that the place of WISC-R in assessing DEHB patients should be carefully reconsidered

Psikoloji öğrencilerinin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğuna ilişkin bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi

Since ADHD is a matter of clinical diagnosis, occupational proficiency gains utmost importance on behalf of psychologists. The aim of this research is to determine the knowledge level of students on attention deficiency and hyperactivity disorder, who study in different classes of the Psychology Department in Uludağ University. The study is conducted on a total of 151 volunteering students from four different classes in the Psychology Department of Uludağ University. A questionnaire was administered to measure the knowledge level of these students on ADHD, who participated in the research. The points received from the questionnaire that was used to measure the participants&rsquo; level of knowledge on ADHD were compared in terms of sex, age and socio-demographic characteristics and no significant differences were found among the groups. The results of the study demonstrate that pschology students&rsquo; accumulation of knowledge on ADHD is unsatisfactory.Klinik bir tanı olan Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu&rsquo;nun farklı alanlardaki g&ouml;r&uuml;n&uuml;mlerinin belirlenmesinde psikologların mesleki yeterliliği olduk&ccedil;a &ouml;nemlidir. Bu doğrultuda, Uludağ &Uuml;niversitesi Psikoloji b&ouml;l&uuml;m&uuml;n&uuml;n farklı sınıflarına devam eden &ouml;ğrencilerinin DEHB&rsquo;ye ilişkin bilgi d&uuml;zeylerinin belirlenmesi ama&ccedil;lanmıştır. &Ccedil;alışma Uludağ &Uuml;niversitesi Psikoloji B&ouml;l&uuml;m&uuml;ne devam eden, 151 g&ouml;n&uuml;ll&uuml; &ouml;ğrenci &uuml;zerinde ger&ccedil;ekleştirilmiştir. &Ouml;ğrencilere DSM-IV tanı &ouml;l&ccedil;&uuml;tlerinin esas alındığı DEHB konusundaki bilgi d&uuml;zeylerini &ouml;l&ccedil;en bir anket uygulanmıştır. &Ouml;ğrencilerin anket &ccedil;alışmasından aldıkları puanlar, cinsiyet, yaş ve sosyodemografik &ouml;zellikleri a&ccedil;ısından karşılaştırılmış ve gruplar arası fark anlamlı bulunmamıştır. Mevcut &ccedil;alışmanın sonu&ccedil;ları, psikoloji &ouml;ğrencilerinin DEHB konusundaki bilgi birikimlerinin yetersiz olduğunu g&ouml;stermektedir

Clinical use and characterictics of wechsler intelligence scale revised form in attention deficit fyperactivity disorder: a multicenter srudy

Amaç: Çalışmamızın temel amacı WÇZÖ-R’nin Türk sağlıklı ve DEHB örneklemlerinde ölçtüğü özellikleri belirlemektir. Diğer amaçlar arasında; DEHB grubunun WÇZÖ-R’nin hangi alt testlerinden düşük puanlar elde ettiğini ortaya koymak; WÇZÖ-R puanları yoluyla DEHB için bir profi l elde edilme durumunu belirlemek; katılımcıları DEHB ve sağlıklı gruplara WÇZÖ-R ile sınıfl amadaki doğruluk oranını belirlemek yer almaktadır. Yöntem: Klinik örneklemi DSM-IV ölçütlerine göre DEHB tanısı alan, psikiyatri kliniğine ilk kez başvurmuş, bu bozuklukla ilgili hiç ilaç kullanmamış, normal sınırlar içinde zeka bölümüne (ZB: 80-129) sahip, görme ve işitme bozukluğu bulunmayan, 6-12 yaş grubunda 415 erkek olgu oluşturmuştur. Kontrol grubunu ise herhangi bir psikiyatrik tanı almamış, diğer özellikler açısından DEHB grubuyla eşleşmiş 259 katılımcıdan oluşturmuştur. Zekanın ölçülmesinde WÇZÖ-R ve Raven Standart Progresif Matrisler Testi (RSPM) kullanılmıştır. Sonuçlar: Grubun WÇZÖ-R ve RSPM puanları üzerindeki etkisi, yaşın istatistiksel olarak kontrol edildiği çok değişkenli varyans analizi ile incelenmiştir. Analizler grup etkisinin anlamlı olduğunu ortaya koymuş, WÇZÖ-R’nin ve RSPM’in tüm puanlarında anlamlı farklar elde edilmiştir. Temel bileşenler analizi kullanılarak sağlıklı çocuklar için elde edilen faktör örüntüsü, WÇZÖ-R’nin yapısıyla uyumlu olarak sözel, performans ve dikkat faktörlerini ayrı ayrı içermiştir. DEHB’li çocuklarda ise bu örüntünün bozulduğu görülmüştür. Araştırma gruplarının WÇZÖ-R alt test puanlarından yordanabilirliği lojistik regreyon analizi uygulanarak incelenmiş ve DEHB grubuna ilişkin yordamalardaki doğruluk oranı % 84.80, sağlıklı katılımcı grubuna ilişkin yordamanın doğruluğu ise % 45.60 olarak bulunmuştur. Analize RSPM puanları dahil edildiğinde yordamadaki doğruluk oranı DEHB grubunda % 84.80 olarak kalmış, sağlıklı katılımcı grubunda oran %68.20’ye yükselmiştir. Tartışma: Elde edilen sonuçlar DEHB ve sağlıklı katılımcıları ayırt etmede WÇZÖ-R’nin yeterli olmadığını göstermektedir. DEHB’in tanı, tedavi ve izleminde WÇZÖ-R’nin yeni versiyonu olan WISC-IV’ün ne derece bir üstünlük taşıdığını gelecekteki araştırmalar ortaya koyacaktır. Mevcut durumda, WÇZÖ-R’nin ülkemiz çocukları üzerinde standardizasyon çalışması yapılmış olan nöropsikolojik testlerden oluşan bataryalarla birlikte kullanılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir