The Predictive Power of Undergraduates’ Personality Traits and Self-Esteem Regarding Their Forgiveness

The purpose of this study is to determine whether or not the undergraduates’ personality traits and self-esteem predict their forgiveness. The study was conducted using a descriptive research designed as a relational survey method. The study group consists of 323 undergraduates, of whom 250 (77.2 %) are female and 73 (22.5%) are male. The Adjective Based Personality Scale (ABPT), developed by Bacanlı, İlhan & Arslan (2009), “Rosenberg Self-Esteem Scale”, developed by Rosenberg (1965) and adapted to Turkish by Çuhadaroğlu (1986), and “Heartland Forgiveness Scale”, developed by Thompson, Snyder & Hoffman (2005) and adapted to Turkish by Bugay & Demir (2010), were used for data collection procedure. The results indicate that the undergraduates’ five-factor personality traits and self-esteem are correlated with their forgiveness levels. In addition, the undergraduates’ personality traits of openness, neuroticism and extroversion predict their forgiveness levels. Keywords: Forgiveness, Self-Esteem, Personality, Trait

University Students’ Early Maladaptive Schemas’ Prediction of Their Mindfulness Levels

Objective: The aim of this study is to determine whether university students’ early maladaptive schemas predict their mindfulness levels or not. Method: The study was carried out in the relational screening model. The study group consisted of 293 university students; 237 (80,9%) females and 56 (19,1%) males. “Mindful Attention Awareness Scale (MAAS)”, developed by Brown and Ryan (2003) and adapted into Turkish by Özyeşil, Arslan, Kesici and Deniz (2011), and “Young Schema Scale-Short Form 3” developed by Young et al. (2003) and adapted into Turkish by Soygüt, Karaosmanoğlu and Çakır (2009) were used to gather the data for the study. Results: According to the results obtained from the study, it was found out that there is a significantly negative relation between the mindfulness and the schemas, except for the punitiveness and unrelenting standards. However, defectiveness and pessimism schemas were found to be the predictors of university students’ mindfulness levels. Conclusion: Preventing early maladaptive schemas from being triggered off is necessary in order to increase the mindfulness levels of the students. Parents need to avoid negative parent attitudes that trigger off the existence of early maladaptive schemas for the sake of this preventive study. The parents need to meet their children’s needs within realistic limits. Especially psychological needs need to be met moderately. The needs need to be met within realistic limits regularly and in a balanced way. Key words: Mindfulness, Early maladaptive schemas, Awareness and Schema Note: This study was presented as an oral presentation in the 2nd Eurasian Congress on Positive Psycholog

Oxidative stress of crystalline lens in rat menopausal model

Purpose: To evaluate lenticular oxidative stress in rat menopausal models. Methods: Forty Wistar female albino rats were included in this study. A total of thirty rats underwent oophorectomy to generate a menopausal model. Ten rats that did not undergo oophorectomy formed the control group (Group 1). From the rats that underwent oophorectomy, 10 formed the menopause control group (Group 2), 10 were administered a daily injection of methylprednisolone until the end of the study (Group 3), and the remaining 10 rats were administered intraperitoneal streptozocin to induce diabetes mellitus (Group 4). Total oxidant status (TOS), total antioxidant capacity (TAC), and oxidative stress index (OSI) measurements of the crystalline lenses were analyzed. Results: The mean OSI was the lowest in group 1 and highest in group 4. Nevertheless, the difference between the groups was not statistically significant in terms of OSI (p > 0.05). The mean TOS values were similar between the groups (p > 0.05), whereas the mean TAC of group 1 was significantly higher than that of the other groups (p < 0.001). Conclusions: Our results indicate that menopause may not promote cataract formation

Dose-dependent effects of adalimumab in neonatal rats with hypoxia/reoxygenation-induced intestinal damage

Tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) has an important role in hypoxia/reoxygenation (H/R)-induced intestinal damage. It was shown that blocking TNF-α with infliximab has beneficial effects on experimental necrotizing enterocolitis and hypoxic intestinal injury. However, there is no data about the effect of adalimumab on H/R-induced intestinal damage. Therefore, we aimed to determine potential dose-dependent benefits of adalimumab in such damage in neonatal rats. Wistar albino rat pups were assigned to one of the four groups: control group, hypoxia group, low-dose adalimumab (5 mg/kg/day) treated group (LDAT), and high-dose adalimumab (50 mg/kg/day) treated group (HDAT). On the fourth day of the experiment, all rats except for the control group were exposed to H/R followed by euthanasia. Malondialdehyde (MDA), myeloperoxidase (MPO), TNF-α, total antioxidant capacity (TAC), and total oxidant capacity (TOC) were measured in intestinal tissue. TAC and TOC values were used to calculate the oxidative stress index (OSI). Histopathological injury scores (HIS) were also evaluated in the tissue samples. MDA levels were significantly lower in the LDAT and HDAT groups (p < 0.001). TNF-α levels were significantly lower in the LDAT group (p < 0.001). OSI was significantly higher in the H/R group than in the control and LDAT groups (p < 0.001). Mean HIS values in the LDAT group were significantly lower than those in the H/R and HDAT groups (p < 0.001). This experimental study showed that low-dose adalimumab appears to have a beneficial effect on intestinal injury induced with H/R in neonatal rats

The chemical composition of Salvia euphratica Montbret & Aucher ex Benth. essential oil from Sivas-Turkey

Previously, only the fatty-oil composition of Salvia euphratica Montbret & Aucher ex Benth. (syn. Salvia euphratica var. euphratica) was reported, however, there are no other studies on the chemistry of this species [1]. Up to now, there are no reports on the essential-oil composition of this taxon. In this study, we aimed to investigate the composition of three different samples of the essential oil of S. euphratica collected in June 2017 from two different sites in Sivas-Turkey. The essential oil was obtained by hydrodistillation from air-dried aerial parts of the plant using a Clevenger-type apparatus for the duration of 3 h. The essential-oil yields for the three samples were determined to be: 0.25, 0.15, and 0.13% (v/v), for a sample with glandular hairs (1) and a sample without glandular hairs (2) from location 1 and for a sample with glandular hairs (3) from location 2, respectively. The oils were diluted with n-hexane 1:10 (v/v) and analyzed as such on an Agilent 5977 MSD GC-MS system operating in the EI mode injector and MS transfer line temperatures were set at 250 °C. Splitless injection was used in the analysis. Innowax FSC column (60 m x 0.25 mm, 0.25 µm film thickness) and helium, as the carrier gas (1 mL/min), were used in GC-MS analyses. The oven temperature program was: 60 °C for 10 min and then raised to 220 °C at a rate of 4 °C/min, afterwards the temperature was kept constant at 220 °C for 10 min and then raised to 240 °C at a rate of 1 °C/min. Mass spectra were recorded at 70 eV with the mass range m/z 35-425. Relative amounts of the separated compounds were calculated from the integration of the peaks in MS chromatograms. The main components of sample 1 essential oil were 1,8-cineole (20.7%), camphor (10.0%), nopinone (4.7%), trans-pinocarveol (4.3%), myrtenal (4.3%), β-pinene (3.3%), and camphene (2.2%). Sample 2 oil contained high amounts of 1,8-cineole (13.5%), camphor (7.6%), trans-pinocarveol (7.1%), myrtenal (5.7%), nopinone (4.6%), myrtenol (3.9%), borneol (3.4%), and pinocarvone (3.2%). Finally, the main components of sample 3 oil were: 1,8-cineole (16.8%), trans-pinocarveol (4.7%), camphor (4.0%), myrtenyl acetate (3.7%), myrtenal (3.6%), linalool (2.8%), trans-linalool oxide (furanoid) (2.6%), and myrtenol (2.6%). The highest noted AChE-inhibitory activity of the oils were 63±5%, 57±2%, and 63±1%, respectively

The composition of the essential oil of the aerial parts of an endemic new species Ferula mervynii Sağıroğlu & H.Duman from Turkey

In 2007, Ferula mervynii Sağıroğlu & H.Duman (Apiaceae) was reported as a new species from Turkey. This species finds a natural habitat in Artvin and Erzurum regions that are located in North-Eastern Anatolia [1]. Up to now, there are no reports on the chemistry of this species. However, there are many reports on the essential-oil composition of other Ferula species from Turkey. As an example, F. elaeochytris Korovin essential oil was reported to have nonane (27.1%), α‐pinene (12.7%), and germacrene B (10.3%) as the main components [2], whereas, F. szowitziana D.C. was reported to contain β-eudesmol (32.0-29.5%), α-eudesmol (18.2-16.6%), and α-pinene (8.6-6.4%) as the major components of the leaf and stem oils, respectively [3]. The current study aimed to provide information on the chemistry of the essential oil of F. mervynii collected from Erzurum, Turkey, in August 2017. The essential oil was obtained by hydrodistillation from air-dried aerial parts of the plant using a Clevenger-type apparatus in the duration of 3 h. The essential-oil yield was determined to be 0.56% (v/w). The oil was diluted with n-hexane 1:10 (v/v) and analyzed as such on an Agilent 5977 MSD GC-MS system. Relative amounts of the separated compounds were calculated from the integration of the peaks in MS chromatograms. Identification of essential-oil components was carried out by comparison of their retention indices (RI), relative to a series of n-alkanes (C5 to C30), with the literature values, as well as by mass spectral comparison. The aerial parts essential oil of F. mervynii was rich in monoterpenes. The major components were α-pinene (48.1%), sabinene (20.0%), β-pinene (11.6%), and terpinen-4-ol (2.5%). The highest AChE-inhibitory activity of the oil was found to reach 51±1% of inhibition of the enzyme activity

Cerrahın anlık yönlendirilebildiği robot yardımlı endoskop kontrol sistemi mimarisi - NeuRoboScope

4. Türkiye Robotbilim Konferansı (ToRK 2018), 12-14 Nisan 2018, Boğaziçi ÜniversitesiBu bildiride ele alınan çalışmada endoskopik hipofiz cerrahisinde kullanılan optik-kamera sistemini, cerrahın anlık isteklerini takip ederek yönlendirilmesine izin verecek robotik sistem geliştirilmektedir. Cerrah kendisi ameliyat sahasında ameliyatı gerçekleştirirken robotu yönlendirmesi gerekmektedir. Bu gereksinim için geliştirilmekte olan özgün alt bileşenler ve toplam sistem mimarisi bildiri içinde tanıtılmıştır ve çalışmanın sonuçları benzer minimal invaziv ameliyatların robot destekli ameliyata dönüşmesine imkan verebilecektir. Bildiride sistemin gereksinimlerinin oluşturulması için yapılan testler anlatılmıştır. Üzerinde durulan sistem gereksinimlerinden birisi robotun çalışma alanı, diğeri ise cerrahın kullanım kolaylığı ile ilgilidir.TUBITAK (Proje Numaraları: 115E725 ve 115E726

Relationship between metabolic parameters and chromium levels of plasma, erythrocyte and urine in type 1 diabetic and healty children and adolescent in Cukurova region.

TEZ5413Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2005.Kaynakça (s. 70-78) var.ii, 79 s. ; 20 cm.Bu çalışma, sağlıklı çocuk ve gençlerle Tip I diyabetli hastaların plazma, eritrosit ve idrar krom düzeylerini karşılaştırmak, kan glukozu, HbA1c, insülin, C-peptid gibi metabolik parametrelerle ilişkisini saptamak ve kromun biyolojik önemini araştırmak amacıyla yapıldı. Çalışma; Tip I Diyabet tanısı alan yeni hasta grubu (29) ile eski Tıp I diyabetik hasta grubu (18) ve hastanede yatarak tedavi görmüş diyabetli olmayan kontrol grubu (21) ile sosyoekonomik düzeyi farklı okullardan oluşturulan kontrol grupları (Okul-1; 48 Okul-2; 49) olmak üzere toplam 165 kişi üzerinde yapıldı. Krom düzeyleri, grafit fırınlı atomik absorbsiyon aletinde ölçüldü. Yeni ve eski tanı Tip I diyabetiklerin plazma krom düzeyleri (sırasıyla; 7,21+-4,78 10,94+-3,04 mcg/l) tüm kontrol gruplarından (sırasıyla; 21,84+-7,87 16,11+-7,44 17,25+-8,58 mcg/l) anlamlı olarak düşüktü(p<0,05). Yeni ve eski diyabetiklerin plazma krom düzeyleri arasında önemli fark vardı(p=0,021). Yeni ve eski Tip I diyabetiklerin eritrosit krom düzeyleri (sırasıyla; 13,99+-11,37 19,64+-12,58 mcg/l) tüm kontrol gruplarından (sırasıyla; 28,20+-7,34 25,49+-12,47 26,37+- 9,77 mcg/l) anlamlı olarak düşüktü(p<0,05). İdrar krom düzeyleri yeni ve eski Tıp I diyabetiklerde (sırasıyla; 11,44+-6,88 15,68+-6,75 mcg/l) Kontrol-1 grubundan (28,83+-9,37 mcg/l) anlamlı olarak düşük bulundu (p<0,05). Yeni Tıp I diyabetlilerde boy ve ağırlık ile plazma krom düzeyleri arasında (sırasıyla; r = 0,42 p= 0,022 ve r = 0,53 p= 0,003) önemli korelasyonlar saptandı. Okul-1 grubunda yaş ve plazma krom düzeyi arasında negatif korelasyon (r= -0,2 p=0,044) bulundu. Eski diyabetiklerde kan glukozu ile idrar kromu arasında anlamsız negatif (r= -0,4 p=0,061) korelasyon vardı. Plazma, eritrosit ve idrar krom düzeyleri ile HbA1c, insülin, C-peptid arasında bir ilişki bulunmadı. Sonuç olarak; Tıp I diyabetik hastalarda negatif krom dengesinin oluştuğu gösterildi. Bu bozukluğun, literatürdeki çalışmalara göre, insülin fonksiyonunu negatif yönde etkileyebileceği düşünüldü. Ayrıca büyüme ve gelişme ile plazma kromu arasında pozitif ilişki olması; yaş artıkça plazma krom değerlerinin düşmesi; kan glukozu yükseldikçe idrar krom değerlerinin azalması litaratürdeki bazı çalışmalarla uyumludur.The purpose of this study was to compare the chromium levels of plasma, erythrocyte and urine in type-1 diabetics and healthy subjects and to review the relationship between metabolic parameters such as plasma glucose, HbA1c, insulin, C-peptide and chromium levels and to investiga the biological importance of chromium. This study included 165 subjects who were newly diagnosed type-1 diabetics (29), previously diagnosed type-1 diabetics (18) and nondiabetic control group who was admitted and treated for any reason in hospital (21) and two other control groups from two schools that have different socio-economic levels (School-1:48 School-2:49). Chromium levels were determined by grafit furnace atomic absorption method. Plasma chromium levels in newly and previously diagnosed type-1 diabetics (7,21+-4,78 10,94+-3,04, respectively) were significantly lower than all control groups (21,84+-7,87, 16,11±7,44, 17,25+-8,58 mcg/l, respectively), (p<0,05). There was a significant difference in plasma levels between newly and previously diagnosed type-1 diabetics (p=0,021). Erythrocyte chromium levels in newly and previously diagnosed type-1 diabetics (13,99+-11,37, 19,64+-12,58 mcg/l , respectively) were significantly lower than all control groups (28,20+-7,34, 25,49+-12,47, 26,37+-9,77 mcg/l, respectively), (p<0,05). Urine chromium levels of newly and previously diagnosed type-1 diabetics (11,44+-6,88, 15,68+-6,75, mcg/l, respectively) were significantly lower than control-1 group (28,83+-9,37 mcg/l), (p<0,05). There were significant correlations between lenght and body weight of the patients in newly diagnosed type-1 diabetics (r= 0,42 p= 0,022 and r= 0,53 p= 0,003, respectively). There was a negative correlation between age and plasma chromium levels in School-1 group.(r= -0,2 p= 0,044) There was a negative correlation between plasma glucose and urine chromium levels which was not statistically significant in previously diagnosed type-1 diabetics (r= -0,4 p=0,061). There was no relationship between plasma, erythrocyte and urine chromium levels with HbA1c, insulin and C-peptid levels. Conclusion; we showed that there was a negative chromium balance in type-1 diabetics. We suggest that this negative balance may effect the insulin function badly. There were a positive correlations between lenght and body weight and plasma chromium levels. Also there were negative correlations between plasma chromium levels and age and between plasma glucose and urine chromium levels. These findings were consisted with previous studies in the literature

Micro-RNA Profile of Childhood and Adult Acute Leukemia.

TEZ10493Tez (Yandal Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2012.Kaynakça (s. 127-139) var.x, 140 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm.Amaç: MikroRNA'lar, genom üzerinde protein kodlayan intron veya ekzon bölgeleri ve protein kodlamayan bölgelerdeki RNA genlerinden transkripsiyonu sağlanan, fakat proteine translasyonu gerçekleGmeyen, fonksiyonel RNA molekülleridir. MikroRNA?lar protein translasyonunun inhibisyonuna ve/veya mRNA'nın yıkımına neden olur. Yapılan çoğu çalıGmada bu küçük moleküllerin hematopoezde farklılaGma, çoğalma ve apopitoz gibi çok önemli hücresel olaylarda kritik öneme sahip olduğunu göstermiGtir. Akut lösemilerde ki rolü giderek daha fazla araGtırmanın konusu olmaktadır. Bizde bu çalıGmada, hematolojik malignensilerden tümörlerden biri olan çocukluk ve yetiGkin çağı akut lösemilerinde, mikroRNA profillerini belirlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Pediatrik Hematoloji ve Pediatrik Onkoloji Bilim Dalları ile Dahiliye Hematoloji Bilim Dallarına Aralık 2010 ile Eylül 2011 tarihleri arasında baGvuran ve akut lösemi tanısı alan 49 hasta çalıGmaya alındı. Sitomorfolojik, immüno histokimyasal ve akım sitometrik çalıGmalar ile ALL tanısı alan çocuk 31 hasta, yetiGkin 4 hasta ile AML tanısı alan 6 çocuk hasta ile yetiGkin 8 hasta araGtırna grubunu oluGturdu. Kontrol grubunu sağlıklı çocuk ve yetiGkin 70 (çocuk;47, yetiGkin 23) kiGi oluGturdu. Hasta gruplarında tanı sırasında ve remisyon dönemlerinde olmak üzere 2 defa kan alınıp plazma örnekleri saklandı. Sağlıklı kontrollerden bir defa kan alınıp plazması ayrıldı. Alınan plazma örnekleri PCR ile mikroRNA analizi yapıldı. Bulgular: Yeni tanı alan çocuk hasta ile sağlıklı kontrol grupları karGılaGtırıldığında; miR20a, miR25, miR92a, miR30c, miR106b, miR203, miR150, miR192, miR302c, miR184, miR218, miR320, miR342-3p, miR223, miR328, miR483-5p, miR376a, miR381, miR451, miR576-3p, miR548a yeni tanı alan hasta grubunda sağlıklı kontrol grubuna göre yüksek (p<0.05)bulundu. MiR20b, miR342-3p ve miR548a ölçümleri sağlıklı kontrol grubunda yeni tanı alan hasta grubuna göre yüksek (p<0.05) bulundu. Remisyonda ki çocuk hastalarla sağlıklı kontrol grubu karGılaGtırıldığında; miR769-3p, miR20a, miR92a, miR16, miR27b, miR192, miR320, miR223, miR484, miR451?in remisyon grubunda yüksek (p<0.05) bulundu. Yeni tanı alan çocuk hastalarla remisyonda ki hasta grupları karGılaGtırıldığın da miR30c, miR106b, miR25, miR184, miR218, miR302c, miR483-5p yeni tanı alan hasta grubunda daha yüksek (p<0.05) idi. YetiGkin yeni tanı alan hastalarla sağlıklı kontrol grubu karGılaGtırıldığında miR328 sağlıklı kontrol grubunda, miR451 ise yeni tanı alan hasta grubunda daha yüksek (p<0.05) saptandı. Sonuç: Gen tedavisi baGta olmak üzere yeni tedaviler lösemilerde önemli tedavi değiGiklikleri getirebilir. MikroRNA?lar bir ya da birden fazla hedef geni baskılayarak hücrenin geliGim, farklılaGma, çoğalma, ölümü gibi farklı olaylarda rol oynarlar. miRNA genlerinin %50'sinden fazlası kanser ile iliGkilendirilmiG genom üzerinde bulunur. Yapılan çok sayıda deneysel çalıGma; miRNA'ların yeni bir onkogen veya tümör baskılayıcı gen sınıfı oluGturabileceğini göstermiGtir. Normal ve patolojik dokular arasında farklı seviyede ifade edilen miRNA'lar tespit edilerek, insan kanserlerinde tanı ve tedavide etkili olabilecek yeni miRNA'lar belirlenebileceği bu çalıGma ile gösterilmiGtir.Amaç: MikroRNA'lar, genom üzerinde protein kodlayan intron veya ekzon bölgeleri ve protein kodlamayan bölgelerdeki RNA genlerinden transkripsiyonu sağlanan, fakat proteine translasyonu gerçekleGmeyen, fonksiyonel RNA molekülleridir. MikroRNA?lar protein translasyonunun inhibisyonuna ve/veya mRNA'nın yıkımına neden olur. Yapılan çoğu çalıGmada bu küçük moleküllerin hematopoezde farklılaGma, çoğalma ve apopitoz gibi çok önemli hücresel olaylarda kritik öneme sahip olduğunu göstermiGtir. Akut lösemilerde ki rolü giderek daha fazla araGtırmanın konusu olmaktadır. Bizde bu çalıGmada, hematolojik malignensilerden tümörlerden biri olan çocukluk ve yetiGkin çağı akut lösemilerinde, mikroRNA profillerini belirlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Pediatrik Hematoloji ve Pediatrik Onkoloji Bilim Dalları ile Dahiliye Hematoloji Bilim Dallarına Aralık 2010 ile Eylül 2011 tarihleri arasında baGvuran ve akut lösemi tanısı alan 49 hasta çalıGmaya alındı. Sitomorfolojik, immüno histokimyasal ve akım sitometrik çalıGmalar ile ALL tanısı alan çocuk 31 hasta, yetiGkin 4 hasta ile AML tanısı alan 6 çocuk hasta ile yetiGkin 8 hasta araGtırna grubunu oluGturdu. Kontrol grubunu sağlıklı çocuk ve yetiGkin 70 (çocuk;47, yetiGkin 23) kiGi oluGturdu. Hasta gruplarında tanı sırasında ve remisyon dönemlerinde olmak üzere 2 defa kan alınıp plazma örnekleri saklandı. Sağlıklı kontrollerden bir defa kan alınıp plazması ayrıldı. Alınan plazma örnekleri PCR ile mikroRNA analizi yapıldı. Bulgular: Yeni tanı alan çocuk hasta ile sağlıklı kontrol grupları karGılaGtırıldığında; miR20a, miR25, miR92a, miR30c, miR106b, miR203, miR150, miR192, miR302c, miR184, miR218, miR320, miR342-3p, miR223, miR328, miR483-5p, miR376a, miR381, miR451, miR576-3p, miR548a yeni tanı alan hasta grubunda sağlıklı kontrol grubuna göre yüksek (p<0.05)bulundu. MiR20b, miR342-3p ve miR548a ölçümleri sağlıklı kontrol grubunda yeni tanı alan hasta grubuna göre yüksek (p<0.05) bulundu. Remisyonda ki çocuk hastalarla sağlıklı kontrol grubu karGılaGtırıldığında; miR769-3p, miR20a, miR92a, miR16, miR27b, miR192, miR320, miR223, miR484, miR451?in remisyon grubunda yüksek (p<0.05) bulundu. Yeni tanı alan çocuk hastalarla remisyonda ki hasta grupları karGılaGtırıldığın da miR30c, miR106b, miR25, miR184, miR218, miR302c, miR483-5p yeni tanı alan hasta grubunda daha yüksek (p<0.05) idi. YetiGkin yeni tanı alan hastalarla sağlıklı kontrol grubu karGılaGtırıldığında miR328 sağlıklı kontrol grubunda, miR451 ise yeni tanı alan hasta grubunda daha yüksek (p<0.05) saptandı. Sonuç: Gen tedavisi baGta olmak üzere yeni tedaviler lösemilerde önemli tedavi değiGiklikleri getirebilir. MikroRNA?lar bir ya da birden fazla hedef geni baskılayarak hücrenin geliGim, farklılaGma, çoğalma, ölümü gibi farklı olaylarda rol oynarlar. miRNA genlerinin %50'sinden fazlası kanser ile iliGkilendirilmiG genom üzerinde bulunur. Yapılan çok sayıda deneysel çalıGma; miRNA'ların yeni bir onkogen veya tümör baskılayıcı gen sınıfı oluGturabileceğini göstermiGtir. Normal ve patolojik dokular arasında farklı seviyede ifade edilen miRNA'lar tespit edilerek, insan kanserlerinde tanı ve tedavide etkili olabilecek yeni miRNA'lar belirlenebileceği bu çalışma ile gösterilmiştir.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: 2010.20