Effect of different phytases on the performance, nutrient retention and tibia composition in broiler chickens

The effect of different phytases on the performance response, nutrient utilization and tibia characteristics of chickens was investigated. The five pelleted diets were the following: positive control (PC) with added monocalcium phosphate; negative control (NC) formulated with equivalency values of phytase for Ca and digestible P; and three further diets where different phytases were individually added to the NC diet at 500 FTU/kg. The phytases were derived either from Aspergillus (phytase I), or E. coli (phytases II and III). Compared to PC, the performance parameters, as well as apparent metabolizable energy (AMEn), mineral retention, bone breaking force and tibia mineral content were suppressed by the reduction of dietary Ca and digestible P. All phytases enhanced the overall body weight gains and feed conversion ratio in comparison with NC, but none outperformed PC. Only phytase II improved AMEn compared to NC and PC group. However only phytase I outperformed NC group in terms of mineral retention and P retention was higher than phytase II and III. No significant differences were observed in fat digestibility and N retention. Bone strength among phytases did not differ and all improved this parameter compared to the NC diet. However, even though all phytases enhanced tibia minerals content, the improvement was less pronounced with phytase III. Moreover, the differences in all analysed tibia minerals between phytase III and II were significant suggesting that even among 6-phytases derived from and expressed in the same organism, different efficacy or mode of action can occur

Observation of nutrient uptake at the adaxial surface of leaves of tomato (Solanum lycopersicum) using Raman spectroscopy

Foliar application of nutrient fertilizers is standard practice in agricultural environments, and has been shown to increase crop yield and quality more efficiently and economically than soil-based fertilizers. The adsorption of macro- and micro-nutrients through the upper epidermis of leaves is largely species dependent; reliant upon penetration through the cuticle and stomata, and also upon the plant’s ability to translocate the nutrient. Herein we describe a method to observe nitrate (NO3−) uptake at the adaxial leaf surface to determine the efficacy of foliar fertilizers. We use Raman microspectroscopy as a sensitive approach to monitor NO3− associated vibrational modes, complemented by ion probe measurements and measurements of leaf nutrient status using flame atomic absorption spectroscopy. The results show that NO3− uptake can be observed down to concentrations as low as 15 mM using Raman microspectroscopy over a defined surface area, and that the rate of uptake can also be quantified using this approach. These observations could also infer information regarding the transport of other ions present in nitrate salts, such as calcium (Ca), via the indirect monitoring of NO3- specific bands. We believe that Raman microspectroscopy provides a novel method for monitoring nutrient movement throughout plant tissue, and provides a potential tool for nutrient screening

Wpływ szczepionek mikoryzowych na wzrost i status mineralnego odżywienia drzew jabłoni rosnących w sadzie z chorobą replantacyjną

The field experiment (2009–2012) was conducted to assess the influence of different biofertilizers (AMF liquid/granular inocula, humic and seaweed extracts) on the growth and yielding of ‘Topaz’/M.26 apple planted on SARD soils in Poland. During conversion to organic orchard trees’ growth, fruit yield, their quality indices as well as nutritional status of leaf and fruit was ascertained. Fruit polyphenol content and their free radical scavenging activity were assessed. Moreover, the mycorrhizal root parameters (mycorrhizal and arbuscules frequency) were also presented. The most vigorous trees were inoculated with liquid inocula MicoPlant M and MicoPlant S. The plants treated with MicoPlant S gave the highest total yield (12.12 kg/tree) and revealed the best productivity (> 1 kg cm-2) as well as the average fruit weight. The liquid suspended inocula were more effective than granular one in terms of mycorrhizal root colonisation. Investigated biofertilizers increased P, K and Cu content of leaf. Organic soil extract (HumiPlant) decreased P and K content of fruit, while seaweed extracts (AlgaminoPlant) increased Ca amount of fruit. These treatments had the lowest K:Ca ratio. Used biofertilizers influenced apples polyphenol content as well as their antioxidant status.W latach 2009–2012 oceniano wpływ różnych bionawozów (granulowane i płynne inokula mikoryzowe, ekstrakty z glonów morskich i gleb organicznych) na wzrost jabłoni ‘Topaz’/M.26 rosnących w sadzie z występującą chorobą replantacyjną. Podczas konwersji sadu z produkcji konwencjonalnej na ekologiczną oceniano wigor drzew, plon oraz jego jakość, ze szczególnym uwzględnieniem wartości biologicznej owoców (zawartości polifenoli, potencjał antyoksydacyjny). Określono także wpływ preparatów na parametry opisujące mikoryzę drzew (frekwencja mikoryzowa, obfitość arbuskuli) oraz skład mineralny liści i owoców. Najsilniejszym wzrostem odznaczały się drzewa inokulowane przed posadzeniem szczepionkami mikoryzowymi w postaci płynnej: MicoPlant M oraz MicoPlant S. Jabłonie traktowane preparatem MicoPlant S dały największy plon (12,12 kg/drzewo), były też najbardziej produktywne (>1 kg cm2 ), a owoce posiadały największą średnią masę. Ocena kolonizacji mikoryzowej systemu korzeniowego wykazała większą efektywność szczepionek w formie płynnej w porównaniu z granulowanymi. Badane bionawozy zwiększyły zawartość P, K i Cu w blaszkach liściowych. Ekstrakty z gleb organicznych (HumiPlant) zmniejszył koncentrację P i K w jabłkach, podczas gdy ekstrakt z glonów morskich (AlgaminoPlant) zwiększył poziom Ca. W owocach tych kombinacji odnotowano najmniejszą proporcję K:Ca. Zastosowane bionawozy istotnie wpłynęły na zawartość polifenoli w jabłkach, a także ich potencjał antyoksydacyjny

Porównanie składu mineralnego soków z korzeni spichrzowych marchwi, selera i buraka ćwikłowego uprawianych metodami ekologiczną i konwencjonalną

The consumption of organic food has been growing all over the world. Clean soil environment and extensive methods of production make Poland particularly suitable for developing organic forms of farming. The nutritional quality of food grown by organic and conventional methods is the subject of much controversy. The nutritious quality of organic products is the subject of numerous scientific research. The study conducted in 2009 presents comparison of some nutritional values of juices made from organic and conventionally grown vegetables (carrot, red beet, celery). For the experiment 39 vegetable fields located in the south and east of Poland were chosen. All organic farms were certified according to UE Council Regulation no. 2092/91 and obtained valid certificates. Unclarified juices were obtained with cold press juicer. After microwave mineralization in HNO₃ the following nutrient elements were measured: P, K, Mg, Ca, S, Fe, Zn, Mn, Cu, B as well as Na, Cd, Pb, and Ni. Moreover, ammonium N and nitrates content were evaluated using FIA method. Celery juices were the richest in P, K, Mg, Ca, Fe, Zn, B and heavy metals Cd, and Pb, while carrot juices were having the highest level of S and Na. Cultivation methods significantly differentiated Ca, Mg and Na content. Generally, the conventional farming method favored higher accumulation of N-NO₃ (only in carrot), Mg and Na, whereas the higher Ca amounts were measured for bio juices. Significantly higher N-NH₄ amounts were observed for all conventionally vegetable juices than for organic. Higher levels of Cd were found for conventional juices made from carrot and beet, however in the celery juice the values differences were not significant.Od wielu lat na świecie obserwuje się wzrost spożycia żywności ekologicznej. Polska, z relatywnie czystym środowiskiem i mało intensywnym rolnictwem, jest krajem szczególnie predestynowanym do prowadzenia upraw metodami ekologicznymi. Lepsza jakość odżywcza żywności ekologicznej w porównaniu z żywnością konwencjonalną jest tematem wielu kontrowersji. Badania dotyczące porównania wpływu uprawy konwencjonalnej i ekologicznej na właściwości soków z marchwi, selera i buraka ćwikłowego prowadzone były w roku 2009. Analizami objęto 39 plantacji zlokalizowanych w czterech województwach: małopolskim, podkarpackim, mazowieckim oraz lubelskim. Wszystkie gospodarstwa prowadzące uprawy ekologiczne posiadały ważne certyfikaty zgodne z rozporządzeniem UE 2092/91. Z pobranych surowców warzywnych tłoczono w prasie hydraulicznej soki mętne. Po mineralizacji mikrofalowej soków w HNO₃ oznaczono w nich zawartość składników pokarmowych: P, K, Mg, Ca, S, Fe, Zn, Mn, Cu, B, jak również Na, Cd, Pb i Ni metodą ICP-OES. Ponadto oznaczono zawartość azotu amonowego i azotanowego metodą FIA. Soki z selera posiadały największą zawartość P, K, Mg, Ca, Fe, Zn, B oraz metali ciężkich Cg i Pb, podczas gdy soki z marchwi zawierały najwięcej S i Na. Generalnie konwencjonalny sposób uprawy warzyw istotnie zwiększał zawartość N-NO₃ (tylko w marchwi), Mg i Na w sokach, natomiast w sokach uzyskanych z warzyw uprawianych metodą ekologiczną wykazano najwięcej Ca. Istotnie wyższe zawartości N-NH₄₄₃ oznaczono w sokach z surowców konwencjonalnych niż ekologicznych. Wyższe zawartości kadmu stwierdzono w sokach z marchwi i buraka ćwikłowego z surowców konwencjonalnych w stosunku do ekologicznych, ale analiza statystyczna nie potwierdziła istotności obserwowanych różnic

Porównanie składu mineralnego soków z jabłek, gruszek i czarnej porzeczki uprawianych metodami ekologiczną i konwencjonalną

The nutritional quality of food raised by organic farming in comparison to conventional farming is a currant topic that focuses interest and generate discussion. The data on nutritional quality of organic produce in comparison to conventional produce are often inconclusive. The study presents comparison of some nutritional values of juices made from organic and conventionally grown fruits (apple, pear, black currant). For the experiment 33 orchards located in the south and east of Poland were chosen. All organic farms were certified according to UE Council Regulation no. 2092/91 and obtained valid certificates. Unclarified juices were obtained with cold press juicer. After microwave mineralization in HNO3 the following nutrient elements were measured: P, K, Mg, Ca, S, Fe, Zn, Mn, Cu, B as well as Na, Cd, Pb, and Ni. Moreover, ammonium N and nitrates content were evaluated using FIA method. Black currant juices contained the highest amounts of Ca, K, Mg, P, S, Fe, Mn and Na. In the case of Ca, Fe and Mn the measured levels were ten times higher than for other juices. The highest content of Cu was proved for pear, whereas apple juices revealed the highest B amount. The husbandry method also influenced the mineral content of the juices, however in different manner for each species. Organic apple juices were having lower content of S, Na, Cu, B i Ni than their conventional contra partners. Organic farming method favored higher accumulation of Ca, Mg, P, Na, Zn, Cu, B, Cd and Ni in organic currant juices. The only difference in pear juices was found analyzing Mg content. ‘Bio’ juices revealed lower amount of this element.Porównanie wpływu uprawy konwencjonalnej i ekologicznej na właściwości soków z jabłek, gruszek i porzeczki czarnej prowadzone było w roku 2009. Analizami objęto 33 plantacje zlokalizowane w czterech województwach: małopolskim, podkarpackim, mazowieckim oraz lubelskim. Wszystkie gospodarstwa prowadzące uprawy ekologiczne posiadały ważne certyfikaty zgodne z rozporządzeniem EU 2092/91. Z uzyskanych owoców tłoczono soki mętne, w których po mineralizacji mikrofalowej w HNO3 oznaczono zawartość składników pokarmowych: P, K, Mg, Ca, S, Fe, Zn, Mn, Cu, B, jak również Na, Cd, Pb i Ni (metodą ICP-OES). Ponadto oznaczono zawartość azotu amonowego i azotanowego metodą FIA. Analizowane czynniki: gatunek oraz sposób uprawy wpłynęły istotnie na zawartość oznaczonych składników mineralnych. Soki z porzeczki czarnej zawierały najwięcej: wapnia, potasu, magnezu, fosforu, siarki, żelaza, cynku i manganu oraz sodu. W przypadku wapnia, żelaza i manganu były to zawartości prawie 10-krotnie wyższe. Najwyższą zawartość miedzi oraz kadmu oznaczono w sokach z gruszek. Sok z jabłek wyróżniał się wysoką zawartością boru. Sposób uprawy wpływał istotnie na średnią zawartość badanych pierwiastków w sokach jabłkowych. Soki wyprodukowane z surowca ekologicznego zawierały mniej S, Na, Cu, B i Ni. Przeciwną tendencję: wyższe zawartości Ca, Mg, P, Na, Zn, Cu, B, Cd i Ni w sokach ekologicznych udowodniono w przypadku czarnej porzeczki. Dla soków gruszkowych udowodniono tylko różnicę w zawartości magnezu – soki ekologiczne zawierały mniej tego pierwiastka.Ca, K, Mg i P

Short- and medium-chain fatty acids as a feed supplement for weaning and nursery pigs

The effect of supplementing piglet diets with acidifiers containing the short-chain fatty acids – SCFA (propionic C₃ and formic) together with medium-chain fatty acids – MCFA (caprylic C₈ and capric C₁₀) on performance, nutrient apparent digestibility, intestinal microflora and small intestine structure was investigated. The study was performed on 326 piglets allocated to 5 experimental groups. They were fed a standard diet (Group I – control) or a standard diet supplemented with 0.5% propionic and formic acids (Group II – PF). Group III (PF + C₈), group IV (PF + C₁₀) and group V (PF + C₈ + C₁₀) received the same mixture as group II with a supplement of 0.2% of caprylic and/or capric acids, respectively. Apparent digestibility of nutrients and microbiological analyses were performed. The structure of jejunum mucosa was also examined. Piglets receiving capric acid (groups IV and V) had the highest body weight gains. Piglets receiving MCFA digested protein and fiber better (P≤0.05) than piglets receiving SCFA as acidifier. There was no difference in intestinal microflora except for Clostridium perfringens, the population of which was reduced by SCFA (group II). Villi of the mucosal epithelium were the highest (P ≤ 0.05) in piglets receiving SCFA with capric acid (group IV). Under the conditions of this study a mixture of SCFA (propionic and formic) with capric acid significantly improves performance of piglets