ELAZIĞ KENTİ ATIKSU ARITMA TESİSİNİN KOLİFORM BAKTERİ GİDERME VERİMİNİN ARAŞTIRILMASI

In this study, microbial pollution that is important for public health and have not been found in discharge standards of Turkish Regulation of Water Pollution Control was determined. For this reason, coliform bacteria removal efficiency of primary settling tank and treatment plant, microbiological quality of effluent and receiving water (Kehli stream) were investigated by bacteriological analysis of the samples taken from wastewater of the plant. Total and fecal coliform in the primary settling tank were removed in the range of 43.33 - 91.87% and 44.44%, respectively. Overall removal efficiency of total and fecal coliform in the treatment plant varied in the range of 72.0 – 99.5% and 98.13 – 99.88%, respectively. However, it was seen that microbiological pollution of effluent of the plant that discharged to receiving water was high. While fecal coliforms were between 1.3x103 and 7x104 MNP/100ml before discharge into Kehli Stream, whereas the amounts increased to 1.3x106-9x106 MNP/100ml after discharge.Bu çalışmada Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği’nin deşarj standartları içinde bulunmayan ve halk sağlığı için önemli olan mikrobiyal kirlilik ölçülmüştür. Bu amaçla Elazığ Kenti Atıksu Arıtma Tesisi’nden alınan atıksu örneklerinin bakteriyolojik analizleri yapılarak tesisin ve ön çökeltme havuzunun koliform bakteri giderme verimi, tesis çıkış suyu ve alıcı ortam olan Kehli Deresi’nin mikrobiyolojik kalitesi araştırılmıştır. Ön çökeltme havuzunda toplam koliformun %43.33 – 91.87 ve fekal koliformun %44.44 verimle giderildiği ve arıtma tesisinde toplam koliformun %72.0 – 99.5 ve fekal koliformun %98.13 – 99.88 verimle giderildiği tespit edilmiştir. Ancak alıcı ortama verilen arıtma tesisi çıkış suyunda mikrobiyolojik kirlenmenin yüksek olduğu görülmüştür. Kehli Deresi deşarj öncesinde fekal koliform 1.3×103 – 7×104 EMS/100 ml iken deşarjdan sonra 1.3×106 – 9×106 EMS/100 ml seviyesine yükselmiştir

Investigation of the change in the water quality of the Kehli Stream before and after the discharge of the urban wastewater

Bu çalışmada Keban Baraj Gölü’ne dökülen Kehli Deresi’nin su kalitesinin mesafeyle değişimini incelemek amacıyla su kalitesi parametreleri Nisan ve Haziran 2006 tarihleri arasında analiz edilmiştir. Su örnekleri; Elazığ Kenti Atıksu Arıtma Tesisi çıkış suları Kehli Deresi’ne deşarj edilmeden önce bir noktada ve deşarj edildikten sonra beş farklı noktadan alınmıştır. Tesis çıkış suları deşarj edilmeden önceki noktada Kimyasal Oksijen İhtiyacı(KOİ), Toplam Kjeldahl Azotu(TKN) ve Toplam Fosfor(TP) değerleri sırasıyla 10-55 mg/L, 0.47-3.36 mg/L ve 1.84-3.18 mg/L arasında değişirken, deşarjdan sonra KOİ, TKN ve TP değerleri sırasıyla 80-420 mg/L, 4.92-41.16 mg/L ve 7.23-23.93 mg/L arasında değişmiştir. Tesis çıkış sularının deşarj edilmeden önceki noktada organik kirlilik açısından Nisan ayında I. sınıf kaliteli su iken Mayıs ayında IV. ve Haziran ayında II. sınıf kaliteli bir su seviyesinde olduğu tespit edilmiştir. Deşarjdan sonra bütün noktalarda her üç ayda da IV. sınıf kaliteli su seviyesinde olduğu görülmüştür. Bakteriyolojik parametreler açısından deşarjdan önce ve deşarjdan sonra bütün noktalarda IV. sınıf kaliteli bir su seviyesi gözlenmiştir. Yaz aylarında derenin debisi çok azaldığından kirleticileri özümleme kapasitesi hemen hemen bulunmamaktadır. Çalışmanın yapıldığı dönemde kentin atıksularının bir kısmının arıtılarak bir kısmının da arıtılmadan dereye verildiği tespit edilmiştir. Bu şekilde büyük miktarda kirlilik yükü Keban Baraj Gölü’ne ulaşmaktadır. Anahtar Kelimeler: Kehli Deresi, su kalitesi, su kirliliği.Water pollution is most commonly associated with the discharge of effluents from sewers or sewage treatment plants, drains and factories. Pollutants that may exist in untreated water include microorganisms such as viruses and bacteria, inorganic pollutants such as salts and metals, pesticides and herbicides, organic pollutants and radioactive pollutants. Water quality objectives provide the basis for pollution control regulations and for carrying out specific measures for the prevention, control or reduction of water pollution and other adverse impacts on aquatic ecosystems. Water quality criteria for surface waters have been widely established for a number of conventional  water quality variables such as pH, dissolved oxygen (DO), biochemical oxygen demand (BOD), chemical oxygen demand (COD) and nutrients. The main aim of  this study is to  examine the change in the quality of Kehli Stream, which flows into Keban Reservoir with the distance and determine the quality class according to Water Pollution Control Regulation. For this reason, water samples were taken from a station before the effluent of Elazığ Municipal Wastewater Treatment Plant which is discharging into the Kehli Stream and from five different stations after the effluent was discharged into the Kehli Stream between April and June, 2006. DO and temperature, pH and electrical conductivity (EC) were carried out by using a WTW Oxi  330 Analyzer, Orion SA 729 Analyzer and Jenway 4075 Analyzer. Hardness, chloride, total solids (TS), suspended solids (SS), total kjeldahl nitrogen (TKN), ammonium nitrogen (NH4-N), COD, total coliform (TC) and fecal coliform (FC) parameters were analysed according to Standard Methods. At the station before the discharge, it was determined  that DO, pH, temperature and EC values varied in the range of 6.66-9.71 mg/L, 7.58-7.74, 14.0-25.9 oC and, 350-860 mmhos/cm, respectively. COD, BOD5, TKN, NH4-N, TP, TS, SS, hardness and chloride values varied in the range of 10-55 mg/L, 3-35 mg/L, 0.47-3.36 mg/L, 0.33-3.18 mg/L, 1.84-3.18 mg/L, 470-750 mg/L, 300-360 mg/L, 212-356 mg CaCO3/l and 4.5-87.97 mg/L, respectively. TC and FC values were found between 3-24x104 MPN/100mL and 11-60x103 MPN/100mL, respectively. After the effluent was discharged, it was determined that DO, pH, temperature and EC values varied in the range of 0.9-8.45 mg/L, 7.09-8.77, 14.9-31.2 oC and 390-1600 mmhos/cm, respectively. COD, BOD5, TKN, NH4-N, TP, TS, SS, hardness and chloride values varied in the range 80-420 mg/L, 65-225 mg/L, 4.92-41.16 mg/L, 4.2-40.0 mg/L, 7.23-23.93 mg/L, 460-960 mg/L, 120-560 mg/L, 152-344 mg CaCO3/L and 24.49-120.96 mg/L,  respectively. TC and FC values were found between 5-90x106 MPN/100ml and 23-280x105 MPN/100mL, respectively. According to the results obtained, Kehli Stream is negatively affected by domestic discharges and agricultural drainage. The concentration of pollutants in the receiving water  after disharge of the effluent is initially high, decreasing as the distance from the point of discharge increases. When wastewater containing high concentration of nutrients was discharged to the aquatic environment, these nutrients can be lead to the growth of undesirable aquatic plants. Results obtained were evaluated according to Water Pollution Control Regulation. With respect to organic parameters, at the station before the discharge of the effulent, it was determined that while Kehli Stream had the first class water  quality in April, it was of the fourth class water quality level in May and on the second class water quality in June. While it was the first class quality water in April, it was of the fourth class water quality in May and June according to physical and inorganic-chemical parameters. In terms of bacteriological parameters, it was the fourth class for the monitoring period (three months). At all the stations after the discharge, it was determined that it was on the fourth class water quality level for all three months according to physical and inorganic parameters, organic parameters and bacteriological parameters. In summer, as the flowrate of the stream decreased, it hardly had the capacity to assimilate the pollutants. During the period the study carried out, it was determined that a portion of the wastewater of the city was discharged into the stream after treatment and the remaining part of the wastewater was discharged into the stream without any treatment. In this way, much of the pollution was discharged into Keban Reservoir. Keywords: Kehli Stream, water quality, water pollution

Application of vascular endothelial growth factor at different phases of intestinal ischemia/reperfusion: what are its effects on oxidative stress, inflammation and telomerase activity?

Background. Intestinal ischemic reperfusion injury (IRI) represents a great challenge in clinical practice, with high morbidity and mortality. Vascular endothelial growth factor (VEGF), asasignal protein, contributes tovasculogenesis and angiogenesis.Objectives. To evaluate the local effectiveness of VEGF following intestinal IRI and its relation with application time.Material and methods. Thirty Wistar albino rats were allocated to5 groups and underwent laparotomy. Thesuperior mesenteric arteries (SMA) were dissected in4 groups, while thecontrol group (GrC) underwent aresection ofsmall and large intestines. The VEGF group (Gr V) received VEGF following SMA dissection, with no further intervention, and theremaining 3 groups were subjected toischemia for 90min through occlusion ofSMA and reperfusion for 4h. Ischemic reperfusion group (Gr I/R) received no additional medication, while theremaining 2 groups received VEGF just before ischemia (Gr V+I/R) and during reperfusion (Gr I/R+V).Results. Both applications of VEGF caused decreases inplasma levels of interleukin6 (IL-6), tumor necrosis factor ? (TNF-?), intestinal malondialdehyde (MDA), oxidized glutathione, protein carbonyl levels, and increases inintestinal total glutathione and superoxide dismutase (SOD) levels. Telomerase activity, which disappeared for Gr I/R, was found to be elevated following both treatment groups. Similarly, the histopathological scores were found better for both treatment groups, but Gr V-I/R represented best outcomes.Conclusions. The findings of our study revealed that VEGF, applied either before ischemia or during reperfusion, iseffective onlocal damage following intestinal IRI. Byinterpreting thebiochemical analysis and histopathological findings, we conclude either treatment option to be considered according to the reason of intestinal IRI

Is Placing Prophylactic Dural Tenting Sutures a Dogma?

Objective In this study, we investigated if and when dural tenting sutures are necessary during craniotomy. Methods Results from 437 patients aged 18 to 91 years (average, 43.5 years) who underwent supratentorial craniotomy between 2014 and 2019 were evaluated. The patients were categorized into 1 of 3 groups, patients who had at least 3 prophylactic dural tenting sutures placed before opening of the dura (group 1), at least 3 dural tenting sutures placed after surgery was completed, during closure (group 2), or no dural tenting sutures (group 3 [control]). All such sutures in groups 1 and 2 were placed in the circumference of the craniotomy and dural junction. No central dural tenting sutures were placed in any of the patients. Results Among the 437 patients, 344 underwent surgery for the first time and 93 were undergoing a second surgery. Cranial computed tomography imaging was performed for each patient 1 hour, 3 days, and 1 month after surgery. In group 1, 3 patients had a cerebral cortex contusion and 2 patients had acute subdural hematoma after the sutures were placed. In groups 2 and 3, none of the patients had a cerebral cortex contusion or acute subdural hematoma. Fewer complications were observed when dural tenting sutures were placed during postsurgical closure. Conclusion Placing dural tenting sutures is an important technique for ensuring hemostasis. However, when not needed, they seem to cause inadvertent complications. As our results suggest, knowing when and where to use them is equally important

Alan Dışı Özel Eğitim Öğretmenlerinin Ders Verme Yeterliliklerine İlişkin Çalışmaların İncelenmesi

Eğitim alan özel gereksinimli öğrenci sayısında meydana gelen artış ile birlikte bu çocuklar ile çalışacak olan öğretmen gereksinimi de artmaktadır. Hızlı bir şekilde artış gösteren öğretmen ihtiyacını karşılamak amacıyla dünyada ve ülkemizde geleneksel öğretmen yetiştirme programlarına alternatif farklı öğretmen yetiştirme uygulamalarına yer verildiği görülmektedir. Genel olarak alternatif sertifika programları olarak isimlendirilen bu programların var olan öğretmen ihtiyacının karşılanmasını sağlamak ile birlikte özellikle program bileşenleri ve niteliklerinin ciddi şekilde sorgulandığı görülmektedir. Gerçekleştirilmiş olan bu çalışmada, uluslararası alanyazında 2008-2018 yılları arasında alternatif sertifika programlarına ilişkin gerçekleştirilmiş olan veriye dayalı araştırmalar incelenmiştir. Araştırmaya dâhil edilme kriterlerini karşılayan 14 çalışma belirlenmiş ve bu çalışmalar “amaç, denekler, yöntem,  kullanılan veri toplama araçları ve bulgular" başlıkları esas alınarak detaylı bir şekilde incelenmiştir. Gerçekleştirilmiş olan inceleme sonuçları, çalışmaların alternatif ve geleneksel program mezunu öğretmenlerin çeşitli değişkenler açısından karşılaştırıldığı, alternatif sertifika programı mezunu öğretmenlerin gereksinimlerinin belirlenmeye çalıştığı, okullarda alternatif sertifika programı mezunu öğretmenlere bakış açısının incelendiğini ve alternatif sertifika programı mezunu öğretmenlerin okullardaki kabulünü incelediği görülmektedir. Çalışma bulguları ışığında alternatif sertifika programlarının avantajları ve dezavantajları incelendiğinde; alternatif sertifika programlarındaki öğretmenlerin hızlı bir şekilde yetiştirilmeleri, programların kısa, düşük maliyetli ve okul temelli olması ve farklı alanlardan gelen kişilerin programa dahil edilmelerinin bu programların avantajları olarak öne çıktığı dikkat çekmektedir. Alternatif sertifika programlarının dezavantajları incelendiğinde ise; öğretmen adayları yetiştirilirken eğitimsel ve bilimsel teorilerin üzerinde pek durulmadığı, adayların sınırlı formal eğitim ile hazırlanıyor olmaları ve bu uygulamaların içeriği ile adayın yetiştirilme sürecinin kapsamına ilişkin sınırlı sayıda bilimsel bilginin olması ve programların niteliklerindeki eksikliklerin olumsuz yanları olarak öne çıktığı görülmektedir

Characteristics of olive oil wastewater, its environmental effects and treatment technologies

Zeytinyağı üretim atıksuları; mevsimsel üretim, tesislerin geniş arazilere yayılması, yüksek organik yük gibi çeşitli faktörlerden dolayı zeytinyağı üretimi yapan Akdeniz Ülkelerinde ciddi bir çevresel problemdir. Bu atıksuların miktarı ve kirlilik yükü kullanılan üretim prosesine ve işletim koşullarına bağlı olarak değişmektedir. Organik madde, askıda katı madde, yağ ve gres içerikleri oldukça yüksektir. Yüksek organik madde ve toksik maddeler içermesi, sezonluk üretim yapılması ve üretim sezonunun birkaç ay devam etmesi bu atıksuların arıtımını zorlaştırmaktadır. Çevreye deşarj edilen arıtılmamış veya yetersiz şekilde arıtılmış zeytinyağı üretim atıksuları çevre üzerinde olumsuz etkilere neden olmaktadır. Çevre üzerindeki olumsuz etkilerini önlemek ve yüksek kirlilik içeren bu atıksuları arıtmak için pek çok arıtma yöntemi araştırılmış ve geliştirilmiştir. Bu çalışmada zeytinyağı üretim atıksuların arıtımı üzerine yapılan çalışmalar incelenmiştir. Literatür ışığında zeytinyağı üretim prosesleri, üretim sonrasında oluşan atıksuyun bileşimi ve bu atıksuların çevresel etkileri sunulmuş ve atıksu arıtımında kullanılan biyolojik, fizikokimyasal ve ileri oksidasyon yöntemleri derlenmiştir.Olive oil manufacturing wastewater is a serious environmental problem in the Mediterranean regions due to several factors such as seasonal production, distribution over large areas of mills, high organic load. Amount and pollutant load of this wastewater changes depending production process used and operational conditions. Organic matter, suspended solid matter, oil and grease contents of this wastewater are quite high. Treatment of olive oil wastewaters becomes difficult due to high organic matter, seasonal production and short production season. Untreated or insufficiently treated olive oil wastewater discharged to the environmental causes negative impacts on the envorinmental. Various treatment methods were investigated and developed to treat of this wastewater containing high pollutant and to prevent negative impacts on the environmental. In this study, researchs performed on treatment of olive oil wastewater were examined. Olive oil production processes, composition of wastewater generated after production process and its environmental impacts were presented. Biological methods, physico-chemical methods and advanced oxidation methods used for treatment of this wastewater were reviewed

Characterization of short-length multi-walled carbon nanotubes and cytotoxicity on MDA-MB-231 and HUVEC cell lines

Multi-walled carbon nanotubes (MWNTs) are suitable for delivering large biomolecules with lower cytotoxicity values and low prime cost. Surface modifications of MWNTs affect interaction with cells and proteins. Oxidation with strong acids decreases cytotoxicity of CNTs and increases protein-loading capacity. Here, after oxidation, TEM images revealed more aligned structure and carboxylated groups at the surface which decreases toxicity. Functionalized MWNTs showed more gradual degradation than the pristine MWNTs and mass loss increased by 2% in the same temperature range. Raman spectroscopy corrected graphitic structure with characteristic D and G bands at 1330 and 1579 cm(-1) and increased intensity after oxidation. FTIR spectroscopy peaks at 1443 cm(-1), 1560, 1640 cm(-1), 2100-2200 cm(-1) and 3426 cm(-1) are ascribed to C-O-C vibrational stretch, C=C bonds, vibration of C equivalent to C bonds and stretch of hydroxyl groups, respectively. The sonication-driven dispersion of in phosphate-buffered saline, distilled water and cell culture medium were detected by UV-vis-NIR spectroscopy, water-dispersed functionalized MWNTs revealed the highest absorbance value. Cytotoxicity of MWNTs was investigated before and after functionalization in breast cancer (MDA-MB-231) and human vein endothelial (HUVEC) cells. Relatively low-toxicity results were obtained in functionalized MWNTs and cellular uptake of MWNTs were corrected with fluorescent imaging of cells and cell lysates. Protein-loading capacity of fsMWNTs (functionalized short-length multi-walled carbon nanotubes) was evaluated by using bovine serum albumin (BSA) and with an equal amount of fsMWNTs and BSA; 36% binding yield was obtained. Protein corona after covalent functionalization potentially lowered cytotoxicity up to 6%

CT versus grayscale rib series for the detection of rib fracture

Saritas, Ayhan/0000-0002-4302-1093; Saritas, Ayhan/0000-0002-4302-1093WOS: 000361839300037PubMed: 26306432

KEBAN (ELAZIĞ) KURŞUN-ÇİNKO CEVHERLEŞMELERİNİN KÖKENİNE BİR YAKLAŞIM: ÖN ÇALIŞMA

Keban ve çevresi cevher oluşumları, genelde granitoyidlerle epimetamorfik kayaç dokanaklarında, Nimri formasyonu içinde ve Keban mermerleri içinde olmak üzere üç ayrı konumda izlenmektedir. Önceki çalışmalarda bu yöredeki Pb - Zn oluşumları granitoyidlere bağlı skarn tip yataklar biçiminde yorumlanmıştır. Bu çalışmada ise Nimri formasyonunun karbonatlı litolojileri içerisinde yer alan baskın karbonat cevherleri ile Keban mermerleri içerisinde yer alan sülfid ve karbonat cevherleri ağırlıklı olarak incelenmiştir. Mineraloji, petrografi ve jeokimya çalışmaları sonucu cevherleşmelerin yalnızca doğrudan granitoyidlere bağlı skarn tipte olmadıkları konusunda bazı önemli bulgular ortaya çıkarılmıştır. Bu çalışmadaki veri tabanı ile sınırlı kalmak koşuluyla, Nimri formasyonu ve Keban mermerleri içinde varolan cevherlerin granitoyidlerin etkisi ile mobilize oldukları görüşü önem kazanmaktadır. Mobilizasyon öncesi cevher oluşumları mevcut verilere dayanarak SEDEX (Ekzalatif Sedimanter) tip ile MVT (Mississippi Valley Tip) yataklanmalar açısından irdelenmiş ve SEDEX tipe özgü bazı bulgular ağırlık kazanmıştır, ikincil süreçlerle birincil oluşumlar yeni konumlarını kazanırken, metal içerikleri açısından da zenginleşmelere uğramıştır. Metamorfizma ve/veya granitoyid etkisi ile ilgili hareketlenmeler ve yüzeysel etkiler ile ilişkili zenginleşmelere özgü süreçler çalışma konusu dışında bırakılmıştır. Bilime ve ekonomiye katkıları açısından, birincil oluşumlu cevherleşmelerin köken tartışmalarının yeniden yapılması gerekliliği bu çalışmanın özgün sonucudur