The Effect Of Adiponectin, Tnf-Alpha And Interleukin 6 On Development Of Obesity Children Using Antipsychotic Drugs

Antipsikotiklere bağlı kilo alımında, metabolizma değişikliğinden çok iştah ve yeme davranışı sorumludur. Daha önceden antipsikotik ilaç almamış olanlarda, tedavi başlangıcında kilo alımı daha fazla olmaktadır. Aynı ilaçlar çocuk ve ergenlerde gelişimsel dönemlerine uygun olmayan tiroid, kan şekeri, cinsiyet hormonları düzeyi ve büyüme hızı, kemik metabolizmasını içeren pek çok yan etkiye de neden olabilmektedir. Çalışmamızda adiponektin, interlökin-6 ve TNF- alfa nın antipsikotik ilaç kullanan çocuklarda obezite gelişimi üzerine etkisi amaçlanmıştır. Haziran 2012- Temmuz 2013 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Polikliniğine başvuran, 8-18 yaş aralığındaki antipsikotik ilaç tedavisine başlayan 14 çocuk hasta çalışma grubumuzu oluşturdu. Çalışmamızda Grup 1 daha önce antipsikotik ilaç kullanmamış çocuklardan oluşmakta iken 3 ay boyunca sabit minimum etken dozda(0,25-2 mg/gün) antipsikotik ilaç tedavisine başlayan aynı çocuklar Grup 2 i olarak belirlenmiştir. Kan numunelerinden adiponektin, interlökin-6, tümör nekrosis faktör alfa ve insülin düzeyleri ELĠSA yöntemiyle ölçülmüştür. Lipid profili düzeyleri ve karaciğer enzim testleri enzimatik kolorimetrik yöntem ile ölçülmüştür.Bu ölçüm sonuçlarına göre, tedavi öncesi ve sonrası grupları karşılaştırdığımızda istatiksel olarak p değerlerinde anlamlı bir fark bulunamamıştır. Grup 2 de Ġl-6 ve TNF-alfa arasında kuvvetli korelasyon, adiponektin ve insülin arasında da korelasyon gözükmekte ise de tedavi öncesi ve sonrası gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmamaktadır. Lipid profili testlerimizde ise kolesterol ve LDL ile trigliserid ve VLDL arsında hem grup 1 de hem de grup 2 de kuvvetli korelasyon saptanmış ise de tedavi öncesi ve sonrası gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmamaktadır. Karaciğer enzim testlerinin sonuçlarında ise grup 2 de ALT ve AST arasında korelasyon bulunmuşsa da yine bunlar arasında da tedavi öncesi ve sonrası gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmamaktadır.Yapmış olduğumuz çalışmamızda hasta çocuklara uygulanan üç aylık minimum etken dozda (0,25-2 mg/gün) antipsikotik ilaç tedavisinin obezite açısından risk oluşturmadığı görülmüştür. Hasta sayısının, uygulanan antipsikotik ilacın mg/gün dozunun ve tedavi süresinin azlığı ile bu çocukların büyüme döneminde olması da bu sonuca ulaşmamızdaki önemli nedenler arasındadır.Yukarıda belirtilen hasta sayısı, uygulanan ilacın mg/gün dozu ve tedavi süresi arttırılarak daha güvenilir sonuçlara ulaşılabileceği düşüncesindeyiz.It's the gluttony and eating behaviours rather than the changes in the metabolism that give rise to a weight gain related to antipsychotic drugs. People who are treated with antipsychotic drugs for the first time gain more weight in the beginning phase of the treatment compared with others. The same drugs can also cause so many side effects in children and adolescents including thyroid, blood sugar, sex hormones levels, growth speed and bone metabolism; side effects that are in fact improper for their developmental phase. In our research, we aimed to study the effect of adiponectin, interleukin-6 and TNF-alpha on the development of obesity in children who use psychotic drugs such as adiponectin, interleukin-6 and TNF-alpha. The patient group in the study was comprised of 14 children between the ages of 8 and 18 who was treated with psychotic drugs in the Child and Adolescent Psychiatry Polyclinic in the Medicine Faculty of Gazi University between June 2012 - July 2013. While children who used no such drugs before was included in the Group 1 in our study, those children who were treated with psychotic drugs in fixed minimum effective doses (0,25 - 2 mg/day) for three months were evaluated in Group 2. The levels of adiponectin, interleukin-6, tumor necrosis factor alpha and insulin were measured by means of ELISA method. Lipid profile levels and liver enzyme tests were tested by means of enzymatic colorimetric method. We found no meaningful statistical difference in p values when we compared both of the groups before and after the treatment in the light of the test outcomes. Even though a strong correlation between Il-6 and THF-alpha and a correlation between adiponectin and insulin were observed in Group 2, no meaningful difference was found between the groups before and after the treatment. On the other hand, even though a strong correlation was observed both in Group 1 and Group 2 between cholesterol and LDL, and triglyceride in our lipid profile tests, no meaningful difference was observed between the groups before and after the treatment. As for the test result concerning liver enzymes, a correlation was found in Group 2 between ALT and AST, however no difference was detected here between the groups before and after the treatment as well. We observed in our research that the antipsychotic drug treatment applied to these children in minimum effective dose (0,25 - 2 mg/day) posed no risk in respect of obesity. The number of the patients participated, the dose of the antipsychotic drugs applied in mg/day, short treatment time and the fact that all the children were in developmental phase are the factors that played an important role in this outcome. We are of the opinion that more reliable results could be obtained if the number of patients, the dose of the drugs in mg/day and the time of the treatment indicated above are increased

Yanık hastası olan hasta yakınlarında algılanan sosyal destek ve umutsuzluk arasındaki ilişkinin incelenmesi

Amaç: Bu araştırma yanık hastası olan hasta yakınlarında algılanan sosyal destek ile umutsuzluk arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yürütüldü. Yöntem: Tanımlayıcı-kesitsel tipte olan araştırma verileri, Ekim 2019 - Mayıs 2020 tarihleri arasında, “İzmir Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yanık Tedavi Merkezi”nde yanık tanısı konulan, yatan ve ayaktan başvuran 70 hastanın ailesi ile gerçekleştirildi. Verilerin toplanmasında ilgili literatür doğrultusunda geliştirilen ‘Hasta Yakını Tanıtım Formu’, ‘Hasta Tanıtım Formu’, ‘Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği’, ‘Beck Umutsuzluk Ölçeği’ kullanıldı. Veriler, sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Kolmogrov Smirnov Normallik Analizi, Spearman Kolerasyon Analizi, Kruskall Wallis H Testi, Mann Whitney U testi ile 0.05 anlamlılık düzeyinde incelendi. Bulgular: Çalışmaya katılan hasta yakınlarının %54.3’ü kadın, %45.7’si erkektir ve hasta yakınlarının yaş ortalaması 40.88±11.92’dir. Hasta yakınlarının, aileden alınan sosyal destek puan ortalamalarının, yaş grupları arasında anlamlı bir fark oluşturduğu saptandı (p0.05). Hasta yakınlarının ekonomik durumları ve arkadaştan alınan sosyal destek puan ortalaması ile ekonomik durum arasında anlamlı bir ilişki tespit edildi (p0.05). Umutsuzluk puan ortalaması en düşük olan grubun geliri giderinden fazla olan hasta yakınlarının oluşturduğu belirlendi (1.66±2.88). Hasta yakınlarının algılanan sosyal destek ölçeğinin tüm alt gruplarıyla umutsuzluk ölçeği puanları arasında negatif yönlü bir korelasyon tespit edildi (p0.05). Hastaların %42.9’unun yanık yüzdeleri %11 ila %20 arasında değişmektedir. Hastaların %64.3 ‘ünün en büyük yanık derecesi 3’tür ve yanık şiddeti ortadır. Yanık yüzdesi %30’un üstünde olan hastaların yakınlarının umutsuzluk düzeylerinin diğer gruplardan yüksek olduğu bulundu. Sonuç: Yanık hastası olan hasta yakınlarının ÇBASDÖ ile umutsuzluk düzeyleri arasında orta düzeyde negatif korelasyon vardır. Hastanın yanık şiddeti, hasta yakınının umutsuzluk puanına etki etmektedir. Hasta yakınının ekonomik durumuyla ÇBASDÖ puanı arasında anlamlı bir ilişki vardır.Aim: This study was conducted to examine the relationship between perceived social support and hopelessness in the relatives of burn patients. Methods: This descriptive and cross-sectional study data were conducted with the families of 70 inpatients and outpatients who were diagnosed with burns at the “İzmir Bozyaka Education and Research Hospital Burn Treatment Center” between October 2019 and May 2020. 'Patient Relatives Identification Form', 'Patient Identification Form', 'Multidimensional Scale of Perceived Social Support', 'Beck Hopelessness Scale' were used to collect data. Data were analyzed using number, percentage, mean, standard deviation, Kolmogrov Smirnov Normality Analysis, Spearman Correlation Analysis, Kruskall Wallis H Test, Mann Whitney U test at a significance level of 0.05. Results: 54.3% of the relatives of the patients participating in the study were female, 45.7% were male, and the mean age of the relatives of the patients was 40.88±11.92. It was determined that the mean score of perceived social support received from the family of the relatives of the patients created a significant difference between age groups (p0.05). It was observed that the group with the lowest average hopelessness score consisted of the relatives of the patients whose income was higher than their expenses (1.66±2.88). A negative correlation was found between all subgroups of the perceived social support scale and the hopelessness scale scores of the relatives of the patients (p0.05). Burn percentages of 42.9% of the patients ranged from 11% to 20%. In 64.3% of the patients, the greatest degree of burn was 3 and the burn severity was moderate. It was found that the relatives of the patients with a burn rate above 30% had a higher hopelessness level than the other groups. Conclusion: There is a moderate negative correlation between MSPSS and hopelessness levels of burn patients' relatives. The burn severity of the patient affects the hopelessness score of the patient's relative. There is a significant relationship between the economic status of the patient's relative and MSPSS score

Kültür temelli alternatif turizm türleri

Telif hakları yayınevine aittir

Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki 0-8 Yaş Grubu Çocukların İnternet Kullanımı ve Bu Kapsamda Ebeveyn Arabuluculuğu: Nitel Bir Araştırma

Bilgi ve internet teknolojilerinin yaygınlaşması ve daha fazla kullanıcı dostu hale gelmesiyle birlikte daha küçük yaş grubundan çocuklar giderek daha fazla dijital medya kullanıcısı olmaya başlamışlardır. Bu çalışmanın amacı; Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nde, Erzurum- Erzincan ve Bayburt illerinde yaşayan 0-8 yaş arası çocukların bilgisayar ve iletişim teknolojilerine erişim ve bu teknolojileri kullanımlarına ilişkin deneyimlerini, bu deneyimleri nasıl anlamlandırdıklarını, çevrimiçi ve çevrimdışı hayatları arasında nasıl bir ilişki kurdukları araştırılmıştır. Çocukların medya kullanım pratiklerinin ebeveynleri tarafından etkilendiği ve belirlendiği bilinmektedir. Bu nedenle, çalışma kapsamında ayrıca ebeveynlerin bu teknolojileri nasıl anlamlandırdıkları, çocuklarına bu teknolojilerle kurdukları ilişki sürecinde nasıl bir arabuluculuk gerçekleştirdikleri sorularına yanıt aranmıştır. Ebeveyn ve çocukların internetin risk ve fırsatları hakkında bilgi ve kanaatlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amacı gerçekleştirmek için 20 çocuk ve 20 ebeveyn ile yüz yüze derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak veri toplanmıştır. Hem ebeveynlerin hem de çocukların internetin sunduğu fırsatlardan ziyade internet risklerine odaklandıkları, hem riskler hem de fırsatlar hakkında yeterince bilgi sahibi olmadıkları, yanlış kanaatlere sahip oldukları, ebeveynlerin kullandıkları en yaygın arabuluculuk biçiminin kısıtlayıcı arabuluculuk olduğu saptanmıştır

EXAMINING SELF-LEADERSHIP IN THE CONTEXT OF INDIVIDUAL DIFFERENCES

The purpose of this study is to examine the relationship of personality traits with self-leadership. In this direction, the relationship of various individual differences (i.e., type A personality, narcissism, external locus of control, and five factor personality traits) with self-leadership were examined. 306 university students participated in the research. According to research findings; positive associations were obtained between self-leadership and type A personality, narcissism, openness to experience, conscientiousness, and extroversion. Whereas negative associations were obtained between self-leadership and neuroticism and external locus of control. According to the findings of multiple regression analysis, only type A personality and narcissism affected self-leadership positively and only neuroticism negatively affected self-leadership

Digital skills and political participation in northeast Anatolia, Turkey

The study examines the relationship between digital skills and political participation, while controlling for political capital and exposure to political information via social media. Digital skills are conceptualized in four sub-types (operational, formal, informational, and strategic) and political participation in three sub-types (online, off-line, and civic participation). The study examines a non-Western sample drawn from the northeastern region of Turkey (n = 400), and data were collected through performance tests developed by van Deursen and van Dijk (2011), and respondents were surveyed regarding their political participation, demographic characteristics, political capital, and exposure to information about politics. Analysis involved exploratory factor analysis for data reduction and OLS regression. Findings indicate that digital skills of each type positively influence political participation and, similarly, exposure to political content through social media and political capital have positive effects on political participation. Digital skills most strongly predict civic and online political participation types, but are empirically unrelated to off-line political participation activities. The study examines a previously unstudied population in the non-Western context of northeast Anatolia, which is a novel empirical test considering nearly all previous studies have examined Western populations. While the overall effect that digital skills positively associate with political participation is generally confirmed, this study reports a nuance that may be culturally specific. In previous studies, digital skill has most strongly influenced online participation forms, while in the Turkish context civic participation is more strongly associated with digital skills