Shape Grammars for Architectural Heritage

Shape grammars have been introduced in architectural theory some decades ago. They have been applied to architectural construction methods (e.g. Chinese traditional wooden buildings) or for analyzing the design patterns of well-known architects (e.g. Palladio, Frank Lloyd-Wright).These examples demonstrated that complex geometrical shapes could be generated by a set of replacement rules out of a start symbol, usually a simple geometric shape. With the advent of powerful tools like the CityEngine an interesting field for practical applications of these grammars arose opening a whole range of new possibilities for architectural heritage.On the one hand, a description of ancient building principles in the formalized way of a shape grammar can aid the understanding and preservation of cultural heritage. With the possibility to actually construct digital 3D models out of shape grammars, they became even more interesting. Furthermore, this approach allows for a large scale creation of 3D models of entire settlements and cities.On the other hand, shape grammars allow for structured approaches to virtual 3D reconstruction as has been demonstrated for e.g. Mayan or Roman architecture. Besides that, the possibility to specify parameterized variations of the models proves to be an extremely helpful feature.In this paper we reconsider shape grammars in architecture and examine influences onto procedural modelling. Then we argue for state-of-the-art tools like the CityEngine that apply shape grammars and procedural modelling in architectural contexts and exemplify their power and potential by reconstructing traditional Balinese settlements

Geometric Modeling of Cellular Materials for Additive Manufacturing in Biomedical Field: A Review

Advances in additive manufacturing technologies facilitate the fabrication of cellular materials that have tailored functional characteristics. The application of solid freeform fabrication techniques is especially exploited in designing scaffolds for tissue engineering. In this review, firstly, a classification of cellular materials from a geometric point of view is proposed; then, the main approaches on geometric modeling of cellular materials are discussed. Finally, an investigation on porous scaffolds fabricated by additive manufacturing technologies is pointed out. Perspectives in geometric modeling of scaffolds for tissue engineering are also proposed

Simulation, no problem, of course we offer this service! (observations on firms who have worked to make this true)

The paper focuses on the practical experiences of a number of professional firms striving to use simulation to deliver information of value to their clients. It exposes issues such as limitations in existing working practices and the mismatch between language routinely used by facilitators and trainees as well as their different expectations. The paper also discusses the differences observed between incremental implementation of simulation within practices and firms who wished to "jump in at the deep end". Lastly, it addresses the dilemma of how to move simulation tools into the already busy schedules and overloaded programmes of design practices successfully

Re-constituting Precarity for the BIM-Architect

As architecture, engineering, and construction (AEC) practices become broadly mediated by computational methods, this article considers the modes of precarity implied for the architect adopting BIM as a medium of modelling and design. Situating the computational apparatus as a prosthesis to the BIM-architect, the article outlines the degree of agency configured for operators of BIM applications while they utilize the structures and methods of software pre-programmed by the application’s original developers. Exploring the structures of Autodesk Revit’s database via the Application Programming Interface (API), the paper interrogates the rationale and logic of building encoded by the program through a reading of its operative code in textual form. Situating an interplay between the Revit-architect and application, who programmes a building model while their intention and conceptualization is programmed in turn, the conditions of precarity installed for the Revit-architect as operator are considered as a result of their limited capacity to modify the programme’s operative methods. Drawing from a political history of technology to interrogate the distributed agency between the Revit-architect and technical apparatus, the article ultimately explores how the architect might adopt the phenomenal experience codified by the procedural operations of algorithms through alternative means. It concludes by drawing from autoethnographic practice and situated experiences at the site of the author’s studios, offering material from which to construct an alternative and differentiated notion of algorithm-aided modelling and design according to a nuanced attention to the depth of building

An optimised workflow for the interactive experience with cultural heritage through reality-based 3d models: Cases study in archaeological and urban complexes

The paper compares two workflows for the achievement of 3D models aimed at in-depth studies on the geometric features of Cultural Heritage artefacts and their dissemination. The purpose is the outlining of pros and cons of different techniques coming from entertainment and video games industry, starting from highly reliable 3D documentation of cultural assets, i.e. architectural/archaeological/urban sites. Two different possible applications are described: (i) procedural modelling used for understanding and visualising reconstruction hypotheses of the vaulted pavilions at Hadrian\u2019s Villa, Tivoli, Rome; (ii) optimisation of 3D high-detailed models, as input files, turned into visual reliable and highly portable assets for game-engines. The first case study is focussed on creating a flexible model for evalueting reconstruction hypotheses and supplying restorers with useful hints for shape completion of ruined pavilions. The second case study makes available detailed digital contents for storytelling historical and cultural events in an attractive way, as in the case of the urban explorative model of Chiuro, a small town in northern Italy

Algorithm-aided Information Design: Hybrid Design approach on the edge of associative methodologies in AEC

Dissertação de mestrado em European Master in Building Information ModellingLast three decades have brought colossal progress to design methodologies within the common pursuit toward a seamless fusion between digital and physical worlds and augmenting it with the of computation power and network coverage. For this historically short period, two generations of methodologies and tools have emerged: Additive generation and parametric Associative generation of CAD. Currently, designers worldwide engaged in new forms of design exploration. From this race, two prominent methodologies have developed from Associative Design approach – Object-Oriented Design (OOD) and Algorithm-Aided Design (AAD). The primary research objective is to investigate, examine, and push boundaries between OOD and AAD for new design space determination, where advantages of both design methods are fused to produce a new generation methodology which is called in the present study AID (Algorithm-aided Information Design). The study methodology is structured into two flows. In the first flow, existing CAD methodologies are investigated, and the conceptual framework is extracted based on the state of art analysis, then analysed data is synthesized into the subject proposal. In the second flow, tools and workflows are elaborated and examined on practice to confirm the subject proposal. In compliance, the content of the research consists of two theoretical and practical parts. In the first theoretical part, a literature review is conducted, and assumptions are made to speculate about AID methodology, its tools, possible advantages and drawbacks. Next, case studies are performed according to sequential stages of digital design through the lens of practical AID methodology implementation. Case studies are covering such design aspects as model & documentation generation, design automation, interoperability, manufacturing control, performance analysis and optimization. Ultimately, a set of test projects is developed with the AID methodology applied. After the practical part, research returns to the theory where analytical information is gathered based on the literature review, conceptual framework, and experimental practice reports. In summary, the study synthesizes AID methodology as part of Hybrid Design, which enables creative use of tools and elaborating of agile design systems integrating additive and associative methodologies of Digital Design. In general, the study is based on agile methods and cyclic research development mixed between practice and theory to achieve a comprehensive vision of the subject.Last three decades have brought colossal progress to design methodologies within the common pursuit toward a seamless fusion between digital and physical worlds and augmenting it with the of computation power and network coverage. For this historically short period, two generations of methodologies and tools have emerged: Additive generation and parametric Associative generation of CAD. Currently, designers worldwide engaged in new forms of design exploration. From this race, two prominent methodologies have developed from Associative Design approach – Object-Oriented Design (OOD) and Algorithm-Aided Design (AAD). The primary research objective is to investigate, examine, and push boundaries between OOD and AAD for new design space determination, where advantages of both design methods are fused to produce a new generation methodology which is called in the present study AID (Algorithm-aided Information Design). The study methodology is structured into two flows. In the first flow, existing CAD methodologies are investigated, and the conceptual framework is extracted based on the state of art analysis, then analysed data is synthesized into the subject proposal. In the second flow, tools and workflows are elaborated and examined on practice to confirm the subject proposal. In compliance, the content of the research consists of two theoretical and practical parts. In the first theoretical part, a literature review is conducted, and assumptions are made to speculate about AID methodology, its tools, possible advantages and drawbacks. Next, case studies are performed according to sequential stages of digital design through the lens of practical AID methodology implementation. Case studies are covering such design aspects as model & documentation generation, design automation, interoperability, manufacturing control, performance analysis and optimization. Ultimately, a set of test projects is developed with the AID methodology applied. After the practical part, research returns to the theory where analytical information is gathered based on the literature review, conceptual framework, and experimental practice reports. In summary, the study synthesizes AID methodology as part of Hybrid Design, which enables creative use of tools and elaborating of agile design systems integrating additive and associative methodologies of Digital Design. In general, the study is based on agile methods and cyclic research development mixed between practice and theory to achieve a comprehensive vision of the subject

Optimization as a design strategy. Considerations based on building simulation-assisted experiments about problem decomposition

In this article the most fundamental decomposition-based optimization method - block coordinate search, based on the sequential decomposition of problems in subproblems - and building performance simulation programs are used to reason about a building design process at micro-urban scale and strategies are defined to make the search more efficient. Cyclic overlapping block coordinate search is here considered in its double nature of optimization method and surrogate model (and metaphore) of a sequential design process. Heuristic indicators apt to support the design of search structures suited to that method are developed from building-simulation-assisted computational experiments, aimed to choose the form and position of a small building in a plot. Those indicators link the sharing of structure between subspaces ("commonality") to recursive recombination, measured as freshness of the search wake and novelty of the search moves. The aim of these indicators is to measure the relative effectiveness of decomposition-based design moves and create efficient block searches. Implications of a possible use of these indicators in genetic algorithms are also highlighted.Comment: 48 pages. 12 figures, 3 table

3d-gis Based Procedural Modeling In Contemporary Urban Planning And Design Practice

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2016Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2016Tüm dünyada şehirler çok hızlı bir şekilde büyümeye devam ediyor. Kentsel planlama ve kentsel tasarım disiplinleri de bu değişime ayak uydurabilmek amacıyla yeni kuramsal kavramlar geliştirmekte ve kendilerini bu değişime adapte etme gayreti göstermektedir. Kentlerin durdurulamayan nüfus artışı beraberinde ciddi çevresel, sosyal, ekonomik ve mekansal sorunlar ortaya çıkarmaktadır. Bu sorunların çözümü için gerekli muayene ve analiz süreçleri büyük miktarlarda veri gerektirmektedir. Bu büyük verinin ve büyük sorunların yönetiminde alışılmış bakış açıları yetersiz kalmaktadır. Dünyada ve Türkiye'de yaygın planlama pratikleriyle üretilen plan çizimleri ve raporlarının kentsel tasarıma konu olan mekanın yaşanabilirliğinin ve mekansal kalitesinin sağlanmasında yetersiz kalabildiği iddiası bir çok araştırmada paylaşılmaktadır. Böylece, kentsel alanın yönetim ve planlamasında alışılmış olanların dışında, yeni parametreler eklenmektedir. Türkiye’deki planlama mevzuatının çokça değişen ve istikrarsız yapısı, mekansal planlamada kullanılan araç ve kuralların sıklıkla değişime uğramasına neden olmaktadır. Yasa, yönetmelik ve plan notlarının getirmiş olduğu düzenleyici araçlardaki değişimlerin, kentlerde yaratacakları mekansal sonuçları incelemek gün geçtikçe daha çok zorlaşmaktadır. Söz konusu araçların değişimiyle planlamanın kentsel çevreyi regüle ediş biçimi de değişmektedir. Bunun yanında, genel anlamda Türkiye’de sonuç ürün olarak üretilen planların, detaylı sosyo-ekonomik ve çevresel analizlere dayalı, mekansal vizyon ve tasarım stratejilerini temel alan bir yapıda olup olmadıkları tartışmaya açıktır. Bu günün pratiklerinde, plancıların ve kentsel tasarımcıların, kente dair mekansal kararlarında tasarımsal kaliteden ziyade mekanik inşaat alanı hesaplarına daha fazla önem atfediği söylenebilir. Teknik olarak, alışılmış plan üretim araçlarının kent plancısını yaratıcı düşünce üretimi noktasında engelledikleri ve bu araçların, bilgi, iletişim ve temsiliyetle ilgili sorunlara sebep oldukları araştırmalarla gösterilmiştir. Diğer yandan, teknolojinin gelişmesiyle kullanımı artan bilgi sistemlerine dayalı yeni teknikler, mekansal planlama pratikleri için dikkate değer araçlar yaratmaktadır. Planlama ve kentsel tasarım pratiklerinde, müdahale edilmekte olan kentsel çevreyi görselleştirmek, tasarımla ilgili fikir alışverişi yapmak ve farklı tasarım senaryolarını deneylemek amacıyla yeni tasarım metodlarının araştırılması bir zorunluk haline gelmektedir. Bu metodlar genellikle kentsel çevreyi tüm boyutlarıyla ele almayı ve her tür bilgiyi yöneterek sentezlemeyi sağlayan kapsamlı araçları içermektedir. Bu çalışmanın merkezinde, kentsel planlama süreçlerinin üç boyutlu modelleri içermesi gerektiği hipotezi bulunmaktadır. Dünyada özellikle üç boyutlu görselleştirme araçları, mekansal planlamada kaliteli tasarımlar üretebilmek amacıyla kullanılmaktadır. Yaygın pratikte üç boyutlu kent modelleri, iki boyutlu çizimlerin genellikle görselleştirme amacıyla belli programlara aktarılmak suretiyle oluşturulmakta ve kent modelleri genellikle halihazır durumu betimlemek amacıyla üretilmektedir. Bunun yanında belirli bir alandaki, tasarımı bitirilmiş bir projenin tanıtımı gibi amaçlarla görselleştirilmesi de yaygın kullanımlardan biridir. “Fakat üç boyutlu modelleme alanındaki yeni teknikler tasarım aşamasını da destekleyecek çalışma yöntemleri sunmaktadır. Bu araçlar kullanılarak mekansal planlama süreçlerinde tasarım boyutuna da kayda değer katkılar yapılabilir. Bu araçlar içinden yordamsal modelleme olarak Türkçe’ye çevrilebilecek olan “procedural modeling”, bahsedilen araçlardan biri olarak öne çıkmaktadır. Yordamsal modelleme araçları vasıtasıyla, küçük veri girdilerini yordamsal kodlar ile tanımlanan işlemler yardımıyla oldukça büyük sonuç ürünlerine dönüştürebilmek mümkündür. Bu modelleme yönteminde, ilk adımda modelleme programının dijital girdileri hangi şartlarla, hangi sıra ve ne şekilde işleyeceğinin tariflendiği “kural kodları” üretilerek, bir parselden anlamlı bir yapılaşma modeli oluşturacak temel komut zinciri tanımlanmaktadır. Bu kodlar, modelleme yapılırken değiştirilebilecek olan parametreleri içermektedir. Söz edilen parametreler parsel bazında CBS tabanlı bilgilere bağlı olarak veya kullanıcı tarafından değiştirilerek, arzu edilen model oluşturulabilmektedir. Bu çalışma özelinde örnek vermek gerekirse, planlama mevzuatında tanımlanan yazılı yapılaşma koşullarının yordamsal parametreler olarak tanımlanması amacıyla yazılacak bir kodun, kentsel tasarım kararları olarak üçüncü boyutta karşılığını hızlı ve dinamik bir arayüzde görselleştirebilmenin mümkün olacağı savıyla yola çıkılmıştır. Tezde, öncelikle 3 boyutlu kent modellerinin, bir meri planın tanımladığı kentsel çevreyi tasavvur edip edemeyeceği sorgulanarak, bir örnek alan çalışması yapılmıştır. Bir diğer önemli soru da Türkiye’de hızla değişen planlama mevzuatının, yeni teknolojilerden biri olan 3 boyutlu CBS tabanlı yordamsal modelleme teknikleriyle entegre olup olamayacağıdır. Bu sorular ışığında, Türkiye’de mevcut kentsel planlama ve tasarım pratiğinde tanımlanmış olan kodlar ve araçlar, yordamsal modelleme parametrelerine dönüştürülerek üç boyutlu modelleri oluşturacak işlem adımları ve kuralları oluşturulmuştur. Bu işlemlerde çekme mesafeleri, taban alanı, kat sayısı, yapı yüksekliği, yapı yaklaşma mesafeleri ve emsal gibi bir çok parametreyi içermektedir. Planlama sisteminde tanımlı kodların yapılaşmayı tam anlamıyla tanımlayamadığı düşünülen noktalarda yeni parametreler eklenerek, yapılaşma kodları oluşturulmuştur. Her yapı parseli özelinde, bu parametrelerdeki her değişim, program tarafından sonuç üründe güncellenerek, kullanıcıya bu değişimin görsel sonucunu gözlemleme imkanı verebilmektedir. Koda göre; parsel içinde, yapı oturum alanı dışındaki alanlar, seçime göre yeşil alan, sert zemin veya otopark alanı gibi düzenlenebilirken, bir parselde bir veya birden fazla yapı yapılabilmektedir. Yapıların oturum düzeni, modelleme esnasında önceden tanımlanmış oturum tipolojileri seçilerek değiştirilebilmektedir. Cephe ve çatı detayları, pencere ve duvar genişlikleri gibi temel özellikler başta olmak üzere, bir çok parametreyle düzenlenebilmektedir. Yapı parselleri dışında bu sisteme yol orta çizgileri ve topoğrafya verisi eklenmiştir. Yol ve parseller, topoğrafya üzerine oturtularak alanın gerçek dokusu görselleştirilmiştir. Yollar; yol genişliği, şerit sayısı, yaya ve bisiklet yolları, kent mobilyaları gibi bir çok parametrelerle kontrol edilebilmektedir. Oluşturulan bu kodlar, genel planlama araçlarını içerdiğinden, bir alana veya bir tasarım tarzına özgü değil, her alanda kullanılabilecek ve farklı tasarımlara izin verebilecek bir sistem sunmaktadır. Bu ön çalışmanın ardından oluşturulan kodlar, İstanbul’un Beylikdüzü ilçesinde seçilen bir çalışma alanında, yürürlükteki uygulama planına tanımlanmıştır. Planda tariflenmiş olan yapı adaları, fonksiyonlar, arazi kullanımı ve yapılaşma kararları, bu dinamik modelleme sisteminde, alanın tamamı için tanımlanan farklı tasarım kriterleriyle yorumlanarak, iki farklı kent modeli oluşturmak amacıyla kullanılmıştır. Bu alternatif tasarımlardaki amaç; plan yönetmelikte belirlenmiş olan yapılaşma kararlarına uygun olması, uyumlu bir tasarım içeriğine sahip olması ve monoton bir model yerine gerçekçi bir kent modeli oluşturabilmektir. Aynı çalışma alanında, aynı plan kararları kullanılarak üretilen iki alternatif tasarım uygulandıktan sonra, modellerin sayısal değerlendirmesi yapılmıştır. İki tasarımda da kullanılan mevcut parsel dokusu ve plan durumları, coğrafi bilgi sistemi kaynaklı olduğundan dolayı, içinde birtakım analitik bilgiler içermektedir. Bununla birlikte, modelleme esnasında yapılan tüm işlemler sonucunda her bir parselin içerdiği yapılaşmaya ait nicel veriler gözlenebilmektedir. Bu değerlendirme; nüfus, yoğunluk, bağımsız birim sayıları gibi demografik verileri; farklı arazi kullanımlarının toplam inşaat alanları, tahmini enerji tüketimleri ile maliyet ve değer hesaplamalarını içermektedir. Bu sonuç raporlamaları verilen her yapılaşma kararının ne gibi sonuçlar oluşturacağı gözlemlenebilmektedir. Sonuç olarak, oluşturulan üç boyutlu coğrafi bilgi sistemleri tabanlı yordamsal modelleme sisteminin, kentleşme ve planlama politikalarında hızlı çözüm üreten bir yapı ihtiyacına ne denli yanıt verebildiği ortaya konmaktadır. Bu çalışmada üretilen modelleme sistemiyle bir plan, plan notları, yasa ve yönetmelikler baz alınarak oluşturulan kentsel tasarım alternatifleri göstermektedir ki; mevzuatın içerdiği yazılı ifadeler yapılaşma şartlarında esneklik sağlamak yerine belirsizlik yaratmaktadır. Bu durumu oluşturan koşulların tanımlanması ve daha analitik koşullara bağlı bir yapıya kavuşmasında bu çalışmaya benzer yordamsal modelleme uygulamaları yardımcı olabilir. Diğer yandan, imar planlarının ve planlama mevzuatında yer alan yasal tanımlamaların tasarım üzerinde fazlasıyla kısıtlayıcı bir rolü olduğu savı da eleştirilerek, yordamsal modellemenin bu arayüzde oynayabileceği roller araştırılmıştır. Aynı plan kurallarına dayanılarak parsel bazında birbirinden çok farklı yerleşim ve biçim alternatiflerinin üretilebilecek olduğu, çalışmada deneyimlenmiştir. İmar kuralları genel anlamıyla çok fazla parametre ve kriter içeriyor gibi gözükse dahi, aslında bu sınırlar içerisinde, tasarımcıya geniş bir alan bırakmaktadır. Bunun yanında, bu sistemin sürdürülebilir planlama pratikleri çerçevesinde nasıl kullanılabileceğine dair görüş ve öneriler aktarılmaktadır. Kentlerin hızla geliştiği günümüzde, kente dair kararların gelecekteki etkilerini görmek ve daha duyarlı imar kararları üretmek kritik öneme sahiptir. Yordamsal modellemenin raporlama özelliği sayesinde mekansal senaryoların çevresel, ekonomik ve sosyal etkileri daha etkin bir şekilde analiz edilerek duyarlı bir planlama pratiği tanımlanabilir. Şehir plancıları çizdikleri planın tüm boyutlarıyla nasıl bir kentsel çevre yaratacağını tahayyül edebildikleri varsayımıyla hareket etmektedir. Bu varsayımın bir yanılgı olduğu, kentlerimiz için yapılan planlardan herhangi birkaçı incelendiğinde bile kendini göstermektedir. Plancı ve tasarımcılar mekansal kararlarının yaratacağı çevreyi zihinlerinde tahayyül etmeye çalışmak yerine, yeni teknoloji ve yöntemler kullanmalıdırlar.The cities keep developing rapidly all over the world. Urban planning and urban design disciplines are striving to enhance new theoretical concepts in order to keep up with these changes. Various researches commonly claim that the outcomes that are generated with the traditional planning techniques in the world and Turkey fall short in providing the livability of urban space and the design quality. The dynamical structure of the planning regulations in Turkey causes frequent changes in the tools and rules applied in spatial planning. The changes in the regulatory tools caused by the law, regulations and plan notes make it harder to investigate them in the spatial changes that will take place in the cities. On the other hand, the new information-based techniques are increasingly used as a result of the developments in technology create remarkable tools for spatial planning practices. Especially three dimensional visualization tools are used in order to produce high-class designs in spatial planning all over the world. Mostly, the three dimensional urban models are produced by transferring two dimensional drawings into particular software for some reason and they are generally produced to describe the current situation. However, novel techniques in 3D modeling field are offering workflows for aiding the design phase. By using such tools, valuable contributions can be achieved in design aspect of planning processes. Procedural modeling steps forward among these tools. With procedural modeling tools, quite remarkable outcome can be produced by means of the operations that identify the small data entries with procedural codes. In this modeling methodology, it is possible to dynamically visualize three dimensional representations of design decisions by defining regulative codes into procedural codes. In this thesis, the codes and tools identified in the current urban planning and designing practices in Turkey are converted into procedural modelling parameters and thus the operation rules that will form the three dimensional models have been set. Then, the current implementation plan of the selected field is transformed into a three dimensional interactive model. The city blocks, functions, land use decisions and housing rights, which are described in the plan, are interpreted with different designing alternatives within this parametrical system. After these alternative designs are modeled in compliance with the criteria specified in the plan and regulations, the quantitative evaluation of these models are conducted. This evaluation includes reports of estimations such as demographic data, calculations of areas, costs and value calculations and consumption demands. As a consequence, the response capacity of produced three-dimensional GIS based procedural modeling system on urbanization and planning policies is investigated. Additionally, opinions on the utilization of this system within the framework of sustainable planning practices are expressed. Meanwhile, by criticizing the arguement that legal codes exceedingly restrict the design process, it is showed that various design alternatives can be created within this interface by utilizing procedural modeling.Yüksek LisansM.Sc

Integrative IRT for documentation and interpretation of archaeological structures

The documentation of built heritage involves tangible and intangible features. Several morphological and metric aspects of architectural structures are acquired throughout a massive data capture system, such as the Terrestrial Laser Scanner (TLS) and the Structure from Motion (SfM) technique. They produce models that give information about the skin of architectural organism. Infrared Thermography (IRT) is one of the techniques used to investigate what is beyond the external layer. This technology is particularly significant in the diagnostics and conservation of the built heritage. In archaeology, the integration of data acquired through different sensors improves the analysis and the interpretation of findings that are incomplete or transformed. Starting from a topographic and photogrammetric survey, the procedure here proposed aims to combine the bidimensional IRT data together with the 3D point cloud. This system helps to overcome the Field of View (FoV) of each IRT image and provides a three-dimensional reading of the thermal behaviour of the object. This approach is based on the geometric constraints of the pair of RGB-IR images coming from two different sensors mounted inside a bi-camera commercial device. Knowing the approximate distance between the two sensors, and making the necessary simplifications allowed by the low resolution of the thermal sensor, we projected the colour of the IR images to the RGB point cloud. The procedure was applied is the so-called Nymphaeum of Egeria, an archaeological structure in the Caffarella Park (Rome, Italy), which is currently part of the Appia Antica Regional Park