Diagnosis dan Tata Laksana Tinitus Pulsatil

Tinitus pulsatil merupakan kasus yang jarang dijumpai, terjadi akibat adanya gangguan vaskular atau malformasi pembuluh darah. Tinitus pulsatil umumnya terjadi unilateral, terdengar seirama dengan jantung, berdenyut dan mengganggu aktivitas. Tata laksana yang dilakukan adalah mengatasi penyebab tinitus dan manajemen diri untuk mengurangi gejala tinitus. Tujuan laporan kasus ini memaparkan kasus tinitus pulsatil. Kasus pertama, perempuan 51 tahun keluhan utama telinga kanan berdengung disertai nyeri kepala dan hiperlipidemia. Otoskopi dan hasil pemeriksaan audiologi telinga kanan normal. Hasil Transcranial Color-Coded Duplex (TCCD)  didapatkan stenosis arteri cerebri. Hasil Digital Substraction Angiography (DSA) didapatkan stenosis di sinus transversosigmoid junction kanan. Hasil MRI tak tampak neurovascular compression. Kasus kedua, perempuan 57 tahun telinga kanan berdengung, bila leher ditekan suara dengung berkurang, otoskopi dan hasil pemeriksaan audiologi dalam batas normal.  Hasil TCCD & DSA didapatkan stenosis arteri cerebri. Hasil MRI terdapat singgungan antara anterior inferior cerebellar artery dengan proksimal nervus vestibulocochlearis kanan.  Kedua kasus dilakukan konseling, habituasi dengan hasil tinitus menetap, pasien teradaptasi dengan tinitusnya. Telah dilaporkan 2 kasus tinitus pulsatil yang diakibatkan oleh stenosis arteri carotis. Kedua kasus ini dilakukan tata laksana habituasi, konseling.  Hasil dari evaluasi adalah tinitus menetap dan teradaptasi.

Protocol for Outcome Evaluation of Ayahuasca-Assisted Addiction Treatment : The Case of Takiwasi Center

The present study describes the protocol for the Ayahuasca Treatment Outcome Project (ATOP) with a special focus on the evaluation of addiction treatment services provided through Takiwasi Center, the first ATOP study site. The goal of the project is to assess treatment outcomes and understand the therapeutic mechanisms of an Ayahuasca-assisted, integrative treatment model for addiction rehabilitation in the Peruvian Amazon. The proposed intervention protocol highlights the significance of treatment setting in the design, delivery, and efficacy of an addiction rehabilitation program that involves the potent psychedelic tea known as Ayahuasca. After describing the context of the study, we put forth details about our mixed-methods approach to data collection and analysis, with which we seek to gain an understanding of why, how, and for whom this specific ayahuasca-assisted treatment program is effective across a range of outcomes. The ATOP protocol employs qualitative research methods as a means to determine which aspects of the setting are meaningful to clients and practitioners, and how this may correlate with outcome measures. This paper delineates the core principles, methods, and measures of the overall ATOP umbrella, then discusses the role of ATOP in the context of the literature on long-term residential programs. To conclude, we discuss the strengths and limitations of the protocol and the intended future of the project

Factors influencing American Indian adolescents\u27 abstention and desistance from drug usage.

Informed by Hirschi’s (1969) social bond theory and by Gottfredson and Hirschi’s (1990) general theory of crime (GTC), the proposed study intends to identify the factors more likely to differentiate drug-use desisters (i.e., adolescents who reported life-time usage, but did not report recent drug use) from those who never used drugs and from those who reported continuous use of drugs. The study is based on a quantitative analysis of survey data collected between 2009 and 2013 and obtained from a sample of American Indian (AI) adolescents, attending schools located on or near American Indian reservations. Although recent statistical information indicates that the risk of substance use is higher among AI subpopulation groups, recent analyses that identified the correlates of drug use among the subpopulation of AI adolescents are relatively sparse. Moreover, to the author’s knowledge there are no studies that attempted to identify the characteristics of AI adolescents who succeeded to stop using illegal drugs. The dissertation contributes to the limited literature that focuses on an understudied population subgroup (AI adolescents) and provides a better understanding of the factors associated with variations in substance use among AI adolescents and plans to provide information that may be used when social programs meant to prevent and reduce American Indian adolescents’ substance use are designed. Different from prior research that focused on the risk factors associated with substance misuse in adolescence, this study attempts to highlight the individual-level that predict abstention and desistance from drug use. Results show that both boys and girls who did not report drug use are more likely to have high school attachment, are more likely to be monitored by parents, and tend to be younger. Additionally, abstainers are less likely to have delinquent friends and a lower level of self-control. Different from what has been hypothesized, male and female AI adolescents who did not report lifetime or recent drug use tend to have a lower level of family attachment than their counterparts who use drugs. Compared to those who continued to use drugs, male and female adolescents who ceased using drugs associate significantly less with delinquent peers. Additionally, adolescent boys who desisted from drug use are more likely to report higher levels of school attachment, parental monitoring, and self-control than their male counterparts who continued to use drugs. The implications of the findings as well as the study limitations are further discussed, and recommendations for future research are presented

Being serious about games:Whether, how, why, and when computer- and game-based interventions could facilitate in reducing burdens of chronic somatic symptoms

Computertoepassingen hebben de potentie om patiënten met een chronische aandoening op een toegankelijke of kosteneffectieve wijze te ondersteunen. ‘Serious games’ zijn computergames die bedoeld zijn om spelers van de games te vermaken, maar ook hun kennis, gedrag, of (mentale) gezondheid te beïnvloeden. Voor patiënten met chronische klachten van pijn of vermoeidheid werd de game LAKA ontwikkeld om hen te motiveren tot oefening in zelfbewustzijn in de omgang met dagelijkse onzekere sociaal-emotionele situaties. Naar schatting heeft één op de vijf Europeanen langer dan zes maanden pijn. Chronische pijn eist aandacht op en daagt uit om daarmee om te gaan. In veel gevallen ontstaan daarbij psychosociale problemen, zoals depressie en verzuim, met sterke maatschappelijke gevolgen. Veel is nog onduidelijk over de haalbaarheid en effectiviteit van computerinterventies, zoals serious games, ter vermindering van individuele lasten van chronische lichamelijke symptomen. In dit onderzoek is met diverse methoden geprobeerd antwoord te geven op de vragen: In hoeverre werken computerinterventies en serious games bij welke mensen met langdurige pijn, hoe werken ze en onder welke omstandigheden? Allereerst werd een literatuurstudie uitgevoerd naar eerder gepubliceerde experimenten over de effectiviteit van computerinterventies voor patiënten met chronische pijn of onverklaarde chronische lichamelijke klachten. Voor onderzoek naar de haalbaarheid van ‘LAKA’, oftewel de acceptatie en het gebruik van de game door patiënten tijdens een multidisciplinair revalidatieprogramma, werden gegevens uit patiëntendossiers, aanvullende vragenlijsten, automatische gebruiksregistraties en patiëntinterviews gebruikt. In een daaropvolgend experiment werden veranderingen in ervaren pijnintensiteit, vermoeidheid, toekenning van negatieve betekenissen aan pijn en psychische lasten vergeleken tussen 2 groepen patiënten: (1) een groep die een door zorgverleners ondersteunde interventie met LAKA volgde tijdens multidisciplinaire revalidatie en (2) een groep die hetzelfde revalidatieprogramma volgde zonder serious gaming. Ook werden patiënten en zorgpersoneel bevraagd naar hun ervaringen met de game. Er werden geen eerdere experimenten met serious games gevonden. De overgrote meerderheid van de geïdentificeerde studies onderzochten het effect van online cognitieve gedragstherapie. Hiervoor werden positieve en blijvende effecten gevonden op patiëntuitkomsten van fysiek en emotioneel functioneren. Echter, de geschatte effecten waren dermate klein en wisselend dat ze voor veel patiënten niet of nauwelijks merkbaar zijn. In het eigen experiment met serious gaming tijdens multidisciplinaire revalidatie werd een ‘zeer klein’ effect gevonden. De inzet van LAKA is haalbaar gebleken tijdens multidisciplinaire revalidatie voor mensen met langdurige pijn. Acceptatie en gebruik varieerden met gewoonten, percepties over plezier en gemak, een coping stijl van actief aanpakken van patiënten en adequate implementatieprocessen. Eerdere experimenten en het experiment met LAKA suggereerden dat leer- en gezondheidseffecten ontstaan door aandachtig gebruik van strategieën voor gedragsverandering. De verklaring hiervoor is dat mensen het piekeren of het toekennen van een negatieve betekenis aan pijn tegengaan. Daarnaast leren zij acceptatie en zelfbewustzijn te bevorderen. Hiervan is sprake bij patiënten die symptomen van depressie tonen of weinig controle over stress of pijn ervaren. Deskundige begeleiding en leren uit blootstelling aan sociale omgevingen, in het echt of in een serious game, zijn daarbij belangrijke voorwaarden. Dit onderzoek kan als basis worden gezien voor meer theoriegerichte en contextgevoelige evaluaties van serious games voor mensen die chronische pijn ervaren. Meer informatie is nodig voor patiënten, zorgverleners en andere besluitvormers, zodat zij beter weten wat ze in persoonlijke en lokale omstandigheden kunnen verwachten van serious games als onderdeel van de behandeling

Pre-Treatment Objective Diagnosis and Post-Treatment Outcome Evaluation in Patients with Vascular Pulsatile Tinnitus Using Transcanal Recording and Spectro-Temporal Analysis - Fig 1

<p>Pre-treatment (A) and post-treatment (B) ear canal signals of seven vascular pulsatile tinnitus subjects and ear canal signals of five control subjects (C) measured with an upright, neutral head position.</p