A politics of comparative conceptualizations and institutions: two non-European images on European secularity in the writing of the 1961 Turkish constitution

Multiple conceptualizations of laiklik were pronounced in the writing of the 1961 Turkish Constitution. Based on an analysis of the records of the writing of the 1961 Constitution as well as on memoirs, newspapers, and interviews, this paper seeks to answer the question: Which conceptualizations of laiklik were put to the defense of which institutional arrangements and for what political goals? Then, the paper explores a possible critique from the narrative of the questions of laiklik and religions in the writing of the 1961 Turkish Constitution to (1) some liberal and multicultural assumptions prevailing in the contemporary literature on secularism and religion; (2) some aspects of Charles Taylor’s hermeneutical approach; (3) some aspects of the rising multiple modernities approach

Din ve siyaset : Türkiye' nin demokratiklesme sürecinde bir problem alani

Türkiye’de Cumhuriyet öncesinde başlayan sekülerleşmenin tarihi, aynı zamanda toplumun batılılaşma çabalarının tarihidir. Askeri alanda karşılaşılan yenilgilere son vermek amacıyla reformlar önce askeri alanda başladı. Bu reformlar sonra ekonomik, idari ve toplumsal alanlara uzandı. Bu süreçte değişik Batı düşünce biçimleriyle tanışma kaçınılmazdı. 18. yüzyıla kadar geri giden bu Batılılaşma süreci pek çok yönleriyle incelenmiştir.[1] Bu dönemde ortaya çıkan düşünce akımlarına din konusunu merkeze alarak bakacak olursak, geleneksel İslam eksenli düşüncenin, yani İslamı anlama ve yorumlama biçiminde gelişen düşüncenin yanında, benimsenen felsefe ya da dünya görüşünde dine hangi konumun verileceği şeklinde bir tartışma alanının da ortaya çıktığını görürüz. Burada artık din merkezli düşünce değil, dinden ne anlaşılması gerektiği veya dinin nasıl tanımlanacağı önemli olmaktadır. Bunun sonucu olarak sadece İslam anlayışının değil, genel olarak din anlayışlarının da farklılaşmaya başladığı söylenebilir. Bu tür değişik din anlayışlarına sahip olanlar İslam’ı da bu anlayış çerçevesinde konumlandırma yolunu seçmiş görünmektedirler.[2] Bu nedenle, Osmanlı toplumunda 19. yüzyıl sonunda belirginleşerek düşünce hayatına damgasını vuran siyasal düşünce akımları olan İslamcılık, Batıcılık ve Milliyetçilik akımlarının din konusunda da aynı düşünceye sahip olmadıkları söylenebilir. 19. yüzyılda Osmanlı Devletindeki sekülerleşme/laikleşme çabalarına bakılacak olursa, bu çabaların tümünün İslami kurumlarla laik kurumları bir arada yürütmeye yönelik olduğu görülür.[3] Nitekim Cumhuriyet öncesinde din konusunda farklı düşünceler olmakla, çeşitli Batı kurumları alınmakla birlikte, sistem hala meşruiyet temelini büyük ölçüde dinde buluyordu. Dolayısıyla devlet en azından yasal düzeyde laik olmadığı için bu dönemde laik devletler için söz konusu olan şekliyle din-siyaset ilişkilerinden söz etmek pek anlamlı görünmemektedir. Bu nedenle bu çalışmada siyasal partiler bağlamında gelişen demokratikleşme safhasında din ve siyaset ilişkileri konusu üzerinde ana hatlarıyla durmak istiyoruz

The issue of elective religious courses and the constitutional court

Gülfidan, Osman S. (Dogus Author)30 Mart 2012 tarihli bir kanun değişikliği ile iki seçmeli dersin ortaokul ve liselerin müfredatına eklenmeleri kanuni bir zaruret olarak düzenlendi: “Kur’an-ı Kerim” ve “Hz. Peygamberimizin hayatı”. Anayasa Mahkemesi, 18 Nisan 2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 20 Eylül 2012 tarihli kararıyla bu kanuni düzenlemeyi Anayasa’ya uygun buldu. Anılan kararında, Anayasa Mahkemesi, “Hz. Peygamberimiz” ifadesinin anlamını belirledi; Mahkeme, “peygamberimiz”in İslam dininin peygamberi olduğunu vazetti. Ayrıca, Mahkeme, Türkiye’de İslam’ın çoğunluk dini olması dayanak noktasıyla, mevzubahis dersler lehine yaratılan kanuni zorunluluğun/teminatın diğer dinlere mensup olanlar bakımından bir eşitsizliğe yol açmadığını belirtti. Laiklik ilkesi ve ayrımcılık yasağı karşısında söz konusu karar eleştiriye açıktır.On 30 March 2012, by a legal amendment, two elective courses have been added to the curriculums of junior high schools and high schools as a legal obligation: "The Holy Koran" and "the life of our Holy Prophet". In a judgment of 20 September 2012, published in the Official Gazette of 18 April 2013, the Constitutional Court held that this legal provision was compatible with the Constitution. In its judgment, the Constitutional Court explained the meaning of the words "our Holy Prophet"; according to the Court "our Prophet" was the Prophet of the religion of Islam. Moreover, the Court noted that the legal obligation/guaranty granted for those courses did not constitute an inequality for the members of other religions, having regard to the fact that Islam is the majority religion practiced in Turkey. Considering the principle of secularism and the prohibition of discrimination, the judgment in question is open to criticism

A secular age beyond the west: forms of differentiation in and around the religious field

Based on an international research cluster of country specialists interested in the nexus between politics and religion in countries of Asia, Africa and the Middle East, we have edited, together with Shylashri Shankar, a volume that compares the place of religion and the secular in countries outside the West.1 All contributors took as their starting point Charles Taylor’s “A Secular Age” (2007), in which the author argues that the widespread availability of an option of not believing first evolved in the North Atlantic world. He examines the processes by which this option emerged, mostly by focusing his inquiry 2 on developments in philosophy and religion (specifically, Western Christianity), while social, economic, and political developments for a large part remain back stage. In the following, we summarize some of the lessons our contributors have drawn from their case studies, sometimes paralleling, often contrasting those developments Taylor found to be key in the emergence of a secular age in the West. We close with a sociological framework through which contestations around religion and state can be systematically schematized and compared.Partiendo de un estudio internacional de especialistas que se ocupan de la relación entre política y religión en los países de Asia, África y Oriente Medio, junto con Shylas¬hri Shankar los autores han editado un libro que confronta el papel de la religión y de la secularización en los países no occidentales. Todos los ensayos presentes en la obra toman como punto de partida A Secular Age de Charles Taylor, donde el autor sostiene que la difundida costumbre de no creer se ha afirmado antes que todo en el mundo norteatlántico. Él examina los procesos por medio de los cuales ha emergido esta opción, deteniéndose sobre todo en los desarrollos de la filosofía y de la religión (en particular, la cristiandad occidental), mientras que las evoluciones sociales, económicas y políticas pasan en silencio en su mayoría. Este artículo resume algunos de los resultados que los varios autores han sacado de sus case-studies, a veces similares, otras veces opuestos respecto de las elaboraciones que Taylor ha considerado necesarias para el nacimiento de una edad secular en Occidente. Los autores concluyen con un cuadro sociológico mediante el cual las controversias que atañen a la religión y al Estado pueden ser esque¬matizadas y confrontadas de manera sistemática

Ata için Anıtpark'a

Taha Toros Arşivi, Dosya Adı: 1939-2000 Atatürk'ü Anma Törenler

Ahmet Taner Kışlalı ile son kitabı üzerine söyleştik:Kemalizm yeniden güncelleşti

Taha Toros Arşivi, Dosya No: 161/A-Ahmet Taner KışlalıUnutma İstanbul projesi İstanbul Kalkınma Ajansı'nın 2016 yılı "Yenilikçi ve Yaratıcı İstanbul Mali Destek Programı" kapsamında desteklenmiştir. Proje No: TR10/16/YNY/010

Hicab, türban, and democracy: religious freedom versus political protest

The attire of women, in particular the style of donning of the headscarves to cover the head, neck and the bosoms of women (türban) by pious Sunni women has once again become the center of controversy in Turkish higher education and politics. The amended versions of articles 10 and 42 of the 1982 Constitution of Turkey, which enhance equality before the law of the Turkish citizens, were referred to the scrutiny of the Constitutional Court as a potential breach of the secularist principles of the Republic. Almost simultaneously, the AKP, which won the most votes and seats in the National Assembly after the July 22, 2007 elections and form the government, has also been indicted on the grounds of becoming the focal point of activities against secularism. The Constitutional Court will also decide whether the AKP will be closed down or not. This is all because the resuscitation of the debate on the donning of turban on the university campuses and other public institutions of Turkey has been defended as a religious right of the religious women by the conservative parties of Turkey, and resisted as the promotion of a symbol of political Islam by the secularist parties and political forces of the country. In this paper, I will use the data collected during June 23 and July 16, 2007 in a nationally representative survey of voter attitudes, beliefs, values and reported behavior, and determine to what extent the adult population in Turkey perceived the türban as a religious right of the pious women and also as a symbol of religious freedom. Secondly, I will also examine the extent to which the voters perceive the türban as a pressing issue that needed the attention of the National Assembly and the government. Thirdly, a few studies have so far been conducted by Carkoglu, Göle, Kalaycioglu, Özdalga, and Toprak to examine the role of türban in Turkish politics and society, and none so far on the role that attitudes toward the türban play in the decisions of the voters at the polls. I will examine the role the türban played in determining the party preferences of the voters at the polls on July 22, 2007, and thus contributed to the election victory of the AKP, all of the leaders of which have wives who don the türban

Bir ilahiyatçıya yakışmayan...

Taha Toros Arşivi, Dosya No: 390-İlhan-Semahat Arsel. Not: Gazetenin "Olaylar ve Görüşler" köşesinde yayımlanmıştır.Unutma İstanbul projesi İstanbul Kalkınma Ajansı'nın 2016 yılı "Yenilikçi ve Yaratıcı İstanbul Mali Destek Programı" kapsamında desteklenmiştir. Proje No: TR10/16/YNY/010