Literature review : The human microbiome

[Resumo] O microbioma humano é o conxunto dos xenomas dos microorganismos individuais que medran na superficie do corpo humano ou ben no seu interior. Esta asociación supón a formación dunha especie de supraorganismo onde os microbios superan en 10 veces a cantidade de células do propio hospedador (1014). Ten unha orixe moi controvertida e recibe diferentes nomes según a súa localización no corpo. Na última década aumentou moito o interese polo estudo do microbioma humano como unha nova liña de investigación. Isto débese ó aumento das enfermidades non transmisibles que son as responsables de máis do 68% das mortes anuais de todo o mundo. Nos estudos realizados tense en conta principalmente a composición ou núcleo central de microorganismos que serán utilizados como biomarcadores para detectar a disbiose producida durante as enfermidades. Tamén se ten en conta a utilización de probióticos e prebióticos como posible solución e estes procesos de alteración da composición ou función bacteriana.[Resumen] El microbioma humano es el conjunto de los genomas de los microorganismos individuales que crecen en la superficie del cuerpo humano o en su interior. Esta asociación supone la formación de una especie de supraorganismo donde los microbios superan en 10 veces la cantidad de células del propio hospedador (1014). El microbioma humano tiene un origen muy controvertido y recibe diferentes nombres según su localización en el cuerpo. En la última década aumentó mucho el interés por su estudio como una nueva línea de investigación. Esto es debido al aumento de las enfermedades no transmisibles que son las responsables de más del 68% de las muertes anuales de todo el mundo. En los estudios realizados se tiene en cuenta principalmente la composición o núcleo central de microorganismos que serán utilizados como biomarcadores para detectar la disbiosis producida durante las enfermedades. También se tiene en cuenta la utilización de probióticos y prebióticos como posible solución a estos procesos de alteración de la composición o función bacteriana.[Abstract] The human microbiome is the set of genomes of individual microorganisms that grow on the surface of the human body or inside it. This association involves the formation of a kind of supraorganism in which the microbes exceed 10 times the number of cells in the host itself (1014). The human microbiome has a very controversial origin and receives different names according to its location in the body. In the last decade, interest in its study has increased greatly as a new line of research. This is due to the increase in non-communicable diseases that are responsible for more than 68% of annual deaths worldwide. The studies carried out mainly take into account the composition or main nucleus of microorganisms that will be used as biomarkers to detect dysbiosis produced during diseases. The use of probiotics and prebiotics as possible solutions to these processes of alteration of the bacterial composition or function is also taken into account.Traballo fin de grao (UDC.CIE). Bioloxía. Curso 2017/201

A violencia contra a muller

Titulación: Grao en Medicina -- Materia: Medicina LegalEsta unidade didáctica denominada “Violencia contra a muller”, está incluída no bloque de “Clínica forense” da materia “Medicina legal”, que se imparte no segundo semestre do 5º curso do Grao en Medicina. Esta materia é froito da interrelación entre a Medicina e o Dereito nun dobre sentido: o primeiro refírese á aplicación dos coñecementos médicos para resolver cuestións xudiciais (Medicina legal propiamente dita). O segundo ocúpase da regulación xurídica da práctica médica (Dereito médico). Ambos aspectos están incluídos no programa da materia. A Medicina legal pódese considerar integrada polas seguintes especialidades: a Patoloxía e a Clínica forenses, ambas fundamentadas exclusivamente en coñecementos de natureza médica, a Xenética e a Toxicoloxía forenses. Como indicamos máis arriba, esta unidade didáctica está localizada na parte de Clínica forense, que se ocupa da pericia médica sobre a persoa viva, pero cando as vítimas morren, como consecuencia da violencia que sofren, son obxecto de estudo da Patoloxía forense, que se ocupa da pericia sobre o cadáver. Dentro das competencias dos profesionais da Medicina están as de recoñecer, diagnosticar, valorar e orientar o manexo do dano físico e mental, ademais de ser capaz de redactar documentos médico-legais. A isto hai que engadir que, segundo o noso ordenamento xurídico, calquera médico pode ser chamado a actuar como perito nas causas penais. Por conseguinte, é importante que o futuro médico adquira os coñecementos precisos sobre os obxectivos e procedementos da pericia médica sobre a persoa viva, e a súa obriga de comunicar á autoridade xudicial a atención prestada a unha persoa con lesións. Estes coñecementos, referidos as mulleres maltratadas, trátanse nesta unidade didáctica. Con eles, o futuro médico poderá intervir adecuadamente nos casos que se lle poidan presentar na súa práctica profesional.Universidade de Santiago de Compostela. Servizo de Normalización Lingüístic

Trematodoses

Titulación: Licenciatura de Veterinaria -- Materia: Enfermidades ParasitariasA formación que os alumnos adquiren sobre a disciplina de Enfermidades parasitarias achega ao profesional veterinario un amplo coñecemento sobre as causas, natureza, mecanismos de transmisión, acción patóxena, diagnose, tratamento e medidas de prevención e control dos principais procesos parasitarios que afectan ós animais, tanto de forma individual como colectiva, e especialmente, neste último caso, posto que as enfermidades parasitarias están entre os procesos patolóxicos máis comúns das colectividades animais. Así mesmo, os coñecementos adquiridos no estudo de Enfermidades parasitarias son básicos para controla-las afeccións que se transmiten dos animais ó home (zoonoses) e de certas enfermidades de declaración obrigatoria. Do mesmo xeito, o estudo desta disciplina é básico para establece-los correspondentes Programas de Sanidade Animal e Saúde Pública Veterinaria que a administración debe elaborar e implantar para manter e mellorar no posible o estado da gandería española e da saúde humana.Universidade de Santiago de Compostela. Servizo de Normalización Lingüístic

Guía farmacoterapéutica de centros sociosanitarios

Guía farmacoterapéutica de utilización no ámbito sociosanitario, especialmente naqueles centros que dispoñen de convenio co Servizo Galego de Saúde para a subministración da prestación farmacéutica no marco do programa de atención farmacéutica. Esta guía diríxese a todos os profesionais sanitario cuxo ámbito de actuación é o sociosanitario e nace co obxectivo de homoxeneizar a prestación farmacéutica subministrada aos residentes nestes centros independentemente da Xerencia de Xestión Integrada encargada da prestaciónGuía farmacoterapéutica de utilización no ámbito sociosanitario, especialmente naqueles centros que dispoñen de convenio co Servizo Galego de Saúde para a subministración da prestación farmacéutica no marco do programa de atención farmacéutica. Esta guía diríxese a todos os profesionais sanitarios cuxo ámbito de actuación é o sociosanitario e nace co obxectivo de homoxeneizar a prestación farmacéutica subministrada aos residentes nestes centros independentemente da Xerencia de Xestión Integrada encargada da prestació

Guía farmacoterapéutica de centros sociosanitarios

Guía farmacoterapéutica de utilización no ámbito sociosanitario, especialmente naqueles centros que dispoñen de convenio co Servizo Galego de Saúde para o subministro da prestación farmacéutica no marco do programa de atención farmacéutica. Esta guía diríxese a todos os profesionais sanitarios cuxo ámbito de actuación é o sociosanitario e nace co obxectivo de homoxeneizar a prestación farmacéutica fornecida aos residentes nestes centros independentemente da Xerencia de Xestión Integrada encargada da prestaciónGuía farmacoterapéutica de utilización en el ámbito sociosanitario, especialmente en aquellos centros que disponen de convenio con el Servicio Gallego de Salud para el subministro de la prestación farmacéutica en el marco del programa de atención farmacéutica. Esta guía se dirige a todos los profesionales sanitarios cuyo ámbito de actuación es el sociosanitario y nace con el objetivo de homogeneizar la prestación farmacéutica suministrada a los residentes en estos centros independientemente de la Gerencia de Gestión Integrada encargada de la prestació

Manuscritos de Medicina y Farmacia rioplatenses: un estudio comparativo entre la Materia Médica Misionera y el o Libro de Cirugía

Neste artigo, apresentamos e analisamos dois manuscritos de medicina e farmácia do início do século XVIII, a Materia Médica Misioneira (1710) e o Libro de Cirugía (1725), que têm sua autoria atribuída ao irmão jesuíta Pedro Montenegro. Além da discussão dos indícios de apropriação de conhecimentos clássicos de Medicina e Farmácia e de saberes nativos, cotejamos suas estruturas e estilos narrativos, a fim de subsidiar o questionamento da mesma autoria atribuída aos dois manuscritos. Distanciando-nos da visão consagrada pela historiografia, propomos que o Libro de Cirugía foi composto em momentos distintos e contou com a colaboração de vários autores-compiladores, inclusive, de copistas indígenas.En este artículo, presentamos y analizamos dos manuscritos de medicina y farmacia de principios del siglo XVIII, la Materia Médica Misionera (1710) y el Libro de Cirugía (1725), que tienen su autoría atribuida al hermano jesuita Pedro Montenegro. Además de la discusión de los indicios de apropiación de conocimientos clásicos de Medicina y Farmacia y de saberes nativos, cotejamos sus estructuras y estilos narrativos, con el fin de apoyar el cuestionamiento de la misma autoría atribuida a los dos manuscritos. Distanciándonos de la visión consagrada por la historiografía, proponemos que el Libro de Cirugía fue compuesto en diferentes momentos y contó con la colaboración de varios autores-compiladores, inclusive, de copistas indígenas.This article presents and analyses two manuscripts of medicine and pharmacy from the beginning of the 18th century, Materia Médica Misioneira (1710) and the Libro de Cirugía (1725), which have their authorship attributed to Jesuit Pedro Montenegro. Beyond the discussion about the appropriation of classical knowledge about Medicine and Pharmacy from native knowledge, their structures and narrative styles are compared in order to support the questioning of the same authorship attributed to both manuscripts. Distancing from the vision consecrated by historiography, we propose that the Libro de Cirugía was composed in different moments and had the collaboration of several authors-compilers, including indigenous copywriters

Miases dos animais de renda

Titulación: Grao en Veterinaria -- Materia: Enfermidades Parasitarias IIEsta unidade didáctica denominada Miases dos animais de renda forma parte da materia Enfermidades parasitarias II que se imparte no primeiro semestre do 4º curso do Grao en Veterinaria. Esta materia consta de 3 bloques temáticos: protozooses, artropodoses e outras parasitoses. Cada unha delas está composta por varias unidades didácticas. Dos grupos definidos no Libro Branco para o Título de Grao en Veterinaria, editado pola «Agencia Nacional de Evaluación de la Calidad y Acreditación» (ANECA), as materias enfermidades parasitarias I e II forman parte do grupo de sanidade animal e están moi relacionadas coas materias que integran este grupo: epidemioloxía, parasitoloxía, enfermidades infecciosas, medicina preventiva e policía sanitaria, e zoonoses e saúde pública. Os contidos desta unidade didáctica van dirixidos a estudantes de 4º curso do Grao en Veterinaria con coñecementos previos de enfermidades parasitarias I, parasitoloxía, epidemioloxía, bioloxía animal, microbioloxía, inmunoloxía, citoloxía e histoloxía veterinaria, fisioloxía animal, patoloxía xeral, propedéutica clínica, anatomía patolóxica veterinaria e farmacoloxía, farmacia e terapéutica, e serán impartidos en seis sesións de docencia teórica, dúas de prácticas clínico-laboratoriais e unha de seminarios. A formación que os alumnos adquiren sobre a disciplina de enfermidades parasitarias achega ó profesional veterinario un amplo coñecemento sobre as causas, natureza, mecanismos de transmisión, acción patóxena, diagnose, tratamento e medidas de prevención e control dos principais procesos parasitarios que afectan ós animais, tanto de forma individual como colectiva, e especialmente, neste último caso, posto que as enfermidades parasitarias están entre os procesos patolóxicos máis comúns das colectividades animais. Así mesmo, os coñecementos adquiridos no estudo de Enfermidades parasitarias son básicos para controlar as afeccións que se transmiten dos animais ó home (zoonoses) e de certas enfermidades de declaración obrigatoria. Do mesmo xeito, o estudo desta disciplina é básico para establecer os correspondentes Programas de Sanidade Animal e Saúde Pública Veterinaria que a administración debe elaborar e implantar para manter e mellorar no posible o estado da gandería española e da saúde humanaUniversidade de Santiago de Compostela. Servizo de Normalización Lingüístic

Remedy for asbestosis through compensationof redress and damages

[Resumo] A asbestose é unha enfermidade profesional relacionada co emprego do amianto en diversas tarefas laborais. Aínda que o seu uso foi prohibido a principios dos oitenta, as consecuencias da súa inhalación prolongada por parte de traballadores que carecían das medidas de seguridade axeitadas son moi importantes, mais aínda se cabe en Ferrolterra, pois o uso do devandito material na construción naval foi durante moitos anos habitual. En particular, neste artigo abórdase unha das posibilidades con que contan os traballadores afectados pola asbestose (ou os seus familiares) para se resarciren –na medida do posible– dos danos e prexuízos que sufriron, así como unha eventual exclusión da responsabilidade das empresas.[Abstract] Asbestosis is an occupational disease that is derived from the use of asbestos in several worktasks. Although its use was banned in the early 1980s, the consequences of their inhalation formany years by workers, who did not have appropriate security measures, are very important. Its relevance is even higher in Ferrolterra, because for many years the use of such material in the shipbuilding industry was common. In particular, this article addresses one of the possibilities that workers who have been ill due to asbestosis (or their relatives) have of compensation –to a certain extent– for the damages and losses suffered; as well as a possible exclusion of corporate responsibility