Yaşlılar ve yetişkin çocuklar

İnsanlar yaşlandıkça üstlendikleri roller ve ilişkileri değişmektedir. Yaşlı ana babaların yeni rollerine uyum sağlayabilmeleri çocukların yaşlılık dönemini anlayabilmeleri ailelerin bu konuda bilgilendirilmeleriyle mümkündür. Daha fazla bakıma gereksinim duymaları nedeniyle aileleri ve toplum tarafından daha fazla desteklenmeleri gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, Yaşlıların karşılaşabilecekleri sosyal sorunları, yaşlılar ve yetişkin çocuklar arasındaki kuşaklar arası dayanışma, informal bakım, yardım ve destek ilişkilerini sosyolojik bir perspektifle değerlendirmektir

Büyükanne ve büyükbabalarda torun bakmanın depresyon ve yaşam kalitesine etkisi

Başlangıç seviyesi projesiAmaç: Bu araştırma “Büyükanne ve büyükbabalarda torun bakmanın depresyon ve yasam kalitesine etkisini incelemek amacıyla planlanmış ve uygulanmıştır. Materiyal ve Metod: Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel niteliktedir. Denizli il merkezinde 60 yas üzeri torun bakan ve bakmayan büyükanne ve büyük babalar araştırmanın evrenini oluşturmuştur. Toplum sağlığı merkezlerinden rastlantısal olarak birer aile sağlığı merkezi seçilmiş ve her birinden ikişer aile hekimliği bölgesi randomizasyon örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Örnekleme çıkan her bir aile hekimliği bölgesinde kayıtlı olan 60 yas üzeri yaslı nüfus, toplam nüfusa orantılanmış ve bölgelerden kaçar yaslının örnekleme alınacağı belirlenmiştir. Evreni bilinen örneklem formülüne göre araştırmaya alınacak örneklem sayısı 920 olarak bulunmuştur. Veri toplama araçları olarak; Birinci bölümde “Büyükanne, büyükbaba ve toruna yönelik tanıtıcı bilgi formu” “, İkinci bölümde Büyükanne ve babaların depresyon düzeylerini ölçebilmek için “Geriatrik Depresyon Ölçeği, Üçüncü bölümde ise, Büyük anne ve babaların yasam kalitesini belirlemek amacıyla Dünya Sağlık Örgütü Yasam kalitesi Ölçeği (WHOQOL –OLD ) kullanılmıştır. Araştırmaya başlamadan önce benzer örneklemde ön uygulama yapılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, SPSS 11.0 programı kullanılmış ve veriler sayı yüzde dağılımları, Independent t testi, varyans analizi, ki kare ve korelasyon analizi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Arastırmaya katılan büyük anne ve büyükbabaların yas ortalaması 62.20±7.71dir. Büyükanne ve büyükbabaların %59.6’sını bayanlar, %42.2’si ilkokul mezunu, %91.9’u gelir getiren herhangi bir iste çalısmıyor, %46.2’sinin aylık geliri 500-999TL arasındadır. Büyükanne ve büyükbabaların %49.6’sı torun baktığını, %50.4’ü torun bakmadığını belirtmiştir. %40.3’ü torun bakmanın ekonomik yük getirmediğini, %47.4’ü bundan kazanç elde etmediğini, %17.5’i torun bakmanın kendisini daha mutlu hissettirdiğini, %11.0’ı ise torun bakmanın aşırı yorgunluğa neden olduğunu belirtmiştir. Büyükanne ve büyükbabaların yasam kalitesi değerlendirildiğinde, yasam kalitesi ölçeğinin duygusal işlevler ile ölüm ve ölmek alt boyutlarında torun bakan ve bakmayanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır ( p<0.05). Torun bakanların %23.6’sında depresyon riski görülürken, %76.4’ünde depresyon riski yoktur. Torun bakmayanların %33.4’ünde depresyon riski görülürken, %66.6’sında depresyon riski yoktur. Algılanan sağlık durumu ile depresyon görülme riski ve yasam kalitesi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Sonuç ve Öneriler: Sonuç olarak, torun bakan büyükanne ve babalarda bakmayanlara göre depresyon görülme riskinin daha az olduğu, yine torun bakmanın yasam kalitesi ölçeğinin duygusal işlevler ile ölüm ve ölmek alt boyutlarında etkili olduğu belirlenmiştir. Subjektif sağlık algısı hem depresyon görülme riskinde hem de yaşam kalitesinde etkili bulunmuştur. Projenin bulguları ülkemizde bir ilki oluşturmuştur. Bu yüzden bu arastırmanın farklı örneklemlerde yapılması önerilmektedir.Purpose: This study was planned and carried out in order to observe the effect of grandmother and grandfather’s looking after grandchildren on depression and life quality. Material and Method: The study is descriptive and cross-sectional. The universe of the study was composed of grandmothers and grandfather over the age of 60 years and who look and do not look after grandchildren in Denizli. One family health center was chosen randomly from public health centers and two family practice areas per each center were detected with randomization sampling method. Population over the age of 60 years registered in each family practice area for sampling was proportioned to total population and how many elder people was to be taken for sampling was determined. Sampling to be included in the study according sampling formula was determined to be 920. As data collection tool; In the first section “Identifying Information Form for the grandmothers, grandfathers and grandchild; in the second section “Geriatric Depression Scale” in order to measure grandmothers and grandfathers’ depression level, in the third section World Health Organization Quality of Life Scale (WHOQOL – OLD) in order to determine life quality of grandmothers and grandfathers were used. For the evaluation of data; SPSS 11.0 program was used and data were evaluated with percentage distribution, Independent t test, variance analysis, chi square and correlation analysis. Findings: Average of age of grandmothers and grandfathers who are involved in the study is 62.20±7.71. 59.6% of the grandparents are female, 42.2% of them are graduate of primary education, 91.9% of them do not work in a job that brings an income, monthly income of 46.2% of them is between 500-900 TL. It was detected that 49.6% of the grandparents look after grandchildren and 50.4% do not. 40.3% of grandparents expressed that looking after grandchildren do not bring any economic burden to them, 47.4% expressed that they do not gain profit from it, 17.5% expressed that they feel themselves happy for looking after their grandchildren, 11.0% expressed that looking after children brought overfatigue. When life quality of grandparents were considered, it was detected that there was a statistically meaningful difference in the lower dimensions of emotional functions and death and dying of life quality scale between grandparents who look and do not after grandchildren ( p<0.05). There is a risk of depression in 23.6% of grandparents who do not look after grandchildren while there was no risk of depression in 66.6% of them. It was detected that there was a statistically meaningful relation between health condition and risk of depression and life quality. Results and Suggestions: As a result, it was detected that the risk of depression is lower in grandparents who look after grandchildren compared with those who do not look after grandchildren and that looking after grandchildren is effective in the lower dimensions of emotional functions and death and dying of life quality scale. Subjective health perception was found to be effective in both the risk of depression and life quality. Findings of the project were a first in our country. Therefore the study was suggested to be carried out in different samplings as well

An effective example in education for sustainable development “The Education of Little Tree”

Yeni yüzyılda insanların doğa ile olan ilişkileri, ekosistem ile ilişkili önemli bir sorun haline gelmiştir. Bunun sonucunda dünya çapında bir politika haline gelen ‘sürdürülebilir gelişme’ kavramı birçok ülkenin ortak kavramı olmuştur. Gelecek nesillerin ihtiyaçlarını karşılayabilmeleri için var olan olanakları tüketmeden, günümüzün ihtiyaç duyduklarını sağlamak olarak tanımlanan sürdürülebilir gelişmenin, ekonomik, toplumsal ve çevresel olmak üzere üç boyutu olduğu belirtilmektedir. Bu nedenle geleneksel çevre eğitimi yerini, ‘Sürdürülebilir Gelişme Amaçlı Eğitim’ yaklaşımına bırakmıştır. Bu yaklaşımda etkili uygulamalara gereksinim vardır. Bu sebeple, içinde doğaya karşı farklı bir yaklaşım bulunduran “Küçük Ağaç’ın Eğitimi” adlı kitap, araştırma kapsamında incelenmiştir. Nitel olarak yürütülen çalışma, durum deseni olarak tasarlanmıştır. Doküman incelemesinin kullanıldığı araştırmada, betimsel analiz ve söylem analizi yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda “Küçük Ağaç’ın Eğitimi” adlı kitapta çocukların, sürdürülebilir gelişme amaçlı eğitimlerine örnek teşkil edebilecek etkili uygulamalar olduğu belirlenmiştir. Bu uygulamalarla ve çocuk katılımını esas alan programlarla çocukların çevrelerine karşı daha duyarlı, sorumlu bireyler olmalarının önü açılacaktır.In the new century, relations of humans with nature have become an important problem associated with the ecosystem. As a consequence, the concept of ‘sustainable development’ which is a worldwide policy has become the common concept of many countries. Defined as meeting today’s needs without consuming existing resources for meeting the needs of next generations; ‘sustainable development’ has three dimensions of the development as economic, social and environmental. Thus, conventional environmental education has been replaced by the approach of ‘Education for Sustainable Development’. This approach requires efficient applications. Therefore, the book “The Education of Little Tree” including a different approach towards nature was examined within the scope of this study. The study conducted qualitatively was designed as a case pattern. In the study using document analysis, descriptive analysis and discourse analysis were conducted. As a result of the study, it was determined that the book of “The Education of Little Tree” contained efficient applications that would set an example to children’s trainings for sustainable development. These applications and programs based on children’s participation will enable children to become responsible individuals who are more sensitive to their environment

About Gorki's and Orhan Kemal's Little Men in Their Novels

In this study, little men in Orhan Kemal's Baba Evi, Avare Yıllar and Cemile and Maxim Gorky's Çocukluğum, Ekmeğimi Kazanırken and Benim Üniversitelerim are compared. This comparison is made by the view points of writers lives and the characteristics of little men (characters of novel). It can be determined that both of the writers lived in same social conditions but Orhan Kemal affected by Maksim Gorky because he read Gorky's little men before wrote his novels

Seroepidemiological Investigation of Toxocariasis in the Isparta Region of Turkey

Background: Toxocariasis is a common disease around the world. Our objective was to determine Toxocara seroprevalence in humans in the city of Isparta, Southwest Turkey, in respect of some determinants such as age, socio-economic level, residence in city center or rural area etc.Methods: Five hundred and thirty four individual participants from Isparta center and 85 from Asagi Gokdere village were included in the study. T. cati specific antibodies were ana­lyzed using excretory-secretory (ES)-enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method.Results: T. cati antibodies were detected as positive in 73 (13.6%) of 534 samples which were collected from subjects living in the city center and 24 (28.2%) of 85 samples from Asagi Gokdere village. Toxocara seropositivity was detected among 15.6% of whole study group. The seroprevalence of toxocariasis was significantly higher among subjects from vil­lage than in subjects from city center (P=0.001). While gender, high school education, source of the water which is used, family income and geophagia/eating nail behaviors were the fea­tures which were detected as being associated with toxocariasis seropositivity (odds ratios= 0.5; 6.52; 3.61; 0.43; 0.13 respectively), owning dogs or cats and hand washing were de­tected as being not associated with toxocariasis seropositivity (P > 0.05). Furthermore, Toxo­cara seropositivity was significantly higher among subjects in 0-10 than >40 year-old group (P=0.02).Conclusion: It can be suggested that untreated lost pet population, environmental contamination, and way of life have influence on the epidemiology of toxocariasis

Yaşar Nabi Nayır

Taha Toros Arşivi, Dosya No: 26-Yaşar Nabi Nayı

Neslişah Sultan

Taha Toros Arşivi, Dosya Adı: Son Halife Abdülmecit Efend