Τρία ποιήματα του Pier Paolo Pasolini: «Supplica a mia madre»/ «Ικεσία στη μητέρα μου» «Ballata delle madri»/ «Η Μπαλάντα των μητέρων» «La presenza»/ «Η παρουσία»

Η παρούσα δημοσίευση περιλαμβάνει μια σύντομη εισαγωγή στο ποιητικό έργο του Πιέρ Πάολο Παζολίνι και σε τρεις ποιητικές συνθέσεις του: «Supplica a mia madre», «Ballata delle madri» και «La presenza», καθώς και την ελληνική τους μετάφραση.Questa pubblicazione contiene una breve introduzione all'opera poetica di Pier Paolo Pasolini e a tre delle sue composizioni poetiche: «Supplica a mia madre», «Ballata delle madri» e «La presenza», nonché la loro traduzione greca

Culture, Refugees and Essentialism in the Mass Media Discourse in Greece

Ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον έχει εκδηλωθεί στον κλάδο της κοινωνικής ψυχολογίας για τη μελέτη της ουσιοποίησης στην κατασκευή κοινωνικών κατηγοριών και τις αντίστοιχες ενδεχόμενες συνέπειές της. Η παρούσα έρευνα εστιάζει στις ουσιοποιητικές και από-ουσιοποιητικές επιχειρηματολογικές γραμμές που χρησιμοποιούνται στις αναφορές για τον πολιτισμό στον λόγο των μέσων μαζικής ενημέρωσης για τους/τις πρόσφυγ(ισσ)ες στην Ελλάδα. Αναλύθηκαν άρθρα από τέσσερις ηλεκτρονικές εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, διαφόρων πολιτικών θέσεων, με τη χρήση εργαλείων της κριτικής κοινωνικής λογοψυχολογίας. Η ανάλυση ανέδειξε γραμμές επιχειρηματολογίας που είτε ουσιοποιούν είτε από-ουσιοποιούν τον πολιτισμό. Ο πολιτισμός των προσφύγ(ισς)ων ουσιοποιείται καθώς παρουσιάζεται ως εγγενώς επικίνδυνος λόγω της σύνδεσής του με το Ισλάμ και η σύγκρουσή του με τον πολιτισμό της Δύσης αναπαρίσταται ως αναπόφευκτη. Ο πολιτισμός των προσφύγων, ωστόσο, ουσιοποιείται και όταν παρουσιάζεται ως συμβατός με τον Δυτικό και υποκείμενος σε μεταβολές μέσω της εκπαίδευσης. Η ανάλυση ανέδειξε ότι η ουσιοποίηση του πολιτισμού των προσφύγ(ισσ)ων, χρησιμοποιείται στον λόγο των Μ.Μ.Ε. για να στηρίξει τόσο την σύγκρουση των πολιτισμών όσο και τη δυνατότητα συνύπαρξής τους. Έτσι, και σε επιχειρήματα υπέρ της διαπολιτισμικής συνύπαρξης, άλλοτε υποστηρίζεται η δυνατότητα αποδόμησης και ανασύνθεσης πολιτισμικών στοιχείων (από-ουσιοποίηση) και άλλοτε η ισοτιμία αυτόνομων και συμπαγών πολιτισμών (ουσιοποίηση).Particular research interest has been manifested in the field of social psychology in the study of essentialism in the construction of social categories and in its possible consequences. The present research focuses on essentialist and de-essentialist lines of arguing used in references to culture in mass media discourse on refugees in Greece. Articles by four widely circulated electronic newspapers with various political positions, were analyzed through the use of discursive social and rhetoric psychology. The analysis highlighted argumentative lines that either essentialize or de-essentialize culture. Refugee’s culture is essentialized when it is presented as inherently dangerous due to its connection to Islam and its conflict with Western culture is presented as inevitable. The culture of refugees, however, is also essentialized when it is presented as compatible to the Western one and as subject to change through education. The analysis revealed that both essentialization of the refugee’s culture and de-essentialization are used in media discourse to support not only the clash of cultures, but also the possibility of their coexistence. Thus, arguments in favor of the cross- cultural coexistence sometimes support the possibility of deconstructing and reconstructing cultural elements (de-essentialization) and sometimes support the equivalence of autonomous and concrete cultures (essentialism)

Accounting for the Phenomenon of Sex-Trafficking: Cultural Representations and Social Accountability in NGO-Employees’ Interview Talk

Η καταπολέμηση της διακίνησης και εμπορίας γυναικών (sex-trafficking) αποτελεί κόμβο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ζήτημα άμεσα συνδεδεμένο αρχικά με την συντηρητική ατζέντα του ρεπουμπλικανικού κόμματος, σύντομα έλαβε χαρακτηριστικά διεθνούς ηθικού πανικού, με κράτη να ευθυγραμμίζονται συναφώς πολιτικά. Αντίστοιχα, στο επίπεδο ‘κοινωνία πολιτών’, αναδείχθηκε σε πυλώνα δραστηριοποίησης ποικιλόμορφων Μη-Κυβερνητικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο.). Στην κριτική, κοινωνιοθεωρητική βιβλιογραφία, ωστόσο, υποστηρίζεται ότι το sex-trafficking αποτελεί κόμβο συνάρθρωσης εξουσιαστικών λόγων και θεσμικών πρακτικών περί φύλου, μετανάστευσης, τάξης και εργασίας. Εντός αυτής της βιβλιογραφίας, μια υποτιμημένη διάσταση αφορά την ιδεολογική εικονογραφία αναπαραστάσεων πολιτισμικών ταυτοτήτων που κινητοποιούνται στην δημόσια κατανόηση και επεξήγηση των εμπλεκομένων δρώντων. Στην κάλυψη του κενού αυτού συμβάλει το παρόν κείμενο. Υιοθετώντας τη σκοπιά της κριτικής λογο-κοινωνιοψυχολογίας, αναλύονται αποσπάσματα λόγου από μελέτη συνεντεύξεων στην οποία συμμετείχαν τριανταέξι (36) εργαζόμενοι/ες σε Μ.Κ.Ο. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τα έτη 2009-2011, εποχή που το ζήτημα απασχολούσε έντονα τον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα. Η ανάλυση επικεντρώνεται στην κινητοποίηση στον λόγο ιδεολογικών εικόνων, παραδοχών και θέσεων οι οποίες εμπεριστατώνουν την αντίστιξη οριενταλιστικών και οξιντενταλιστικών εννοιολογικών κατασκευών κατά τη ρητορική θέσπιση της κοινωνικής λογοδοσίας των ομιλητών. Όπως αναδεικνύεται, οι πολιτισμικές αναπαραστασιακές πρακτικές που αρθρώνονται συχνά με όρους ηθικού πανικού για το sex-trafficking και οι θυματοποιημένες κατασκευές που εντοπίζονται στα συνομιλιακά αποσπάσματα συγκροτούν μια σύνθετη ιδεολογικά και ρητορικά συνθήκη. Η εναλλαγή οριενταλιστικών και οξιντενταλιστικών θέσεων ως γεγονικά ερμηνευτικά σχήματα, καθώς και οι κατασκευές για τον «εαυτό» και τον «άλλον» συνυφαίνονται με μεταβαλλόμενες και ρητορικά προσανατολισμένες θέσεις για το φύλο, τη φυλή, την εθνική ταυτότητα και με ψυχολογικές αποδόσεις για το προφίλ των γυναικών θυμάτων.Τhe fight against sex-trafficking constitutes a pillar of American foreign policy. Closely related to the agenda of the Republican party at first, it soon developed into an international moral panic, with nation-States aligning to its cause. In civil society, also, sex-trafficking became a field of operation for various N.G.O.s. In the critical sociotheoretical literature, however, sex-trafficking is treated as a node around which interweave discourses and institutional practices on gender, migration, class and labour. Within this critical literature, though, there is an empirical lacuna regarding the ideological imagery and representations of cultural identities mobilised in talk on the actors involved in sex-trafficking. The present paper addresses this lacuna. We analyze data from an interview study with 36 NGO employees deploying tools and concepts from critical discursive social psychology. The study took place in 2009-2011, a time when sex-trafficking appeared prominently in Greek public discourse. Analysis highlights ways in which ideological images and positions, pertaining to orientalist and occidentalist cultural frameworks, are mobilised within participants’ discourse while they attend to their social accountability. It is argued that the cultural representation practices that are often constructed in terms of moral panic as well as the victimisaton constructions identified in the conversational extracts constitute a complex rhetorical and ideological context. The shift between orientalist and occidentalist positions as factual interpretative devices and the constructions of “self” and “other” interweave with shifting and rhetorically oriented positions about gender, race, national identity and psychological attributions regarding the victim’s profile

Μη ικανοποίηση του δικαιώματος διαγραφής από τη μηχανή αναζήτησης Google

Στην απόφαση αυτή η Αρχή έκρινε αίτημα διαγραφής φυσικού προσώπου, σύμφωνα με το άρθρο 17 ΓΚΠΔ, των αποτελεσμάτων αναζήτησης, μετά από έρευνα με βάση το ονοματεπώνυμο του αιτούντος τη διαγραφή. Σύμφωνα με την απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση Google Spain, ένας φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης υποχρεούται να απαλείφει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, ο οποίος εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν πληροφορίες σχετικές με το πρόσωπο αυτό, και στην περίπτωση κατά την οποία το ονοματεπώνυμο αυτό ή οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν διαγραφεί προηγουμένως ή ταυτοχρόνως από τις ως άνω ιστοσελίδες, η υποχρέωση δε αυτή ισχύει ακόμη και όταν αυτή καθαυτή η δημοσίευση των επίμαχων πληροφοριών στις εν λόγω ιστοσελίδες είναι νόμιμη. Σχετικά, πρέπει να εξετάζεται αν το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να πάψει η σχετική με το πρόσωπό του πληροφορία να συνδέεται, επί του παρόντος, με το ονοματεπώνυμό του μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων ο οποίος προκύπτει κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο αυτό, χωρίς πάντως η αναγνώριση του δικαιώματος αυτού να προϋποθέτει ότι η εμφάνιση της επίμαχης πληροφορίας στον κατάλογο αποτελεσμάτων προκαλεί βλάβη στο υποκείμενο των δεδομένων (Βλ. Iglezakis, https://ssrn.com/abstract=2472323).Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η ως άνω εταιρία ικανοποίησε το αίτημα του εν λόγω προσώπου να διαγράψει συνδέσμους προς άρθρα στα οποία αναφέρονταν η ποινική του δίωξη, που είχε καταστεί ανεπίκαιρη, διότι αθωώθηκε, πλην ενός συνδέσμου. Η Αρχή διαπίστωσε ότι στην υπό εξέταση υπόθεση δεν είχε δοθεί η δυνατότητα στον καταγγέλλοντα να επισυνάψει στα αιτήματα που υπέβαλε στην εταιρεία τη δικαστική απόφαση με την οποία αθώωθηκε, ως στοιχείο τεκμηρίωσης που οδήγησε στη διαγραφή των συνδέσμων. Επιπλέον, διαπίστωσε ότι υπήρχε σύνδεσμος που οδηγεί στη συμπλήρωση φόρμας ώστε να επικοινωνήσει το υποκείμενο με το γραφείο του ΥΠΔ της εταιρείας, χωρίς ωστόσο να παρατίθενται τα στοιχεία επικοινωνίας του ΥΠΔ.Ως εκ τούτο, με την απόφαση που εξέδωσε η Αρχή, παρείχε την εντολή στην εταιρεία Google LLC, κατ’ άρθρο 58 παρ. 2 στοιχ. γ’ του ΓΚΠΔ, να παρέχει στα υποκείμενα τη δυνατότητα επισύναψης αρχείου προς τεκμηρίωση των όσων υποστηρίζουν κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους στο πλαίσιο εφαρμογής του ΓΚΠΔ. Ακόμα, ζήτησε η εταιρία Google να διακόψει την πρακτική αποστολής αυτοματοποιημένου γενικού-μη εξατομικευμένου ενημερωτικού μηνύματος προς τα υποκείμενα. Και τέλος, έκρινε ότι η εταιρεία Google LLC, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, έχει παραβιάσει το άρθρο 37 παρ. 7 του ΓΚΠΔ και έδωσε εντολή στην εταιρεία Google LLC, κατ’ άρθρο 58 παρ. 2 στοιχ. δ, να δημοσιεύσει τα στοιχεία επικοινωνίας του Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων σε ευκρινές σημείο της ιστοσελίδας της,

Aνήκουν η εγκυμοσύνη και ο τοκετός στη γυναίκα; Το νομικό πλαίσιο της μαιευτικής φροντίδας κατά την περιγεννητική περίοδο

Aνήκουν η εγκυμοσύνη και ο τοκετός στη γυναίκα; Το νομικό πλαίσιο της μαιευτικής φροντίδας κατά την περιγεννητική περίοδ

Shifts in Consciousness in Game-Based Narratives

Becoming engaged in narrative worlds involves shifts in consciousness. Individuals who are transported into narrative worlds focus their attention on the events occurring in the story rather than the world around them. Similarly, audiences who identify with characters mentally experience story events from the perspective of a main character. We consider these processes in the context of actual play, an entertainment genre featuring the performance of a tabletop role playing game for an audience. Events in actual play narratives occur through improvised player choices and game mechanics (e.g., dice rolls). Thus, stories may contain unexpected events, presenting a challenge to narrative engagement. Furthermore, performers interact both as themselves and as their role-play character. Audience members may identify with both the characters and performers, sometimes with rapid transitions between the two. We explore the implications of these complex types of narratives for understanding the way in which consciousness shifts occur in narrative engagement

Development of a Frequency Discrimination Test for Children and Adults: A Simple Psychoacoustic Approach

Background  The Difference Limen of Frequency (DLF) indicates an individual's threshold for pitch discrimination. Frequency discrimination (FD) abilities improve throughout childhood, are associated with learning and language impairments, and are considered a skill that can be trained. While auditory discrimination is a crucial area of study, there are currently no widely available tests for assessing frequency discrimination in routine clinical practice.Purpose The aim of the present study is the development of a simple behavioral psychoacoustic experiment for evaluating the Difference Limen of Frequency both in children and adults.Methods This study used both an adaptive psychoacoustic method and the method of limits. Pairs of two tones, consisting of a standard 1000 Hz tone and a frequency-varying tone, with eight percentage changes in frequency following a geometric progression, were presented. The method involved both ascending and descending techniques, with participants indicating whether the tones were “same” or “different”. It was tested in 20 children and 20 adults.Results Children exhibited higher (poorer) frequency discrimination thresholds compared to adults, with a Δf difference of 4.446%.Conclusion This study describes the development of a test for evaluation of pitch discrimination threshold as well as its implementation in both children and adults

Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή του ανθρώπου-Βιοηθικοί προβληματισμοί

Ο όρος Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (ΙΥΑ) καλύπτει κάθε περίπτωση κυοφορίας και τεκνοποίησης που επιτυγχάνεται με μεθόδους άλλες πλην της φυσιολογικής ένωσης άνδρα και γυναίκας, οι οποίες εφαρμόζονται σε ειδικά οργανωμένες μονάδες ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ΜΙΥΑ). Από τον ορισμό αυτό, προκύπτει πως η ΙΥΑ μπορεί να συμπεριλάβει μία σειρά από πράξεις, από την αρχική επίσκεψη εκτίμησης σε ένα γυναικολόγο-γενετιστή, μέχρι την τελική επιλογή της θεραπείας που θα υποβληθεί (σπερματέγχυση, ομόλογη ή ετερόλογη εξωσωματική γονιμοποίηση). Η σημασία των επιτευγμάτων της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής αποτυπώνεται καθημερινά σε όλα τα υπογόνιμα ζευγάρια που αναζητούν λύση για τη διεύρυνση της οικογένειάς τους στα κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πρόκειται για τον τομέα της ιατρικής που χάρισε την ελπίδα τεκνοποίησης, ενώ συνέβαλε σημαντικά και στην πρόληψη μετάδοσης κληρονομικών νοσημάτων στους απογόνους μέσω του προεμφυτευτικού ελέγχου. Μία σειρά  βιοηθικών προβληματισμών αναφύονται στο πλαίσιο των διαδικασιών της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, με πιο επίκαιρο τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος αναπαραγωγής και της δημιουργίας οικογένειας  σε ειδικότερες περιπτώσεις ομόφυλων ενώσεων, μοναχικών ατόμων ή μέσω της παρένθετης μητρότητας. Άλλα ζητήματα που εγείρουν βιοηθικά διλήμματα είναι η περίπτωση της μεταθανάτιας γονιμοποίησης, οι οικονομικές και ψυχολογικές επιπτώσεις των ατόμων που υποβάλλονται σε θεραπείες τεχνητής γονιμοποίησης, ο δανεισμός γενετικού υλικού και η κρυοσυντήρηση των περισσευούμενων εμβρύων. Εξαιτίας της πολυπλοκότητας της κοινωνίας μας, δημιουργούνται ολοένα και περισσότερες προκλήσεις όσον αφορά στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, όμως με την αποδοχή και υιοθέτηση των βασικών αρχών της βιοηθικής είναι ευχερέστερο να τεθούν τα όρια δράσης του ατόμου στο πλαίσιο μιας κοινωνίας που σέβεται πανανθρώπινες αξίες. Έχοντας επίγνωση του βιοηθικού αντίκτυπου που μπορεί να έχει μια καθημερινή επιλογή του, το άτομο είναι έτοιμο να προχωρήσει στις απαραίτητες θυσίες για την υποστηρίξει. 

Gendering the Myrrhbearers: Perspectives from a Cross-Disciplinary Conference

Introductory essay to the conference proceedings Ἀρώματα καὶ μύρα (Turin, 2024), marking the conclusion of a two-year research project on the Gospel figures of the myrrhbearers. The article reflects on their reception in Eastern and Western Christian traditions and summarises the volume’s contributions, which focus on patristic exegesis, Greek and Latin sources, liturgy, and feminist theology. Emphasis is placed on the symbolic richness of the myrrhbearers and their relevance as liminal, ecclesiological, and gendered figures within Christian memory and ritual

Η Σεξουαλική Βία ως Μέσο Εθνοκάθαρσης: Η Τραγωδία των Γυναικών στην Σύγκρουση της πρώην Γιουγκοσλαβίας

Η σεξουαλική βία χρησιμοποιήθηκε ως όπλο στον πόλεμο, ιδιαίτερα ως μέρος εκστρατειών «εθνοκάθαρσης», με σκοπό την τρομοκρατία και τον εκτοπισμό των συγκεκριμένων εθνοτικών ομάδων της περιοχής. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY), το ειδικό δικαστήριο για την συγκεκριμένη υπόθεση, διαδραμάτισε ιστορικό ρόλο στη δίωξη αυτών των εγκλημάτων και αναγνώρισε τον βιασμό ως διεθνές έγκλημα. Αυτό σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα στο διεθνές δίκαιο, καθιστώντας τους δράστες υπόλογους για τη βία που σχετίζεται με το φύλοΗ έλλειψη των δημοκρατικών δομών στις εμπόλεμες περιοχές και της σχετικής, αποτελεσματικής νομικής προστασίας αύξησε περαιτέρω την ευάλωτη θέση των γυναικών. Παρά τις διεθνείς προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτών των εγκλημάτων, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις όσον αφορά τη διασφάλιση πλήρους λογοδοσίας και δικαιοσύνης για τα θύματα, καθώς και την οικοδόμηση νέων κοινωνιών που σέβονται τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των γυναικών.