Yalova Koşullarında Organik Bursa Siyahı İncir Yetiştiriciliğinde Kullanılan Farklı Bitki Besleme Uygulamalarının Verim ve Kaliteye Etkisi

Bursa Siyahı İnciri, Marmara Bölgesinin standart sofralık incir çeşididir. Bursa Siyahı İncirinin yetiştirme tekniği ve kültürel istekleri bakımından kanaatkâr olması, ilaçlı mücadeleyi gerektirecek önemli hastalık ve zararlılarının olmaması organik yetiştiriciliğini mümkün kılmaktadır. Ayrıca iç ve dış pazarda talebinin olması ve pazarlama sorununun olmaması bu durumu desteklemektedir. Çalışma, bu potansiyeli değerlendirmek ve yetiştirme teknikleri ve özellikle farklı bitki besleme preparatlarının verim ve kalite üzerine olan etkilerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Deneme, Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü verim çağındaki Bursa Siyahı İncir Kalibrasyon Parselinde kurulmuştur. Denemede Yeşil Gübre (bakla), Sığır Gübresi, Organik NPK, Yeşil Gübre (bakla)+Sığır Gübresi, Yeşil Gübre (bakla)+Organik NPK, İnorganik NPK (kontrol) uygulamaları yapılmıştır. Verim bakımından yeşil gübre+sığır gübresi kombinasyonunun en iyi sonucu verdiği gözlenmiştir, bunu Organik NPK uygulamasının izlediği belirlenmiştir. En iri meyveler, Organik NPK uygulamasından elde edilmiştir

Marmara Bölgesinde Bazı Bitki Besleme Uygulamalarının Organik Meyve Yetiştiriciliğinde Kullanımı (Çilek)

Bu deneme 2002-2007 yılları arasında Yalova-Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü “Organik Tarım Parseli’nde yürütülmüştür. Denemede Tioga, Sweet Charlie ve Fern çeşitleri kullanılmıştır. Denemede 5 farklı uygulama kontrol ile kurulmuştur. Bunlar; 1. İnorganik NPK 2. Yeşil Gübre (YG) + Sığır Gübresi (SG) 3. Yeşil Gübre (YG) + Biofarm + Bioplazma 4. Yeşil Gübre (YG) + Sığır Gübresi (SG) + Yosun Özü 5. Yeşil Gübre (YG) + Humik Asit + Biofarm 6. Yeşil Gübre (YG) Deneme sonunda alınan veriler incelendiğinde Uygulamalar arasında istatistiki olarak (Duncan) önemli fark olmadığı görülmüş ortalama en iyi sonuç; “Yeşil Gübre + Biofarm + Bioplazma” uygulamasından alınmıştır. Bu uygulamayı ise az bir farkla Yeşil Gübre + Humik Asit + Biofarm ve Yeşil Gübre uygulamaları takip etmiştir. Uygulamalarda çeşitte önemli olduğu görülmüş. En iyi sonuç Fern çeşidinde alınmıştır. Bunu sırayla Tioga ve Sweet Charlie çeşidi takip etmiştir

Organik Nar Yetiştiriciliği

Bu çalışmada Türkiye’de yaygın olarak yetiştirilen ve ihracat potansiyeli yüksek olan Hicaznar nar çeşidinin organik yetiştiriciliğe uygunluğu araştırılarak, geleneksel yöntemlerle organik tarım yöntemlerinin karşılaştırması yapılmış, teknik ve ekonomik değerlendirmelerin sonucunda pratiğe aktarılabilecek bulgular elde edilmiştir. Araştırma Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsüne ait araştırma ve deneme arazisinde 2004-2009 yılları arasında, geleneksel ve organik yetiştiricilik parselleri arasında gerekli mesafe bırakılarak, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü ve her tekerrürde 4 ağaç olacak şekilde yürütülmüştür. Çalışmanın ana materyalini, Hicaznar parseline uygulanan organik ve inorganik gübreler, bu parsellerde bulunan hastalık, zararlı ve bunların doğal faydalıları oluşturmuştur. Denemenin başlangıcında her parselin yaprak ve toprak analizleri yapılmış, bu analizlerin sonucunda geleneksel ve organik yetiştiriciliğe uygun gübreleme programları uygulanmıştır. Organik yetiştiricilikte yeşil gübreleme, yeşil gübreleme ile birlikte çiftlik gübresi uygulaması ve yeşil gübreleme ile birlikte torf uygulaması yapılmıştır. Hasat döneminde ağaç başına ortalama verimler ile her tekerrürden alınan 20 adet meyve örneğinde meyve kalite kriterleri belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda, en yüksek verim ve kalitenin sırasıyla geleneksel uygulama ile yeşil gübre+sığır gübresi uygulamasından; en yüksek net karın ise yeşil gübre + sığır gübresi uygulamasından elde edildiği belirlenmiştir

Ankara Koşullarında Organik Tarım Sisteminde Kullanılan Farklı Materyallerin Domates ve Mısır Münavebe Sisteminde Toprak Özelliklerine Etkisi

Bu araştırma 2002-2008 yılları arasında TGSMAE de yürütülmüştür. Araştırmada H 2274 domates çeşidi ile kompozit mısır çeşidi kullanılmıştır. Deneme yeşil gübreli, yeşil gübresiz olarak çakılı tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Yeşil gübre olarak adi fiğ (Vicia sativa L.) kullanılmıştır. Denemede organik tarım sisteminde kullanılan materyallerin domates ve mısır münavebe sisteminde toprakların fiziksel, kimyasal ve biyolojik özellikleri üzerine etkileri incelenmiştir. organik materyal olarak sığır gübresi (SG), tavuk gübresi(TG), Koyun gübresi ve kompost kullanılmıştır. Optimum gübre olarak uygulamada önce amonyum sülfat, daha sonra amonyum nitrat ve fosforlu gübre olarak DAP gübresi kullanılmıştır. Domates ve mısır verim sonuçları incelendiğinde, en düşük verimi kontrol parsellerinde elde edilirken mısırda en yüksek verim optimum gübre, koyun gübhresi ve kompost uygulamalarında alınmıştır. Domates denemelerinde ise en yüksek verim optimum gübre, tavuk gübresi ve koyun gübresi uygulamalarında elde edilmiştir. Toprakların kimyasal özellikleri üzerine etkileri bakıldığında istatistik anlamda bir fark gözlemlenmemiştir

Organik Koyun Yetiştiriciliği

Artan dünya nüfusuna paralel olarak artan gıda ihtiyacını karşılamak nedeniyle geçtiğimiz yüzyılın başlarında ortaya çıkan ve birim alandan daha çok verim elde etmeyi amaçlayan yoğun girdili üretim metotları günümüzde büyük sorunlara neden olmaktadır. Bozulan ekolojik denge, kirlenen çevre ve yoğun girdili üretimin neden olduğu sağlık problemleri kendini göstermeye başlamıştır. İşte bu gibi nedenlerle yeni bir üretim sistemine duyulan ihtiyaçtan ötürü ortaya çıkan ve hızla gelişmekte olan organik tarım, doğal kaynaklarımızla sürdürülebilir üretim yapmayı amaçlamıştır. Organik tarımın önemli bir kolu olan organik hayvansal üretim ise, dünyada organik bitkisel üretim kadar hızlı bir şekilde gelişmektedir. Ülkemizde henüz öncü yetiştiriciler tarafından uygulanan organik hayvansal üretim, üreticilerimizin dikkatini çekmeyi başardığı takdirde benimsenecek ve ülkemiz hayvancılığının içinde bulunduğu darboğazdan çıkışında lokomotif görevi üstlenecektir. Bu bağlamda ülkemizin iklim, arazi ve doğal koşullarında, yetiştiricilerimizin sosyo-ekonomik imkânları dâhilinde uygulanma potansiyeline sahip olan organik koyun yetiştiriciliği bu makalede ele alınacaktır

Öncü bir Türk insanını daha yitirdik...

Taha Toros Arşivi, Dosya No: 62-Neyzen Tevfik. Not: Gazetenin "Düşünenlerin Düşünceleri" köşesinde yayımlanmıştır.İstanbul Kalkınma Ajansı (TR10/14/YEN/0033) İstanbul Development Agency (TR10/14/YEN/0033

Atatürk’ün son günleri

Taha Toros Arşivi, Dosya Adı: 1939-2000 Atatürk'ü Anma Törenler

Organik Hayvansal Üretim ve Çevre

Toprak, su ve havadan oluşan çevrenin, tarımsal üretim nedeniyle kirlenmesi diğer bir ifadeyle tarımsal kaynaklı çevre kirliliği son yıllarda önemli bir sorun olarak gündeme gelmektedir. Çevre kirliliğinin sadece endüstrileşme hareketleri ile başlamadığı ve bu kirliliğin endüstrileşme hareketlerinden önce tarımsal kaynaklı olarak da var olduğu bilinen bir gerçektir. Fakat, konvansiyonel tarım yerine organik tarım ve iyi tarım uygulamaları gibi sürdürebilir tarım sistemlerine geçilerek sürdürebilir bir çevrenin oluşmasına önemli katkılar sağlanacağı da ileri sürülmektedir. Makalede organik tarım içinde yer alan organik hayvansal üretimin çevre ile ilişkisini açıklayabilmek için bu üretim yaşam döngüsü parametreleri bakımından incelenmiştir. Bu makaleden elde edilen sonuçlar, organik hayvansal üretimde genelde enerji kullanım etkinliği ile ötrifikasyon potansiyelinin konvansiyonel üretimden daha iyi olduğunu, buna karşılık küresel ısınma ve asitleştirme potansiyeli ile ilgili azaltıcı etkiler görülse de, bu konudaki araştırmalara halen ihtiyaç olduğunu göstermiştir

Organik Meyve Yetiştiriciliğinde Toprak Karbon İçeriğindeki Değişimler

Organik tarım sistemlerinde birim alan başına küresel ısınma potansiyeli, konvansiyonel veya entegre sistemlerden önemli ölçüde azdır. Organik tarım, ekosisteme, iklim değişikliği etkilerine karşı daha dayanıklı olabilme özelliğini kazandırmakta ve tarımsal kaynaklı sera gazlarının oluşumunu azaltıcı tedbirleri içermektedir. Organik çiftliklerde karbon tutulma oranları uygulanan tarım sistemlerine göre önemli düzeyde farklılık gösterir. Toprak organik maddesi ve karbon içeriğinin organik tarım alanlarında artış gösterdiği yapılan çalışmalarla ortaya konmuştur. Bu çalışmada Marmara Bölgesinde değişik yıllarda yürütülen denemelerde organik ve konvansiyonel tarım alanlarında yapılan toprak karbon içerikleri karşılaştırmalı olarak verilmiş ve organik tarımın karbonun toprakta tutulma oranını artmasına etkisi incelenmiştir. Marmara Bölgesinde yürüttüğümüz çalışmalarda; 1999-2003 yıllarında organik olarak yetiştirilen zeytin parselleri ile 2002-2006 yıllarında organik olarak yetiştirilen Bursa siyahı incir parsellerinde Corg değerleri konvansiyonel parsellere göre daha yüksek bulunmuştur. Farklı uygulamaların yapıldığı çalışmalarda her iki çalışmada da yeşil gübre ve ahır gübresinin birlikte kombinasyonu Corg değerini en fazla artırmıştır