To Overhear The Secret of The Poet… Aeschylus and Aeschylean Reminiscences in The Works of Jan Kasprowicz

Jan Kasprowicz, lived in 1860–1926, whose fame and glory is nowadays in the shadow, in his time was considered one of the greatest and most important Polish poets and authors. He was a diligent translator, who made Polish public accustomed with a great number of pieces of worldwide literature. He made about eighty translations of different works which is a huge and rare number, especially when taking into account only one person who was at the same time an author of his genuine works, an academic scholar and a journalist. He was fascinated and inspired by Aeschylus from the time he was a schoolboy. And thus we may find many reminiscences of Aeschylus’ poetry in his genuine works. His fascination which lasted many years culminated with the translation of Aeschylus’ tragedies into Polish. As for Kasprowicz Aeschylus was ‘the king of the tragic playwrights and the most powerful worldwide author of the tragedies’

Miejsce pieśni (piosenki ludowej) w świadomości i twórczości romantyków (zarys problematyki)

The present article attempts to answer the question: what is the place of the folk song in the consciousness and the works of the Romantics? It should first be noted that the author does not claim the right to a full and unambiguous explanation of that issue. The article begins with a discussion of the relationship between music and lyrics in the aesthetics of ancient Greece – thereby indicating the source of the Romantic concept of the synthesis of arts. Subsequently, the author focuses on the issue of “the decline of the folk song” expressed in Achim von Arnim’s work entitled On Folk Songs. The next part of the article discusses the theory of vocal aesthetics and the idea of the nationality of art formulated by Herder, who was the first to treat folk art equally with high culture and expressed his opinion on the relationship between text and music in songs in a particularly interesting way (Schopenhauer took up a similar notion, which is also emphasized by the author of the article). the article closes with a subsection strictly devoted to the expansion of the folk song. The author draws attention to how important folk art is in the hierarchy of arts and how, once appropriately interpreted, it has become one of the foundations of the Romantic consciousness, not only in terms of literature, but also more broadly in the cultural or even culture-forming sense.Tematem powyższego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: jakie jest miejsce pieśni ludowej w świadomości oraz twórczości romantyków? Od razu wypada zaznaczyć, że autor nie rości sobie prawa do jednoznacznego i pełnego wyjaśnienia owej kwestii. Artykuł rozpoczyna się od omówienia związku muzyki i liryki w estetyce starożytnej Grecji – wskazując tym samym na źródło romantycznej koncepcji korespondencji sztuk. W dalszej kolejności autor skupia się na problematyce „upadku pieśni ludowej” wyrażonej w dziele Achima von Arnim pt. O pieśniach ludowych. W następnej cząstce rozważań omówiona zostaje teoria estetyki wokalnej oraz idea narodowości sztuki Herdera, który jako pierwszy postawił twórczość ludową na równi z kulturą wysoką oraz w sposób niezwykle interesujący wypowiedział się o relacji tekstu do muzyki w pieśni. (Podobny wątek podjął także Schopenhauer, co również zostaje przez autora artykułu wyeksponowane.) Artykuł zamyka podrozdział traktujący stricte o ekspansji pieśni ludowej. Autor zwraca w nim uwagę na to, jak ważne miejsce w hierarchii sztuk zajęła twórczość ludowa i w jaki sposób, odpowiednio zinterpretowana, stała się jednym z fundamentów romantycznej świadomości nie tylko literackiej, ale szerzej, kulturowej, czy wręcz kulturotwórczej

Pro Libris: Lubuskie Pismo Literacko-Kulturalne, nr 2 (2009)

123 s. : il.