17-20 yaş grubundaki güreşçilerde ve sedanterlerdeki iskelet osteoblastik aktivite dağılımlarının karşılaştırılması

In this study, the difference in the ratios of bone invasion in wrestlers and sedantery persons has been investigated by using 99m Tc _ MDP scintigraph. By this aim, twenty elite level wrestlers were selected from the activity show wrestling clups in Konya city, whit at least five years in practice and they were 17-20 years old; this group wasconsidered as an experimental group. Ten sedantary persons whith same range of age who never exercised any form of sports were considered as a control group . totally 30 subjects were involved in this study.By using of 99m Tc – MDP scintigraph in both group, for all persons static images were taken in the palm of the hands, head and neck, thoracic cage and in the lumbar, pelvic and both kness and feet regions and in the anterior and posterior regions of bi-lateral shoulders.According to the result of the guantitative analysis of both wrestlers and sedantery persons, the ratios of the radioactive invasion were calculated in the palm of the hands, anterior and posterior regions of the sholdres, anterior and posterior  regions of the pelvic articulations of knees and feed regions and in the shafts of the humerus, tibia and femur.Obtaining data of both groups were statistically analyzed and compared whith Mann Whitney U- test. Result showed that radioactive invasion in the shafts of humeral, radial, and femoral bones in wrestlers was significantly higherthan in controls(p<0,05). İn the other regions no significant differences between group has been found(p>0,05).In case of wrestlers, it was seen that stres over the skaletal system had an excersive effect on the upper limbs namely the shafts of humerus and radius in both sides. However, in the lower limb a same effect was seen in the shafts of bi-lateral femurs and in the knees joint regions. In these regions, it was fount thatin bone scintigraph, increment in the osteoblasttic activity causes secondary increment in the radioactive invasion.According to the physiological changes in bone formation, with more confidence, the streess effect over the skeletal system can be visually and quantitatively evaluated.Bu çalışmayla güreşçilerde ve sedanterlerde 99m Tc- MDP sintigrafisi uygulanarak kemik tutulum oranlarındaki farklılık araştırılmaya çalışıldı. Bu amaçla Konya ilinde güreş sporunda faaliyet gösteren kulüplerden en az beş yıl güreş yapmış 17-20 yaşları arasında elit düzeydeki 20 güreşçi deney grubu, hiç spor yapmamış aynı yaş grubunda 10 sedanter kontrol grubu olmak üzere toplam 30 kişi çalışma kapsamına alınmıştır.Her iki gruba da 99m Tc-MDP sintigrafisi uygulanarak çalışmada tüm kişilerin elin anterior, baş, boyun, göğüs kafesi, pelvis, diz ve ayak bölgeleri ile omuzun anterio’u ve posterior’u, lumbal ve pelvisin statik görüntüleri alındı. Kopütürde kantitatif analiz sonucu güreşçi ve sedanterlerin elinin anterior’u ve posterior’u, omuzun  anterior’u ve posterior’u, pelvisin anterior’u ve posterior’u, diz ve ayak bölgesi eklemleri, humerus,tibiave femur şaftında radyo aktif tutulum (RAT) oranları hesaplandı. Elde edilen değerler, güreşçi ve sedanterlerin ortalamaları eşleştirilmiş gruplar arası Man Whitney U testi ile istatistiksel değerlendirilmeye alınmıştır. Güreşçilerde her iki humerus, radius ve femur kemik şaftlarında artmış radyoaktif tutulumları (p<0i05) bulunmuştur. Diğer bölgelerde pelvis, omuz ve ayak bölgelerinde her iki grup radyoaktif dağılımları arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p>0,05).Sonuç olarak güreşçilerde iskelet sistemi üzerinde yüklenmenin üst ekstremitede en fazla her iki humerus ve radius şaftlarında görülmüştür. Alt ekstremitede ise her iki femur şaftı ve diz eklem bölgesinde görülmüştür. Bu bölgelerde kemik sintigrafisinde osteoblastik aktivite artışına sekonder artmış radyoaktif tutulumlar mevcuttur.Bu sonuçlar güreşçilerde aktivite sonucu kuvvete en fazla maruz kalınan bölgelerin üst eksremitede humerus ve radius olduğu, alt eksremitede ise her iki femur ve diz eklemi olduğu görülmektedir. İskelet sisteminde yüklenmeye bağlı oluşan fizyolojik değişiklikleri en doğru güvenilir olarak vizvel  ve kantitatif olarak değerlendirilmesi mümkündür.&nbsp

Çeşitli disseksiyon aşamalarında beyin-beyin zarı ve gözlerin plastiklenmesi.

TEZ223Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1985.Kaynakça (s. 32-33) var.33 s. : rnk. ; 28 cm.

The origin and branching of medial calcaneal nerve in newborn foetuses

WOS: 000355389400001Introduction: Entrapment of the medial heel region nerves is often mentioned as a possible cause of heel pain. Some authors have suggested that the medial calcaneal nerve (MCN) may be involved in such heel pain. The aim of the present study is to describe the variations of the origin of the medial calcaneal nerve and its branching patterns in the medial aspect of the calcaneus which establishes an anatomical guide for diagnosis and therapy of some tarsal region diseases. Material and methods: The formation and course of the MCN were traced to its branches in the distal ankle with the use of 4.8 X stereomicroscope (Carl-Zeis) or 28 X loop magnification for dissections of 36 newborn feet of formalin fixed cadavers. Results: The MCN originated from the tibial nerve (TN) in 61.1% and from the lateral plantar nerve (LPN) 16.7%, bilaterally. It branches from the TN on the right side and from the LPN on the left side in 11.1%, from the LPN on the right side and from the TN on the left side in 11.1%.The MCN consisted of 1 terminal branch in 3 out of 36 feet, 2 terminal branches in 28 out of 36, and 3 terminal branches in 5 out of 36. Discussion: The course and the origin of MCN on the medial aspect of the heel and its terminal branches were quite different. These variabilities will enable the surgeon to find and preserve the MCN and its terminal branches. Copyright (C) 2014, Anatomical Society of India. Published by Reed Elsevier India Pvt. Ltd. All rights reserved

Çeşitli Diseksiyon Aşamalarında Kalbin Plastinasyonu

Bu çalışmada kalpler sert şeffaf plastik duruma getirilmiştir. Plastik kalpler fiksatif sıvıda ve şeffaf plastik bloklara gömme gibi diğer yöntemlerle korunmuş kalplerden farklı özelliklere sahiptir. Bu özellikler arasında doğal görünüşü yitirmeme ve dayanıklı olmaları söylenebilir. Şeffaf sert plastinasyon yöntemi vücuttan çıkarma ve dilatasyon, disseksiyon, damarlara renkli madde enjeksiyonu, tespit etme, derin dondurma ve madde yer değiştirmesiyle su kaybettirme, vakumla plastik madde impregnasyonu ve sertleştirme aşamalarını içermektedir. Elde edilen kalp örneklerinde enjekte edilmiş çift koroner damarlar, venler, açılmış ventriküller ve atriumlar ile iç ve dış ayrıntılar gösterilmiş durumdadır

Çeşitli Diseksiyon Aşamalarında Beyin, Beyin Zarı ve Gözlerin Plastiklenmesi

Bu çalışma beyin, beyin zarı ve gözlerin makroskobik yapılarının korunması amacıyla plastinasyon yöntemi kullanılarak yapılmıştır. Eskiden beri yapılan, insan kadavrasını saklama yöntemlerinin yerine uygulanan plastinasyon adı verilen yeni bir yöntemle BİOPLAST solüsyonu kullanılarak beyin, beyin zarı ve gözler plastik haler dönüştürülmüştür

Çeşitli Diseksiyon Aşamalarında Böbreğin Plastinasyonu

Biyolojik materyallerin bozulmadan uzun süre korunması için plastinasyon önerilmiştir.Bu yöntemle doku suyu ve lipidlerin yerine istenilen optik kalitede polimer solüsyonları geçirilir. İşlem, doku suyu yerine geçen son ortamın yüksek buhar basıncı ile polimerin düşük buhar basıncı arasındaki farktan yararlanılarak başarılır. Bu çalışmada, böbrekler çaşitli aşamalarda disseke edilerek plastiklenmiştir. Süreç, disseksiyon ve ranal damarlara renkli madde enjeksiyonu, tespit etme, derin dondurma ve madde yer değiştirmesiyle su kaybettirme, vakumla polimer solüsyonunun impregnasyonu ve sertleştirme aşamalarını içermiştir. Plastik duruma dönüştürülen böbrekler doğal görünümlerini yitirmemiş sert şeffaf örnekler olup elle tutulabilirler

The impact of late presentation of posterior urethral valves on bladder and renal function

Purpose: We retrospectively reviewed the records of patients with late presentation of PUVs, and compared bladder and renal function to that in patients with an early diagnosis of PUVs