Pair implementation

This thesis analyzes the implementation problem under complete information in a societal environment where all agents are grouped in pairs. We introduce a new equilibrium notion called pair-Nash equilibrium and define a related pair-monotonicity notion on social choice rules and show that it is necessary for implementation in pair-Nash equilibrium, i.e., pair-implementation. Moreover, we introduce the pairimplementability condition and prove that it suffices for pair-implementation. Our results extend implementation results of Maskin (1999) and Moore and Repullo (1990) to the pair-structur

Aesthetic and sociological imagination in contemporary visual culture

This study aims to examine the relationship between aesthetic and sociological imagination within the framework of the characteristics of visual forms (art/media images) in the environment of contemporary visual culture and to make a theoretical assessment of the importance of these imagery structures in art and art education. These assessments were carried out from a perspective based on the relationship between art and society. As a result of these assessments, it was found that the relationship between aesthetic and sociological imagination is intertwined within the scope of the production, distribution, and consumption processes of visual forms in the postmodern process, and in parallel with this situation, the importance of teaching activities and curriculum arrangements for the integration of both imagination structures in art education has been encountered. It has been understood that pedagogical activities focused on developing sociological imagination will provide a sociological perspective to the aesthetic imagination of individuals; thus, it will help to provide a conscious way of thinking about the cultural and social characteristics of visual forms

Helicobacter pylori eradikasyon tedavisi sonrasi hastatakibinde nöltrofil lenfosit oranının duyarlılık ve özgüllüğü

Objective: The aim of this study is to determine the sensitivity and specificity of the NLR ratio in order to assess treatment effectiveness in the follow-up of patients who are endoscopic H. pylori-positive and administered eradication therapy. Materials and Methods: The Endoscopy Unit at Istanbul Medipol University Pendik Hospital evaluated 386 individuals who underwent upper gastrointestinal endoscopy. Neutrophil and lymphocyte counts, as well as neutrophil-to-lymphocyte ratios (NLR), were compared in HP positive and negative patients. H. pylori eradication was performed on 205 HP-positive patients using a 2-week triple therapy. All patients had a complete blood count done at the same time, and NLR was computed and compared between the eradicated and non-eradicated groups. Results: H. pylori eradication was accomplished in 100 (48.7%) of the patients, whereas the stool antigen test was positive in 105 (51.3%) of the patients. There was a statistically significant difference in neutrophil counts (P<0.0001), lymphocyte counts (P<0.0001), and neutrophil-to-lymphocyte ratio (P<0.0001). The sensitivity and specificity in identifying Helicobacter pylori eradication were determined to be 90.5% and 85%, respectively when the cutoff value for the Neutrophil-to-Lymphocyte ratio was set at 2.058. Conclusion: The neutrophil-to-lymphocyte ratio was shown to be greater in HP (+) cases based on the parameters discovered in the complete blood count in our study. We believe that this measure might be used to monitor patients during and after therapy, but additional research with larger sample sizes is needed to assess changes in neutrophilto-lymphocyte ratio as a follow-up indicator following successful HP eradication therapy.Giriş ve Amaç: Endoskopik olarak H. Pilory pozitifliği tespit edilen ve eradikasyon tedavisi uygulanan hastaların takibinde tedavinin başarısını gözlemlemek için NRL oranının sensitivite ve spesifitesini ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: İstanbul Medipol Üniversitesi Pendik Hastanesi, Endoskopi Ünitesi’nde, üst gastrointestinal sistem endoskopisi yapılan 386 hasta değerlendirildi. HP pozitif ve negatif olan hastaların nötrofil, lenfosit sayıları, nötrofil lenfosit oranları (NLO) karşılaştırıldı. HP pozitif olan 205 hastaya 2 haftalık üçlü tedavi ile H. pylori eradikasyonu uygulandı. Tedavi bitiminden 4 hafta sonra gaitada H. Pilori antijen testi yapıldı ve negatif sonuç eradikasyon olarak tanımlandı. Eş zamanlı olarak tüm hastalara tam kan sayımı yapılarak. NLO hesaplandı ve değerler eradike edilen ve edilemeyen gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: H. Pilory eradikasyonu 100 (%48,7) hastada sağlanabilmişken 105 (%51,3) hastanın gaitada antijen testi pozitif olarak geldi. Bu iki grup arasında nötrofil sayıları (P<0,0001), lenfosit sayıları(P<0,0001), ile nötrofil lenfosit oranı (P<0,0001) arasında istatistiksel olarak anlamlı fark mevcuttu. Nötrofil /Lenfosit oranının cutoff değeri 2,058 alındığında Helikobakter pilori eradikasyonunu tespit etmedeki duyarlılık ve özgüllüğü sırasıyla %90,5 ve %85 olarak tespit edildi Sonuç: Çalışmamızda, tam kan sayımında bulunan parametrelerden elde edilen nötrofil/lenfosit oranı HP (+) olgularda daha yüksek bulunmuştur. Bu belirtecin tedavi süresince ve tedaviden sonra hastaları takip etmek için yararlı olabileceğini ancak başarılı HP eradikasyonu tedavisinden sonra, takip belirteci olarak nötrofil/ lenfosit oranındaki değişiklikleri değerlendirmek için daha geniş örneklem grubu ile yapılacak daha çok sayıda çalışmaya ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz

Bifid median sinir anomalisinin karpal tünel sendromu gelişmesine etkisi

Karpal tünel sendromu (KTS) en sık görülen tuzak nöropatisidir. KTS’nin etiyolojisinde çeşitli nedenler bildirilmiştir. Bunlardan bir tanesi de median sinirin anatomik varyasyonu olan bifid median sinir anomalisi (BMS)’dir. BMS’nin normale göre daha çok hacim kaplama olasılığı nedeni ile sinirin tuzaklanma ihtimalini arttırdığı düşünülmektedir. Bu çalışmada sağlıklı bireylere göre KTS’li hastalarda BMS sıklığı açısından fark olup olmadığını ortaya koymayı ve böylece BMS’nin KTS gelişimine etkisine açıklık getirmeyi amaçladık. Bu amaçla, 138 KTS’li hastanın 267 eli ve 159 sağlıklı gönüllünün 318 eli değerlendirildi. Tüm olguların demografik verileri, ayrıca hasta grubunun Boston Anket Skalası (BAS) ve Görsel Analog Skala (GAS) sonuçları kaydedildi. Tüm olgulara elektronöromiyografi (EMG) ve BMS değerlendirmesi için ultrasonografi (USG) yapıldı. EMG’de median ve ulnar sinir iletim çalışmaları ve gerekli olgularda iğne EMG uygulandı. USG görüntülemede önkol volar yüzden tarama yapılarak BMS “var-yok” şeklinde kaydedildi, ayrıca median sinir transvers kesit alanı (TKA) ölçüldü. Hasta ve kontrol grubun sonuçları karşılaştırıldı. Hastalar, Padua ve ark.’nın sınıflaması esas alınarak KTS derecelerine göre 6 gruba ayrılarak da incelendi. Ayrıca BMS saptanan ve saptanmayan olguların sonuçları da karşılaştırıldı. BMS sıklığı 267 hasta elde %11,6, 318 sağlıklı elde %11,0 olarak bulundu ve bu açıdan hasta ve kontrol grubu arasında istatistiksel fark saptanmadı (p=0,82). Hastalar KTS derecelerine göre gruplara ayrıldığında en fazla BMS görülen gruplar sırasıyla çok ileri, erken ve ileri KTS grupları idi. BMS olan ve olmayan hasta grupta EMG sonuçları, BAS ve GAS skorları açısından istatistiksel anlamlı fark bulunmadı. TKA ile BMS arasında da korelasyon bulunamadı (r=0,083). Sonuç olarak; BMS sıklığının KTS’li ve sağlıklı bireylerde farklı olmadığı ortaya konuldu ve BMS’nin KTS gelişimine etki eden bağımsız bir faktör olmadığı yönünde sonuçlar elde edildi. Carpal tunnel syndrome (CTS) is the most common entrapment neuropathy. Various causes are reported in CTS etiology. Bifid median nerve (BMN), which is a median nerve anomaly, is one of these conditions leading to CTS. It is considered that BMN would increase the chance of neural entrapment by occupying a larger space in the carpal tunnel. In this study, our goal is to determine whether there is a difference of BMN prevalence in patients with CTS compared to healthy population, thus to clarify the influence of BMN on development of CTS. 267 hands of 138 CTS patients and 318 hands of 159 healthy volunteers were evaluated. Demographic features for all subjects and results from Boston Carpal Tunnel Questionnaire (BCTQ) and visual analog scale (VAS) were recorded for patients. Electromyography (EMG) and for BMN evaluation, ultrasonography (USG) were performed. In EMG, median and ulnar nerve conduction studies and if necessary, needle EMG were applied. In USG, entire forearm were screened from volar aspect and results were recorded as “BMN” and “no-BMN”. In addition, transverse sectional area (TSA) of all median nerves were measured. Results from patient and control groups were compared. Moreover, patients were analyzed in 6 subgroups, divided according to the CTS severity classification of Padua et. al. Besides, results from BMN and no-BMN groups were compared. Prevalence of BMN was found as 11.6% in 267 hands of patients and 11.0% in 318 hands of healthy population and there was no statistically significant difference between the two groups (p=0.82). When patients were divided into 6 subgroups according to CTS severity, BMS was most frequent in extreme, early and severe CTS groups, respectively. Also there was no difference in BCTQ or VAS scores between BMN and no-BMN groups. Also no correlation was found between BMN and TKA (r=0.083). In conclusion, the prevalence of BMN in patients with CTS does not differ from the prevalence in healthy individuals and the results of this study indicate that BMN is not an independent factor affecting the development of CTS

Retención de nutrientes en platos populares según datos de Google Trends en cocina Hatay

Introduction: Hatay cuisine has an important place in Turkey and world cuisine. It consists of meat dishes, stuffed vegetables, vegetable dishes, jams, pickles, pilafs, soups, appetizers and salads, herbs collected from nature, desserts, pastries, dairy products and dry foods. The culinary processes differing in cultures alter nutrient value of foods. Food preparation and processing operations affect contents and bioavailability of micronutrients in traditional dishes. Several studies have been carried out to investigate the influence of traditional food preparation and processing methods in vitamins and minerals. In this study, nutrient retention in popular dishes of Hatay cuisine was analyzed. Material and methods: Google Trends is an open access tool that allows to determine the popularity of search terms. In the current study, the most common dishes searched in the last 12 months by individiuals living in Hatay province were selected. Şıhılmahşi, tepsi kebabı, tuzlu yoğurt çorbası, humus and künefe were the most searched on the web. We used the Nutrient Retention Factor Table of the United States Department of Agriculture (USDA), and the nutrient content of the Turkish traditional dishes described above was calculated after cooking of Hatay cuisine. Results: the highest loss of micronutrients has been found in vitamin B6, folate, vitamin B12 and thiamine. In şıhılmahşi, the highest loss was in folate, with 40 %. In tepsi kebabı, the highest loss appeared in vitamin B6, with 50 %. In tuzlu yoğurt soup, 70 % loss of B12 was reported. In humus, the highest loss was in folate at the level of 40 %. In künefe, the most loss occurred in folate with 30 %. Conclusion: specific cooking, preparation and preservation practices of traditional dishes that are compatible with local experience can be encouraged as an alternative or adjunct to other methods of increasing the availability of micronutrients in foods.Introducción: la cocina Hatay tiene un lugar importante en Turquía y en la cocina mundial. Se compone de platos de carne, verduras rellenas, platos de verduras, mermeladas, encurtidos, pilafs, sopas, aperitivos y ensaladas, hierbas recolectadas de la naturaleza, postres, repostería, productos lácteos y alimentos secos. Los procesos culinarios que difieren en las culturas alteran el valor nutritivo de los alimentos. Las operaciones de preparación y procesamiento de los alimentos afectan el contenido y la biodisponibilidad de los micronutrientes en los platos tradicionales. Se han llevado a cabo varios estudios para investigar la influencia de los métodos tradicionales de preparación y procesamiento de alimentos en las vitaminas y los minerales. En este estudio se analizó la retención de nutrientes en platos populares de la cocina Hatay. Material y métodos: Google Trends es una herramienta de libre acceso que permite determinar la popularidad de los términos de búsqueda. En el estudio actual, se seleccionaron los platos más comunes buscados en los últimos 12 meses por personas que viven en la provincia de Hatay. Şıhilmehşi, kebab en bandeja, sopa de yogur salada, hummus y künefe fueron los más buscados en la web. Usamos la tabla de factores de retención de nutrientes del Departamento de Agricultura de Estados Unidos (USDA, por sus siglas en inglés) y el contenido de nutrientes de los platos tradicionales turcos descritos anteriormente se calculó después de cocinar la cocina Hatay. Resultados: las mayores pérdidas de micronutrientes se han encontrado en vitamina B6, folato, vitamina B12 y tiamina. En Şıhilmehşi, la pérdida más alta fue de folato, con un 40 %. En el kebab en bandeja la mayor pérdida se presentó en vitamina B6, con un 50 %. En la sopa de yogur salada, se informó una pérdida del 70 % de B12. En hummus, la mayor pérdida fue en folato, a un nivel del 40 %. En künefe, la mayor pérdida se presentó en folato, con un 30 %. Conclusión: se pueden fomentar prácticas específicas de cocción, preparación y conservación de platos tradicionales que sean compatibles con la experiencia local como alternativa o complemento de otros métodos para aumentar la disponibilidad de micronutrientes en los alimentos

Pnömokokal menenjit tedavisinin tamanlanmasını takiben gelişen akut dissemine ensefalomiyelit: Olgu sunumu ve literatür taraması

Acute disseminated encephalomyelitis (ADEM) is an immune-mediated inflammatory disease of the central nervous system (CNS) and is commonly seen in children. It has seasonal peaks in winter and spring, consistent with its infectious etiologies, and it rarely occurs as a reaction to vaccination. ADEM is less common in adults and progresses with a more severe clinical course. Cases diagnosed with ADEM by CNS demyelination after streptococcal meningitis have rarely been reported in adult patients. In this report, we present a rare case of a 31-year-old female diagnosed with ADEM following pneumococcal meningitis treatment and treated successfully with low-dose methylprednisolone.Akut dissemine ensefalomiyelit (ADEM), merkezi sinir sistemini etkileyen immün sistem ilişkili enflamatuvar bir hastalık olup sıklıkla çocuklarda görülür. Enfeksiyöz etiyolojiler ile ilişkili olması sebebiyle sonbahar ve kış dönemlerinde mevsimsel pik yapmakta olup nadiren aşılara karşı bir reaksiyon olarak da görülmektedir. Akut dissemine ensefalomiyelit erişkinlerde daha nadir görülmekte ve daha ağır bir klinik tabloya sebep olmaktadır. Erişkin hastalarda nadiren streptokoksik menenjit sonrası merkezi sinir sistemi demiyelinizasyonu ile ADEM tanısı konulan olgular bildirilmiştir. Bu yazıda pnömokokal menenjit tedavisini takiben ADEM tanısı alan ve düşük doz metilprednizolon ile başarılı bir şekilde tedavi edilen 31 yaşında bir kadın olgu sunulmuştur

No relation between EFHC2 gene polymorphism and Idiopathic generalized epilepsy.

Background: Idiopathic generalized epilepsy (IGE) is an epilepsy form without an underlying brain lesion or neurological indication or symptom. Recent investigations on the genetic origins of IGE and its subtypes report that certain mutations of various ion and non-ion channels genes in the central nervous system may be associated with IGE.Purpose: In this study we evaluated the relation between IGE and S430Y polymorphism in EFHC2 gene in a Turkish population.Material/methods: The study enrolled 96 healthy volunteers (47 male, 49 female), served as controls, and 96 IGE patients (41 male, 55 female), IGE diagnosis was confirmed in the neurology department. DNA extractions were performed. The presence of S430Y polymorphism in the exon 9 of EFHC2 gene were analyzed by Real-Time PCR. The findings obtained from the control and patient groups were compared.Results: In the patient group there was one heterozygous male with 685 T&gt;C mutation. In the control group, there were two objects with 685 T&gt;C mutation; one heterozygous male, one heterozygous female. 662 G&gt;A mutation was determined in neither controls nor patients.Conclusion: In our series of 96 IGE patients and 96 healthy controls, there was no relation between S430Y polymorphism in EFHC2 gene and IGE presence.Keywords: EFHC2 gene polymorphism, idiopathic generalized epilepsy

The Effects of Vegetarian Diet on the Cardiovascular System

DergiPark: 1020956tmsjVegetarianism is the refusal to eat meat and its products for various reasons. Furthermore, veganism is against eating and using all products derived from an- imals. Numerous studies have stated that plant-based nutrition reduces the risk of cardiovascular system diseases, but also cannot supply the requirement of some vitamins and minerals. Although a vegetarian diet may decrease the risk of cardiovascular diseases, the findings of the studies related to the low intake of protein, vitamins, or minerals should be taken into account in terms of harmful effects. In this review, the studies have been reviewed about the effects of plant-based nutrition on the human cardiovascular system

Determination of a monumental Quercus coccifera tree in Gökçeada

Ağaç-insan ilişkisinde önemli bir yere sahip olan anıt ağaçlar, ağaca duyulan hayranlık ve sevginin önemli simgelerindendir. Quercus coccifera L. (dikenli pırnal, kermes meşesi) gibi genellikle çalı formundaki bireylerle temsil edilen ağaçlar içerisinde ileri çap ve boylara ulaşmış olanlar son derece nadirdir. Türkiye’de bugüne kadar 9 anıt ağaç önerisi yapılan dikenli pırnal ağacının anıtsal boyutlara ulaşmış bir bireyi de Gökçeada’da bulunmuştur. Makalenin amacı bu ağacın anıtsal değerini saptayarak anıt ağaç olarak tescil edilmesi için bilimsel altlık oluşturmaktır. Gövde çapı (1.30 m’deki) 106 cm ve boyu da 12,5 m olan söz konusu dikenli pırnal ağacının ŞAD (Şimdiki Anıtsal Değeri) > MADtür değeri (Minimum Anıtsal Değeri) 69 > 44 olarak belirlenmiştir. Arazide bir şapelin yanında bulunan ağaç, bu dini tesisin bir parçası konumundadır. O nedenle, hem boyutsal hem de folklorik yönüyle anıt ağaç olarak tescil edilmesi uygun olacaktır.Monumental trees, which have an important place in the tree-human relationship, are important symbols of admiration and love for the tree. Trees such as Quercus coccifera L. (Kermes oak), which are generally represented by individuals in the form of bushes, are extremely rare. In Turkey, an individual has reached monumental dimensions of the nine so far detected Kermes oak tree was also found in Gökçeada. The purpose of the paper is to establish a scientific base for the monumental value of this tree to be registered as a monumental tree. The Kermes oak tree, whose trunk diameter (at 1.30 m) is 106 cm and its length is 12,5 m, has been determined as ŞAD (Current Monumental Value)> Item Value (Minimum Monumental Value) 69> 44. This tree with a chapel in the field is part of this religious facility. Therefore, it would be appropriate to register it as a monumental tree in terms of both dimensional and folkloric aspects

Effects of oral selenium replacement on TSH in patients with subclinic hipotiroidism with low serum selenium levels

AMAÇ: Selenyum insan vücudunun önemli metabolik yolaklarının vazgeçilmez bir bileşenidir. Aktif bölgesine selenosistein şeklinde selenyum katılmış proteinler, selenoproteinler olarak tanımlanmaktadır ve bu proteinlerin fonksiyonlarını yerine getirmeleri için selenyuma gereksinimleri vardır. Selenyum elementi, Glutatyonperoksidaz (GPXs), Tioredoksinredüktaz (TRs) ve iyodotironindeiyodinaz (İD) gibi selenoproteinlerin yapısında bulunmaktadır. Selenoproteinler, tiroid hormon biyosentezine ve metabolizmasına, antioksidan savunma sisteminin kontrolüne katkı sağlamaktadır. Çalışmamızda subklinik hipotiroidisi olan otoimmün tiroidit hastalarına selenyum düşüklüğünün ne sıklıkla eşlik ettiğini ve selenyumu düşük olan hastalarda oral selenyum replasmanının tiroit stimülan hormon (TSH) üzerine etkilerini ortaya koymayı hedefledik.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda Aralık 2019 ile Temmuz 2020 aralığında 18 yaşından büyük olup polikliniğimize başvurmuş olan, asemptomatik subklinik hipotiroidisi olan 69 hastayı değerlendirdik. Serum selenyum düzeyi 80 μg/L’den düşük olan hastalara 3 ay süre ile yumuşak bir jel kapsül içinde oral yolla günde 83 mcg selenometiyonin verildi. Başka bir tedavi uygulanmadı. Üçüncü ayın sonunda tüm hastalarda serum tiroid hormon profiline ve selenyum seviyelerine bakıldı. Subklinik hipotiroidisi olan otoimmün tiroiditli hastaların, yüzdelik dilimler kullanılarak, oral selenyum replasmanı sonrası TSH seviyelerindeki değişiklikler gözlemlendi.BULGULAR: Çalışmamızda Aralık 2019 ile Temmuz 2020 arasında polikliniğimizde tespit edilen 69 asemptomatik subklinik hipotiroidisi olan hasta değerlendirildi. Çalışma kriterlerine uyumlu 43 hastanın 12 tanesinde (%28) serum selenyum düzeyi normal, 31 (%72) tanesinde serum selenyum düzeyi düşük (<80 μg/L) olarak tespit edildi. Üç ay boyunca günlük 83 mcg selenometiyonin oral selenyum replasman tedavisi verilen hastaların 19 (%61)’unda TSH değerinin normal sınırlar içerisine gerilediği görüldü (0,5mIU/L10.00 mIU/L) tespit edilirken, 9 (%29) hastada ise TSH değerinin halen 4.26 mIU/L- 10.00 mIU/L aralığında olduğu görülerek bu hastlara levotiroksin tedavisi başlandı.SONUÇ: Çalışmamızda selenyum eksikliği bulunan asemptomatik otoimmün subklinik hipotiroidi hastalarına oral selenyum replasmanı yaparak, serum TSH değerleri üzerindeki kısa dönem etkilerini değerlendirdik ve hastaların %61 inin 3 ay içerisinde ötiroid olduğunu gözlemledik. Selenyum eksikliğinin replase edilmesinin, teorik anlamda otoimmün tiroidit başta olmak üzere tüm otoimmün hastalıkların inflamatuar ve oksidatif hasar sürecine olan olumlu etkileri mevcuttur. Ancak bu konuda deneysel ve klinik prospektif planlanmış ve alt grupların detaylandırıldığı kapsamlı çalışmaların yapılması gerektiğini düşünüyoruz.OBJECTIVE: Selenium is an essential component of important metabolic pathways of the human body. Proteins in which selenium is added to the active site in the form of selenocysteine are defined as selenoproteins and they require selenium to fulfill their functions. Glutathioneperoxidase (GPXs) is found in such selenoproteins as Thioredoxinreductase (TRs) and Iodothyroninedeiodinase (ID). Selenoproteins contribute to thyroid hormone biosynthesis and metabolism and the control of the antioxidant defence system. In our study, we aimed to reveal how often patients with subclinical hypothyroidism and autoimmune thyroiditis are accompanied by low serum selenium level and the effects of oral selenium replacement on Tiroit Stimulating Hormone (TSH) in patients with low selenium.MATERIAL AND METHODS: In our study, we evaluated 69 patients who were with asymptomatic subclinical hypothyroidism and aged older than 18 and who applied admitted to our outpatient/out-patient clinic between December 2019 and July 2020. Patients with serum selenium levels lower than 80 μg / L were given 83 mcg of selenomethionine in a soft gel capsule for 3 months. No other treatment was applied. At the end of the third month, serum thyroid hormone profile and selenium levels were measured in all patients. Changes in TSH levels were observed in patients with autoimmune thyroiditis with subclinical hypothyroidism after oral selenium replacement by using percentiles.RESULTS: In our study, 69 patients with asymptomatic subclinical hypothyroidism diagnosed in our outpatient clinic between December 2019 and July 2020 were evaluated. Serum selenium level was identified as normal in 12 (28%) of 43 patients, and serum selenium level was identified as low (<80 μg / L) in 31 (72%) patients. TSH values were found as regressed within normal limits (0,5mIU/L 10.00 mIU / L) in 3 (10%) patients, the TSH value was identified as still in the range of 4.26 mIU / L-10.00 mIU / L in 9 (29%) patients and levothyroxine treatment was started in these patients.CONCLUSIONS: In our study, we evaluated the short-term effects of oral selenium replacement in asymptomatic autoimmune subclinical hypothyroid patients with selenium deficiency, on serum TSH values and we observed that 61% of patients were euthyroid within 3 months. Replacing selenium deficiency has positive effects on the inflammatory and oxidative damage processes of all autoimmune diseases, especially autoimmune thyroiditis. However, we think that experimental and clinical comprehensive studies, which are detailed in sub-groups, should be conducted on this subject