Hand hygiene profile of food handlers in canteens of Erciyes University campus

Gıda kaynaklı bakteriyel hastalıkların büyük bir çoğunluğunun gıda çalışanlarının yanlış uygulamalarından kaynaklandığı bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı Erciyes Üniversitesi kampüsünde bulunan kantinlerde çalışan personel ellerinde indikatör bakteri varlığının belirlenmesi ve personelin gıda güvenliği bilgilerinin değerlendirilmesidir. Bu amaçla toplam 23 kantinde gıda ile teması olan çalışanlarla görüşme yapılmış ve parmakları örneklenmiştir. Gıda güvenliği bilgileri; belirlenen anket soruları ve kontrol listeleriyle değerlendirilmiştir. Mikrobiyolojik analizler, konvansiyonel yöntemlerle yapılmış, el örnekleri Staphylococcus aureus (S. auerus), Enterobacteriaceae, total koliform ve Escherichia coli (E. coli) açısından incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, çalışan ellerinden alınan örneklerin %73,91’inde koliform grubu belirlenirken, bunlardan %40,47’sinin literatürlerde belirlenen hedef değerlerin (<2.5 kob/cm2 ) üzerinde koliform içeriği belirlenmiştir. E. coli, Enterobacteriaceae ve S. auerus ise incelenen örneklerin sırasıyla %56,52 ve %82,6 ve % 82,6’sında belirlenmiştir. Gıda güvenliği bilgi değerlendirme skoru genel olarak yüksek olmakla birlikte ortalama %72,17’lik bir değer elde edilmiştir. Sonuç olarak çalışanların gıda güvenliği bilgi değerlendirme sonuçları yüksek skorlar ortaya koymuş olmasına karşın, el örneklerindeki patojen kontaminasyon yüzdeleri yüksek bulunmuştur. Gıda çalışanlarına yönelik mevcut eğitim modelinin revize edilerek etkin bir şekilde uygulanması, sürekliliğinin sağlanması, eğitim etkinliğinin denetlenmesi ve gıda satış yerlerinde katı ve sürekli kontrol programlarının uygulanması gerektiği sonucuna varılmıştır.Foodborne bacterial diseases still occur as a result of improper handling practices by foodhandlers. The aim of this study was to evaluate food safety knowledge of food handlers’ and to determine the presence of indicator bacteria on food handlers’ hands in canteens and cafes in Erciyes University Campus, Kayseri. Total of 23 food handlers’ were interviewed and their hands were sampled to determine the contamination. Food handlers' knowledge were evaluated by questionnaires and checklists. Conventional methods were followed for microbiological analyses. The presence of total coliforms, E. coli, Enterobacteriaceae and S. aureus were analyzed. Results indicated that coliforms were present in 73,91% of food handlers’ hands, compared to the literature suggesting a target value of ˂2,5 cfu/cm2 , 40,47% exceeded the limit. E. coli, Enterobacteriaceae and S.aureus were present in 56,52%, 82,6 % and 82,6 % of handlers’ hands respectively. Food safety knowledge evaluation received high scores with mean score of 72,17%. In spite of the high scores on food safety knowledge, high numbers of hand samples were found to be contaminated with pathogens. It is needed to revise the current training model of food handlers’, to ensure sustained training, to track the effectiveness of training and to carry out stringent surveillance programs at point of food sale

Synthesis, Characterization, and Thermokinetic Analysis of New Epoxy Sugar Derivative

The synthesis of 5,6-O-isopropylidene-1,2-O-(R)-trichloroethylidene-α-D-glucofuranose (compound 1) and 5,6-O-isopropylidene-1,2-O-(R)-trichloroethylidene-3-O-(2′,3′-epoxypropan-1′-yl)-α-D-glucofuranose (compound 2) was carried out. The synthesized compounds 1 and 2 were characterized by nuclear magnetic resonance (1H-NMR), Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), and thermogravimetric analysis (TG). The FTIR and 1H NMR spectra showed that the epoxy group in compound 2 was attached by means of a nucleophilic substitution reaction. The activation energies for thermal degradation of compounds 1 and 2 were calculated from their TG data by using the Kissinger-Akahira-Sunose (KAS) and Tang methods

Nanočestice L-glutaminske kiseline-g-polihidroksietilnoga metakrilata – akutna i subakutna toksičnost i bioraspodjela u miševa

The aim of this safety study in mice was to determine in vivo toxicity and biodistribution potential of a single and multiple doses of L-glutamic acid-g-p(HEMA) polymeric nanoparticles as a drug delivery system. The single dose did not cause any lethal effect, and its acute oral LD50 was >2.000 mg/kg body weight (bw). Multiple doses (25, 50, or 100 mg/kg bw) given over 28 days resulted in no significant differences in body and relative organ weights compared to control. These results are supported by biochemical and histological findings. Moreover, nanoparticle exposure did not result in statistically significant differences in micronucleus counts in bone marrow cells compared to control. Nanoparticle distribution was time-dependent, and they reached the organs and even bone marrow by hour 6, as established by ex vivo imaging with the IVIS® spectrum imaging system. In conclusion, L-glutamic acid-g-p(HEMA) polymeric nanoparticles appear biocompatible and have a potential use as a drug delivery system.Cilj je ovoga istraživanja bio utvrditi in vivo toksičnost i raspodjelu jednokratne i višekratnih doza polimernih nanočestica L-glutaminske kiseline-g-p(HEMA) u funkciji isporuke lijekova. Jednokratna oralna doza nije prouzročila smrtnost, a akutni LD50 iznosio je >2,000 mg/kg tjelesne težine. Višekratne oralne dnevne doze od 25 mg, 50 mg i 100 mg/kg tjelesne težine, davane 28 dana, nisu dovele do značajnih razlika u ukupnoj tjelesnoj i relativnoj težini organa u usporedbi s kontrolnom skupinom. Ove rezultate potvrđuju biokemijski i histološki nalazi. Izloženost nanočesticama nije uzrokovala statistički značajne razlike u broju mikronukleusa u stanicama koštane srži miševa u odnosu na kontrolu. Raspodjela nanočestica u tijelu mijenjala se s vremenom, a nanočestice bi doprle u organe, pa i u koštanu srž, unutar prvih šest sati od primitka doze, što je utvrđeno ex vivo snimkama dobivenim pomoću sustava IVIS® Spectrum. Naši rezultati upućuju na to da su polimerne nanočestice L-glutaminske kiseline-g-p(HEMA) biokompatibilne i imaju potencijala za primjenu kao sustav isporuke lijekova

Aflatoxin M1 levels in raw sheep, goat and cow milks in Niğde Province

Bu çalışmada, Niğde ilinde tüketime sunulan çiğ inek, koyun ve keçi sütlerinde aflatoksin M1 (AFM1) varlığının araştırılması, yasal düzenlemeler dikkate alınarak halk sağlığı yönünden tehlike oluşturup oluşturmadığının belirlenmesi ve sütlerdeki toksin içeriklerinin karşılaştırılması amaçlandı. Çalışmada, 90 çiğ süt örneği toplanarak ELISA tekniği ile analiz edildi. İncelenen tüm süt örneklerinin AFM1 ile kontamine olduğu koyun ve keçi sütlerindeki AFM1 düzeyinin yasal limitlerin altında, çiğ inek sütü örneklerinin 3'ünde (%10) ise bu limitlerin üzerinde (50 ng/L) olduğu belirlendi. Ayrıca farklı hayvan türlerinin sütlerindeki AFM1 düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gözlemlendi (p <0.05). Sonuç olarak, Niğde'de koyun ve keçi sütü tüketimi ile AFM1’e maruz kalma potansiyelinin inek sütü tüketimine oranla daha düşük olduğu belirlendi. Bununla birlikte inek sütlerinde yasal limitlerin üzerinde tespit edilen AFM1 varlığının halk sağlığı bakımından önemli olduğu ve bu nedenle sütlerin sistematik olarak kontrol edilmesi gerektiği sonucuna varıldı.This study aimed to investigate the presence of aflatoxin M1 (AFM1) in raw cow, sheep and goat milk consumed in Niğde and to evaluate whether they pose a risk for public health regarding legal limits and to compare the AFM1 levels in milk of different species. In the study, 90 raw milk samples were collected and analysed by ELISA tecnique. All of the milk samples were found to be contaminated with AFM1. On the other hand AFM1 contents of all sheep and goat milk samples were below the legal limits, while 3 of the raw cow milk samples (10%) exceeded the limits of concern (50 ng/L). In addition, statistically significant differences were observed between AFM1 levels in milk of different species (p <0.05). In conclusion, AFM1 exposure risk in case of sheep and goat milk consumption is found to be lower than cow milk consumption in Niğde. However, presence of AFM1 in cow milk samples should be considered as a public health jeopardy, therefore milks should be systematically monitored

Angio-seal used as a bailout for incomplete hemostasis after dual perclose ProGlide deployment in transcatheter aortic valve implantation

Background: The failure rate of vascular closure devices remains a significant cause of major vascular complications in contemporary transcatheter aortic valve implantation practice. Methods: This research aimed to evaluate use of the Angio-Seal device in a bailout context in the setting of incomplete hemostasis following use of dual Perclose ProGlide devices in patients undergoing transfemoral transcatheter aortic valve implantation. A total of 185 patients undergoing transfemoral transcatheter aortic valve implantation with either dual Per-close ProGlide (n = 139) or a combination of dual Perclose ProGlide and Angio-Seal (n = 46) were retrospectively analyzed. The baseline, procedural characteristics, and all outcomes (defined according to Valve Academic Research Consortium-2 criteria) were compared. Results: No significant differences were seen between the dual Perclose ProGlide vs dual Perclose ProGlide+Angio-Seal groups with regard to the in-hospital Valve Academic Research Consortium-2 primary end points of major vascular complications (n = 13 [9.4%] vs n = 2 [4.3%]; P =.36), minor vascular complications (n = 13 [9.4%] vs n = 8 [14.7%]; P =.14), major bleeding (n = 16 [11.5%] vs n = 2 [4.3%]; P =.25), and minor bleeding (n = 9 [6.5%] vs n = 5 [10.9%]; P =.34), with higher rates of hematoma in the dual Perclose ProGlide+Angio-Seal group (n = 4 [2.9%] vs n = 5 [10.9%]; P =.044). Conclusion: Finding from the current study suggest that adjunctive Angio-Seal deployment may be feasible and safe, especially in patients with incomplete hemostasis following dual Perclose ProGlide use, and can be an optimal “bailout” procedure. (Tex Heart Inst J. 2022;49(6):e217684)

The synthesis of polymers from the allyl derivative monomers by using radiation

Polimerler günlük yaşamın her alanında kullanılan temel yapı malzemelerindendir. Allil grubu içeren monomerlerin klasik kimyasal yollarla yapılan polimerizasyon reaksiyonları sonucu, oluşan ürün polimerler genellikle düşük mol kütlesine sahiptir. Bu tür polimerlerin mol kütlesinin yükseltilmesine ve polimerleşme mekanizma ve kinetiğinin anlaşılmasına yönelik araştırmalar sürmektedir. Bu çalışmada, monomer olarak seçilen allil glisidil eter, allil fenol, allil izotiyosiyonat, diallil disülfür biyolojik önemi ve taşıdığı fonksiyonel grup nedeniyle oldukça büyük öneme sahip monomerlerdir. Bu çalışmada, seçilen allil türevi monomerlerin kimyasal yolla AIBN başlatıcısı kullanılarak, değişik reaksiyon sürelerinde, radikalik polimerizasyon yöntemiyle homopolimerleri ve stiren ile kopolimerleri sentezlenmeye çalışıldı. Radyasyonla polimerizasyon çalışmalarımız için 60Co kaynağının gamma ışınları kullanılarak seçilen monomerlerin homopolimerleri ve stiren komonomeri kullanılarak da değişik absoblanan doz oranlarında kopolimerleri sentezlendi. Kimyasal yolla yalnız poli(allil isotiyosiyonat) sentezlenebildi. DADS monomeri için yüksek sıcaklıkda (160 oC) kendi kendine polimerizasyon çalışmaları sonucu homopolimeri elde edildi. Radyasyonla polimerizasyon denemelerinde düşük doz oranlarında (55 kGy, 110 kGy) homopolimer elde edilemezken yüksek doz oranında (165 kGy) çok az verimde (yaklaşık % 1-2) homopolimer elde edildi. Poli(AGE-ko-Stiren) ve Poli(AITC-ko-Stiren) kopolimeleri her iki yöntem (radyasyon ve kimyasal) ile de oluşurken Stiren-Allil fenol kopolimerinin sadece radyasyon etkisiyle oluştuğu ve Stiren-Diallil disülfür kopolmerlerinin ise her iki yötemle de oluşmadığı görüldü. Poli(AGE), Poli(AITC), ve Poli(AP) 60Co-gama ışınlarıyla 165 kGy hazırlandı. DADS monomerinin radyasyonla polimeri üç ışınlama dozunda da elde edilemedi. Her iki yöntemle de AGE ve AITC monomerlerinin stirenle polimerleştiği saptandı. DADS monomeri iki yöntemle polimerleşmezken AP monomeri kimyasal yolla polimerleşmedi ancak radyasyonla kopolimeri üç ışınlama dozunda da elde edildi. Kopolimerizasyon verimleri kıyaslandığında AP monomerinin kopolimerizasyon veriminin AITC ve AGE monomerine göre üç kat daha fazla olarak bulundu. Sentezlenen homopolimerlerin termal özelliklerini kıyasladığında Poli(AGE) termal stabilitesinin Poli(AITC) ve Poli(AP) polimerlerinden daha büyük olduğu görüldü. Poli(DADS) nin termal stabilitesinin ise AGE, AP, AITC monomerlerinin homopolimerlerinden daha yüksek olduğu saptandı. Kimyasal yolla ve radyasyonla sentezlediğimiz AGE-Stiren ve AITCStiren kopolimerlerimizin molekül ağırlıklarını kıyaslandığında, 60Co ın gama ışınları kullanılarak sentezlenen kopolimerlerin daha yüksek molekül ağırlıklarına sahip olduğu belirlendi. AGE, AP, AITC, DADS monomerlerinin düşük enerjili elektronlarla ultra vakum sistemi altında katı faz ortamında (film oluşturularak) ışınlanarak ışınlama sonucu oluşan anyon ve katyon fragmentlerinin eş zamanlı olarak aynı ortamda kütle, yüzey (Pt veya Kr), film kalınlığı, yüzey sıcaklığı, ışınlamada kullanılan düşük enerjili elektronların enerjisi ve ışınlama süresinin etkisi TOF (Time of Flight) yöntemiyle incelendi. DFT (Density functional theory) yöntemi kullanılarak anyon fragmentlerinin oluşması için gerekli minimum enerjiler teorik olarak hesaplandı. Deneysel olarak bulunan sonuçlarla teorik hesaplar sonucu bulunan değerler kıyaslanarak moleküllerin 0-20 eV’luk enerjili elektronlarla etkileşmeleri sonucu en muhtemel bozunma reaksiyonları oluşturuldu. XPS (X ray photoelectron spectroscopy) spektrumlarında allil fenol için (O (1s)), allil isotiyosiyonat için (N (1s) ve S (2p)) band şiddetlerinden polimerleşme verimleri hesaplandı ve AP için maksimum % 60, AITC için ise % 90 verimlerinde oluştuğu saptandı

Kayseri’de Tüketilen Sularda Kalsiyum, Magnezyum ve ÇKM Düzeylerinin Belirlenmesi

Özet: Bu çalışmanın amacı Kayseri’de içme suyu olarak kullanılan şebeke, arıtma ve damacana sularının; Ca, Mg ve toplam çözünmüş katımadde (ÇKM) içeriklerini belirleyerek standartlara uygunluk açısından değerlendirmektir. Toplanan içme suyu örneklerinde maksimum veminimum Ca miktarı sırasıyla; şebeke, damacana ve arıtma sularında 17-6.5 mg/l, 12-6.2 mg/l ve 20-0.2 mg/l; Mg miktarı; 76-5.4 mg/l, 29-7.5 mg/l; 37-0.3 mg/l; ÇKM miktarları ise 978-122 mg/l; 5044- 0.27 mg/l; 714-0.34 mg/l olarak bulunmuştur. Toplanan örneklerdenhiçbirinin WHO (2011) tarafından içme suyu için belirlenen düzeyde Ca (75 mg/l) içermediği (%100), ilaveten toplam 59 örneğin (% 81.9;15 şebeke, 20 arıtma ve 24 damacana) Mg standartlarına (30 mg/l), 63 (% 95.8; 22 şebeke, 20 damacana ve 21 arıtma) örneğin ise ÇKMstandartlarına (500 mg/l) uygun olmadığı belirlenmiştir. Ortalama ÇKM değerleri incelendiğinde bütün şebeke sularında dengeli bir dağılımbulunduğu saptanmıştır. Genel olarak farklı arıtma sularındaki Ca, Mg ve ÇKM değerleri arasında çok büyük farklılıklar göze çarpmıştır.Farklı markalara ait arıtma ve damacana su örnekleri arasındaki fark istatistik olarak önemli bulunmuştur (p&lt;0.05). Sonuç olarak Ca, Mg veÇKM bulguları değerlendirildiğinde uluslararası içme suyu standartları açısından şebeke sularının daha uygun olduğu belirlenmiştir.</p

The impact of antenatal care to cesarean and vaginal delivery

Yüksek Lisans TeziGebeliğin hem anne hem de bebek için sağlıklı devam etmesi gebeliğin başlangıcından sonuna kadar tıbbi kontrolleri gerektirir. Antenatal bakımda amaç, annede olabilecek hastalıkları saptamak, gebeliği ve bebeği riske sokabilecek sağlık sorunlarının olup olmadığını belirlemektir. Araştırmamız Ocak 2008- Nisan 2008 tarihleri arasında İstanbul/Beşiktaş ilçesinde ikamet eden kadınların antenatal bakım alma durumlarının doğum yöntemlerine etkisini belirlemek amacıyla planlanmış tanımlayıcı, kesitsel tip bir çalışmadır. Araştırmamızın örneklemini Beşiktaş'ta son bir yılda sezaryen ve normal vajinal doğum yapmış 366 kadın oluşturdu. Veriler araştırmacı tarafından literatür bilgilerinden hazırlanan 33 soruluk anket formu kullanılarak, tek bir araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme yöntemi ile toplandı. Verilerin analizi Minitab programı kullanılarak Student-t, Pearson korelasyon, ki-kare, Post hoc student Newman Kermes testleri ve ANOVA ile yapıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p30 years, increasing level of education and her husband's increasing level of education. High cesarean rate was also associated with the first pregnancy age >25, high income, follow-up and delivery in a private hospital. Women who delivered in state hospitals had more vaginal deliveries. Number of pregnancy, delivery, intrauterine death, abortion, reported ideal number of children or management before delivery did not have any effect on the mode of delivery. Eighty-three percent of the study population have had planned their pregnancy, but planning of pregnancy did not significantly affected the mode of delivery. All women in the study group had received antenatal care at least once and %63.1 of the women received antenatal care in a private hospital. Women who delivered by cesarean section received more antenatal care than those delivered by vaginal route. Women delivered by vaginal route were more significantly involved in educations of exercise during pregnancy and preparation for labor. The reported satisfaction rate was %59.6 following cesarean section. The reported satisfaction rate in women who had an elective cesarean section (%73) was significantly higher than the rate (%38.9) in women who delivered by an emergency cesarean section. Key Words: Antenatal care, cesarean delivery, vaginal delivery, satisfactio