Tsunamigenic potential of a Holocene submarine landslide along the North Anatolian Fault (northern Aegean Sea, off Thasos island): insights from numerical modelling

The North Anatolian Fault in the northern Aegean Sea triggers frequent earthquakes of magnitudes up to Mw∼7. This seismicity can be a source of modest tsunamis for the surrounding coastlines with less than 50&thinsp;cm height according to numerical modelling and analysis of tsunami deposits. However, other tsunami sources may be involved, like submarine landslides. We assess the severity of this potential hazard by performing numerical simulations of tsunami generation and propagation from a Holocene landslide (1.85&thinsp;km3 in volume) identified off Thasos. We use a model coupling the simulation of the submarine landslide, assimilated to a granular flow, to the propagation of the tsunami wave. The results of these simulations show that a tsunami wave of water height between 1.10 and 1.65&thinsp;m reaches the coastline at Alexandroupoli (58&thinsp;000 inhabitants) 1&thinsp;h after the triggering of the landslide. In the same way, tsunami waves of water height between 0.80 and 2.00&thinsp;m reach the coastline of the Athos peninsula 9&thinsp;min after the triggering of the landslide. Despite numerous earthquakes of Mw&gt;7 and strong detrital input (on the order of 30&thinsp;cm ka−1), only a few Holocene landslides have been recognized so far, asking for tsunami recurrence in this area.</p

Preliminary results of high resolution paleoceanography and paleoclimatology during sapropel S1 deposition (South Limnos Basin, North Aegean Sea).

Οι παλαιοπεριβαλλοντικές συνθήκες κατά τη διάρκεια απόθεσης του σαπροπηλού S1 στο Βόρειο Αιγαίο (πυρήνας βαρύτητας Μ-4, μήκους 2,53 m, λεκάνης νότιας Λήμνου) προσδιορίζονται με βάση την ποσοτική ανάλυση μικροπαλαιοντολογικών (βενθονικά και πλαγκτονικά τρηματοφόρα) και γεωχημικών (OC, δ13Corg) δεικτών. Χαρακτηριστικό του πυρήνα Μ-4 είναι η μεγάλη εμφάνιση του S1 που φτάνει το πάχος των 96 cm. Η μελέτη κατέδειξε ότι, το κατώτερο σαπροπηλικό στρώμα S1a αποτέθηκε σε θερμότερες συνθήκες, εντονότερης δυσοξίας, σε σχέση με το ανώτερο σαπροπηλικό στρώμα S1b.. Αύξηση της παραγωγικότητας και καλύτερη διατήρηση του οργανικού υλικού πιστοποιήθηκαν στο κατώτερο τμήμα του S1. Η διακοπή των σαπροπηλικών συνθηκών στα 8,0 Ka BP που χαρακτηρίζεται κυρίως από την αύξηση της σχετικής συχνότητας των συμφυρματοπαγών μορφών των βενθονικών τρηματοφόρων υποστηρίζει συνθήκες υψηλής οξυγόνωσης του πυθμένα και εισροή γλυκών υδάτων.The paleoenviromental conditions during the depositional interval of sapropel S1 in the northeastern Aegean (gravity core M-4, length 2.53 m; south Limnos basin) are studied based on quantitative micropaleontological (benthic and planktonic foraminifera) and geochemical (OC, δ13Corg) analyses. Special feature of core M-4 is the thickness of S1 layer (96 cm). Our study points that sapropelic layer S1a has been deposited in more dysoxic and warmer conditions in respect to S1b. Both primary productivity and preservation of organic material are more intense during the lower part of S1. An interruption of the sapropelic conditions at 8.0 Ka BP which is mainly characterized by the increase of agglutinated foraminiferal forms confirms both higher oxygen bottom conditions and freshwater input