Relationship between metabolic control and neurocognitive functions of the children followed with diagnosis of type 1 diabetes mellitus.

TEZ8086Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2010.Kaynakça (s. 66-72) var.viii, 73 s. : res., tablo ; 29 cm.Objective: The aim of our study was to investigate the effects of age at onset of diabetes, glysemic control and frequency of hypoglycemia on neurocognitive functions in two groups of patients who diognosed with type 1 diabetes mellitus before and after 5 years old. Materail and Methods: Sixty children (6-12 years old) were included in the study groups who were diagnosed as type 1 diabetes without comorbidity such as neurological disorder. Children with type 1 diabetes were divided into two groups according to age at onset of disorder before and after 5 years old. Additionally, one control group recruited from forty healthy children. Whecsler Intelligence Scale for Children Revised (WISC-R), Stroop Test, Visual Auditory Digit Span Test Fom B (GISD-B) were applied to all children in two groups. Additionally, patients were analyzed in terms of retinopathy, nephropathy, HbA1c levels and hypoglycemia. Results: Neurocognitive functions such as visual motor development, visual spatial memory and visual organisation, visual perception, multimodal short term memory, concentration, selective attention and rate of information processing were seen negatively effected at significant level. Furthermore, children with DM who had early diagnosis with poor glycemic control were found significant dysfunction for verbal, performans and general intelligence. Then, there was found only significant negative effect of poor metabolic control for abilities involving visual-motor coordination, visual perception, visual attention, visual spatial memory and visual organisation. Additionally, There was defined statistically dysfunction for selective attention and rate of information processing in children who had frequent hypoglycemia independent from early diagnosis. Conclusion: In conculision, negative effects of early onset of diagnosis, poor glycemic control, frequent hypoglycemia on neurocognitive functions were detected in children with type 1 DM. We suggest that negative effects of these factors on neurocognitive functions in type 1 diabetes should be considered and evaluated for taking necesarry precautions in folowing of these patients.Amaç: Tip 1 Diabet tanısını 5 yaşın altı ve 5 yaşın üstünde alan iki hasta grubunda, Diabet başlangıç yaşının, glisemik kontrolün ve hipoglisemi sıklığının nörokognitif fonksiyonlar üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Araştırma gruplarını, nörolojik bozukluğu gibi komorbid bozukluğu bulunmayan, 6-16 yaş arasında 60 tip 1 diabetli çocuk oluşturdu. Tip 1 Diabetli çocuklar tanı aldıkları yaşa göre, 5 yaş altında ve 5 yaş üstünde tanı alanlar olmak üzere iki gruba ayrıldı. Ayrıca 40 sağlıklı çocuğun oluşturduğu bir kontrol grubu kullanıldı. Nörokognitif fonksiyonlarının değerlendirilmesi amacıyla Wechsler Çocuklar için Zeka Ölçeği (WISC-R), Stroop Testi, Görsel İşitsel Sayı Dizileri B formu (GİSD-B) testi tüm gruplardaki çocuklara uygulandı. Bununla birlikte hastalar, retinopati, nefropati, HbA1c düzeyi ve hipoglisemi sıklığı açısından incelendi. Bulgular: Erken tanı alan DM li çocuklarda görsel motor gelişim, görsel uzaysal bellek ve görsel organizasyon, görsel algı, multimodal kısa süreli bellek, konsantrasyon, seçici dikkat ve bilgi işlemleme hızının bulunduğu nörokognitif fonksiyonların anlamlı düzeyde olumsuz etkilendiği görüldü. Bunun yanı sıra erken tanı alma ile birlikte glisemik kontrolü kötü olan DM li çocuklarda sözel zeka, performans zeka ve genel zekalarının anlamlı olarak bozulduğu bulundu. Diğer taraftan sadece kötü metabolik kontrolün olması görsel motor koordinasyon, görsel algı, görsel dikkat görsel uzaysal bellek ve görsel organizasyon yeteneklerini kötü etkilediği tespit edildi. Ayrıca erken tanı yaşından bağımsız olarak yüksek sıklıkta hipoglisemi olan çocuklarda seçici dikkat ve bilgi işlemleme hızının bozulduğu istatistiksel olarak belirlendi. Sonuç: Tip 1 Diabeti olan çocuklarda; erken yaşta tanı alma, glisemik kontrolün kötü olması ve hipogliseminin sık yaşanmasının nörokognitif fonksiyonları olumsuz etkilediği görüldü. Tip 1 diabette nörokognitif fonksiyonları olumsuz etkileyen bu faktörlerin hastalığın takibinde gözönünde bulundurularak, tedavide gerekli önlemlerin alınmasının faydalı olacağı düşünüldü

Ecballium Elaterium Poisoning in Pediatric Emergency Service: A Case Report

Background Ecballium elaterium is the only species belonging to the genus Ecballium of Cucurbitaceae family. It is native to the Mediterranean region. Despite its side effects, E. elaterium has still been being used as an alternative treatment agent for sinusitis, cirrhosis, rheumatic diseases and hemorrhoids for its anti-inflammatory and cathartic actions. Herein we discuss a pediatric case showing gastrointestinal side effects after ingesting E. elaterium. Case Report: A six-year-old boy admitted to Çukurova University Medical Faculty Pediatric Emergency Department, Turkey, for vomiting one hour after ingesting a green plant which he had tasted to satisfy his curiosity. Physical examination, vital signs and laboratory tests revealed normal. The ingested plant was defined to be E. elaterium. Maintenance fluid infusion, 1 mg/kg ranitidine and sucralfate medications were commenced. During the follow-up, the patient developed numbness of the tongue and hyper-salivation, without any signs of uvular edema or other system findings. Further follow-up showed stable vital signs within the normal range with no additional complications. The patient was sent home with the cure and recommendations. Discussion: The plants and herbs that are used as agents of alternative or complementary medicine may as well be accidentally or curiously taken by children leading to unwanted intoxication cases. Pre-encounter actions to prevent such cases are as important as any post-exposure clinical interventions to impede the unwanted consequences. One such measure might be a more intensive public information policy underscoring the fact that plants have the potential to be noxious and may cause serious side effects and even death

Isolated left pulmonary agenesis

Pulmoner agenezi, akciğer parankiminin, bronşların ve kan damarlarının tüm olarak bulunmadığı nadir bir konjenital anomalidir. Ne-- deni bilinmemektedir. Olguların %50'sinde özellikle de sağ pulmoner agenesiste, kardiyovasküler, kas-iskelet, gastrointestinal ve renal anomaliler eşlik eder. Sol pulmoner agenezis ve kardiyak anomali eşlik etmeyenlerde prognoz daha iyidir. Bu yazıda, başka konjenital malformasyonlar olmaksızın, sol akciğer agenezisi olan yaşında bir erkek çocuk sunulmuştur. CAYD 2015;2(2):87-90.Pulmonary agenesis is rare congenital anomaly, consisting of complete absence of the lung parenchyma, bronchi, and pulmonary vessels. The cause is unknown. In 50% of cases, especially in cases of right lung agenesis, cardiovascular, musculoskeletal, gastrointes— tinal, and renal malformations are also present. The prognosis is better in cases of left lung agenesis and when there is no cardiac mal— formation. Herein, we report the clinical case of 5-year-old boy with left lung agenesis, without any other congenital malformations. CAYD 2015;2(2):87—90

A Case of Carbon Monoxide Poisoning in which the Diagnosis was Rejected by the Family

Karbonmonoksit (CO) renksiz, kokusuz, tatsız ve irritan olmayan bir gaz olması nedeniyle zehirlenildiğinin fark edilmesi oldukça zordur. İstatistikler, ülkemizde CO zehirlenmesi ve buna bağlı ölümlerin en çok ısınma amaçlı kullanılan sobalardan kaynaklandığını göstermektedir. Bulantı, baş ağrısı ve sersemlik hissinden, komaya kadar değişen klinik görünümü olabilir. Bu çalışmada, iki kez aynı tabloda acil servisimize başvuran, CO zehirlenmesi düşünülen, temas öyküsü olmayan, tüm aile fertlerinin de farkında olmadan etkilendiği bir olgu sunulmuştur.It is very difficult to recognize carbon monoxide (CO) poisoning since CO is a colorless, odorless, tasteless, and non-irritating gas. Statistical data indicates that CO poisoning and related deaths in Turkey are mostly caused by coal burning stoves used for heating. There are a wide variety of clinical features, ranging from nausea, headache and dizziness to coma. In this study, we present a case of poisoning in a patient who attended the emergency department twice with the same clinical signs. The patient was considered to have CO poisoning, had no anamnesis of exposure, and all family members were affected without being aware of it

Uncontrolled Agitation and Flushed Face Due to Tropicamide: A Missed Diagnosis

Introduction: Topical ophthalmic drugs that are not used in appropriate doses may lead to overdose symptoms. Case Report: A 2-month-old boy presented to the emergency department with extreme agitation, flushed face, mydriasis, cataract in the left eye, dry oral mucosa, spasticity in all extremities, and wheezing. It was learned that the patient had been receiving eye drops containing tropicamide at repeated doses before ophthalmologic evaluation. Pheniramine maleate and methylprednisolone were given to counter the drug-related side-effects or allergic reactions to the eye drop. At the follow-up, his symptoms and findings had become exacerbated, and he was admitted to the pediatric intensive care unit due to shock and drug-related anticholinergic toxicity. Conclusion: This case illustrates the importance of recognizing toxidromes at differential diagnosis and is the first reported pediatric case with tropicamide-induced anticholinergic syndrome

Knowledge and Attitudes of Parents Regarding Fever in Children

Amaç: Ateş çoğu kez ciddi bir hastalık belirtisi olmamasına rağmen, aileleri kaygılandıran ve çocuk acil birimlerine sıklıkla başvuruya neden olan bir yakınmadır. Doğal bir savunma düzeneği olduğu sağlık çalışanlarınca bilindiği halde, ailelerin ateş düşürücü ilaç kullanımına erken ve sık başvurduğu görülmektedir. Bu çalışma üçüncü basamak çocuk acil birimimize ateş yakınmasıyla getirilen hastaların ebeveynlerinin konu ile ilgili bilgi düzeyi, tutum ve davranışlarını belirleyen tanımlayıcı bir çalışmadır.Yöntemler: Ateş yakınmasıyla getirilen çocukların ebeveynlerine araştırmanın amacı ile ilgili bilgi aktarılıp, yüzyüze görüşme yapılarak 22 soruluk anket formu uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmamıza %91'i anne olmak üzere 200 ebeveyn katıldı. Hastalarımızın %73'ü sadece ateş yakınması ile başvurdu. %36'sının başvuru sırasında >38 °C vücut sıcaklığı olduğu görüldü. Ebeveynlerin %58 ateşi >38 °C olarak tanımladığı, %47,5'inin ise ateşi ölçerek belirlediği, %84,5'inin evinde ateş ölçer bulundurduğu, %62,5'inin ateş hakkında bilgiyi sağlık personelinden aldığı görüldü. Ebeveynlerin eğitim düzeyinden bağımsız olarak %83,5 oranında hekim önerisiyle doğru dozlarda ilaç uyguladıkları belirlendi. Sonuç: Önceki çalışmalara göre ateş ile ilgili ebeveynlerin bilgi ve hekim ile iletişim aşamasında ılımlı düzeyde iyileşme olduğu düşüncesine varılmıştır. Ailelerde ateş varlığında panik hali, kaygı duygusu ve yanlış uygulamaların devam ettiği görülmüştür. Bu nedenle de kapsamlı aile eğitimlerinin olması gerektiği ve süreğen eğitim ile ateşli çocuğun yönetiminin geliştirilebileceği, acil birimlerine başvuruların azaltılabileceği kanaatine varılmıştır.Introduction: Although fever is mostly not a sign of a serious disease, it causes concern in parents as well as frequent admissions to pediatric emergency units. Healthcare professionals are aware that fever is a natural defense system of the body, however, most families administer antipyretics early and frequently. The present study was performed as a descriptive study to demonstrate the level of knowledge, attitudes and behavior patterns regarding fever among the parents of patients brought to our tertiary care pediatric emergency unit with the complaint of fever. Methods: The researchers approached parents in the emergency department and informed them about the study. A 22-item questionnaire was given to the parents. Results: A total of 200 parents participated in the study and 91% of them were mothers. 73% of patients presented to the emergency department with the only complaint of fever. At admission, 36% of patients were found to have a body temperature of >38 °C. 58% of parents reported a temperature of >38 °C to define fever. 47.5% of parents determined fever by measurement and 84.5% of them reported having temperature measurement device in their house. 62.5% of participants stated that they have acquired knowledge about fever from health professionals. The majority of parents (83.5%), independent from their educational level, were using antipyretics with a right dose and interval based on healthcare professionals' recommendations. Conclusion: Compared to the previous studies, a moderate improvement was noted in the parents' knowledge of fever and their communications with the physicians. However, parents still continued to experience a state of panic and anxiety, and to perform incorrect interventions. There is still a need for comprehensive family educations, and continuous education may improve the management of children suffering from fever and reduce the number of emergency department admissions

Aluminium Phosphide Poisoning: Two Pediatric Patients and Two Different Clinical Outcomes

Alüminyum fosfit, ağızdan alındığı zaman mide sıvıları ile temas edip oldukça toksik bir gaz olan fosfin gazına dönüşen bir insektisittir. Alüminyum fosfit zehirlenmesi şiddetli metabolik asidoz, akut respiratuvar distress sendromu ve kardiyojenik şok ile birlikte çoğul organ yetersizliğine neden olmaktadır. Birinci olgumuz; 18 yaşında kız hasta özkıyım amacıyla 500 mg alüminyum fosfit içeren tabletten bir tane aldıktan iki saat sonra hastanemiz acil servisine başvurdu. İnotrop tedavileri başlandıktan bir saat sonra hastaya veno-arteryel ekstra-korporeal membran oksijenizasyonu uygulanmaya başlandı. Takibinin 12. saatinden sonra aritmileri gelişen hasta hemodinamisi düzelmesine rağmen devam eden direngen aritmi nedeni ile takibinin 22. saatinde eks oldu. İkinci olgumuz ise alüminyum fosfit 500 mg tabletten bir adet ağzında parçalanmış şekilde görülmesi nedeni ile hastanemiz acil servisine getirilen iki yaşında bir kız hastaydı. Takiplerinde yaşamsal bulguları dengede seyretti. İzleminde herhangi bir sorun yaşanmayan hasta 48. saatte taburcu edildi.Aluminium phosphide is an insecticide that turns into a quite toxic gas called phosphine when contacts with gastric fluids. Aluminium phosphide poisoning causes severe metabolic acidosis, acute respiratory distress syndrome and multi-organ failure with cardiogenic shock. Our first case was an-18-year-old girl admitted to our emergency department two hours after ingestion of one tablet containing 500 mg aluminium phosphide in a suicide attempt. Venoarterial extracorporeal membrane oxygenation was started one hour after initiation of inotropic agents. Despite improvement in hemodynamic status, she developed refractory arrhythmias at the12th hour and she died 22 hours after admission. The second case was a two-year-old girl who was admitted to our emergency department because of observing a piece of aluminum phosphide 500 mg tablet broken in her mouth. Her vital signs were stable in the follow-up. The patient who had no problems in the follow-up was discharged at 48 hours