17-20 yaş grubundaki güreşçilerde ve sedanterlerdeki iskelet osteoblastik aktivite dağılımlarının karşılaştırılması

In this study, the difference in the ratios of bone invasion in wrestlers and sedantery persons has been investigated by using 99m Tc _ MDP scintigraph. By this aim, twenty elite level wrestlers were selected from the activity show wrestling clups in Konya city, whit at least five years in practice and they were 17-20 years old; this group wasconsidered as an experimental group. Ten sedantary persons whith same range of age who never exercised any form of sports were considered as a control group . totally 30 subjects were involved in this study.By using of 99m Tc – MDP scintigraph in both group, for all persons static images were taken in the palm of the hands, head and neck, thoracic cage and in the lumbar, pelvic and both kness and feet regions and in the anterior and posterior regions of bi-lateral shoulders.According to the result of the guantitative analysis of both wrestlers and sedantery persons, the ratios of the radioactive invasion were calculated in the palm of the hands, anterior and posterior regions of the sholdres, anterior and posterior  regions of the pelvic articulations of knees and feed regions and in the shafts of the humerus, tibia and femur.Obtaining data of both groups were statistically analyzed and compared whith Mann Whitney U- test. Result showed that radioactive invasion in the shafts of humeral, radial, and femoral bones in wrestlers was significantly higherthan in controls(p<0,05). İn the other regions no significant differences between group has been found(p>0,05).In case of wrestlers, it was seen that stres over the skaletal system had an excersive effect on the upper limbs namely the shafts of humerus and radius in both sides. However, in the lower limb a same effect was seen in the shafts of bi-lateral femurs and in the knees joint regions. In these regions, it was fount thatin bone scintigraph, increment in the osteoblasttic activity causes secondary increment in the radioactive invasion.According to the physiological changes in bone formation, with more confidence, the streess effect over the skeletal system can be visually and quantitatively evaluated.Bu çalışmayla güreşçilerde ve sedanterlerde 99m Tc- MDP sintigrafisi uygulanarak kemik tutulum oranlarındaki farklılık araştırılmaya çalışıldı. Bu amaçla Konya ilinde güreş sporunda faaliyet gösteren kulüplerden en az beş yıl güreş yapmış 17-20 yaşları arasında elit düzeydeki 20 güreşçi deney grubu, hiç spor yapmamış aynı yaş grubunda 10 sedanter kontrol grubu olmak üzere toplam 30 kişi çalışma kapsamına alınmıştır.Her iki gruba da 99m Tc-MDP sintigrafisi uygulanarak çalışmada tüm kişilerin elin anterior, baş, boyun, göğüs kafesi, pelvis, diz ve ayak bölgeleri ile omuzun anterio’u ve posterior’u, lumbal ve pelvisin statik görüntüleri alındı. Kopütürde kantitatif analiz sonucu güreşçi ve sedanterlerin elinin anterior’u ve posterior’u, omuzun  anterior’u ve posterior’u, pelvisin anterior’u ve posterior’u, diz ve ayak bölgesi eklemleri, humerus,tibiave femur şaftında radyo aktif tutulum (RAT) oranları hesaplandı. Elde edilen değerler, güreşçi ve sedanterlerin ortalamaları eşleştirilmiş gruplar arası Man Whitney U testi ile istatistiksel değerlendirilmeye alınmıştır. Güreşçilerde her iki humerus, radius ve femur kemik şaftlarında artmış radyoaktif tutulumları (p<0i05) bulunmuştur. Diğer bölgelerde pelvis, omuz ve ayak bölgelerinde her iki grup radyoaktif dağılımları arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p>0,05).Sonuç olarak güreşçilerde iskelet sistemi üzerinde yüklenmenin üst ekstremitede en fazla her iki humerus ve radius şaftlarında görülmüştür. Alt ekstremitede ise her iki femur şaftı ve diz eklem bölgesinde görülmüştür. Bu bölgelerde kemik sintigrafisinde osteoblastik aktivite artışına sekonder artmış radyoaktif tutulumlar mevcuttur.Bu sonuçlar güreşçilerde aktivite sonucu kuvvete en fazla maruz kalınan bölgelerin üst eksremitede humerus ve radius olduğu, alt eksremitede ise her iki femur ve diz eklemi olduğu görülmektedir. İskelet sisteminde yüklenmeye bağlı oluşan fizyolojik değişiklikleri en doğru güvenilir olarak vizvel  ve kantitatif olarak değerlendirilmesi mümkündür.&nbsp

Omurilik elektriksel uyarımının serebral vazospazma etkisinin hmpao beyin spect ile değerlendirilmesi

Aim: In this study, we tried to show the experimental vasospasm produced in the rabbits and the effect of cervical spinal cord stimulation on vasospasm by using HMPAO brain perfusion SPECT. Materials and methods: Thirtythree New-Zelland rabbits weighting 1500-2000 grams were used in our study. We divided them into three groups, each including 11 rabbits. In group 1, we produced only vasospasm. In group 2, only cervical spinal cord stimulation was performed. In group 3, we applied cervical spinal cord stimulation to the rabbits with cerebral vasospasm. HMPAO brain perfusion SPECT was performed all rabbits. Results: In group 1, a decrease in perfusion was observed in HMPAO brain perfusion SPECT before and after cerebral vasospasm. In group 2, an increase in cerebral perfusion was observed before and after stimulation HMPAO brain perfusion SPECT. In group 3, before and after vasospazm+stimulation, HMPAO brain perfusion SPECT findings showed no difference in cerebral perfusion. Conclusion: The results showed that the stimulation of the cervical spinal cord was not adequate in the treatment of cerebral vasospasm produced in the rabbits (p>0.05).Amaç: Bu çalışmada tavşanlarda deneysel olarak oluşturulan vasospazm ve vasospazm üzerine servikal spinal kord stimulasyonun etkisini HMPAO beyin perfüzyon SPECT ile göstermeye çalıştık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 1500-2000 kg. ağırlığında 33 adet New-Zelland cinsi tavşan kullanıldı. Her birinde 11 tavşan olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Birinci gruptaki tavşanlara sadece serebral vazospazm oluşturuldu. İkinci gruptaki tavşanlara sadece servikal spinal kord stimülasyonu uygulandı. Üçüncü grupta ise serebral vazospazm oluşturulan tavşanlara servikal spinal kord stimülasyonu uygulandı. Tüm tavşanlara HMPAO beyin perfüzyon SPECT uygulandı. Bulgular: Birinci grupta, vazospazm öncesi ve sonrası yapılan HMPAO beyin perfüzyon SPECT çalışmasında, vazospazm sonrasında serebral perfüzyonun azaldığı görüldü. İkinci grupta, servikal spinal kord stimülasyonu öncesi ve sonrası yapılan HMPAO beyin perfüzyon SPECT çalışmasında stimülasyonun etkisiyle serebral perfüzyonun arttığı görüldü. Üçüncü grupta, servikal spinal kord stimülasyonu+vazospazm öncesi ve sonrası yapılan HMPAO beyin perfüzyon SPECT çalışmasında serebral perfüzyonda değişiklik olmadığı görüldü. Sonuç: Sonuçlar göstermiştir ki, SAK sonucu tavşanlarda oluşturulan vasospazmın tedavisinde servikal spinal kord stimulasyonu tek başına yeterli değildir (P>0,05)

Investigation of diagnostic value of stool antigen test by comparing with urea breath test in dyspeptic patients

Amaç: H. pylori, gastrit, peptik ülser, gastrik kansere sebep olabilen ve midede sık rastlanan bir bakteridir. Bu çalışmanın amacı dispeptik hastalarda yeni kullanıma giren H. pylori gaita antijen (HpSA) testinin tanı değerini üre soluk testi ile kıyaslamaktır. Yöntem: Bu çalışmada hastanemizin çeşitli polikliniklerine dispeptik şikayetlerle başvuran 57 hasta çalışmaya alındı. Bu hastalardan son 1 hafta içinde proton pompa inhibitörleri, antiasit, bizmut içeren bileşikler ve 1 ay antibiyotik almayan hastalarda üre soluk testi (Heliprobe) ve gaita antijen testi rapid HpSA (Meridian Bioscience Europe, Milano, İtalya) çalışıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 57 hastanın 39’unda üre soluk testi pozitifken (%68.4), 18 inde (%31.6) üre soluk testi negatifti. 32 hastada gaita antijen testi pozitifken (%56.1), 25 hastada negatifti (%43.9).Gaita antijen testinin sensivitesi %82.0, spesifitesi %100, pozitif prediktif değeri %100, negatif prediktif değeri %72.0 idi. Sonuç: Üre soluk testi tek başına H. pylori tanısında kullanılabilmektedir. Gaita antijen testi dispepsisi olan kişilerde tanı ve tedavi takibinde kullanılabilir. Tek başına dispeptik şikayetleri olmayan hastalarda tanı koydurucu değildir ve diğer testlerle beraber kullanılması faydalıdır.Objective: Helicobacter pylori (H. pylori) is the most common pathogen found in gastric mucosa and can cause gastritis, peptic ulcus and gastric cancer. The aim of this study was to compare and evaluate the effect of the urea breath test which has a high sensitivity and specifity with a new test; stool antigen test. Method: Fifty-seven patients with dispepsia who had admitted gastroenterology department were included in this study. Patients who received acid supressing drugs, antibiotics, proton pump inhibitors and drugs containing bizmut due to any reason for one month before undergoing urea breath test were excluded from the study. Hp stool antigen rapid HpSA (Meridian Bioscience Europe, Mila¬no, Italy) and Urea breath test (Heliprobe) were investigated in all patients. Results: The urea breath test was positive in thirty-nine patients (%68.4) and was negative in eighteen patients (%31.6). The stool antigen test was positive in thirty-two patients (%56.1) and was negative in twenty-five patients (%43.9). The sensitivity, specificity, positive and negative predictive values of HpSA were 82.0%, 100%, 100% and 72.0%, respectively. Conclusion: The urea breath test can be used for the diagnosis of H. pylori infection. Rapid HpSA can be used for dyspeptic patient for diagnosing H. pylori infection but in nondyspeptic patient isn’t sufficient test alone and can be useful in combination with the other tests

Omurilik elektriksel uyarımının serebral vazospazma etkisinin hmpao beyin spect ile değerlendirilmesi

Aim: In this study, we tried to show the experimental vasospasm produced in the rabbits and the effect of cervical spinal cord stimulation on vasospasm by using HMPAO brain perfusion SPECT. Materials and methods: Thirtythree New-Zelland rabbits weighting 1500-2000 grams were used in our study. We divided them into three groups, each including 11 rabbits. In group 1, we produced only vasospasm. In group 2, only cervical spinal cord stimulation was performed. In group 3, we applied cervical spinal cord stimulation to the rabbits with cerebral vasospasm. HMPAO brain perfusion SPECT was performed all rabbits. Results: In group 1, a decrease in perfusion was observed in HMPAO brain perfusion SPECT before and after cerebral vasospasm. In group 2, an increase in cerebral perfusion was observed before and after stimulation HMPAO brain perfusion SPECT. In group 3, before and after vasospazm+stimulation, HMPAO brain perfusion SPECT findings showed no difference in cerebral perfusion. Conclusion: The results showed that the stimulation of the cervical spinal cord was not adequate in the treatment of cerebral vasospasm produced in the rabbits (p>0.05).Amaç: Bu çalışmada tavşanlarda deneysel olarak oluşturulan vasospazm ve vasospazm üzerine servikal spinal kord stimulasyonun etkisini HMPAO beyin perfüzyon SPECT ile göstermeye çalıştık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 1500-2000 kg. ağırlığında 33 adet New-Zelland cinsi tavşan kullanıldı. Her birinde 11 tavşan olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Birinci gruptaki tavşanlara sadece serebral vazospazm oluşturuldu. İkinci gruptaki tavşanlara sadece servikal spinal kord stimülasyonu uygulandı. Üçüncü grupta ise serebral vazospazm oluşturulan tavşanlara servikal spinal kord stimülasyonu uygulandı. Tüm tavşanlara HMPAO beyin perfüzyon SPECT uygulandı. Bulgular: Birinci grupta, vazospazm öncesi ve sonrası yapılan HMPAO beyin perfüzyon SPECT çalışmasında, vazospazm sonrasında serebral perfüzyonun azaldığı görüldü. İkinci grupta, servikal spinal kord stimülasyonu öncesi ve sonrası yapılan HMPAO beyin perfüzyon SPECT çalışmasında stimülasyonun etkisiyle serebral perfüzyonun arttığı görüldü. Üçüncü grupta, servikal spinal kord stimülasyonu+vazospazm öncesi ve sonrası yapılan HMPAO beyin perfüzyon SPECT çalışmasında serebral perfüzyonda değişiklik olmadığı görüldü. Sonuç: Sonuçlar göstermiştir ki, SAK sonucu tavşanlarda oluşturulan vasospazmın tedavisinde servikal spinal kord stimulasyonu tek başına yeterli değildir (P>0,05)

Investigation of diagnostic value of stool antigen test by comparing with urea breath test in dyspeptic patients

Amaç: H. pylori, gastrit, peptik ülser, gastrik kansere sebep olabilen ve midede sık rastlanan bir bakteridir. Bu çalışmanın amacı dispeptik hastalarda yeni kullanıma giren H. pylori gaita antijen (HpSA) testinin tanı değerini üre soluk testi ile kıyaslamaktır. Yöntem: Bu çalışmada hastanemizin çeşitli polikliniklerine dispeptik şikayetlerle başvuran 57 hasta çalışmaya alındı. Bu hastalardan son 1 hafta içinde proton pompa inhibitörleri, antiasit, bizmut içeren bileşikler ve 1 ay antibiyotik almayan hastalarda üre soluk testi (Heliprobe) ve gaita antijen testi rapid HpSA (Meridian Bioscience Europe, Milano, İtalya) çalışıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 57 hastanın 39’unda üre soluk testi pozitifken (%68.4), 18 inde (%31.6) üre soluk testi negatifti. 32 hastada gaita antijen testi pozitifken (%56.1), 25 hastada negatifti (%43.9).Gaita antijen testinin sensivitesi %82.0, spesifitesi %100, pozitif prediktif değeri %100, negatif prediktif değeri %72.0 idi. Sonuç: Üre soluk testi tek başına H. pylori tanısında kullanılabilmektedir. Gaita antijen testi dispepsisi olan kişilerde tanı ve tedavi takibinde kullanılabilir. Tek başına dispeptik şikayetleri olmayan hastalarda tanı koydurucu değildir ve diğer testlerle beraber kullanılması faydalıdır.Objective: Helicobacter pylori (H. pylori) is the most common pathogen found in gastric mucosa and can cause gastritis, peptic ulcus and gastric cancer. The aim of this study was to compare and evaluate the effect of the urea breath test which has a high sensitivity and specifity with a new test; stool antigen test. Method: Fifty-seven patients with dispepsia who had admitted gastroenterology department were included in this study. Patients who received acid supressing drugs, antibiotics, proton pump inhibitors and drugs containing bizmut due to any reason for one month before undergoing urea breath test were excluded from the study. Hp stool antigen rapid HpSA (Meridian Bioscience Europe, Mila¬no, Italy) and Urea breath test (Heliprobe) were investigated in all patients. Results: The urea breath test was positive in thirty-nine patients (%68.4) and was negative in eighteen patients (%31.6). The stool antigen test was positive in thirty-two patients (%56.1) and was negative in twenty-five patients (%43.9). The sensitivity, specificity, positive and negative predictive values of HpSA were 82.0%, 100%, 100% and 72.0%, respectively. Conclusion: The urea breath test can be used for the diagnosis of H. pylori infection. Rapid HpSA can be used for dyspeptic patient for diagnosing H. pylori infection but in nondyspeptic patient isn’t sufficient test alone and can be useful in combination with the other tests

Manisa merkez yarı kentsel bölgede bir aile sağlığı birimine kayıtlı kadınlarda bazı birinci basamak sağlık hizmet özelliklerinin değerlendirilmesi

Özet                       Amaç: Birinci basamak sağlık hizmet özellikleri kaynakça doğrultusunda bilimsel olarak ölçülebilir niteliktedir ve ilk başvuru, süreklilik, kapsayıcılık ve koordinasyon gibi temel hizmet özellikleri üzerinden değerlendirilir. Yöntem: Örnek seçiminde çok aşamalı küme örnekleme yöntemi kullanılmış, veriler yüz yüze görüşme tekniğine göre yapılandırılmış anketle toplanmıştır. Araştırma bölgesindeki toplam hane sayısı 870’tir. Küme örnekleme yöntemi ile 376 haneden 318 kadına ulaşılmıştır. Araştırmanın ulaşılabilirlik oranı % 84.6’dır. Araştırmanın bağımlı değişkenleri; İlk başvuru, Süreklilik, Kapsayıcılık ve OHS (Olağan Hizmet Sürekliliği) gibi hizmet özellikleridir. Bağımsız değişkenler ise kadının ve eşinin yaşı, kadın ve eşinin eğitimi, medeni hal, kadının çalışma durumu, sosyal sınıf (eşin işine göre), gelir algısı, bölgede yaşama yılı, göç edilen bölge, sağlık güvencesi, aile tipi, beş yaşından küçük çocuk varlığı ve hanedeki çocuk sayısı kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 38.3±15.3’tür. Bir sağlık sorunu nedeniyle aile hekimine başvurma % 61.0, ondan bir önceki sağlık sorununda AH’ne (Aile Hekimi) başvuru %55,2 oranındadır. Bu soruların her ikisine de “aynı aile hekimine başvururum” cevabını verenlerin (OHS) oranı  %40.1 olmuştur. Aile Sağlığı Birimini yakın, normal mesafe bulanların oranı %93.1’dir. Aile hekiminin ismini bilme %84, ebenin ismini bilme %36.2, her türlü sorununuzla sürekli ilgilenen bir hekim veya sağlık kuruluşuna kayıtlı olduğunu söyleyenlerin %74.5’tir. Son bir yılda evime ebe ziyareti aldım diyenler %40.6 oranındadır. Sonuç: Araştırmanın yapıldığı ASB’de geçen bir yıllık ilk AH uygulama döneminde sosyalleştirme dönemiyle karşılaştırıldığında, tedavi edici hizmet örüntüsünün değişmediği buna karşın gezici ebe hizmetlerinin azaldığı görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Aile sağlığı birimi, ilk başvuru, süreklilik, kapsayıcılık, olağan hizmet sunucu sürekliliğiAbstractAim: The capability of primary care services can be scientifically measured and assessed via basic elements of these services such as accessibility, longitidunality, comprehensiveness and coordination. Methods: A multistage cluster sampling method was used and the data were collected by face to face interviews with a structured questionnaire. An overall 870 households which were recorded in  a Family Practice Unit (FPU) consisted of the universe of this study and 318 women were identified from a sample of 376 households by cluster sampling method. The response rate was of 84.6%. The dependent variables in the study were, the First contact care, Continuity (Usual provider continuity), Comprehensiveness; whereas independent variables were, the women’s and husband's age, the women's and husband's education, marital status, women's occupational status, family social class, perception of income, years of residency in the region, the area of emigration, health insurance status, family type, existence of children under five years of age. Results: The average age of participants was 38.3 ± 15.3. The percentage of women who preferred FPU services for their most recent health problem was 61.0%, whereas this percentage was 55.2% for the previous experienced health problem. The Usual Provider Continuity (UPC) rate was 40.1%. 93.1 percent of women stated that FPU is quite close to their house. The proportion of the women who knew the name of their family physician was 84.0% and 36.2% them knew the name of their midwife. Of the respondents, 74.5% had been registered with a PHC facility or a primary care physician.  Midwives visited 40.6% of the respondents at least once during the last year. Conclusion: This research indicates that, the pattern of therapeutic services was not changed in the new FPU system, compared to the previous socialized health organization in the Primary Care services. Besides this fact, mobile midwife services might be said to have decreased in the new FPU system.Key Words: Family health unit, the first contact, continuity, comprehensiveness, usual provider continuity.                                                 </span