Application and effectiveness of respiratory physiotherapy in the prevention and treatment of patients with Covid-19

Introduction: COVID-19 as a respiratory disease is the latest challenge in modern medicine. As in most health problems, respiratory rehabilitation also finds application in this case. Materials and methods: Analysis of available literature, articles in the Google Scholar and PubMed database using keywords: COVID-19, respiratory physiotherapy, lung disease, prevention, therapy. The available literature was subjectively selected, and then the latest version of each article was used. Results: There are many physiotherapeutic methods and techniques that can be applied in the fight against COVID-19 disease, but there is still a lack of scientific research that would confirm their effectiveness in this particular disease entity. Rehabilitation of sick people, both in severe and moderate condition, should be based on airway clearance, respiratory control and adequate physical activity. Conclusions: The issue of rehabilitation in COVID-19 disease requires further interest of researchers because there is still insufficient literature on this subject. Undeniably physiotherapy should be a significant part of the interdisciplinary approach to fight this disease entity, because the effects of its absence can significantly affect the health of patients

Clinical evaluation of postural posture of patients with previous stroke subjected to early rehabilitation

Introduction: Impairment disorders are often found in patients with stroke and impairment of motor and cognitive functions. This is a very serious complication because, by imposing a motor impairment, it aggravates the condition of disability and makes it difficult to conduct physical rehabilitation. The resulting neurological deficits due to stroke determine functional disorders. The possibility of locomotion is usually compromised, therefore the risk of falls increases significantly. The aim of the work is to present Postural Assesment Scale for Strock PASS with the postural stroke assessment scale, the impact of early rehabilitation of patients staying in the neurology ward. Material and methods: Postural examination was carried out among 17 people, of which 8 were women, and 9 were male. The study was divided into two stages. The first stage occurred immediately after the stroke and the second one before the patient was discharged from the ward. Research was carried out at the Biegański Specialist Hospital in Grudziądz in the Department of Neurology and Clinical Neuroimmunology and Impact Department. Conclusions: The results of the postural studies carried out in people with previous stroke subjected to early physiotherapy have a beneficial effect of the conducted therapy. There are positive changes between the first and the final examination of the patients

Anthropometric values, education and occupational situation of parents and the occurrence of overweight and obesity among junior high school students

Introduction: Overweight and obesity is ever more affecting the youngest children. According to the International Obesity Task Force report, an increase of over 400,000 overweight children is being noted each year. The reason of such exacerbation varies in nature and is strongly corelated with parents’ behavior towards their dependents’ dietary requirements together with the neglect of encouragement towards physical activity. Material and Methods: TANITA body composition analyzer has been used to study 200 teenagers in the age of 14 to 16 years old, pupils of one of the secondary schools in the Lower Silesian in Poland. The questionnaire was directed to parents and adolescents regarding physical activity, social and economic status and parents' anthropometric data. The adolescents were additionally subjected to height and body weight measurements.Results: The results of the study show direct correlation of the higher education of parents (mainly mothers) on the increase of undertaking extracurricular physical activities by overweight or obese girls.Conclusions: It has been concluded that there is a relationship between the BMI of the examined girls and the BMI of the father. Also, the study proves paramount impact of mother's education and father's professional status on the physical activity of the examined youth

The importance of neurophysiological-Bobath method in multiple sclerosis

Rehabilitation treatment in multiple sclerosis should be carried out continuously, can take place in the hospital, ambulatory as well as environmental conditions. In the traditional approach, it focuses on reducing the symptoms of the disease, such as paresis, spasticity, ataxia, pain, sensory disturbances, speech disorders, blurred vision, fatigue, neurogenic bladder dysfunction, and cognitive impairment. In kinesiotherapy in people with paresis, the most common methods are the (Bobathian) method. Improvement can be achieved by developing the ability to maintain a correct posture in various positions (so-called postural alignment), patterns based on corrective and equivalent responses. During the therapy, various techniques are used to inhibit pathological motor patterns and stimulate the reaction. The creators of the method believe that each movement pattern has its own postural system, from which it can be initiated, carried out and effectively controlled. Correct movement can not take place in the wrong position of the body. The physiotherapist discusses with the patient how to perform individual movement patterns, which protects him against spontaneous pathological compensation. The aim of the work is to determine the meaning and application of the  Bobath method in the therapy of people with M

The assessment of functional fitness and risk of falls in people aged 70 and older

Introduction. One of the key elements of successful aging is to maintain autonomy and independence in daily activities and performance. Aim. The aim of this dissertation is to evaluate the functional capacity of elders. Due to the growing proportion of elderly people in the society, the next objective of the research was to assess the risk of falls in people over 70 years of age. Material and methods. The study included 72 people with an average age of 78.74 years +/- 6.50 years, including 44 women and 28 men. The inclusion criteria for the study group was completing 70 years of age and the result above 23 points obtained in the MMSE test (The Mini Mental State Examination). To evaluate balance, a few tests such as Berg Balance Scale, “get up and go” test, Tinetti Test, and Senior Fitness Test were used. In addition, I used Barthel scale to assess functional capacity. The assessment of the balance was based on the Tinetti test and Berg scale. These tests also assess the seniors’ exposure on downs. Results. The results reflect the occurrence of deficits during gait and in the process to maintain balance. For 72 subjects in the test Tinetti only 17 participants showed minor threat of falling, and in 24, risk was five times higher than in others. Test ‘get up and go’, showed that the increased risk of falls in the study group concerns 28 people, while a high risk of 20 respondents. Conclusions . The dependence between the risk of falls and reduced functional efficiency points to the need of implementing exercises in geriatric care that could improve the efficiency and the body balance

Aktywizacja seniora z zespołem otępiennym

Dementia is a set of symptoms caused by a chronic and progressive brain disease. The disease leads to the disorders of higher brain functions such as memory, orientation, thinking, understanding, counting, ability to learn, language and assessment. Dementia causes decrease in intellectual functions and hinders basic everyday life activities. The most known disease connected with dementia is the Alzheimer’s disease. Its treatment consists of pharmacotherapy and other nonpharmacological methods, which play an important part in the improvement of patient’s functioning. Activation of the elderly person with dementia is not easy and depends greatly on our attitude. The purpose of this article is to present different therapeutic methods activating the patient in a daytime. Apart from physiotherapy, the methods include occupational therapy and memory training.Otępienie jest zespołem objawów spowodowanych chorobą mózgu o  charakterze przewlekłym i postępującym.  W schorzeniu zaburzone zostają wyższe funkcje korowe takie jak pamięć, orientacja, myślenie, rozumienie, liczenie, zdolność uczenia się, język i ocena. Otępienie powoduje spadek funkcji intelektualnych oraz utrudnia wykonywanie podstawowych czynności dnia codziennego. Najbardziej znanym schorzeniem otępiennym jest choroba Alzheimera. Leczenie polega na zastosowaniu farmakoterapii oraz metod niefarmakologicznych, które odgrywają ważną rolę w poprawie funkcjonowania. Aktywizacja starszej osoby z otępieniem nie jest łatwa i zależy od naszego podejścia. Celem pracy jest przedstawienie różnych metod terapeutycznych aktywizujących chorego w ciągu dnia. Zaliczamy do nich oprócz fizjoterapii m.in. terapię zajęciową czy trening pamięc

Activation of the elderly with dementia syndrome

Dementia is a set of symptoms caused by a chronic and progressive brain disease. The disease leads to the disorders of higher brain functions such as memory, orientation, thinking, understanding, counting, ability to learn, language and assessment. Dementia causes decrease in intellectual functions and hinders basic everyday life activities. The most known disease connected with dementia is the Alzheimer’s disease. Its treatment consists of pharmacotherapy and other nonpharmacological methods, which play an important part in the improvement of patient’s functioning. Activation of the elderly person with dementia is not easy and depends greatly on our attitude. The purpose of this article is to present different therapeutic methods activating the patient in a daytime. Apart from physiotherapy, the methods include occupational therapy and memory training.Otępienie jest zespołem objawów spowodowanych chorobą mózgu o  charakterze przewlekłym i postępującym.  W schorzeniu zaburzone zostają wyższe funkcje korowe takie jak pamięć, orientacja, myślenie, rozumienie, liczenie, zdolność uczenia się, język i ocena. Otępienie powoduje spadek funkcji intelektualnych oraz utrudnia wykonywanie podstawowych czynności dnia codziennego. Najbardziej znanym schorzeniem otępiennym jest choroba Alzheimera. Leczenie polega na zastosowaniu farmakoterapii oraz metod niefarmakologicznych, które odgrywają ważną rolę w poprawie funkcjonowania. Aktywizacja starszej osoby z otępieniem nie jest łatwa i zależy od naszego podejścia. Celem pracy jest przedstawienie różnych metod terapeutycznych aktywizujących chorego w ciągu dnia. Zaliczamy do nich oprócz fizjoterapii m.in. terapię zajęciową czy trening pamięc

Rola pielęgniarki w opiece nad pacjentem z atopowym zapaleniem skóry = Nurse’s role in taking care of a patient with atopic dermatitis

Filipska Karolina, Zalewska Iwona, Ciesielska Natalia, Sokołowski Remigiusz, Podhorecka Marta, Zukow Walery. Rola pielęgniarki w opiece nad pacjentem z atopowym zapaleniem skóry = Nurse’s role in taking care of a patient with atopic dermatitis. Journal of Education, Health and Sport. 2016;6(1):229-240. eISSN 2391-8306. DOI http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.45344http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/3357https://pbn.nauka.gov.pl/works/710179  The journal has had 7 points in Ministry of Science and Higher Education parametric evaluation. Part B item 755 (23.12.2015).755 Journal of Education, Health and Sport eISSN 2391-8306 7© The Author (s) 2016; This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, PolandOpen Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium,provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License(http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercialuse, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper.Received: 15.12.2015. Revised 12.01.2016. Accepted: 25.01.2016. Rola pielęgniarki w opiece nad pacjentem z atopowym zapaleniem skóryNurse’s role in taking care of a patient with atopic dermatitis Karolina Filipska1, Iwona Zalewska1, Natalia Ciesielska1, Remigiusz Sokołowski2, Marta Podhorecka1, Walery Zukow3 1Katedra i Klinika Geriatrii, Uniwersytet Mikołaja Kopernika Collegium Medicum, Bydgoszcz2Katedra Higieny, Epidemiologii i Ergonomii, Zakład Ergonomii i Fizjologii Wysiłku Fizycznego, Uniwersytet Mikołaja Kopernika Collegium Medicum, Bydgoszcz3Wydział Kultury Fizycznej, Zdrowia i Turystyki, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy Słowa kluczowe: atopowe zapalenie skóry, psychologiczne aspekty chorób, świąd, rola pielęgniarki.Keywords: atopic dermatitis, psychological aspects of diseases, itching, nurse’s role. StreszczenieWstęp. Atopowe zapalenie skóry (AZS, ang. atopic dermatitis) jest chorobą alergiczną o przewlekłym i nawracającym przebiegu. Toczący się proces chorobowy dotyczy naskórka i skóry właściwej. AZS to najpowszechniej występująca przewlekła choroba zapalna dzieci, której patogeneza nie jest do końca poznana. Uznaje się, że na rozwój choroby składają się czynniki genetyczne, immunologiczne, oraz środowiskowe. Cel. Przedstawienie roli pielęgniarki w opiece nad pacjentem z atopowym zapaleniem skóry.Materiał i metody. Dokonano przeglądu 43 doniesień naukowych – artykuły badawcze i poglądowe oraz literatura współczesna - obejmujących swą tematyką rolę pielęgniarki w opiece nad pacjentem z atopowym zapaleniem skóry. Posługując się słowami kluczowymi: atopowe zapalenie skóry, psychologiczne aspekty chorób, świąd rola pielęgniarki przeszukano bazy bibliograficzne  Ebsco, ScienceDirect, SpringerLink, Medline.Wyniki. Zadania pielęgnacyjno-opiekuńcze wynikają z poszczególnych symptomów AZS. Wśród założeń opieki pielęgniarskiej wymienia się: zmniejszenie świądu i suchości skóry;  zminimalizowanie zaburzeń sennych; obniżenie ryzyka wtórych nadkażeń bakteryjnych, wirusowych lub grzybiczych; oraz kompleksowa edukacja chorego i jego rodziny w celu szybszej rekonwalescencji i wydłużenia okresów remisji.Wnioski. AZS wpływa negatywnie na domenę fizyczną, psychiczną i społeczną chorego. Ze względu na swoją przewlekłość oraz szerokie roz­powszechnienie należy do jednego z największych wyzwań zarówno dla pielęgniarki jak i całego zespołu terapeutycznego. Skuteczne leczenie dermatologiczne, właściwa opieka pielęgnacyjna i psychologiczna, oraz edukacja powinny stanowić stały element kompleksowej opieki nad chorym z AZS.  SummaryIntroduction. Atopic dermatitis (AD) is an allergic disease of chronic and recurrent course. Progressing disease refers to the epidermis and dermis. AD is the most commonly occurring chronic inflammatory disease of children, whose pathogenesis is not fully understood. It is recognized that the development of the disease consists of genetic, immunologic, and environmental factors.Purpose. Presentation of the role of nurses in the care of patients with atopic dermatitis.Materials and methods. A review of 43 scientific reports - research articles and opinion articles and contemporary literature - including its theme the role of nurses in the care of patients with atopic dermatitis. Using the key words: atopic dermatitis, psychological aspects of the disease, pruritus, the role of nurses searched bibliographic databases EBSCO, ScienceDirect, SpringerLink, Medline.Results. The tasks of nursing care stem from individual symptoms of AD. Among the objectives of nursing care are: reducing itching and dry skin; minimizing distortions dream; reducing the risk of Second bacterial, viral or fungal infections; and comprehensive education of the patient and his family for faster recovery and longer periods of remission.Conclusions. AD domain negatively affects physical, mental and social of the patient. Due to its excessive length and wide dissemination is one of the biggest challenges for both the nurses and the entire therapeutic team. Effective treatment of dermatological, proper home care and psychological care, and education should be a regular part of comprehensive care for patients with AD

Ocena stanu chorego z dysfunkcją układu pozapiramidowego — wybrane narzędzia pomiarowe w neurogeriatrii

The group of diseases with extra-pyramidal disorders includes inter alia Parkinson’s disease. It is one of the most common progressive, degenerative diseases of the central nervous system occurring in mature and older people. First symptoms of the disease occur in most cases after fifty years of age. The disease is generated by the loss of dopaminergic cells in the substantia nigra manifested clinically in the mobility slowdown, muscle rigidity and tremor at rest. The clinical use of various measuring tools (scales, indexes, indicators, tests, etc.) for the diagnosis of patients with dysfunction of the extra-pyramidal system has been increasingly applied. Based on the literature there were discussed scales most commonly used in the assessment of patients with dysfunction of the extra-pyramidal system including mainly those with Parkinson’s disease. There were presented data regarding such measuring scales as: Hoehn and Yahra’s (HY Scale), Webster’s (Webster Rating Scale — WRS), Unified Parkinson’s Disease Rating Scale (UPDRS), Northwestern University scale (Northwestern University Disability Scale — NUDS), Columbia University scale (Columbia University Rating Scale — CURS), Schwab and England’s independence scale (Schwab and England ADL Scale — S-E ADL), the short scale of Parkinson’s disease evaluation (Short Parkinson’s Evaluation Scale — SPES), the scale of daily activities in Parkinson’s disease (Parkinson’s Disease Activities of Daily Living Scale — PDADL) as well as life quality scales, including the PDQL (Parkinson’s Disease Quality of Life Questionnaire) and PDQ-39 (Parkinson’s Disease Questionnaire). (JNNN 2014;3(2):88–92)Do grupy schorzeń przebiegających z zaburzeniami układu pozapiramidowego należy między innymi choroba Parkinsona. Jest jedną z najczęstszych postępujących, zwyrodnieniowych chorób ośrodkowego układu nerwowego, występujących u ludzi dojrzałych i starszych. Pierwsze objawy schorzenia pojawiają się w większości przypadków po 50 roku życia. U podłoża schorzenia leży zanik komórek dopaminergicznych istoty czarnej przejawiający się klinicznie spowolnieniem ruchowym, sztywnością mięśni i drżeniem spoczynkowym. Wykorzystanie w praktyce klinicznej różnorodnych narzędzi pomiarowych (skal, indeksów, wskaźników, testów itp.) dla potrzeb diagnozowania pacjentów z dysfunkcją układu pozapiramidowego jest coraz częściej stosowane. W oparciu o piśmiennictwo omówione zostały najczęściej używane skale w ocenie pacjentów z dysfunkcją układu pozapiramidowego, w tym głównie z chorobą Parkinsona. Przedstawiono dane dotyczące takich skal pomiarowych, jak: skala Hoehn i Yahra (HY Scale), Webstera (Webster Rating Scale — WRS), Unified Parkinsons Disease Rating Scale (UPDRS), skala Uniwersytetu Northwestern (Northwestern University Disability Scale — NUDS), skala Uniwersytetu Columbia (Columbia University Rating Scale — CURS), skala samodzielności Schwaba i Englanda (Schwab and England ADL Scale — S-E ADL), krótka skala ewaluacji choroby Parkinsona (Short Parkinsons Evaluation Scale — SPES), skala czynności życia codziennego w chorobie Parkinsona (Parkinsons Disease Activities of Daily Living Scale — PDADL) oraz skale oceny jakości życia, w tym skala PDQL (Parkinsons Disease Quality of Life Questionnaire) i PDQ-39 (Parkinsons Disease Questionnaire). (PNN 2014;3(2):88–92

Upadki osób starszych – ocena zagrożenia i postępowanie

The aging of society was an incentive to the development of many fields of medicine including geriatric physiotherapy. Rehabilitation in geriatrics involves a range of issues connected with the involutional and/or disease related changes in the organism of an elderly person. To highlight the most important ones, so called ‘great geriatric problems’ were distinguished. One of them are falls. The risk of falls rises significantly after the age of 65. Among people older than 65 the chances of falls are 40% higher than among younger people.The article aims at showing the issues connected with the role of physiotherapy in falls prophylaxis in the elderly. The problem of falls in the elderly is mainly connected with the consequences of falls. Falls may lead to injuries, disability and even death. Falls prophylaxis should start with complex geriatric assessment. To assess the risk of falls a physiotherapist may use special scales: the stand up and go and the Tinetti test. After thorough analysis of the state of health of the elderly person appropriate prophylaxis measures may be chosen: removal of the environmental threats, appropriate selection of shoes as well as the assisting equipment, acute and chronic diseases treatment, pharmacotherapy modification, physiotherapy. Anti-fall rehabilitation usually focuses on balance training, expanding the range of motion, gait re-education and analgesic measures. In some medical centres special anti-fall programs are being developed, where physical activities and appropriate assisting equipment play the most important role. Modern physiotherapy methods enable individual anti-fall prophylaxis adjustment to the elderly person’s needs. The use of rehabilitation to diminish the risk of falls in the elderly is more and more common.Starzenie społeczeństwa spowodowało rozwój wielu dziedzin medycyny, w tym i fizjoterapii geriatrycznej. Rehabilitacja w geriatrii obejmuje szereg zagadnień związanych z występowaniem zmian inwolucyjnych i/lub chorobowych w organizmie osoby starszej. W celu podkreślenia najważniejszych wyodrębniono tzw. wielkie problemy geriatryczne. Jednym z nich są upadki. Ryzyko wystąpienia upadków znacząco wzrasta po 65. roku życia. Wśród tych osób występuje o 40% więcej szans na wystąpienie upadku niż wśród osób młodszych.Praca ma na celu przybliżenie zagadnień związanych z rolą fizjoterapii w profilaktyce przeciwupadkowej osób starszych. Problem upadków wśród osób starszych wiąże się głównie z ich konsekwencjami. Mogą prowadzić do urazów, niepełnosprawności, a nawet śmierci.Profilaktyka przewupadkowa powinna rozpocząć się od kompleksowej oceny geriatrycznej. W celu oceny ryzykafizjoterapeuta może posłużyć się specjalymi skalami: testem wstań i idź lub testem Tinetti. Po dokładnej analizie stanu zdrowia osoby starszej można dobrać odpowiednie środki profilaktyczne: likwidację zagrożeń środowiskowych, dobór obuwia i sprzętu pomocniczego, leczenie ostrych i przewlekłych chorób, modyfikację farmakoterapii, fizjoterapię. Rehabilitacja przeciwupadkowa zazwyczaj skupia się na treningu równowagi, zwiększeniu zakresów ruchu, reedukacji chodu oraz działaniach przeciwbólowych. W niektórych ośrodkach opracowywane są specjalne programy przeciw-upadkowe, gdzie ćwiczenia fizyczne i dobór odpowiedniego sprzętu pomocniczego odgrywają najistotniejszą rolę. Nowoczesne metody fizjoterapii pozwalają na indywidualny dobór profilaktyki przeciwupadkowej do osoby starszej. Zastosowanie rehabilitacji w celu zmiejszenia ryzyka upadków wsród osób starszych jest coraz bardziej powszechne