The Role of Human Oral Microbiome in Dental Biofilm Formation

Each surface of the human body, which stays in contact with the external environment, is covered by a layer of microorganisms. This layer—the human microbiome—is characterized by a high diversity of species and huge number of cells. Its name was proposed by Joshua Lederberg at the turn of the twentieth and twenty-first centuries and was originally referred to as a group of microorganisms colonizing a certain habitat. Currently, the term also defines a set of genomes of all organisms inhabiting a particular niche. Since the human microbiota affects many aspects of human health, it has become the subject of different studies. The use of sequencing methods enabled to obtain genetic material derived directly from the human environment with simultaneous explanation of mutual relationships between microorganisms inhabiting different ecological niches of human organism (i.e., commensal, symbiotic, and pathogenic microorganisms). It is hard to determine the amount of microbiota inhabiting human oral cavity because microbiota represents distinct anatomically limited ecological niches; for example, microbiota of tongue surface, cheek, teeth, palate, gingiva, and periodontal pocket. Apart from anatomical structure, other factors determine different composition of particular oral cavity microbiota. These factors are various qualities of saliva—a natural protective barrier ensuring maintenance of healthy condition of the oral cavity—and habits of diet and hygiene. Generally, bacteria are passively transported by flowing saliva toward teeth surfaces. In turn, the pioneering microorganisms initiating changes in the environment of oral cavity through the production and secretion of products of their metabolism induce mutual microbiota–biofilm interactions. The formation of biofilm of the plaque is a complex and rapidly evolving process in which several stages of development can be distinguished arbitrarily: (i) reversible binding of bacteria to solid surfaces, (ii) production of exopolysaccharide matrix, (iii) irreversible binding to the surface, (iv) maturation of biofilm structure, (v) disintegration and dispersion of an organized structure, and (vi) the formation of new habitats. An oral microbiome analysis depending on the genotypic characteristics of the host, as well as its metabolic phenotype, will allow us to understand all these factors which are responsible for maintaining host-microbiota homeostasis. The formation of genetic maps (including host, as well as microbiota) of such environments and the detection of biofactors indicating the predisposition for a given disease may contribute to the development of new diagnostic methods in reference to individual persons, and thus individualized therapy

Ostre poporodowe wynicowanie macicy — opis przypadku i przegląd literatury

Poporodowe wynicowanie macicy jest bardzo rzadkim powikłaniem trzeciego okresu porodu, w wyniku którego dochodzi do wstrząsu krwotocznego. Występuje z częstością około 1:20 000 przypadków. W artykule przedsta- wiono opis przypadku wynicowania macicy, którą po nieudanej próbie ręcznej repozycji odprowadzono operacyjnie metodą Huntingtona.

Nieinsulinowa hipoglikemia trzustkowa u dorosłych — przegląd genetyki

  Hyperinsulinaemic hypoglycaemia (HH) is also classically referred to as “nesidioblastosis”. Heterogeneous clinical manifestation of the disease causes risk of late diagnosis or even misdiagnosis. In infants and children, it can lead to serious and permanent damage to the central nervous system, which leads to the manifesting mental retardation. HH is characterised by unregulated insulin secretion from pancreatic β-cells. This effect has been correlated with nine genes: ABCC8, KCNJ11, GCK, GLUD-1, HADH1, SLC16A1, HNF4A, HNF1A, and UCP2. Mutations in these genes were found in approximately 48% of cases. The genetic background of the remaining cases is unknown. Understanding the genetic basis of familial hyperinsulinism has changed the early look at the disease. It has allowed for the differentiation of specific types of the disease. Depending on which of the nine disease-associated loci bears a pathogenic mutation, they differ in phenotype and pattern of inheritance. This review provides a brief overview of the genetic mechanisms of HH and its possible clinical presentations. (Endokrynol Pol 2015; 66 (4): 344–354)    Hipogligemia hiperinsulinemiczna (HH) określana jest również terminem „nesidioblastoza”. Różnorodna kliniczna manifestacja choroby powoduje ryzyko późnej diagnozy, a nawet braku rozpoznania. U niemowląt i dzieci nesidioblastoza prowadzić może do ciężkich i trwałych uszkodzeń centralnego systemu nerwowego, manifestujących się w postaci niedorozwoju umysłowego. Hipogligemia hiperinsulinemiczna charakteryzuje się nieuregulowanym wydzielaniem insuliny przez komórki β trzustki. Efekt ten powiązany został z dziewięcioma genami: ABCC8, KCNJ11, GCK, GLUD-1, HADH1, SLC16A1, HNF4A, HNF1A i UCP2. Mutacje występujące w wymienionych genach znajdowane są u 48% chorych. Genetyczne podłoże pozostałych przypadków pozostaje nieznane. Zrozumienie genetycznej przyczyny rodzinnej postaci hiperisnulinizmu zmieniło sposób, w jaki postrzegano chorobę. Pozwoliło na wyróżnienie poszczególnych jej typów. W zależność od tego, w którym z dziewięciu zasocjowanych z chorobą loci występuje patogenna mutacja, typy różnią się fenotypem i sposobem dziedziczenia. Praca stanowi krótki przegląd genetycznych patomechanizmów choroby obserwowanych w HH oraz ich możliwych prezentacji klinicznych. (Endokrynol Pol 2015; 66 (4): 344–354)

Przegląd badań nad związkami zdolności przestrzennych z kompetencjami z nauk ścisłych uczniów i studentów

Zdolności przestrzenne są jednymi z najsilniejszych determinant wyników w naukach ścisłych. Celem artykułu jest przedstawienie i usystematyzowanie najnowszych wyników badań na temat związków między poziomem zdolności przestrzennych a wynikami z nauk ścisłych. W pierwszej części artykułu zdefiniowano rodzaje zdolności przestrzennych, następnie przedstawiono ich uwarunkowania. W kolejnych częściach omówiono wyniki badań pokazujące związki między poziomem zdolności przestrzennych a kompetencjami z nauk ścisłych. Artykuł kończy się przedstawieniem sprawdzonych empirycznie możliwości rozwijania poziomu zdolności przestrzennych u uczniów. Opisane badań pokazują, jak poprzez rozwój zdolności przestrzennych można poprawić wyniki uczniów w naukach ścisłych

Przegląd badań nad związkami zdolności przestrzennych z kompetencjami z nauk ścisłych uczniów i studentów

Zdolności przestrzenne są jednymi z najsilniejszych determinant wyników w naukach ścisłych. Celem artykułu jest przedstawienie i usystematyzowanie najnowszych wyników badań na temat związków między poziomem zdolności przestrzennych a wynikami z nauk ścisłych. W pierwszej części artykułu zdefiniowano rodzaje zdolności przestrzennych, następnie przedstawiono ich uwarunkowania. W kolejnych częściach omówiono wyniki badań pokazujące związki między poziomem zdolności przestrzennych a kompetencjami z nauk ścisłych. Artykuł kończy się przedstawieniem sprawdzonych empirycznie możliwości rozwijania poziomu zdolności przestrzennych u uczniów. Opisane badań pokazują, jak poprzez rozwój zdolności przestrzennych można poprawić wyniki uczniów w naukach ścisłych

Orthodontic Treatment of Dogs during the Developmental Stage: Repositioning of Mandibular Canine Teeth with Intercurrent Mandibular Distoclusion

Linguoverted mandibular canines are relatively rare among craniofacial abnormalities, and they are an isolated anomaly. They are most often caused by non-genetic factors such as persistent deciduous canine teeth or trauma coinciding with the eruption of permanent teeth. Another factor may be mandible narrowing or underdevelopment in the transverse dimension and vestibular inclination of the maxillary canine teeth. This article presents a procedure based on three cases where the position of the mandibular canine tooth was corrected using human orthodontic appliances modified to affect the canine dental system. The incline of the appliance was made to stimulate the protrusion of the mandible while the teeth were closing. After approximately 4 weeks, the lower canine teeth moved along the incline of the appliance, and tilt toward the flews was achieved

The usefulness of biotyping in the determination of selected pathogenicity determinants in Streptococcus mutans

BACKGROUND: Streptococcus mutans is known to be a primary etiological factor of dental caries, a widespread and growing disease in Polish children. Recognition of novel features determining the pathogenicity of this pathogen may contribute to understanding the mechanisms of bacterial infections. The goal of the study was to determine the activity of prephenate dehydrogenase (PHD) and to illuminate the role of the enzyme in S. mutans pathogenicity. The strains were biotyped based on STREPTOtest 24 biochemical identification tests and the usefulness of biotyping in the determination of S. mutans pathogenicity determinants was examined. RESULTS: Out of ninety strains isolated from children with deciduous teeth fifty three were classified as S. mutans species. PDH activity was higher (21.69 U/mg on average) in the experimental group compared to the control group (5.74 U/mg on average) (P <0.001). Moreover, it was demonstrated that biotype I, established basing on the biochemical characterization of the strain, was predominant (58.5%) in oral cavity streptococcosis. Its dominance was determined by higher PDH activity compared to biotypes II and III (P = 0.0019). CONCLUSIONS: The usefulness of biotyping in the determination of Streptococcus mutans pathogenicity determinants was demonstrated. The obtained results allow for better differentiation of S. mutans species and thus may contribute to recognition of pathogenic bacteria transmission mechanisms and facilitate treatment