SPERMATOGENESIS AND FERTILIZATION IN ELDERLY MEN

WOS: 000265694100008Old age leads to a series of changes both in male and female organisms and increasing male age is considered to affect spermatogenesis and fertilization as well. Recently, the upward shift in paternal age has accelerated research on the effects of advanced male age. Most studies maintain that semen parameters; in particular, sperm mobility, semen volume, and the number of sperms with normal morphology are adversely affected by the increase in male age, while sperm concentration remains unchanged. However, these age-dependent charges are at a moderate level and it is still uncertain whether this phenomenon has an impact on delayed fertility. The relationship between advanced male age and the qualitative and quantitative changes in sperm chromosomes is a controversial subject of current interest. Consequently, further studies to be conducted on elderly men with no systemic or reproductive health-related problems in which maternal age will be eliminated could provide more tangible information

Spermatogenesis and fertilization in elderly men

Yaşlılık, hem erkek hem de kadın organizmasında bir dizi değişikliğe yol açarken, ilerleyen erkek yaşının spermatogenezi ve fertilizasyonu da etkileyebileceği düşünülmektedir. Günümüzde babalık yaşının ileri yaşlara kayması, ileri erkek yaşının etkileri konusundaki araştırmaları hızlandırmıştır. Çoğu çalışma erkek yaşının ilerlemesiyle semen parametrelerinden özellikle sperm hareketliliği, semen hacmi ve normal morfolojideki sperm sayısının olumsuz etkilendiğini savunurken, sperm konsantrasyonunun ise değişmeden kaldığını bildirmektedir. Ancak bu yaşa bağlı değişikliklerin ılımlı düzeyde olduğu ve bu durumun geciken fertilitede etkisi olup olmadığı henüz açıklık kazanmamıştır. İleri erkek yaşı ile sperm kromozomlarında kalitatif ve kantitatif değişikliklerin ilişkisi tartışmalı bir konu olarak güncelliğini korumaktadır. Sonuç olarak maternal yaşın ekarte edildiği ve sistemik veya üreme sağlığı açısından sorunu olmayan yaşlı erkeklerde yapılacak daha fazla çalışmanın daha somut bilgiler verebilir.Old age leads to a series of changes both in male and female organisms and increasing male age is considered to affect spermatogenesis and fertilization as well. Recently, the upward shift in paternal age has accelerated research on the effects of advanced male age. Most studies maintain that semen parameters; in particular, sperm mobility, semen volume, and the number of sperms with normal morphology are adversely affected by the increase in male age, while sperm concentration remains unchanged. However, these age-dependent changes are at a moderate level and it is still uncertain whether this phenomenon has an impact on delayed fertility. The relationship between advanced male age and the qualitative and quantitative changes in sperm chromosomes is a controversial subject of current interest. Consequently, further studies to be conducted on elderly men with no systemic or reproductive health-related problems in which maternal age will be eliminated could provide more tangible information

SİGARA VE İNFERTİLİTE

Sigaranın genel vucut sağlığını olumsuz yönde etkilediğini gösteren çok sayıda makale yayınlanmıştır

Comparison of eosin and HOS test methods in assessment of sperm viability in asthenozoospermia cases

Bu çalışmada immotil spermatozoa sayısı %50‘yi geçen astenozoopermi (sperm motilite düşüklüğü) olgularında iki canlılık testinin birbirine üstünlüğü olup olmadığı araştırıldı. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Tüp Bebek Merkezi’ne başvuran toplam 21 erkek çalışma kapsamına alındı. Semen örneği makroskopik ve mikroskopik olarak değerlendirildi. Sperm motilite ve konsantrasyon değerlendirmesi için Makler sayım kamerası kullanıldı. Tüm semen örneklerine eozin canlılık testi ve HOS testi (hypo-osmolar swelling test) birlikte uygulandı. Bir semen örneğinde %75 veya daha fazla boya almayan sperm varlığında eozin testi normal olarak değerlendirildi. Bir semen örneğinde spermlerin %60’ından fazlasında kuyruklarında şişme görüldüğünde ise HOS testi normal olarak kabul edildi. 10 olguda her iki testte de normal sonuç alınırken, 4 olguda ise anormal sonuç elde edildi. 7 olguda ise HOS testi anormal sonuç verirken, eozin testi normal olarak saptandı. Yapılan binomial (sign test) istatistiksel değerlendirmede testlerin birbirlerine üstünlüğünün olmadığı görüldü(p>0,05). Canlılık testi olarak HOS testinin, eozin testinden çok farklı sonuçlar vermemesi bu testin ekonomik olması açısından değer taşımaktadır.This study investigated whether one of the two viability tests is superior to the other in cases with asthenozoospermia (reduced sperm motility) in which the rate of immotile spermatozoa exceeded 50%. A total of 21 male patients who visited the IVF (In Vitro Fertilization) Unit of the Department of Obstetrics and Gynecology at the Faculty of Medicine of Dokuz Eylul University were included in the study. Semen samples were subjected to both macroscopic and microscopic examinations. Makler counting chamber was used for the sperm motility and concentration analyses. All semen samples were subjected to eosin viability test and HOS (hypo-osmolar swelling test) test. The result of the eosin test was accepted as normal in the case of presence of 75% or more unstainable spermatozoa in a semen sample. The result of the HOS test was accepted as normal if swelling behavior were observed in more than 60% of the spermatozoa tails in a semen sample. Both tests yielded normal results in 10 cases, while the test results were found to be abnormal in 4 of the cases. In 7 cases, the HOS test yielded abnormal results, while the results of the eosin test were found to be normal. The binomial (sign test) statistical evaluation revealed that the two tests have no superiority over one another(p>0,05). The fact that the HOS test as a viability test yielded very similar results when compared to the eosin test demonstrates the significance of the HOS test in the sense that it is economic

Comparison of eosin and HOS test methods in assessment of sperm viability in asthenozoospermia cases Astenozoospermi olgularinda semende canlilik testinin deǧerlendirilmesinde eozin ve HOS testlerinin karşilaştirilmasi

Objective: This study investigated whether one of the two viability tests is superior to the other in cases with asthenozoospermia (reduced sperm motility) in which the rate of immotile spermatozoa exceeded 50%. Materials and Methods: A total of 21 male patients who visited the IVF (in vitro fertilization) unit of the Department of Obstetrics and Gynecology of Dokuz Eylül University Medical Faculty were included in the study. Semen samples were subjected to both macroscopic and microscopic examinations. Makler counting chamber was used for the sperm motility and concentration analyses. All semen samples were subjected to eosin viability test and HOS (hypo-osmolar swelling) test. The result of the eosin test was accepted as normal in the case of presence of 75% or more unstainable spermatozoa in a semen sample. The result of the HOS test was accepted as normal if swelling behavior were observed in more than 60% of the spermatozoa tails in a semen sample. Results: Both tests yielded normal results in 10 cases, while the test results were found to be abnormal in 4 of the cases. In 7 cases, the HOS test yielded abnormal results, while the results of the eosin test were found to be normal. The binomial (sign test) statistical evaluation revealed that the two tests have no superiority over one another (p>0.05). Discussion: The fact that the HOS test as a viability test yielded very similar results when compared to the eosin test demonstrates the significance of the HOS test in the sense that it is economic

Comparasion of spermac and diff-quik staining methods in the assessment of sperm morphology in asthenozoopermia cases

Tavşanlarda deneysel model çalışılarak akut apandisitin evreleri değerlendirilmiştir. Yeni Zelanda ırkından, ağırlıkları yaklaşık 3000 gr olan yirmi bir adet erkek tavşan (oryctogalus cuniculus) çalışmaya dahil edildi. Hayvanlar üç gruba ayrıldı. Deneysel modelde apandiks yaklaşık 7-8 cm distalinden 0 numara ipekle ligate edildi. Grup I'dekilere ligasyondan 12 saat, Grup II'dekilere 24 saat, Grup III'dekilere 36 saat sonra apandektomi yapıldı. Bütün apandektomi materyalleri makroskopik ve mikroskopik olarak değerlendirildi. Olguların hepsinde apandiksin deneysel obstrüksiyonu histopatolojik olarak insanlardakine benzer şekilde apandiks duvarında inflamatuvar değişiklikler ile sonuçlandı. Apandiks obstrüksiyonundan sonra geçen zaman ile histopatolojik bulgular arasında yakın bir ilişki vardı. Deneysel çalışmamızın verileri ışığında apandiks ligasyonu akut apandisit modeli oluşturmada başarılı bir yöntem olarak bulunmuştur.Comparison of Spermac and Diff-quik staining methods in the assessment of sperm morphology in asthenozoopermia cases Sperm motility problems (Asthenozoopermia) is one of the major causes of male infertility. In cases with asthenozoop- ermia infertility increases to a greater extent when sperm morphology disorders are added to coexisting motility disor- ders. A total of 65 males (21 males with sperm motility dis- order and 44 males without this disorder) who referred to the in vitro fertilization unit of Dokuz Eylul University Medical School between November 15, 2004 and April 5, 2005 were included in the present study. Spermac and Diff-quik staining methods were used in the assessment of sperm morphology in all semen samples. Test results showed consistency with both staining methods on 55 semen samples examined. Sperm mor- phology was normal in 32 semen samples with consistent test results by both methods, while the percentage of morpho- logy was low in 23 cases. In 7 of remaining 10 cases, the sperm morphology was in the normal range with Diff-quik staining method while an abnormal percentage was detected with Spermac method. In 3 cases the sperm morphology was within normal limits with Spermac staining method while Diff-quik staining method demonstrated abnormal sperm morphology. Statistical analysis with Mc Nemar test demon- strated that both staining methods were reliable. Since nei- ther of the two methods used in the evaluation of sperm mor- phology has proven superiority to the other, a cost reduction may be provided by choosing the economical one

Sıçanlarda soya yağı ile oluşturulan böbrek hasarı üzerine aloe barbadensis'in iyileştirici etkileri

Amaç: Bu çalışmada Aloe Barbadensis’in böbrek üzerine koruyucu etkilerinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Wistar Albino cinsi 18 dişi sıçan kullanıldı. Sıçanlar 3 eşit gruba ayrıldı. Ratların sağ böbreklerinin korteka ve medulla'sından biyopsi materyalleri alınarak ışık mikroskobik düzeyde incelendi. Bulgular: Kontrol deneklerin böbreklerinden alınan biyopsi materyalleri incelendiğinde normal boyut ve yapıda Malpighi cisimcikleri gözlendi. Proksimal,distal tübüller ve medulla olağandı. Aloe barbandensis verilmiş grupta ise Malpighi cisimciklerinde belirgin bir farklılık görülmedi. Ancak proksimal tübüllerde değişen derecelerde vakuolizasyon ve sonuçta yapısal özelliklerini tamamen yitirmiş proksimal tübüller gözlendi. Distal tübüllerde ise nadiren vakuolizasyon görüldü. İnterstisyel alanda korteks ve medullada konjesyon vardı. Sadece soya yağının verildiği üçüncü grupta ise tüm glomerüllerde ve medullada belirgin konjesyon vardı. Proksimal tübüllerdeki değişiklikler de ikinci gruba göre daha yaygın ve şiddetli düzeyde idi. Sonuç: Bu sonuçlar bize Aloe barbadensis’in, soya yağının böbrek üzerine olan toksik etkilerini iyileştirici rolü olduğunu düşündürmektedir.Purpose: This study aimed to analyze the effects of Aloe barbadensis on kidney. Material and Methods: Eighteen Wistar Albino female rats were used for the experiment. They were divided into 3 groups. Biopsy materials were taken from the right kidneys of the rats and were analyzed under the light microscope. Results: Biopsy materials, which were taken from the kidneys of the control subjects, revealed normal structural features of renal cortex and medulla. No distinctive difference was found in the Malpighi corpuscles in the group receiving Aloe Barbadensis. However, various degrees of vacuolization in the proximal tubules, and the complete loss of structural characteristics of proximal tubules were observed. Vacuolization was rarely seen in distal tubules. Congestion was clear in the medulla. In the third group receiving only soybean oil, a distinctive congestion was observed in all glomerulus and in the medulla. The detected pathologic changes were more common and severe in the third experiment group that received only soybean oil. Congestion in glomerulus was mostly observed in this group. Conclusion: These results lead us to consider that Aloe barbadensis plays a healing role against the toxic effects of soybean oil on the kidney

İntrasitoplazmik sperm enjeksiyonu uygulanan çiftlerde erkek yaşının fertilizasyon ve embriyo kalitesi üzerine etkisi

İntrasitoplazmik sperm enjeksiyonu (ICSI) uygulanan çiftlerde erkek yaşının fertilizasyon ve embriyo kalitesi üzerine etkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Toplam 58 ICSI siklusu çalışma kapsamına alındı. 58 ICSI siklusunun 30’unda semen parametreleri ciddi anormallik gösterirken, diğer 28 ICSI siklusunun semen parametreleri subfertil (n=19) ve önceki IVF siklusla-rında başarısız olan fertil (n=9) gruptan seçildi. Kadınların yaşları 35 yaş ve altında iken erkeklerin yaşları ise 35 yaş ve altı, 36–39 yaş ve 40 yaş ve üstü şeklinde gruplandırıldı. Paternal yaşla semen volümü, konsantrasyon ve motilite arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0,05). Erkek yaşı ile fertilizasyon oranı, embriyo kalitesi ve gebelik gelişimi arasında da istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmadı (p>0.05). Verilerimiz yaptığımız erkek yaşı gruplandırmasına göre erkek yaşının fertilizasyon, embriyo kalitesi ve gebelik gelişimi üzerine etkisi olmadığını gösterdi.The study aimed to evaluate retrospectively the impact of male age on fertilization and embryo quality in couples receiving intracytoplasmic sperm injection (ICSI). A total of 58 ICSI cycles were included in the study. While semen parameters were displaying serious anomalies in 30 out of the 58 ICSI cycles, semen parameters for the remaining 28 ICSI cycles were selected from the subfertile (n=19) and fertile (n=9) group with repeated unsuccessful IVF cycles. The women were 35 years old and younger, while the men were divided into age groups of 35 years and younger, 36–39 years, and 40 years and older. No statistically significant relationship was detected between paternal age and semen volume, concentration, and motility (p>0.05). There was also no statistically significant relation between male age and fertilization rate, embryo quality, and pregnancy development (p>0.05). Our data demonstrated that male age in our grouping had no effect on fertilization, embryo quality, and pregnancy development