Sprawozdanie z 28 Międzynarodowego Kongresu Psychologicznego w Beijing (Chiny)

28 Międzynarodowy Kongres Psychologii odbył się w Pekinie, w Chinach w dniach 8–13 sierpnia 2004 r. Kongres ten odbywał się pod auspicjami Międzynarodowej Unii Nauk Psychologicznych. Siedzibą było nowoczesne Centrum Kongresowe mieszczące się w azjatyckiej wiosce olimpijskiej, niedaleko Starego Miasta. Kongres zgromadził blisko 5000 reprezentantów. Odbyło się 227 zaproszonych sympozjów, ponad 300 sesji tematycznych i blisko 2600 aktywnych sesji posterowych. Polskę reprezentowało ponad 30 uczestników, w tym dwoje z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Łódzkiego

Satisfaction with life and posttraumatic growth in persons after myocardial infarction

The aim of the study was to investigate the relationship between the level of satisfaction with life and posttrauma tic growth as a consequence of experiencing the traumatic event of myocardial infarction. The study group consisted of 86 persons (62 men and 24 women), aged 3687 (M = 60.50, SD = 10.05), who experienced myocardial infarction. Half of them participated in a rehabilitation program. Two methods were used in the study: the Satisfaction with Life Questionnaire and the Posttraumatic Growth Inventory. One in four of the participants revealed a high level of posttraumatic growth. Gender, age and time since the oc currence of myocardial infarction did not have an impact on the level of posttraumatic changes, while participation in a rehabilitation program was a factor which increased the level of benefits from trauma. The results revealed a poor relationship between satisfaction with life and posi tive changes after trauma. The overall score of the Satisfac tion with Life Questionnaire correlates only with positive changes in relations to others. The most important dimen sion of satisfaction with life was found to be satisfaction with leisure time, which was positively related to changes in three areas: changes in relations to others, appreciation of life and spiritual changes. key words satisfaction with life; posttraumatic growth; myocardial infarctio

Prężność psychiczna a zadowolenie z życia osób uzależnionych od alkoholu

AbstractIntroductionThe aim of the study was to determine the relationship between resiliency and satisfaction with life in alcohol addicts. Results of 82 alcohol-dependent persons, aged 25–75 years (M = 46.13, SD = 11.33) who participated in therapy were analysed. Most of the participants were male (58.5%).MethodFahrenberg's et al Life Satisfaction Questionnaire and Ogińska-Bulik's & Juczyński's Resiliency Assessment Scale were used in the study.ResultsResiliency positively correlates with total result of Life Satisfaction Questionnaire and five of its dimensions, it is self-satisfaction, as well as satisfaction with health, finances, friends/relatives and sexuality. Among resiliency factors predictive role play openness to new experiences and sense of humor (factor 2), persistence and determination in action (factor 1), and personal competencies to cope and tolerance of negative affect (factor 3). Development of resiliency may contribute to improving quality of life alcohol-dependent persons.StreszczenieWprowadzenieCelem podjętych badań było ustalenie zależności między prężnością psychiczną a zadowoleniem z życia osób uzależnionych od alkoholu. Analizie poddano wyniki 82 osób uzależnionych od alkoholu w wieku 25–75 lat (M = 46,13; SD = 11,33), które uczestniczyły w terapii odwykowej. Większość badanych stanowili mężczyźni (58,5%).MetodaW badaniach wykorzystano Kwestionariusz Zadowolenia z Życia Fahrenberga i wsp. oraz Skalę do Pomiaru Prężności – SPP-25 autorstwa Ogińskiej-Bulik i Juczyńskiego.WynikiPrężność dodatnio koreluje z wynikiem ogólnym Kwestionariusza Zadowolenia z Życia oraz pięcioma jego wymiarami, tj. zadowoleniem z własnej osoby, a także ze zdrowia, finansów, przyjaciół/krewnych/znajomych oraz seksualności. Wśród czynników wchodzących w skład prężności predykcyjną rolę dla zadowolenia z życia pełnią otwartość na nowe doświadczenia i poczucie humoru (czynnik 2), wytrwałość i determinacja w działaniu (czynnik 1) oraz kompetencje osobiste do radzenia sobie i tolerancja negatywnych emocji (czynnik 3). Rozwijanie prężności może przyczynić się do poprawy jakości życia osób uzależnionych od alkoholu

Rozwój po traumie u osób, które doświadczyły zawału serca — rola osobowości typu D

INTRODUCTION: Experience of myocardial infarction, except many negative effects, also entails occurrence of positive changes in the form of posttraumatic growth. Type D, also called distressed personality-expressed as a combination of negative affectivity and social inhibition — may inhibit the occurrence of these changes. The study was undertaken to determine the role of type D personality in appearance of positive posttraumatic changes in patients after myocardial infarction.MATERIAL AND METHODS: Results of 86 persons, aged 36–87 years (M = 60.5, SD = 10.05) who experienced myocardial infarction were analysed. Most of them (72.1%) were men. Half of the respondents participated in cardiac rehabilitation. DS-14 Scale to assess type of personality and the Posttraumatic Growth Inventory to measure positive posttraumatic changes were used in the study.RESULTS: More than ¼ of respondents who experienced a traumatic situation associated with myocardial infarction shows a high level of positive changes. Type D is poorly associated with the level of posttraumatic growth.CONCLUSIONS: Among two dimensions of type D personality negative affectivity plays significant positive role in the occurrence of positive posttraumatic changes, especially in spiritual sphere. Participation in cardiac rehabilitation also promotes the process of posttraumatic growth. WSTĘP: Doświadczenie zawału serca pociąga za sobą, oprócz wielu negatywnych skutków także występowanie pozytywnych zmian, w postaci potraumatycznego rozwoju. Osobowość typu D, zwana osobowością stresową (distressed personality) – wyrażana jako połączenie negatywnej emocjonalności i hamowania społecznego może hamować pojawianie się tych zmian.CEL PRACY: Podjęte badania miały na celu ustalenie roli osobowości typu D w pojawianiu się pozytywnych zmian potraumatycznych u osób po zawale serca.MATERIAŁ I METODY: Poddano analizie wyniki 86 osób w wieku 36–87 lat (M = 60,5, SD = 10,05), które przeżyły zawał serca. Większość badanych (72,1%) stanowili mężczyźni. Połowa badanych uczestniczyła w rehabilitacji kardiologicznej. W badaniach wykorzystano dwa narzędzia: Skalę DS-14 Denolleta do oceny typu osobowości oraz Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju do pomiaru pozytywnych zmian po doświadczonej traumie.WYNIKI: Ponad ¼ badanych, którzy doświadczyli sytuacji traumatycznej w związku z przeżytym zawałem serca, wykazuje wysoki poziom pozytywnych zmian. Typ D słabo wiąże się z poziomem rozwoju po traumie.WNIOSKI: Spośród dwóch wymiarów osobowości typu D jedynie negatywna emocjonalność pełni istotną dodatnią rolę w pojawianiu się pozytywnych zmian potraumatycznych, przede wszystkim w sferze duchowej. Procesowi rozwoju po traumie sprzyja również uczestnictwo w procesie rehabilitacji kardiologicznej.

Type D personality and quality of life in subjects after myocardial infarction

Wstęp: Osobowość typu D, zwana osobowością stresową (distressed personality) — określana jako połączenie negatywnej emocjonalności i hamowania społecznego — oraz obniżona jakość życia są predyktorami zapadalności na choroby układu sercowo-naczyniowego i śmiertelności z ich powodu, jednak niewiele wiadomo na temat roli typu D jako predyktora jakości życia pacjentów kardiologicznych.Cel: Podjęte badania miały na celu ustalenie związku między osobowością typu D a jakością życia u pacjentów po zawale serca.Metody: Analizie poddano wyniki 86 osób, które przeżyły zawał serca, w wieku 36–87 lat (60,5 ± 10,05). Większość badanych (72,1%) stanowili mężczyźni. W badaniach wykorzystano dwa narzędzia: skalę DS-14 Denolleta do oceny typu osobowości oraz Kwestionariusz Zadowolenia z Życia Fahrenberga i wsp.Wyniki: Typem D charakteryzowało się 46,5% badanych. Takie jednostki, w porównaniu z osobami typu nie-D, ujawniają niższą jakość życia. Spośród dwóch wymiarów typu D predykcyjną rolę dla obniżonej jakości życia okazało się pełnić hamowanie społeczne.Wnioski: W procesie rehabilitacji pacjentów kardiologicznych powinno się uwzględniać oddziaływanie mające na celu zmniejszanie nasilenia cech osobowości stresowej, zwłaszcza hamowania społecznego.Background: Type D or distressed personality, which is a combination of negative affectivity and social inhibition, and poor quality of life (QoL) are considered predictors of cardiovascular morbidity and mortality. However, little is known about the role of type D personality as a determinant of QoL in patients with cardiovascular disease.Aim: To determine the relationship between type D personality and QoL in patients after a myocardial infarction (MI).Methods: Results obtained in 86 patients aged 36–87 (mean 60.5 ± 10.05) years who suffered a MI were analysed. Most of the patients (72.1%) were men. The study tools included the DS-14 scale developed by Denollet to assess personality typeand the Life Satisfaction Questionnaire by Fahrenberg et al.Results: Type D personality was found in 46.5% of respondents. Subjects with this type of personality showed lower QoL compared to non-type D subjects. Among the two dimensions of the type D personality, social inhibition was identified as a predictor of poor QoL.Conclusions: Cardiac rehabilitation programs should include interventions to reduce features of type D personality, particularly social inhibition

Osobowość typu D a ryzyko uzależnienia od czynności

Introduction. Article presents data of 5 independent examinations, including the association between a new Construct, it is Type D personality, with the level of compulsive behaviors, related with work, eating, shopping, internet using and hazard. Material and methods. The DS-14 scale to assess type D personality and methods to measure risk of analyzed compulsive behaviors: Work Addiction Risk Test, Eating Preoccupation Scale, Buying Behaviors Scale, Internet Using Test and 20 Questions of Gamblers Anonymous were used in the study. Totally 399 persons participated in the study. Results. Significant relationship was found between dimensions of type D personality and examined compulsive behaviors (except Internet using). Negative affectivity correlates more strongly with a tendency to workaholism and compulsive eating. Social inhibition, in turn, is more strongly associated with gambling and compulsive buying. Conclusions. Personality type is an essential factor, which may promote risk of behavioral dependency. Modification of personality traits, the way of expressing emotions in particular, should be included in programs aimed on reducing development of compulsive behaviors. Psychiatry 2010; 7, 1: 11–24Wstęp. W pracy przedstawiono wyniki 5 niezależnych badań dotyczących zależności nowego konstruktu, jakim jest osobowość typu D („osobowość stresowa”), z nasileniem zachowań kompulsywnych związanych z pracą, jedzeniem, zakupami, internetem i hazardem. Materiał i metody. Zastosowano skalę DS-14 do pomiaru osobowości typu D oraz narzędzia służące do oceny badanych zachowań kompulsywnych - Kwestionariusz Pracoholizmu do pomiaru pracoholizmu, Skalę Zaabsorbowania Jedzeniem, Kwestionariusz Zachowań Zakupowych, Test Użytkowania Internetu oraz Test 20 Pytań Anonimowych Hazardzistów. W badaniach uczestniczyło łącznie 399 osób. Wyniki. Uzyskano istotne zależności między wymiarami składającymi się na osobowość typu D a analizowanymi zachowaniami kompulsywnymi, oprócz używania internetu. Negatywna emocjonalność silniej koreluje z tendencją do pracoholizmu i jedzenioholizmu. Z kolei hamowanie społeczne bardziej wiąże się z hazardem i skłonnością do zakupoholizmu. Wnioski. Typ osobowości jest istotnym czynnikiem sprzyjającym rozwojowi uzależnienia od czynności. W programach ukierunkowanych na zredukowanie ryzyka rozwoju zachowań kompulsywnych powinno uwzględnić się modyfikację sposobu wyrażania swoich emocji. Psychiatria 2010; 7, 1: 11-2

Posttraumatic stress symptoms and posttraumatic growth in youth — victims of road accidents

 WSTĘP: Występowanie zdarzeń o charakterze traumatycznym pociąga za sobą zarówno negatywne (stan dystresu, PTSD), jak i pozytywne skutki (rozwój/wzrost potraumatyczny). Wzrost i stan dystresu wydają się dwoma różnymi, niezależnymi — choć powiązanymi ze sobą — wymiarami traumatycznego wydarzenia. Celem podjętych badań było ustalenie zależności między objawami stresu pourazowego a osobowym wzrostem u nastolatków — ofiar wypadków drogowych. Ponadto sprawdzono, które z objawów PTSD pozwalają na przewidywanie wzrostu po traumie.MATERIAŁ I METODY: Badana grupa obejmowała 58 nastolatków (30 chłopców i 28 dziewcząt w wieku 16–17 lat, którzy byli uczestnikami wypadku drogowego zagrażającego ich zdrowiu lub życiu. W badaniach wykorzystano Zrewidowaną Skalę Wpływu Zdarzeń (IES-R) oraz Kwestionariusz Osobowego Wzrostu (KOW-27-D/M).WYNIKI: Wszystkie uczestniczące w badaniu osoby doświadczyły w wyniku wydarzenia traumatycznego pozytywnych zmian, choć zaledwie 19,4% spośród nich w stopniu wysokim. Blisko 45% badanych ujawniło wysokie nasilenie objawów stresu pourazowego. Objawy PTSD, a szczególnie intruzja, dodatnio korelują ze wzrostem po traumie, przede wszystkim z docenianiem życia. Intruzja okazała się także predyktorem osobowego wzrostu.WNIOSKI: Uzyskane wyniki badań potwierdzają współwystępowanie negatywnych i pozytywnych skutków doświadczanych zdarzeń traumatycznych. Ujawnione zależności przyczyniają się do lepszego zrozumienia mechanizmów leżących u ich podłoża. INTRODUCTION: Occurrence of traumatic events results both negative (distress, PTSD) and positive (posttraumatic growth) outcomes. Growth and distress seem to be two separate independent — although interrelated dimensions of the traumatic events. The purpose of the study was to investigate the relationship between PTSD symptoms and personal growth in a group of adolescent victims of road accidents. Moreover it was verified which symptoms of PTSD allow prediction growth after trauma.MATERIALS AND METHODS: The study group comprised of 58 adolescents (30 boys and 28 girls, aged 16–17 years, who were involved in road accidents threatening their health and life. The Impact of Events Scale — Revised (IES-R) and the Personal Growth Questionnaire (KOW-27- D/M) were used in the study.RESULTS: All adolescents participating in the study experienced positive changes following trauma event; while only 19,4% of them in high degree. 45% of the study group also reveled the high level of PTSD symptoms. PTSD symptoms, especially intrusion, positively correlate with personal growth, first of all with appreciation of life. Intrusion appeared to be the predictor of personal growth.CONCLUSIONS: The results of the study confirmed coexistence of negative and positive outcomes of experienced traumatic events. Revealed associations between PTSD symptoms and personal growth contribute to the better understanding mechanisms underlying of these experiences

Negative and positive effects of experienced traumatic events among soldiers participating in military missions — the role of personal resources

WSTĘP: Celem podjętych badań było ustalenie roli takich zasobów osobistych, jak optymizm i poczucie własnej skuteczności w występowaniu negatywnych (objawy stresu traumatycznego) i pozytywnych (potraumatyczny wzrost) skutków doświadczanych zdarzeń traumatycznych u żołnierzy uczestniczących w misjach wojskowych. Podjęte badania miały także na celu sprawdzenie, czy istnieje związek między negatywnymi a pozytywnymi następstwami doświadczonych zdarzeń traumatycznych. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano wyniki 80 żołnierzy, którzy doświadczyli zdarzeń traumatycznych w związku z ich udziałem w misjach wojskowych. Wiek badanych mieścił się w zakresie 22−48 lat (M = 33,86, SD = 6,18). Do oceny negatywnych skutków doświadczanych zdarzeń wykorzystano Skalę Wpływu Zdarzeń, a pozytywnych — Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju. Optymizm oceniano za pomocą Testu Orientacji Życiowej, a poczucie własnej skuteczności Uogólnioną Skalą Własnej Skuteczności. WYNIKI: Zasobem negatywnie powiązanym z nasileniem objawów PTSD okazało się poczucie własnej skuteczności. Optymizm oraz poczucie własnej skuteczności nie wiążą się z potraumatycznym wzrostem. WNIOSKI: Kształtowanie poczucia własnej skuteczności może chronić przed rozwojem negatywnych następstw doświadczanej traumy.INTRODUCTION: The aim of the study was to determine the role of personal resources, such as optimism and sense of self-efficacy in the occurrence of the negative (post-traumatic stress symptoms) and positive (posttraumatic growth) effects of experienced trauma in a group of soldiers, participating in military missions. The study also had to check whether there is a link between the negative and positive consequences of experienced traumatic events. MATERIAL AND METHODS: The results of 80 soldiers who have experienced traumatic events in relating with their participation in military missions were analyzed. The range of age of the participants was 22−48 years (M = 33.86, SD = 6.18). Polish versions of the Impact of Event Scale — Revised and the Posttraumatic Growth Inventory were used to assess the negative and positive effects of experienced event. Optimism was assessed by Life Orientation Test and sense of self-efficacy by Generalized Self-Efficacy Scale. RESULTS: Sense of self-efficacy was appeared the resource negatively associated with severity of PTSD symptoms. Optimism and self-efficacy are not associated with posttraumatic growth. CONCLUSIONS: Formation of sense of self-efficacy may protect against the development of the negative consequences of experienced trauma

THE ROLE OF COPING STRATEGIES IN POSTTRAUMATIC GROWTH IN MEDICAL RESCUE WORKERS

Background: The purpose of the research was to investigate the role of coping strategies with stress in posttraumatic growth in a group of medical rescue workers. Material and Methods: The data on 80 medical rescuers who had experienced traumatic event in their worksite were analyzed. The age of the participants ranged from 21 to 67 years (M = 35.47; SD = 10.21). The Posttraumatic Growth Inventory and Inventory to Measure Coping Strategies with Stress - Mini-Cope were used in the study. Results: The results revealed that the strategy "turning to religion" plays the major role in posttraumatic growth. Conclusions: In the process of emerging positive changes posttraumatic growth avoidance strategies seem to play more important role than strategies focused on the problem itself. Med Pr 2014;65(2):209–21