Euboean Connections with Attica and Kea: a view from final Neolithic and late Early Bronze age II pottery

Το άρθρο διερευνά τις σχέσεις ανάμεσα στην Κεντρική και τη Νότια Εύβοια, την Ανατολική Αττική και τη Βόρεια Κέα σε δύο χρονολογικές περιόδους: την Τελική Νεολιθική (περίπου 4100-3100 π.Χ.) και την ύστερη Πρωτοελλαδική II (περίπου 2450/2350-2200/2150 π.Χ.). Το πρώτο μέρος αναφέρεται στις στενές ομοιότητες στην κεραμική της Τελικής Νεολιθικής από ανασκαφές στην Κεντρική και τη Νότια Εύβοια (Θαρρούνια και Πλακαρή), στην Ανατολική Αττική (σπήλαιο του Κίτσου, Κόντρα Γκλιάτε και Θορικός) και στη Βόρεια Κέα (Κεφάλα και Αγία Ειρήνη). Οι κεραμείς αυτών των κοινοτήτων χρησιμοποιούσαν παρόμοιες συνταγές για τους πηλούς τους με προσμείξεις από τοπικά υλικά, και παρήγαγαν τα ίδια σχήματα. Οι κοινές κεραμικές τεχνολογίες μπορούν να ερμηνευτούν ως ενδείξεις για την ύπαρξη ναυτιλίας και επαφών ανάμεσα στις κοινότητες της Εύβοιας, της Ανατολικής Αττικής και των Βόρειων Κυκλάδων. Το δεύτερο μέρος του άρθρου αναφέρεται στην κεραμική από την Κεντρική Εύβοια (Μάνικα και Λευκαντί), την Ανατολική Αττική (Θορικός) και τη Βόρεια Κέα (Αγία Ειρήνη) στην ύστερη Πρωτοελλαδική ΙΙ. Σε αυτήν την περίοδο συνυπάρχουν τα σχήματα της λεγόμενης «ομάδας Λευκαντί Ι - Καστρί» με κεραμική της Πρωτοελλαδικής ΙΙ. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε μια διαφορετική δυναμική σε σχέση με την Τελική Νεολιθική. Τα νέα έθιμα πόσης από τη δυτική Ανατολία και οι νέες τεχνολογίες, όπως ο κεραμικός τροχός, που κατά πάσα πιθανότητα μεταδίδονται μέσω θαλάσσιων οδών, διεισδύουν στην Ευβοϊκή κεραμική παραγωγή. Η ερμηνεία των δεδομένων από την Τελική Νεολιθική δείχνει τη συμμετοχή των κοινοτήτων της Καρυστίας σε ένα δίκτυο επαφών και ανταλλαγών μέσω θαλάσσης με τους γείτονές τους. Μία χιλιετία αργότερα, στο τέλος της Πρωτοελλαδικής II, η Εύβοια έχει γίνει ένας σημαντικός κόμβος σε εμπορικά δίκτυα μεγάλης εμβέλειας

Euboean Connections with Attica and Kea: a view from final Neolithic and late Early Bronze age II pottery

Το άρθρο διερευνά τις σχέσεις ανάμεσα στην Κεντρική και τη Νότια Εύβοια, την Ανατολική Αττική και τη Βόρεια Κέα σε δύο χρονολογικές περιόδους: την Τελική Νεολιθική (περίπου 4100-3100 π.Χ.) και την ύστερη Πρωτοελλαδική II (περίπου 2450/2350-2200/2150 π.Χ.). Το πρώτο μέρος αναφέρεται στις στενές ομοιότητες στην κεραμική της Τελικής Νεολιθικής από ανασκαφές στην Κεντρική και τη Νότια Εύβοια (Θαρρούνια και Πλακαρή), στην Ανατολική Αττική (σπήλαιο του Κίτσου, Κόντρα Γκλιάτε και Θορικός) και στη Βόρεια Κέα (Κεφάλα και Αγία Ειρήνη). Οι κεραμείς αυτών των κοινοτήτων χρησιμοποιούσαν παρόμοιες συνταγές για τους πηλούς τους με προσμείξεις από τοπικά υλικά, και παρήγαγαν τα ίδια σχήματα. Οι κοινές κεραμικές τεχνολογίες μπορούν να ερμηνευτούν ως ενδείξεις για την ύπαρξη ναυτιλίας και επαφών ανάμεσα στις κοινότητες της Εύβοιας, της Ανατολικής Αττικής και των Βόρειων Κυκλάδων. Το δεύτερο μέρος του άρθρου αναφέρεται στην κεραμική από την Κεντρική Εύβοια (Μάνικα και Λευκαντί), την Ανατολική Αττική (Θορικός) και τη Βόρεια Κέα (Αγία Ειρήνη) στην ύστερη Πρωτοελλαδική ΙΙ. Σε αυτήν την περίοδο συνυπάρχουν τα σχήματα της λεγόμενης «ομάδας Λευκαντί Ι - Καστρί» με κεραμική της Πρωτοελλαδικής ΙΙ. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε μια διαφορετική δυναμική σε σχέση με την Τελική Νεολιθική. Τα νέα έθιμα πόσης από τη δυτική Ανατολία και οι νέες τεχνολογίες, όπως ο κεραμικός τροχός, που κατά πάσα πιθανότητα μεταδίδονται μέσω θαλάσσιων οδών, διεισδύουν στην Ευβοϊκή κεραμική παραγωγή. Η ερμηνεία των δεδομένων από την Τελική Νεολιθική δείχνει τη συμμετοχή των κοινοτήτων της Καρυστίας σε ένα δίκτυο επαφών και ανταλλαγών μέσω θαλάσσης με τους γείτονές τους. Μία χιλιετία αργότερα, στο τέλος της Πρωτοελλαδικής II, η Εύβοια έχει γίνει ένας σημαντικός κόμβος σε εμπορικά δίκτυα μεγάλης εμβέλειας

The 2012-2015 Ghent-Utrecht Surcey Project at Thorikos : preliminary observations on the post-classical occupation

Between 2012 and 2015, a team of Ghent and Utrecht Universities conducted an intensive survey of the southern slopes of the Velatouri Hill, covering the area of the lower settlement of Thorikos as well as parts of the acropolis. This project was completed in 2015, after which the inventorying and study of the 56,906 finds continued through 2016-2017. Awaiting the comprehensive publication of the entire Thorikos Survey Project, we present here some preliminary results regarding the post-Classical period, which has historically received only very limited attention. We will 1) outline the scientific aims of the Thorikos Survey Project and its methodology, and 2) focus on the Hellenistic, Roman, Late Antique, Byzantine and (Early) Modern occupation. This is a first attempt to arrive at an integrated account of all post-Classical activity on the slopes of the Velatouri until the present day. Our investigation shows that while activity decreased significantly after the Early Hellenistic period (early 3rd century BCE) owing to a general decline in mining activity, the site was periodically revisited in later times. Here we attempt to relate these fluctuations to changing settlement patterns elsewhere in Attica. Most notably, we posit that a relative increase in finds during in the Late Antique period may be connected to a limited resumption of the silver and/or lead industry in the 4th century CE