Hanna Kupś, Maciej Szatkowski, Michał Dahl (Eds.). 70 lat Chińskiej Republiki Ludowej w ujęciu interdyscyplinarnym, Warszawa 2021, pp. 309

Review of Hanna Kupś, Maciej Szatkowski, Michał Dahl (Eds.). 70 lat Chińskiej Republiki Ludowej w ujęciu interdyscyplinarnym, Warszawa 2021, pp. 309

Muzułmanie w Szwecji w XXI wieku – między asymilacją a radykalizacją

The problem of assimilation of the Muslim community in Western countries is one of the most important challenges for the governments and indigenous citizens of countries that have been subject to the process of globalization for years, and thus mass migration of people, which contributes to the disruption of social structures. Contemporary Sweden is one of the countries chosen as the destination of migration for the Muslim community from the countries of Africa and the Middle East, which is associated with many new challenges, such as the issue of radicalization of minorities or attempts to adapt new immigrants to the socio-legal order in force in the country. This article aims to outline to the reader the issues of assimilation of the Muslim minority in Sweden in the 21st century and the increasing radicalization of Muslims, by discussing the key issues for understanding this matter, i.e., the characteristics of the Muslim population in Sweden, the issue of growing Islamic fundamentalism, the problem of integration of the Islamic community with native Swedes, as well as discussing the migration crisis of 2015.Problem asymilacji społeczności muzułmańskiej w krajach europejskich stanowi jedno z najważniejszych wyzwań dla rządów oraz rdzennych obywateli państw, które od lat poddawane są procesowi globalizacji, a tym samym masowym migracjom ludności, co przyczynia się do zachwiania struktur społecznych. Współczesna Szwecja jest jednym z państw, które jest wybierane jako kierunek migracji społeczności muzułmańskiej z państw Afryki i Bliskiego Wschodu, co wiąże się z wieloma nowymi wyzwaniami, takimi jak kwestia radykalizacji mniejszości czy też próby dostosowania nowo przybyłych imigrantów do obowiązującego w państwie porządku społeczno-prawnego. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie czytelnikowi problematyki asymilacji mniejszości muzułmańskiej w Szwecji w XXI wieku oraz wzrastającej radykalizacji wyznawców islamu poprzez omówienie kluczowych dla zrozumienia tej problematyki zagadnień, czyli charakterystyki ludności muzułmańskiej w Szwecji, kwestii wzrastającego fundamentalizmu islamskiego, problemu integracji społeczności islamskiej z rodowitymi Szwedami, oraz omówienie kryzysu migracyjnego w 2015 roku

Wybrane aspekty stosunków chińsko-francuskich w XXI wieku

The relationship of the People’s Republic of China with the French Republic was initiated in 1964 and has been constantly evolving since then. The 21st century and the changes taking place in the international system have contributed to the growth of China’s position in the international arena as a superpower, while France has been trying to maintain its dominant position in the European Union for two decades. Both countries have a lot in common and divide. The element that binds both countries together is their status in the UN Security Council, their ambivalent attitude to the superpower status of the United States, and the mutual willingness to expand economic cooperation. Among the factors that differ Beijing and Paris, there are rivalries in Africa and the approach to human rights. This does not change the fact that France is one of the main directions of China’s European policy and makes it one of Beijing’s most important political and economic partners. The international situation that both the Chinese and French governments have to face may contribute to a change in bilateral relations in the near future and the need for both sides to look for another partner in the region – in Europe through China and in Asia through France. This article aims to highlight the most important aspects of Sino-French relations in the 21st century, with particular emphasis on political and economic cooperation, especially in the context of the coronavirus pandemic. Outlining these aspects in the relations between China and France determines the construction of the article, which consists of three main parts corresponding to the relevant issues. The aim of this article is also to answer a number of research questions, such as: what were the most important controversial issues in Sino-French relations? Has the title of the most important politicians at the head of China and France influenced bilateral relations? Do relations with France’s changing relations affect the international position of the PRC? Among the research materials used in this article, Polish, English and French-language literature can be mentioned, because access to Chinese materials is extremely difficult, including their translation into other languages. A number of research methods have been used to analyze this research problem, including historical analysis and description or decision method

The importance of oil in the relations of the People’s Republic of China with the countries of the Gulf Cooperation Council in the second decade of the 21st century

The development of the Chinese economy in recent years and the changing international situation has led to the People’s Republic of China increasingly seeking stable sources of energy that could feed its developing economy. The countries of the Middle East, especially the Islamic Republic of Iran, occupy a significant place in China’s energy security policy, but in the second decade of the 21st century, Beijing’s intensification of relations with Arab monarchies from the Gulf Cooperation Council can be observed. This article aims to show the role of energy security in Sino-Arab relations in the second decade of the 21st century and the importance of oil imports for the development of the economy of the People’s Republic of China

Новый взгляд на Китай [рецензия книги "Chiny z perspektywy XXI wieku"]

"XXI wiek przyniósł polityce światowej wiele zmian, szczególnie jeśli chodzi o układ sił. Jednym z państw, których potęga zaczęła znacząco rosnąć po rozpoczęciu nowego tysiąclecia, była Chińska Republika Ludowa. Chiny w ostatnich latach przeszły serię przeobrażeń zarówno w sferze polityki wewnętrznej, jak i zagranicznej, które podkreśliły mocarstwową rolę Państwa Środka w sferze stosunków międzynarodowych. Książka pt. Chiny z perspektywy XXI wieku, która powstała pod redakcją Joanny Marszałek-Kawy oraz Krzysztofa Zamasza, stanowi klarowny przegląd polityki wewnętrznej i zagranicznej Chińskiej Republiki Ludowej, a szczególną wartość w publikacji posiadają artykuły, które dotyczą nieoczywistych kierunków chińskiej polityki, a o których często się zapomina i pomija je w dyskursie naukowym. Publikacja składa się z trzynastu artykułów, zebranych łącznie na 220 stronach. Dzięki temu, że autorzy artykułów reprezentują różne ośrodki naukowe, uzyskujemy zróżnicowane spojrzenie na problematykę podjętą w publikacji. Pierwszy artykuł autorstwa Marcina" (fragm.

Bliski Wschód wobec wyzwań i zagrożeń współczesności

Tom podzielony został na trzy bloki tematyczne, obejmujące kolejno zagadnienia polityczne (3 rozdziały), gospodarcze (3 rozdziały) i społeczno-kulturowe (2 rozdziały). Opracowanie otwiera artykuł E. Hryhorowicza, który omawia politykę zagraniczną Jordanii – na tle innych państw regionu. M. Mruk przygląda się aspiracjom niepodległościowym Kurdów w Islamskiej Republice Iranu, na które wpływa przede wszystkim rozwój wydarzeń w irackim Kurdystanie. Dyplomacji meczetowej Turcji, tj. wykorzystywaniu religii do celów polityki zagranicznej, poświęcony jest rozdział autorstwa A. Spancerskiej. Kolejne trzy rozdziały dotyczą różnych kwestii gospodarczych. Rozdział A.A. Rabczun jest najogólniejszy, gdyż odnosi się do pomocy rozwojowej w świecie arabsko-muzułmańskim. A. Rogoda dokonuje porównania między relacjami państwo-biznes w przed- (1962–1978) i porewolucyjnym Iranie (1979–2005). M. Zaremba pokazuje, jakie szanse i zagrożenia niesie dla Bliskiego Wschodu zaproponowana przez Xi Jinpinga w 2013 roku chińska inicjatywa Pasa i Drogi (Belt and Road Initiative, BRI). N. Zajączkowska próbuje zweryfikować najczęstsze stereotypy i uprzedzenia, których ofiarą padają indyjscy muzułmanie. Ostatni tekst, zamykający zarówno część społeczno-kulturową, jak i cały tom, poświęcony został egipskim serialom ramadanowym autorstwa E. Wolny-Abouelwafa

Система кафала в странах Персидского залива – защита рабочих или рабство в XXI веке? Краткое изложение проблем

The human rights protection system in the Middle East, especially in the Persian Gulf states, is often discussed in the literature in the context of women’s rights or the use of torture and the death penalty. An important topic related to human rights in the modern world is the kafala system, which has been operating in the Gulf Cooperation Council (GCC) countries, i.e., Saudi Arabia, Bahrain, Qatar, Kuwait, Oman, the United Arab Emirates, Lebanon, and Jordan for years. The states have perceived it as a system of foreign worker protection. According to the latest data, it is estimated that 25 million migrants live and work in the GCC countries, 70% of the Gulf Cooperation Council workforce consists of migrant workers, and 49% of the total GCC population are migrants. The kafala system determines the dependence between a foreign employee and an Arab employer, which is often associated with the emergence of various types of violations of employee rights and threats to their lives and health.Система защиты прав человека на Ближнем Востоке, особенно в странах Персидского залива, часто обсуждается в литературе, особенно в контексте прав женщин или применения пыток и смертной казни. Важной темой, связанной с правами человека в современном мире, является система кафала, которая в течение многих лет действует в странах Совета сотрудничества стран Персидского залива (ССЗ), то есть в Саудовской Аравии, Бахрейне, Катаре, Кувейте, Омане и Объединенных Арабских Эмиратах (как и Ливанe и Иордании), воспринимаемых ими как система защиты иностранных рабочих. Согласно последним данным, считается, что 25 миллионов мигрантов живет и работает в странах Персидского залива, 70% рабочей силы Совета сотрудничества стран Персидского залива составляют рабочие-мигранты, а 49% всего населения ССЗ – мигранты. Система кафала определяет отношения между иностранным сотрудником и его арабским работодателем, которые часто связаны с возникновением различного рода нарушений прав сотрудников и угроз для жизни и здоровья сотрудников