Masculine crusaders, effeminate Greeks, and the female historian: relations of power in Sir Walter Scott's Count Robert of Paris

Gender employed as a methodological lens in the analysis of historical fiction can help to reveal implicit or explicit evaluative statements. It is deployed here to examine hierarchies in the military, political and cultural context of the encounter between ‘virile’ Westerners and ‘effeminate’ Greeks in Sir Walter Scott’s last novel, Count Robert of Paris (1831), which is set in Constantinople at the start of the First Crusade (1096-7). Scott’s depiction of Westerners and Orientalized Greeks is set against the geopolitical concerns of the author’s own time. The gendered perspective through which Scott constructs relationships in Count Robert makes it clear that the ancestors of modern Britain and France must control the East, represented here by the Byzantine Greeks. On the other hand, Scott’s ambivalent and fluctuating portrayal of the twelfthcentury historiographer Anna Comnena as a fictional character in the novel reveals his own uncertain stance between rejection and admiration of the female historian, as well as a more complex approach to gender dynamics in times of change

Cardiotoxicity and cancer therapy

A fundamental concept of treatment is to do no harm. However, with cancer treatment this is not always possible. Chemotherapy is associated with cardiovascular (CV) complications.1,2 This risk is even greater in the elderly patients and patients with established CV disease. More specifically, tachyarrhythmias (eg, cisplatin), bradyarrythmias (eg, paclitaxel), or QT prolongation (eg, dasatinib) have been reported. Furthermore, myocardial necrosis, coronary vaso-occlusion or vasospasm, pericardial disease (eg, cytarabine), endocardial fibrosis (eg, busulfan), and heart failure can occur. Hypotension (eg, fludarabine) or hypertension (eg, vinca alkaloids) has also been reported.1,2 Cardiotoxicity, endothelial injury, and Takotsubo syndrome have been reported in patients treated with 5-fluorouracil (5-FU).3⇓–5 Cardiotoxicity to 5-FU was reported 35 years ago.3⇓–5 Cardiotoxicity of chemotherapy has been reported in patients ranging from children through adults (eg, with anthracyclines or cisplatin).6 Adriamycin-induced myocyte damage has been attributed to the production of toxic oxygen free radicals.7 This can cause lipid peroxidation of membranes resulting in vacuolation, irreversible damage, and myocyte replacement by fibrous tissue.7 The use of angiogenesis inhibitors in cancer therapy is expanding as are the associated adverse CV effects (eg, hypertension, thromboembolism, left ventricular dysfunction, and QTc prolongation).2,8 Vascular endothelial growth factor (VEGF) plays a role in maintaining vascular homeostasis via the production of the vasodilator nitric oxide (NO) and decreased vascular resistance through the generation of new blood vessels.2,8 Therefore, it is not surprising that inhibition of VEGF signaling (eg, … [Full Text of this Article

Structural Change and Productivity Growth in the ICT Era: The Finnish Case.

The aim of this thesis has been the examination of the productivity growth patterns through the process of structural change and within sectors productivity improvements for Finland over the period of 1975 to 2011. By connecting theories of “General Purpose Technologies”, “Creative Destruction”, and “Techno-economic paradigm” with the ICT emergence, the notion of ICT intensity sectors had emerged that implies that labour is oriented towards the more productive ICT sectors. The main findings have been that the structural change process had not been as conductive to productivity growth as the within sectors productivity developments and that the reallocation of resources are not occurring largely towards the ICT intensive sectors. Lastly, despite the fact that the ICT producing sector had been the most productive sector in the Finnish economy, labour was oriented largely to the less intensive ICT sectors

The Brief Chronicle of Methodij Draginov and Other Parallel Texts about a Massive Islamization in Western Rhodope

Το Βραχύ Χρονικό του Methodij Draginov και οι εξισλαμισμοί στην περιοχή της Δυτικής Ροδόπης Το βραχύ χρονικό του Methodij Draginov αποτέλεσε μια σημαντική πρωτογενή πηγή για την βουλγαρική ιστοριογραφία, παρά τις αμφισβητήσεις που παρουσιάστηκαν για την αυθεντικότητά του. Η αφήγηση του έχει ως εξής: όταν ο Μεχμέτ ο Κυνηγός ήταν σουλτάνος, κάποιος Μεχμέτ πασάς ήρθε στην περιοχή Cepina και θέλησε να σφάξει όλους τους κατοίκους γιατί ο μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως τον προειδοποίησε ότι οι κάτοικοι ετοιμάζουν επανάσταση. Αν και η δήλωση του μητροπολίτη ήταν συκοφαντία, η σφαγή δεν θα αποφεύγονταν αν δεν παρέβαινε ο Χασάν χότζας που παρακάλεσε τον πασά να τους συγχωρέσει αν εξισλαμιστούν. Μετά οι εξισλαμισθέντες κατέστρεψαν 218 εκκλησίες και 33 μοναστήρια. Όσοι αρνήθηκαν το Ισλάμ εκδιώχθηκαν ή σκοτώθηκαν. Έτσι όλα τα χωριά της Δυτικής Ροδόπης ασπάστηκαν το Ισλάμ. Το κείμενο υπογράφει ο πατήρ Methodij Draginov από το χωριό Korova το έτος αχ΄(1600). Σχετικά με τη διήγηση του εξισλαμισμού ανακαλύφθηκαν 2 παρόμοια κείμενα, το χρονικό του Batkyn και το χρονικό του Belovo( γνωστό σε δυο εκδοχές) που χρονολογούνται τον 19ο αιώνα και είναι ανυπόγραφα. Η κοινή πηγή των χρονικών δεν έχει βρεθεί και και τα πρωτότυπα χειρόγραφα τους έχουν απολεσθεί. Συνεπώς οι συγγραφείς των χρονικών και οι σκοποί τους είναι άγνωστοι. Για τον πατήρ Methodij Draginov το εν λόγω βραχύ χρονικό είναι η μοναδική πηγή που υπάρχει για αυτόν, έτσι είναι δύσκολο να καθοριστεί αν ήταν υπαρκτό πρόσωπο ή όχι. Ορισμένα από τα ιστορικά στοιχεία που μας δίνουν τα χρονικά είναι αληθή ενώ άλλα αποτελούν μόνον συγγραφικές υπερβολές. Το κύριο σημείο των διηγήσεων που είναι ο άπαξ μαζικός και βίαιος εξισλαμισμός προβλημάτισε για αρκετό καιρό την έρευνα. Αποδείχθηκε όμως ότι ο εξισλαμισμός της Δυτικής Ροδόπης ήταν μια μακροπρόθεσμη διαδικασία, τουλάχιστον δύο αιώνων, με υφέσεις και εξάρσεις δίχως να εξαλείφεται ποτέ το χριστιανικό στοιχείο και δίχως να είναι βίαιη και επιβαλλόμενη από το οθωμανικό καθεστώς. Στην συγκεκριμένη περίοδο που αναφέρονται τα χρονικά( 17ος αιώνας) βρισκόμαστε απλώς σε μια έξαρση της διαδικασίας, για την δικαιολόγηση της οποίας η έρευνα έχει παρουσιάσει συνοπτικά έξι θεωρίες. Μετά την ανάλυση της κάθε μιας θεωρίας και την ανάλογη απόρριψη ή αποδοχή της, η κατάληξη είναι ότι η έξαρση οφείλονταν στην επίδραση ακραίων εξωτερικών παραγόντων που οδήγησε τους κατοίκους της περιοχής στην αποδοχή του Ισλάμ για λόγους επιβίωσης. Εν τέλει, διαπιστώθηκε ότι τα κείμενα εκδόθηκαν για να εξυπηρετήσουν αλλότριους σκοπούς και όχι για να καταγράψουν επακριβώς τα ιστορικά γεγονότα. Ειδικότερα το βραχύ χρονικό του Draginov χρησιμοποιήθηκε από τον St. Zahariev στο έργο του «Γεωγραφική- Ιστορική- Στατιστική περιγραφή του Tatar Pazartzik» για να ενισχύσει τη δράση της Βουλγαρικής Εξαρχίας το 1870 με το ανθελληνικό χαρακτήρα του. Για την εποχή του 19ου αιώνα με τις εθνικές εξεγέρσεις, είναι λογικό να παρουσιάζονται κείμενα που στοχεύουν στην δαιμονοποίηση κάποιων λαών, στην συγκεκριμένη περίπτωση των Οθωμανών και των Ελλήνων. Συνεπώς τα χρονικά απλώς κινούνται στο κλίμα της εποχής τους και αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα για το πως η αλλοίωση των ιστορικών γεγονότων θεραπεύει την στρατευμένη ιστοριογραφία.

Masculine crusaders, effeminate Greeks, and the female historian: relations of power in Sir Walter Scott's Count Robert of Paris

Gender employed as a methodological lens in the analysis of historical fiction can help to reveal implicit or explicit evaluative statements. It is deployed here to examine hierarchies in the military, political and cultural context of the encounter between ‘virile’ Westerners and ‘effeminate’ Greeks in Sir Walter Scott’s last novel, Count Robert of Paris (1831), which is set in Constantinople at the start of the First Crusade (1096-7). Scott’s depiction of Westerners and Orientalized Greeks is set against the geopolitical concerns of the author’s own time. The gendered perspective through which Scott constructs relationships in Count Robert makes it clear that the ancestors of modern Britain and France must control the East, represented here by the Byzantine Greeks. On the other hand, Scott’s ambivalent and fluctuating portrayal of the twelfthcentury historiographer Anna Comnena as a fictional character in the novel reveals his own uncertain stance between rejection and admiration of the female historian, as well as a more complex approach to gender dynamics in times of change

Eustacio de Tesalónica: los elementos paganos de algunas citas homéricas del Canto VI de la Iliada y el comentarista cristiano

The present article demonstrates the way in which the byzantine scholar of the 12th century, Eustathios of Thessalonica, treats and integrates in his Commentary on Iliad some of the Homeric citations. Precisely, our interest is to show how the Christian commentator treats the pagan elements and the polytheistic expressions of the Homeric text. By a comparative lecture between the Homeric citations in the poetic text and those in Eustathios, we attempt to demonstrate the Christian modifications of the scholar in the Homeric text, the anti-pagan commentary that he invents, the replacement of the polytheistic expressions of the Homeric text by a monotheistic version, and the «method» of the scholar to modernize, in a way, the Homeric text in his era.El presente trabajo muestra la forma en la que el comentarista bizantino del siglo XII, Eustacio de Tesalónica, incluye en su Comentario a la Ilíada algunas citas de Homero. Precisamente, nuestra intención es mostrar cómo el comentarista cristiano trata los elementos paganos y las expresiones politeístas de Homero. A través de una lectura comparativa de las citas homéricas en el texto poético de la obra de Eustacio, pretendemos demostrar las modificaciones cristianas hechas por Eustacio en Homero, el comentario anti-pagano que inventa, el reemplazo de las expresiones politeístas del texto de Homero por una versión monoteísta y el “método” de Eustacio para modernizar el texto homérico en su época

Ανασχεδιαμός διαδικασιών σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης με έμφαση στη χρήση τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ)