A novel modified PAIR technique using a trocar catheter for percutaneous treatment of liver hydatid cysts: a six-year experience

PURPOSEWe aimed to demonstrate the success and reliability of a novel puncture, aspiration, injection, and reaspiration (PAIR) technique in liver hydatid cysts.METHODSPercutaneous treatment with ultrasonographic guidance was performed in 493 hepatic hydatid cysts in 374 patients. Patients were treated with a new PAIR technique by single puncture method using a 6F trocar catheter. The results of this novel technique were evaluated with regards to efficacy and safety of the procedure and complication rates.RESULTSOut of 493 cysts, 317 were Gharbi type I (WHO CE 1) and 176 were Gharbi type II (WHO CE 3A). Of all cysts, 13 were referred to surgery because of cystobiliary fistulization. Recurrence was observed in 11 cysts one month later. Therefore, the success rate of the PAIR technique was 97.7% (469/480). Minor complications (fever, urticaria-like reactions, biliary fistula) were seen in 44 treated patients (12%, 44/374); the only major complication was reversible anaphylactic shock which was observed in two patients (0.5%, 2/374).CONCLUSIONThis novel modified PAIR technique may be superior to catheterization by Seldinger technique due to its efficiency, easier application, lower severe complication rate, and lower cost. Further comparative studies are required to confirm our observations

Memenin inflamatuvar psödotümörü: Nadir bir olgu

Memenin inflamatuar psödotümörü (MIP) çok nadir bir durumdur. Lite- ratürde sınırlı sayıda olgu bildirilmiştir. Patogenezi tartışmalı bir konudur. Memenin inflamatuvar psödotümörü ön tanısıyla rezeksiyon yapılan 65 yaşında bir kadın hasta irdelendi. Sağ memesinde ağrısız kitle yakınması ile kliniğimize başvurdu. Görüntüleme eşliğinde tru-cut biyopsi yapıldı. Tru- cut biyopsi sonrası patolojik bulgular inflamatuvar psödotümörle uyumluy- du. Lokal eksizyon işelemi uygulandı. Yirmi dört aylık takiplerinde nüks saptanmadı.Inflammatory pseudotumor of the breast (IPB) is a very rare condition. Literature reports a limited number of cases. Its pathogenesis is also a con- troversial issue. Within the scope of our study, a 65-year-old female patient, who had resection because of inflammatory pseudotumor of the breast, was evaluated. The patient presented to our clinic with complaints of a painless mass in her right breast. Imaging guided tru-cut biopsy was performed. The pathological findings following the tru-cut biopsy were consistent with inflammatory pseudotumor. Local excision was performed. There was no recurrence during the 24-month follow-ups

Radyofrekans Termal Ablasyon Yönteminin Karaciğer Hidatik Kistlerinin Tedavisinde Kullanımı: Ex vivo Koyun Çalışması

Objective: Hydatid disease is a disease caused by parasites belonging to the echinococcus family. This disease is often caused byEchinococcus granulosus and rarely by echinococcus alveolaris.The parasite may cause illness anywhere in the human body, mainlyin liver. In this study, we aimed to destroy the hydatid cyst viability by Radiofrequency Thermal Ablation (RFTA) method whichhas been used in many areas in medicine.Methods: We used fresh sheep liver with hydatid cysts. Average diameter of cysts was 3.3 cm. The study was performed in 3groups, each of which involved 20 cysts. After more than half of the cyst fluid was drained, ablation was performed. When thecore temperature of the cyst exceeded 95C, ablation procedure was continued for 3 minute in 1st group and for 4 minutes in 2ndgroup. Third group was the control group. And then, cyst fluid and germinative membrane were collected for microbiologic andpathologic assessment.Results: In 1st group, the cysts could not be destroyed at the desired level. In 2nd group, it was observed that 100% of theprotoscolex died and 100% of the germinative membranes was degenerated. In control group, %13 of protoscolex died and %10of germinative membranes wasdegenerated.Conclusion: We destroyed all the protoscolex and germinative membranes by using RFTA in 2nd group.Amaç: Hidatik kist hastalığı, echinococcus ailesine mensup parazitlerin etken olduğu bir hastalıktır. Ülkemizde hastalığın etkenisıklıkla Echinococcus granulosus, nadiren de echinococcus alveolaris’tir. İnsanda başlıca karaciğer olmak üzere birçok yerde hastalıkoluşturabilir. Bu çalışmada, birçok alanda kullanılan Radyofrekans Termal Ablasyon (RFTA) yöntemiyle hidatik kistin canlılığınıyok etmeyi amaçladık.Yöntemler: Çalışmada yeni kesilmiş hidatik kistli taze koyun karaciğerleri kullanıldı. Kistlerin ortalama çapı 3,3 cm idi. Herbirinde 20 kist olan 3 grupta çalışma yapıldı. Kist içeriğinin yarısından fazlası boşaltılarak radyofrekans ablasyon iğnesi yerleştirilipişlemler uygulandı. Kist içi sıcaklığı 95ºC’nin üzerine çıktıktan sonra 1. gruba 3 dakika, 2. gruba 4 dakika daha ablasyon işlemiuygulandı. Üçüncü grup kontrol grubuydu. Kist sıvısı mikrobiyoloji, germinatif membran da patoloji değerlendirmesine gönderildi.Bulgular: Birinci grupta kist canlılığını yok etmek için amaçlanan etki sağlanamadı. İkinci grupta %100 protoskoleks ölümüve %100 germinatif membran dejenerasyonu tespit edildi. Kontrol grubunda % 13 ölü protoskoleks oranı ve %10 germinatifmembran hasarı izlendi.Sonuç: Grup 2’de uyguladığımız RFTA yöntemi ile prtoskoleksler tamamen öldürülmüş ve tam bir germinatif membrandejenerasyonu sağlanmıştır

Use of chorioamniotic membrane instead of bogota bag in open abdomen: How I Do It?

It is one of the most important problems for general surgeons to decide which operation should be undertaken on patients with intra-abdominal infection, especially those with concomitant abdominal hypertension. Recentlly, closure techniques using prosthetic meshes in order to retain abdominal tension and to control sepsis have become very popular for patients with abdominal sepsis and hypertension. We used chorioamniotic membrane instead of plastic material to cover the open abdomen. We conclude that human chorioamniotic membrane prepared under sterile conditions may be an alternative to conventional plastic bags in daily practice, for preventing serosal erosion and fistulas in patients undergoing open abdominal surgery

Endoskopik retrograt kolanjiopankreatografinin laparoskopik kolesistektomiye olumsuz etkisi var mı?

Amaç: Endoskopik retrograt kolanjiopankreatografi (ERCP) yapılmış hastalarda laparoskopik kolesistektomi cerrahisinin daha problemli olduğunu gördük. Bu durumu aydınlatmak amacıyla retrospektif bir çalışma ile ERCP yapılan ve yapılmayan hastaların cerrahi işlemlerini karşılaştırmayı planladık. Gereç ve Yöntemler: 2008-2011 yılları arasında koledokolitiazis nedeniyle ERCP yapıldıktan sonra laparoskopik kolesistektomi ameliyatı uygulanan 122 hastanın değerleri, aynı dönem içinde kolelitiazis nedeniyle opere edilen 2140 hasta ile karşılaştırıldı. Hastalar; cinsiyet, yaş, operasyon zamanı, hastanede total yatış süresi, operasyon sonrası hastanede yatış süresi, operasyon zorluğu, diren koyma oranı, açığa geçiş oranı ve reoperasyon nedeni açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Endoskopik retrograt kolanjiopankreatografi sonrası cerrahi uygulanan hastaların 80'i (%65) bayan, 42'si (%35) erkek idi. Ortalama yaş 51,9 (20-83) idi. İşlem sonrası operasyon zamanı 30,14 (1-93) gün idi. Hastanede yatış süresi 4,67 (1-22) gün ve operasyon sonrası hastanede kalış süresi 2,68 (1-15) gündü. Operasyon zorluğu olarak adezyon 58'inde (%47,5), kanama 2'sinde (%1,6), açığa geçiş 12'sinde (%9,8) görüldü. Reoperasyon nedeni; 2 hastada (%1,6) kanama ve safra fistülüydü. Sonuç: Endoskopik retrograt kolanjiopankreatografi yapılan hastalarda laparoskopik kolesistektomi ameliyatı daha zordurObjective: We have observed that patients who had undergone endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) had some difficulties with laparoscopic cholecystectomy procedures. Through a retrospective study, we planned to compare the surgical procedures between patients who had undergone ERCP and those who had not in order to clarify this.Material and Methods: The results of 122 patients who had undergone ERCP because of choledocholithiasis before undergoing laparoscopic cholecystectomy procedures between 2008 and 2011 were compared to the values of 2140 patients operated because of cholelithiasis only within the same period.Results: Among the patients who underwent surgical procedures following ERCP, 80 (65%) were female and 42 (35%) were male. The average age of the patients was 51.9 years (range: 20-83 years). The operation period after the procedure was 30.14 days (range: 1-93 days). Although the hospitalization period was 4.67 days (range: 1-22 days), the postoperative hospitalization period was 2.68 days (range: 1-15 days). Regarding the difficulty of operation, adhesion in 58 (47.5%) patients, bleeding in two (1.6%) patients, and conversion to open procedure in 12 (9.8) patients were observed. In two (1.6%) patients, bleeding and biliary fistula were the reasons for re-operation.Conclusion: Laparoscopic cholecystectomy is more complicated in patients who underwent ERCP

Whipple ameliyatında hepatik arter rekonstrüksiyonundan sonra gelişen koledok iskemisi

Pankreatikoduodenektomi morbiditesi yüksek olan bir cerrahi işlemdir. Mortalitenin önemli nedenlerinden biri de intraoperatif hepatik arter yaralanmasına bağlı oluşan kanamadır. Hepatik arterin yaralanması halinde arter onarımı karaciğerin kanlanmasının devamı açısından önemlidir. Bu nedenle aşağıda gastroduodenal arterden ya-rarlanarak rekonstrüksiyonu başarı ile yapılan bir hepatik arter yaralanması ve ardından erken dönemde gelişen koledok iskemisine bağlı oluşan safra kaçağından söz edeceğiz. Otuz üç yaşında bayan hastada sağ üst kadran ağrısı nedeniyle yapılan tetkiklerde pankreasta solid psödopapiller tümör tespit edildi. Pankreatikoduodenektomi operasyonu esnasında hepatik arter yaralandı. Arter uçlarının karşı karşıya gerilimsiz gelmesi üzerine anastomoz yapıldı. Anastomoz esnasında arter uçları arasında çap farkını ortadan kaldırmak için gastroduodenal arter kulla-nıldı. Postoperatif 2. gün safra kaçağı oluştu. Koledok iskemisi tespit edildi ve reanastomoz yapıldı. Postoperatif 8. gün hasta taburcu edildi. Postoperatif 20. günde yapılan anjiografide hepatik arter akımında problem görülmedi. Pankreatikoduodenektomide cerrahın peripankreatik damar anomalilerine karşı hazır olması gerekir. Bu anoma-lileri ortaya koymak için ameliyattan önce bilgisayarlı tomografi-anjiyografi düşünülmelidir. Onarım başarılı da olsa postoperatif dönemde safra yolu iskemisine bağlı biliyodijestif anastomozda yetmezlik olacağı düşünülmelidir.A pancreaticoduodenectomy is a surgical procedure with a high morbidity and mortality rate. The injury of the hepatic artery may occasionally lead to intraoperative bleeding. Repair of the injured hepatic artery is of great importance in terms of maintaining the vascular supply of the liver. We report a case with an injury of the hepatic artery that was successfully reconstructed with the gastroduodenal artery and then developed a biliary leak due to bile duct ischemia at an early stage. A 33-year-old women complaining of right upper quadrant pain was found to have a solid pseudopapillary tumor of the pancreas. She underwent an immediate pancreaticoduodenectomy, and her hepatic artery was injured during the operation. The arterial ends were sutured with primary anastomosis, because they could be aligned without any tension. The biliary leak occurred on postoperative day 2. We detected bile duct ischemia and reanastomosed the artery. The patient was discharged on postoperative day 8. Surgeons should be prepared for anomalies of the peripancreatic vascular structures during pancreaticoduodenectomy. Computed tomography angiography should be considered to reveal these anomalies before the surgery. Insufficiency of the biliodigestive anastomosis due to bile duct ischemia in the postoperative period should be kept in mind, even in cases of successful repai