The immunostimulatory effect of lactic acid bacteria in a rat model

WOS: 000390674400007PubMed ID: 27671513Background: Probiotics are "live", beneficial microbes that provide important health benefits in their hosts. There is significant interest in the modulation and regulation of the immune function by probiotics. Objective: To investigate the immunomodulatory effects of a probiotic mixture, including Lactobacillus and Bifidobacterium species, by detecting serum cytokine and immunoglobulin levels. Methods: The rats were randomly divided into 4 groups. The first group was "Control group" and other 3 groups were probiotic application groups who received different doses of probiotics. The probiotic mixture included 12 probiotic bacteria, mostly Lactobacillus and Bifidobacterium strains. Probiotic mixture was administered to rats for 12 consecutive days. TNF-alpha, TGF-beta, IL-1-beta, IL-6, and IL-10 levels as well as serum IgG and IgA concentrations were detected in the sera after 12 days. Results: Probiotics led to a decrease in the levels of TNF-alpha, IL-6 and TGF-beta; however, they led to increase in the serum levels of IL-10, IgG and IgA. There were significant differences between control group and probiotic application groups (p<0.05). Conclusion: These data suggest that the commensal microbiota are important for stimulating both proinflammatory and regulatory responses in order to rapidly clear infections and minimize inflammation-associated tissue damage.Kafkas University, Scientific Research Project Council [2016-TS-43]Thanks for Dr. Ismail CAN for invaluable support to some steps of the experiments and methods. The current study was supported by Kafkas University, Scientific Research Project Council under the project number: 2016-TS-43

Bacterial Contamination Effect Of Different Procedures Applicable To Impression Surface

Amaç: Bu çalışmanın amacı 2 farklı ölçü maddesi ile alınmış ölçülerden hazırlanan alçı modellerdeki bakteri kontaminasyonunun incelenmesidir. Materyal ve Metod: Çalışma kapsamında, herhangi bir sağlık sorunu olmayan yaşları 20-30 arasında değişen 7 hastadan toplam 56 adet ölçü alınmıştır. Çalışma için; hidrokolloid ve elastomerik esaslı olmak üzere iki farklı ölçü maddesi kullanılmış ve model elde etme metoduna göre her bir ölçü maddesi kendi arasında dört gruba ayrılmıştır: Grup 1: Ölçü alındıktan sonra hiçbir işlem yapılmadan içerisine sert alçı dökülmüştür. Grup 2: Ölçü alındıktan sonra, akan su altında yıkanmış ve içerisine sert alçı dökülmüştür. Grup 3: Ölçü alındıktan sonra, sodyum hipoklorit (1:10) ile dezenfekte edilmiş ve içerisine sert alçı dökülmüştür. Grup 4: Ölçü alındıktan sonra, akan su altında yıkanmış, sodyum hipoklorit (1:10) ile dezenfekte edilmiş ve içerisine sert alçı dökülmüştür. Alçılar sertleştikten sonra modeller ölçüden ayrılmış ve pamuk eküvyon çubuğu ile damağın orta bölgesinden örnekler alınmıştır. Kanlı agar ortamına ekilen örnekler 3 gün süre ile 370C' ye ayarlanan etüvde bakteri üremesi için bekletilmiştir. Bulgular: Her iki ölçü maddesinde de değişik işlem uygulanan bütün gruplarda farklı bakteri türlerinin kontamine olduğu görülmekle birlikte, en az bakteri çeşidinin akan su altında yıkanıp sodyum hipoklorit (1:10) ile dezenfekte edilen modellerde (Grup 4) olduğu saptanmıştır. Sonuç: Elde edilen bulgular; sadece su ile yıkamanın çapraz enfeksiyon kontrolünde etkin bir yöntem olmadığını göstermiştirAim: The aim of this study is to examine two different measures of substance contamination with bacteria in the plaster model made from impressions taken. Material and Method: Seven healthy dentate individuals aged 20-30 years were selected and 56 impressions were made. For this study hydrocolloid and elastomeric impression materials were used. According to the model casting method, impressions materials were divided into four groups: Group 1: Impressions with no treatment. Group 2: Impressions were only water rinsed. Group 3: Impressions were only disinfected with sodium hypochlorite (1:10). Group 4: impressions were water rinsed and then disinfected with sodium hypochlorite (1:10). After gypsums hardening, the models were retrivied from impressions. For all groups bacterial swabs were collected with dry sterile cotton swab in mid palatal region of models. The samples were inoculated in blood agar media and incubated for bacterial growth for 3 days at 37 0C in incubator. Results: In both impression material, but found to be contaminated with different species of bacteria in all groups underwent different processes, washed under running water of at least bacteria types sodium hypochlorite (1:10) and disinfected models (Group 4) were found to be. Conclusion: The findings are; showed only water washing is not an effective method for control of cross-infectio

Ozon, Kantaron, Kekik ve Gül Yağlarının Bazı Patojenik Mikroorganizmalara Karşı Antimikrobiyal Aktivitelerinin Belirlenmesi

AMAÇ: Antibiyotiklere dirençli bakterilerin sayısındaki artış, tedavi basamağında alternatif bitkisel ürünlerin kullanılmasına olan ilginin dramatik bir şekilde artışına da sebep olmuştur. Bu çalışmadaki amacımız, ticari olarak elde ettiğimiz ozon, gül, kantaron ve kekik yağlarının klinik olarak önemli bakteri ve mantarlara karşı olan antimikrobiyal etkilerinin gösterilmesidir.YÖNTEM: Ozon, gül, kantaron ve kekik yağlarının Escherichia coli, Proteusvulgaris, Proteusmirabilis, Stenotrophomonas maltophilia, Enterococcus spp., Acinetobacter baumannii, Streptococcus spp., Citrobacter freundii, Staphylococcus aureus ve Candida albicans isimli mikroorganizmalara karşı antimikrobiyal aktiviteleri test edilmiştir; Disk difüzyon metodu (Kirby-Bauer) kullanılmış ve oluşan zon çapları ölçülerek anti-mikrobiyal etki ortaya konulmuştur.BULGULAR: Sadece birkaç antibiyotiğe karşı duyarlı olan Stenotrophomonas maltophilia başta olmak üzere birçok bakteri, kekik yağına karşı duyarlı olarak tespit edilmiştir. Gram pozitif bakterilerin ve Kandida suşlarının kekik yağına, Gram negatif bakterilerden daha dirençli oldukları görülmüştür. Bunun yanı sıra Escherichia coli ve Staphylococcus aureus suşlarının ise gül yağına karşı duyarlı oldukları tespit edilmiştir. Bazı herbal yağların ve ozon yağının muhtemel antimikrobiyal etkileri bu çalışma ile ortaya koyulmaya çalışılmıştır.SONUÇ: Kekik yağının antimikrobiyal etkinliği ozon, gül ve kantaron yağından oldukça yüksek düzeyde tespit edilmiştir. Sonuç olarak başta kekik yağı olmak üzere bitkisel uçucu yağlar, antimikrobiyal aktivitelerinden dolayı tıbbi ilaç uygulamalarına iyi bir alternatif olabilme potansiyeli taşımaktadır.AIM: The increase in antibiotic-resistant bacteria has dramatically revived the interest in plant products as alternative antimicrobial agents to prevent the efficiency of pathogenic microorganisms. Our aim in this study is to show the antimicrobial activities of commercially obtained thyme, rose, centaury and ozone oils against the clinically important bacteria and yeasts.METHODS: The antimicrobial activity of the thyme, rose, ozone and centaury oils were tested against Escherichia coli, Proteus vulgaris, Proteus mirabilis, Stenotrophomonas maltophilia, Enterococcus spp., Acinetobacter baumannii, Streptococcus spp., Citrobacter freundii, Staphylococcus aureus and Candida albicans strains. Disc diffusion method (Kirby-Bauer) was used to show the antimicrobial activity by measuring the zone diameters.RESULTS: Most bacteria including Stenotrophomonas maltophilia (which is only sensitive to a few antibiotics) are found sensitive to the thyme oil. Gram positive bacteria and yeasts found more resistant than the Gram negative bacteria to the thyme oil. Escherichia coli and Staphylococcus aureus found sensitive to the rose oil. The anti-microbial activities of some herbal oils and ozone oil and rose oil were tried to be shown.CONCLUSION: The thyme oil has a stronger antimicrobial activity than the rose, ozone and centaury oils. Herbal essential oils, especially thyme oil, are candidates to be alternatives in medical applications due to their anti-microbial effects

Evaluation The Effect Of Various Model Obtaining Methods On Bacterial Reproduction Over The Surface Of Models Made From Two Different Impression Materials

Amaç: Bu çalışmanın amacı iki farklı ölçü maddesinden hazırlanan alçı modeller üzerindeki bakteri üremesine farklı araştırılmasıdır. Materyal ve Metot: Çalışma kapsamında, herhangi bir sağlık sorunu olmayan yaşları 20-30 arasında değişen 7 hastadan toplam 56 adet ölçü alınmıştır. Çalışma için; hidrokolloid ve elastomerik esaslı olmak üzere iki farklı ölçü maddesi kullanılmış ve model elde etme metoduna göre her bir ölçü maddesi kendi arasında dört gruba ayrılmıştır: Grup 1: Ölçü alındıktan sonra hiçbir işlem yapılmadan içerisine sert alçı dökülmüştür. Grup 2: Ölçü alındıktan sonra, akan su altında yıkanmış ve içerisine sert alçı dökülmüştür. Grup 3: Ölçü alındıktan sonra, sodyum hipoklorit (1:10) ile dezenfekte edilmiş ve içerisine sert alçı dökülmüştür. Grup 4: Ölçü alındıktan sonra, akan su altında yıkanmış, sodyum hipoklorit (1:10) ile dezenfekte edilmiş ve içerisine sert alçı dökülmüştür. Alçılar sertleştikten sonra modeller ölçüden ayrılmış ve pamuk swap ile mid palatal bölgeden örnekler alınmıştır. Kanlı agar ortamına ekilen örnekler 3 gün süre ile 37°C' ye ayarlanan etüvde bakteri üremesi için bekletilmiştir. Bulgular: Her iki ölçü maddesinde de en düşük bakteri üremesinin akan su altında yıkanıp sodyum hipoklorit (1:10) ile dezenfekte edilen modellerde (Grup 4), en fazla bakteri üremesinin ise hiçbir işlem yapılmadan hazırlanan alçı model yüzeylerinde (Grup 1) olduğu görülmüştür. Her iki ölçü maddesinde sadece sodyum hipoklorit (1:10) kullanılarak yapılan dezenfeksiyon sonucu oluşan bakteri üremesinin, hiç bir işlem yapılmadan ve sadece akan su altında yıkama yapıldıktan sonra hazırlanan alçı modeller üzerindeki bakteri üremesinden daha az olduğu saptanmıştır. Sonuç: Elde edilen bulgular sonucunda; sadece su ile yıkamanın enfeksiyon kontrolünde etkin bir yöntem olmadığı, sodyum hipokloritin (1:10) ise her iki tip ölçü maddesi ile alınan ölçülerden hazırlanan modellerde bakteri üremesini azalttığı belirlenmiştirAim: The aim of this study was to evaluate the effect of various model obtaining methods on bacterial reproduction over the surface of models made from two different impression materials. Materials and Methods: Seven healthy dentate individuals aged 20-30 years were selected and 56 impressions were made. For this study hydrocolloid and elastomeric impression materials were used. According to the model casting method, impressions materials were divided into four groups: Group 1: Impressions with no treatment. Group 2: Impressions were only water rinsed. Group 3: Impressions were only disinfected with sodium hypochlorite (1:10). Group 4: impressions were water rinsed and then disinfected with sodium hypochlorite (1:10). After gypsums hardening, the models were retrivied from impressions. For all groups bacterial swabs were collected with dry sterile cotton swab in mid palatal region of models. The samples were inoculated in blood agar media and incubated for bacterial growth for 3 days at 37 °C in incubator. Results: The results showed that the lowest bacterial growth on impressions were identified in group with water rinsed and then disinfected with sodium hypochlorite (1:10) (Group 4) and the highest bacterial growth on impressions were identified in group with no treatment (Group 1) for the both impression materials. For both impression materials, bacterial growth on impressions with sodium hypochlorite disinfection (1:10) was less than impressions with no treatment and impressions with only water rinsed. Conclusion: As a result of this study it can be concluded that only washing with water is not effective method for the control of infections, sodium hypochlorite (1:10) reduces the bacterial growth on gypsum casts for both impression material

Serological Investigation of Occupational Exposure to Zoonotic Crimean-Congo Hemorrhagic Fever Infection

Objective: Crimean-Congo hemorrhagic fever (CCHF) is an acute and highly fatal disease. In this study, our aim was to compare and evaluate the prevalence of CCHF virus (CCHFV) antibody among occupational high-risk groups by using the enzyme-linked immunosorbent assay and draw attention to the occupational groups that are at high risk for CCHF infection in an endemic region for this zoonotic infection in Erzurum, Turkey

The Score for Allergic Rhinitis study in Turkey, 2020

International audienceObjective: This study aimed to determine how prevalent allergic rhinitis (AR) is in Turkey and to compare the current prevalence with the figures obtained 10 years earlier.Methods: This study included 9,017 participants. The minimum number of participants required from each center was determined via a stratified sampling technique according to regional demographic characteristics as ascertained from the last census. For each region, both men and women were administered the score for allergic rhinitis (SFAR) questionnaire and a score for each participant was calculated based on the responses supplied.Results: A total of 9,017 individuals (55.3% men and 44.7% women) took part in this study. Of these, 94.4% were urban residents and 5.6% lived in a rural setting. Of the men, 38.5% self-reported as suffering from AR. The corresponding figure in women was 40.5%. The overall prevalence of AR, as deduced on the basis of the SFAR, was found to be 36.7%. Comparing the prevalence in different regions, we found that AR was the least prevalent in the Black Sea region with a frequency of 35.8%. The highest prevalence was in the Mediterranean region, where the prevalence was 37.7%. There was no statistical significance in the apparent differences in prevalence between different geographical regions. Despite this, however, there was a clear increase in the frequency of AR over the preceding decade. This increase was most pronounced in the South-Eastern Anatolian region, where the frequency rose from 21.0% to 36.9%.Conclusion: Our results indicate that there has been a marked increase in the prevalence of AR in every region in Turkey over the last 10 years. This could be related to living conditions in urban environments. Alterations in lifestyle, urban living, air pollution causing impairments in immune defense mechanisms, and other aspects of modern lifestyles may account for the increase in AR in Turkey