Farklı yöntemlerle örneklenen akciğer küçük hücreli dışı karsinom dokularında programlı ölüm ligandı 1 ekspresyon analizi

Aim: This study aims at investigating the concordance of programmed death-ligand 1 (PD-L1) expression in non-small cell cancer tissues that have been sampled using different methods and its relationship with the pathologic parameters of tumors. Methods: PD-L1 expression assays were made on the cell blocks taken using fine needle aspiration, the small tissue samples representing endoscopic biopsy and the large tissue samples representing the resected tumor taken from the tumors of 100 subjects diagnosed with non-small cell lung cancer; their percentage values were evaluated and their groups were determined based on these values. Results: The average difference in expression rates found through different sampling methods was close to 0, and the values of such differences changed mostly in a narrow range. In paired comparisons, a good level of concordance was observed between all the sampling methods. The values were 0.8865 (SE: 0.0306, CI: 0.8264-0.9466) in the comparison of tumor tissue (TT) and small biopsy (SB): 0.8637, (SE: 0.033, CI: 0.7989- 0.9285) TT to cell block (CB): 0.8916, (SE: 0.0272, CI: 0.8383- 0.9449) SB tissue to the CB. Conclusion: Therefore, it can be concluded that the PD-L1 expression does not differ between the tissues sampled through various methods in non-small cell lung cancers.Amaç: Çalışmada amacımız farklı yöntemlerle örneklenmiş küçük hücreli dışı karsinomda programmed death-ligand 1 (PDL1) ekspresyon uyumunu ve tümör patolojik parametrelerle ilişkisini araştırmaktır. Yöntemler: Küçük hücreli dışı akciğer karsinom tanısı alan 100 olgunun tümöründen ince iğne aspirasyonu hücre bloğu, endoskopik biyopsiyi temsil eden küçük doku ve rezeksiyon tümör temsil eden büyük doku örneğinde PD-L1 ekspresyon tayini yapılıp yüzde değerleri ve buna göre grupları değerlendirildi. Bulgular: Örnekleme yöntemleri tarafından saptanmış ekspresyon oranlarının ortalama farkının 0’a yakın olduğu gibi, fark değerlerinin, büyük oranda, dar uyum içinde olduğu bulundu. İkişerli karşılaştırmalarda, tüm örnekleme yöntemleri arasında, PD-L1 ekspresyon oranı açısından iyi düzeyde uyum olduğu izlendi. Tümör dokusu-biyopsi dokusu karşılaştırmasında 0,8865 (SE: 0,0306, CI: 0,8264-0,9466), tümör dokusu-hücre bloğunda 0,8637 (SE: 0,033, CI: 0,7989-0,9285); biyopsi dokusuhücre bloğunda 0,8916 (SE: 0,0272, CI: 0,8383-0,9449) idi. Sonuç: Sonuçta akciğerin küçük hücreli dışı karsinomlarında PDL1 ekspresyonu farklı yöntemlerle örneklenmiş dokular arasında fark göstermemektedir.Health Sciences University BAP departmen

Benign solitary pulmonary necrotic nodules: How effectively does pathological examination explain the cause?

Aims. We investigated the histopathological features of solitary pulmonary necrotic nodules (NNs) of undetermined cause. We combined our findings with those obtained using other methods to determine how well the etiological factors were explained.Methods. We screened patients who underwent surgery to treat solitary pulmonary granulomatous and nongranulomatous NNs of undetermined cause. The NN sizes and features of both the NNs and adjacent parenchyma were evaluated. Histochemical analyses included Ehrlich-Ziehl-Neelsen (EZN), Grocott, and Gram staining. Polymerase chain reaction (PCR) was used to detect tuberculous and nontuberculous mycobacteria, panfungal DNA,Nocardia,Francisella tularensistypes A and B, and actinomycetes.Results. The NNs were granulomatous in 78.9% and nongranulomatous in 21% of the 114 patients included. EZN staining or PCR was positive forMycobacteriumin 53.5% of all NNs: 62.2% of granulomatous and 20.8% of nongranulomatous NNs. We found a weak but significant correlation between granulomatous NNs andBacilluspositivity and a significant correlation between granulomas surrounding the NNs and the presence of multiple necroses. The NN etiology was determined via histopathological, histochemical, and PCR analyses in 57% of patients but remained undetermined in 42.9%.Conclusion. The causes of both granulomatous and nongranulomatous NNs can be determined by pathological examination. Granulomatous necrosis and granulomas in the adjacent parenchyma are important for differential diagnosis. When both features are present, they strongly support a diagnosis of tuberculosis, even in the absence of bacilli

A Rare Complication of Arthroplasty: Metallosis

Metallic prosthetic materials are used in place of bones and joints that have lost their function. Metallosis is a rare complication of the arthroplasty where metallic prostheses are used. It is defined as the infiltration of friction-related metallic debris into periprosthetic bones and soft tissues. Its histology is characterized by widespread lymphoplasmacytic and histiocytic infiltration around metal debris, foreign body giant cells, metal particles, extracellular metal deposits and intracytoplasmic debris in giant cells. Since it can be confused with malignant melanoma due to the presence of pigment as well as, giant cell tumors of the soft tissues and bones, care should be taken in the examination of post-arthroplastic materials. For this reason, we found it worthwhile to present two rare cases of post-arthroplasty metallosis, one developed in the knee joint and the other in the hip joint

Patoloji alanında çalışan hekimlerin adli patoloji pratiği ve eğitim sürecine yaklaşımları

Amaç:Türkiye’deki adli tıp pratiğinde otopsiler adli tıp, mikroskobik inceleme süreçleri ise patoloji uzmanlarınca yapılır. Süreçteki bu kopukluk her iki branşın eğitiminde sorunlar oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, patoloji çalışa nı hekimlerin adli tıp pratikleri ve sorumlulukları konusundaki farkındalıklarını ve adli tıp uzmanlığında patoloji eğitim modeli konusundaki görüşlerini saptamak; mevcut durum ve dünyadaki uygulamalar çerçevesinde tartışmaktır.Gereç ve Yöntem: 2011’de düzenlenen 21. Ulusal Patoloji Kongresi’nde kayıt esnasında katılımcı hekimlere dağıtılan 15 soruluk bir sorgulama formu değerlendirilmiştir. Bulgular:94 katılımcı yanıt vermiştir. Genel otopsi sürecine olan ilgi hakkında %72’ oranında olumsuz görüş belirtilmiştir. Patoloji uzmanının adli otopsi yapması için ayrı bir eğitimden geçmesi gerektiği görüşü hâkimdir ve otopsi süreçlerinin tüm çeşitlerine karşı genel bir ilgisizlik mevcuttur. Adli otopsilerde patoloji uzmanının yasal sorumluluğunu doğru olarak bildiğini ifade edenlerin oranı %37’dir. Adli Tıpta patoloji eğitimlerine katkı sağlamaları için “gerekli faktörlerin ne olduğu” ve “şartlar öne sürmesi gerekse, hangisini öne süreceği?” sorularına sırasıyla, “ilgi duyuyor olmam (%46)” ve “eğitimin daima patoloji uzmanları tarafından verileceği bir sistem garanti edilmeli (%67)” cevapları veri lmiştir. Katılımcı ların iki yılda adli tıp uzmanı olabilme imkanına rağmen “adli tıp uzmanı olmayı düşünmem” seçeneğine verdikleri cevap puan ortalaması 4.1’dir (4.1/5).Sonuç: Adli Tıp uzmanlarının post mortem mikroskobik incelemeleri yapabilmesi konusunda ülkemizdeki patologlar arasında bir gönülsüzlük izlenmektedir. Oysaki yasal sorumlulukları olmasına rağmen kendilerinin adli patoloji pra tiklerine ilgileri düşüktür. Yakın gelecekte bu ilgiyi arttıracak rasyonel bir sebep gözükmemektedir. Adli tıp uzmanlarının postmortem patoloji pratiklerinde yetkinleştirilmesi için işbirliği yapılmalıdır. İşbirliği, patoloji araştırma görevlilerinin eğitiminde de yarar sağlama üzerine kurulmalıdır.Objective: Forensic autopsies are performed by the forensic medicine department and the microscopic examination processes by pathology specialists within the forensic medicine practice in Turkey. Th is disconnection in the process raises problems in the training of both branches. Th e aim of this study was to determine the awareness of pathology staff on forensic medicine practices and responsibilities and their opinion on the pathology training model in the forensic medicine specialty and to discuss the matter within the framework of the present situation and global applications. Material and Method: A 15-item questionnaire form distributed to the participant physicians during registration at the 21st National Pathology Congress held in 2011 was evaluated. Results: 94 participants responded. A negative opinion was expressed by 72% about the interest in the general post-mortem process. Th e view that pathology specialists should undergo a separate training to perform autopsies was predominant and there was a general lack of interest in all kinds of autopsy processes. Th e percentage who said they knew the legal responsibility of a pathology specialist regarding forensic autopsies correctly was 37%. Th e questions what are the necessary factors to contribute to the pathology training in forensic medicine" and "if anything is require

A rare tumor of trachea: Inflammatory myofibroblastic tumor diagnosis and endoscopic treatment

Inflammatory myofibroblastic tumors (IMTs) are rare childhood neoplasms, with benign clinical course. Although etiology of IMTs are not clear, recent studies have reported that IMT is a true neoplasm rather than a reactive or inflammatory lesion. IMTs are rarely seen in adults and tracheal involvement is also rare both in adults and also in children. We describe a 16-year old female patient who was misdiagnosed and treated as asthma in another center for a few months and presented with acute respiratory distress due to upper airway obstruction. Computerized tomography (CT) of the chest and rigid bronchoscopy revealed a mass lesion that was nearly totally obliterating tracheal lumen. Bronchoscopic resection was performed under general anesthesia and the final pathological diagnosis was tracheal IMT