Effects of esmolol on hemodynamic responses to endotracheal intubation

Amaç: Çalısmamızın amacı laringoskopi ve endotrakeal entübasyona yanıt olarak olusan tasikardi ve hipertansiyonu baskılamada, bir beta bloker olan esmolol'ün etkilerini arastırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalısma prospektif, randomize, tek kör olarak düzenlendi,ASAI-II, 20-50 yas arası 60 olgu 2 gruba ayrılarak yapıldı. Grup Esmolol'e (Grup E) esmolol (Brevibloc®) 1.5 mg/kg, Grup Kontrol'e (Grup K)%5 dekstroz 5 cc, laringoskopi ve entübasyondan 2 dakika önce I.V bolus verildi. Preoperatif, indüksiyondan sonra, entübasyonun ardından ve 1., 3., 5., 7., 10. dakikalarda kalp atımhızı (KAH), ortalama arter basıncı (OAB) ve hız basınç ürünü (RPP) degerleri kaydedildi. Bulgular: Grup K'da KAH bazal degeri ile karsılastırıldıgında; indüksiyondan sonra ,5., 7., 10. dk'da anlamlı düsme, entübasyondan sonra ise anlamlı yükselme, Grup E'de ise; indüksiyondan sonra, 3., 5., 7., 10. dk'da anlamlı düsme saptandı (P<0.05). Grup K'da OAB bazal degeri ile karsılastırıldıgında; indüksiyondan sonra, 5., 7., 10. dk'da anlamlı düsme, entübasyondan sonra ve 1. dk'da anlamlı yükselme, Grup E'de indüksiyondan sonra ve 3., 5., 7., 10. dk'da anlamlı düsme, entübasyondan sonra ise anlamlı yükselme saptandı (P<0.05). Grup K'da RPP bazal degeri ile karsılastırıldıgında; indüksiyondan sonra, 5., 7., 10. dk'da anlamlı düsme, entübasyondan sonra ve 1. dakikada ise anlamlı yükselme, Grup E'de ise; indüksiyondan sonra ve 3., 5., 7., 10., dk'da anlamlı düsme saptandı (P<0.05). Gruplar arasında Grup E'de indüksiyondan ve entübasyondan hemen sonra ve 1. dakikadaKAHve RPPbakımından anlamlı düsmegözlendi (P<0.05). Sonuç: Çalısmamızda esmololün bu dozda laringoskopi ve endotrakeal entübasyon sırasında olusan tasikardi ve RPP'yi baskılamada etkili, hipertansiyonu baskılamada yetersiz oldugunu gözlemledik.Objective: To evaluate the efficacy of esmolol in modifying hemodynamic response to laryngoscopy and endotracheal intubation. Materials and methods: ASA I-II 60 subjects, aged between 20-50 years, were included in this prospective, randomized and single-blind study. Patients were divided into two groups. Group Esmolol(Group E) and Group Control (Group C) received IV bolus of esmolol 1.5 mg/kg and %5 dextrose 5 cc respectively, 2 minutes before laryngoscopy and intubation. We recorded heart rates (HR), mean arterial pressures (MAP), and rate pressure products (RPP) preoperatively, after induction and intubation and in 1st, 3rd, 5th, 7th, and 10th minutes after intubation. Results: In Group C, HR decreased after induction in 5th, 7th, and 10th minutes, whereas it increased after intubation. In Group E, HR decreased after induction, in 3rd, 5th, 7th, and 10th minutes (P<0.05). In Group C, MAP decreased after induction, in 5th, 7th, and 10th minutes, while it increased after intubation and in the first minute. In Group E, MAPdecreased after induction, in 3rd, 5th, 7th, and 10th minutes, but increased after intubation (P<0.05). In Group C, RPP decreased after induction, at 5th, 7th, and 10th minutes, however it increased in the first minute. In Group E, RPP decreased after induction, in 3rd, 5th, 7th, and 10th minutes (P<0.05). When we compared the two groups, HR and RPPdecreased in Group E immediately after induction and intubation and in the first minute. Conclusion: This dose of esmolol was effective in controlling the tachycardia and RPP, but it was ineffective in controlling the hypertensive response to laryngoscopy and endotracheal intubation

Pnömonili sığırlarda miyeloid hücrelerde eksprese edilen mid-regional pro-adrenomedullin ve soluble tetikleyici reseptörün serum düzeyleri

This study aimed to determine the serum levels of two inflammatory biomarkers, named, mid-regional pro-adrenomedullin (MR-Pro ADM) and soluble triggering receptor expressed on myeloid cells (sTREM-1), in cattle diagnosed with pneumonia. For this purpose, 40 patient female cattle, which were aged 2-7 years and displayed coughing, dyspnea, nasal discharge, anorexia and abdominal respiration, and 15 healthy female cattle within the same age range, were evaluated. The diseased cattle underwent clinical and radiological examinations and were sampled for blood prior to receiving treatment. The healthy subjects also underwent clinical examination and were sampled for blood once. Blood samples were used for biochemical and hematological measurements. While the diseased group had higher serum levels of MR-Pro ADM (86.38±6.33), compared to the healthy control group (61.81±4.96); the pneumonic cattle had lower levels of sTREM-1 (75.93±1.86), in comparison to the healthy group (96.55±9.13). In conclusion: MR-Pro ADM and sTREM-1 levels are very important diagnostically in cattle with pneumonia.Bu çalışma, pnömoni tanısı konulan sığırlarda mid-regional pro-adrenomedullin (MR-Pro ADM) ve miyeloid hücrelerde eksprese soluble tetikleyici reseptör olmak üzere iki enflamatuvar biyobelirteç ile bazı biyokimyasal ve hematolojik parametrelerin serum düzeylerinin belirlenmesini amaçladı. Bu amaçla 2-7 yaş arası öksürük, nefes darlığı, burun akıntısı, iştahsızlık ve abdominal solunumu gösteren 40 hasta dişi sığır ve aynı yaş aralığında 15 sağlıklı dişi sığır değerlendirildi. Hasta sığırlar tedavi edilmeden önce klinik ve radyolojik muayenelere tabi tutuldu ve kan örnekleri alındı. Sağlıklı sığırlar ayrıca klinik muayeneye tabi tutuldu ve bir kez kan örnekleri alındı. Kan örnekleri biyokimyasal ve hematolojik ölçümler için kullanıldı. Hasta grupta MR-Pro ADM serum düzeyleri (86,38±6,33) kontrol grubuna (61,81±4,96) göre daha yüksek bulundu. Hasta sığırların sTREM-1 seviyeleri (75,93±1,86) sağlıklı gruba kıyasla (96,55±9,13) karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı düşük bulundu. Sonuç olarak: MR-Pro ADM ve sTREM-1 seviyeleri pnömonili sığırlarda diagnostik açıdan oldukça önemlidir

Evaluation of the effects of remifentanyl and alfentanyl on spirometric parameters in endotracheal intubations

Amaç: Çalısmamızın amacı remifentanil ve alfentanil kullanılan hastalarda endotrakeal entübasyona yanıt olarak olusan solunumsal degisikliklerin etkilerini spirometrik olarak arastırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalısma retrospektif olarak hasta dosyalarındaki anestezi takip fisleri taranarak, genel anestezi altında opere olan 18-60 yas arası 40 olgu seçilerek 2 esit grup olusturularak gerçeklestirildi. Remifentanil (Ultiva®,) grubunda (Grup R) remifentanil; entübasyondan önce 1 µg/kg IVbolus, entübasyondan sonra 0.25 g/kg/dak. infüzyonla, alfentanil (Rapifen®) grubunda (Grup A) alfentanil; entübasyondan önce 20 g/kg IV bolus ve entübasyondan sonra 1 µg/kg/dak infüzyonla uygulanmıs. Ilaç verildikten sonra, entübasyondan hemen önce ve sonra, intraoperatif 5., 10. dakikalarda spirometreyle pik inspiratuvar basınç (PIP), plato basıncı (Pplato), havayolu direnci (Raw), akciger kompliyans (C) degerleri kaydedilmistir. Bulgular: Gruplar arasında pik inspiratuar basınç, plato basıncı, kompliyans degerleri arasında anlamlı fark saptanmazken; havayolu direnci bazal degerleri arasında alfentanil grubunda daha düsük olmak üzere istatiksel olarak anlamlı fark saptandı (P<0.05). Çalısmamızda remifentanil ve alfentanilin endotrakeal entübasyonda spirometrik parametreler; pik inspiratuar basınç, plato basıncı, havayolu direnci, kompliyans degerleri üzerinde anlamlı fark olusturmadıgı saptanmıstır. Sonuç: Remifentanil ve alfentanilin elektif cerrahi uygulanan vakalarda solunumsal yan etkilere yol açmaksızın genel anestezi uygulamalarında güvenle kullanılabilecegini gözlemledik.Objective: The aim of this study was to evaluate respiratory changes on spirometry which occur in response to endotracheal intubations in patients receiving remifentanyl and alfentanyl. Materials and methods: This is a retrospective study. Spirometric data were derived from anaesthesia monitoring forms in patient files. The study included 40 patients aged between 18 and 60 years. They were assigned into two groups i.e. Group remifentanyl (R) (n=20) and Group alfentanyl (A) (n=20). Group R received intravenous bolus 1 µg/kg remifentanyl before intubations and 0.25 µg/kg/min remifentanyl after intubations and Group A received IV bolus 20 µg/kg alfentanyl before intubations and 1 µg/kg/min alfentanyl after intubations. Peak inspiratory pressure (PIP), plateau pressure (Pplateau), airway resistance (Raw) and pulmonary compliance (C) measured just before and soon after Remifentanyl and Alfentanyl were given and in the intraoperative fifth and tenth minutes were obtained. Results: There was no significant difference in peak inspiratory pressure, plateau pressure and pulmonary compliance between the groups, but the difference in baseline airway resistance between the groups was significant (P<0.05). In fact, Group A had a lower airway resistance at baseline. Also, there was no significant difference between remifentanyl and alfentanyl in the spirometric parameters of peak inspiratory pressure, plateau pressure, airway resistance and pulmonary compliance upon endotracheal intubations. Conclusion: It can be concluded that remifentanyl and alfentanyl do not cause respiratory side-effects in patients who undergo elective operations and can be administered safely for general anesthesia

Evaluation of efficacy of caudal analgesia on pediatric surgery

Amaç: Retrospektif olarak, hastanemizde 2006 yılının Ocak-Haziran ayları arasında, pediatrik cerrahide inguinal, ürogenital ve rektal bölgede elektif cerrahi operasyon geçirmis 125 olguda genel anestezi indüksiyonu sonrasında yapılan kaudal blogun, intraoperatif, postoperatif dönemde analjezik etkinligini ve komplikasyonlarını degerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve yöntem: Retrospektif olarak pediatrik cerrahide elektif cerrahi operesyon geçirmis kaudal blok uygulanmıs hasta dosyalarında yer alan anestezi izlem, anestezi derlenme odası hasta takip ve hemsire gözlem formları incelenerek, demografik veriler, operasyon türü, indüksiyon ve idamede uygulanan anestezik ajanlar, anestezi sekli, kaudal blokta uygulanan lokal anestezigin türü, miktarı, konsantrasyonu; intraoperatif, postoperatif dönemde uygulanan analjezik ihtiyaçları ile verilme zamanları ve komplikasyonlar kaydedilmistir. Bulgular: Yas ortalamaları 41.57±38.55, yas aralıgı 1-132 ay olup, cinsiyet 118 erkek (%94.4) ve 7 kız (%5.6), vücut agırlıkları ortalama 14.60±7.81 kg olarak bulundu. Kaudal blokla %0.25 bupivakainden 1ml/kg uygulanan hastaların anestezi süreleri ortalama 61.50±42.07 dak. olarak bulunmustur. Intraoperatif dönemde herhangi bir analjezik yapılmamıs olup postoperatif analjezi süreleri ortalama 412.88±163.13 dak. olarak saptanmıstır. Postoperatif dönemde herhangi bir komplikasyon bildirilmemistir. Sonuç: Kaudal blok pediatrik cerrahide inguinal, ürogenital, rektal bölgede yapılan operasyonlarda intraoperatif ve postoperatif dönemde analjezi saglamada etkili bir yöntem oldugunu gözlemledik.Objective: We aimed to retrospectively evaluate analgesic effect and complications in intraoperative and post operative periods of caudal block performed after induction of general anesthesia in 125 pediatric patients who underwent elective surgical operations on the inguinal, urogenital and rectal regions in 2006. Material and Methods: Data were collected from anesthesia monitoring forms, recovery room monitoring forms and nursing monitoring forms about demographics, types of operations, anesthetic agents used for induction and maintenance of anesthesia, types of anesthesia, types, doses and concentrations of local anesthetics used for caudal block, analgesics given in intraoperative and postoperative periods, time of analgesic administration and complications. Results: The patients were aged 1-132 months, with a mean of 41.57±38.55 months. Out of 125 patients, 118 (94.4%) were male and 7 (5.6%) female with a mean weight of 14.60±7.81 kg. Duration of anesthesia was 61.50±42.07 min in patients administered 0.25% bubivacain for caudal block. No analgesics were administered during operation and mean duration of analgesia in the postoperative period was 412.88±163.13 min. No complications were noted in the postoperative period. Conclusion: It can be concluded that caudal block decreases the need for general anesthesia in the intraoperative period and provides effective analgesia in the postoperative period in operations on the inguinal, urogenital and rectal regions

Post-translational Histone Modifications in Circulating Nucleosomes as New Biomarkers in Colorectal Cancer

Although many potential biomarkers for colorectal cancer (CRC) have been detected, rarely do they have usage in clinical practice. New biomarkers are needed to detect CRC at an early phase, to detect recurrence and monitor therapeutic response. It has become increasingly evident that altered epigenetic control of gene expression plays an important role in carcinogenesis. In addition to DNA methylation and non-coding RNAs, post-translational histone modifications play an important role in gene regulation and carcinogenesis. Knowledge regarding the patterns of histone modifications in CRC is accumulating. Additionally, histone modification alterations can be detected in nucleosomes circulating in the blood of patients with cancer offering the possibility to use them as biomarkers in CRC and other types of cancer. In the present review, we discuss the potential clinical utility of histone modifications in circulating nucleosomes for the diagnosis and estimation of prognosis in patients with CRC

Investigation of lncRNA H19 in prostate cancer cells and secreted exosomes upon androgen stimulation or androgen receptor blockage

OBJECTIVES: In the present study, cellular or exosomal expression of H19, an oncofetal lncRNA gene, was evaluated during androgen stimulation via dihydrotestosterone (DHT) or AR blockage via enzalutamide in cultured hormone-sensitive Pca cells which overexpres AR (LNCaP-AR(+))